Pfeiffer
Mijn jongste dochter is heel zielig momenteel. De uitslag van het bloedonderzoek moet nog binnen komen, maar het is zo goed als zeker dat ze Pfeiffer heeft. Ze zit dus nog in de beginfase en zit zichzelf heel erg in de weg. Wat vooral een probleem is, is dat ze zo'n hoofdpijn heeft. Niets lijkt te helpen. Een koele handdoek is wel lekker, maar totdat die weer lauw geworden is natuurlijk. Ze verhuist constant van bed naar bank en van bank naar bed. Ze heeft weinig eetlust.
Wie heeft er (helaas) ervaring mee en heeft wat tips om haar erdoorheen te helpen?
Kaaskopje,
Ik lees het allemaal nu pas wat er gebeurd is met je dochter. Jeetje wat een schrik en nare periode is dit voor jullie geweest, fijn dat het langzamerhand wat beter gaat. Wat zullen jullie bang zijn geweest....
emoties zeer begrijpelijk nu. Heel goed herstel gewenst voor je dochter en sterkte met de verwerking van dit.
Liefs oregano
Lief van jullie
Ja, ik geef er ook aan toe hoor
Oregano, het gekke is dat we vooraf niet heel erg in angst gezeten hebben, doordat niet tot ons doorgedrongen was hoe heel erg fout dit af kon lopen. Achteraf vraag ik me af wat ik dán dacht. Ik heb tijdens het wachten wel éven het gevoel gehad dat het fout zat, maar dat heb ik van mij afgeschud met 'nee, niet zo denken!'.
Kaaskopje, nog even
Ik moest nog steeds aan jullie denken vandaag, het is toch de grootste angst van elke ouder dat er wat met je kind kan gebeuren. Dus als zich echt iets aandient kan ik me zo goed voorstellen dat je in de onzekere periode deze angst van je af wil houden en van je afschudt want dat is te erg om onder ogen te zien...En je bent er dan gewoon voor je kind. Wat fijn dat het goed is gegaan..niet te bevatten inderdaad lijkt me. Is dit dezelfde dochter als een tijd geleden van het ongeluk met de fiets? (ik had nog een kaartje gestuurd, misschien dat het me daarom nu meer bijblijft..)Dus jullie krijgen het wel voor de kiezen, en dat maakt je weer eens bewust van hoe kwetsbaar we kunnen zijn. Ik leef met jullie mee en hoop dat jullie het allemaal een plekje kunnen geven. Heel veel sterkte,
liefs Oregano (oeps eigen naam, net kunnen veranderen in nick 
Oregano
Ja, dat is dezelfde dochter. Je kunt het over twee situaties hebben bedenk ik mij: Heb je het dan over die keer dat ze van haar fiets getrokken is en in haar gezicht geschopt werd? Of je moet die keer bedoelen dat ze door een aanhanger van achteren aangereden werd. En dat allemaal binnen een paar jaar. Niet te geloven toch?
We krijgen het inderdaad wel voor de kiezen, ook in andere situaties, maar ik geloof dat we van het taaie soort zijn. Lief dat je daar aan moest denken.
Kaaskopje
ja, dat ze van haar fiets werd getrokken...Vond ik ook zo erg voor haar. Ik heb zelf maar 1 dochter en maak me ook soms de nodige zorgen en als je dan zoiets hoort over iemand anders dan grijpt dat mij aan.
Fijn dat jullie een hecht gezin zijn en vast samen ook hier doorheen komen!
Oregano
Ik kan me voorstellen dat je je soms zorgen maakt, maar je kunt er weinig aan veranderen door je van tevoren al zorgen te maken. Berichten als die van ons zijn niet normaal, eerder uitzondering dan dagelijks te verwachen dus. Blijf vooral genieten en je zorgen richten op de alledaagse dingen.
Hoe is het nu?
Hoe gaat het nu kaaskopje???
Knapt ze al een beetje op? Begint ze al zichzelf te worden?
groeten albana
Albana
We zijn vanmiddag weer op controle geweest en de arts was zeer tevreden over de wond. Haar voorspelling is dat het nog wel 2 maanden kan duren voor de wond écht dicht is, maar het gaat nu zo goed dat die termijn ook mee kan gaan vallen.
Ze is vandaag voor het eerst weer lopend (met de bus voor de langere stukken) naar de stad en het ziekenhuis geweest. Dat is vermoeiend doordat ze niet goed rechtop kan lopen met die wond op haar buik, maar ze heeft het goed gered. De rolstoel kan dus ook vaker blijven staan. Nu zit ze lekker onderuit op de bank met een splinternieuwe smartphone, ze mocht haar abonnement nu verlengen, met daarop weer allerlei nieuwe mogelijkheden dus die is weer even zoet
Ik heb voor morgen nog een paar uur zorgverlof staan en vanaf zaterdag ga ik weer het normale rooster draaien.
Mooi!
Ze gaat dus vooruit! Die wond die trekt als je rechtop staat kan nog wel even duren...Ik spreek uit ervaring want ik heb 2 keer een keizersnee wond ook behoorlijk ontstoken gehad en 1 keer is ie zelfs (thuis) losgescheurd....Die 2de keer moest ik dagelijks spoelen...met lauw zout water...Geen pretje. Maar toen het over was (de ontsteking dus) heeft het nog wel een half jaar gekost voor ik weer fatsoenlijk rechtop kon staan. Je moet haar wel stimuleren om rechtop te staan...Want het gaat tegen je 'gevoel' in...door een beetje krom te lopen ontzie je de wond, rechtop uitstrekken daardoor komt er enigzins spanning op de wond...en dat voelt niet prettig...Maar als je maar krom blijft lopen gaat dat spanning voelen nooit 'over' en blijf je maar krom lopen. En dat is natuurlijk desastreus voor je rug....dat kun je je wel voorstellen. Ik kwam na een half jaar bij de fysio terecht...waar ik in 3 keer 'klaar' was, mijn rugproblemen kwamen écht alleen maar door mijn slechte houding,veroorzaakt door die wond. Ik kreeg dagelijkse rek en strek oefeningen die ik trouw heb uitgevoerd en na 1 maand was de spanning op de wond al stukken minder als ik rechtop liep.
Het lijkt me ook logisch dat een uitstapje naar de stad en ziekenhuis vermoeiend is voor haar....Pff het is niet niks wat ze heeft meegemaakt en haar conditie is w.s. behoorlijk gekelderd. Rustig aan...eerst weer een beetje conditie opbouwen, stukje bij beetje. Ze heeft de tijd toch nu? Gaat het met eten ook beter?
groeten albana
Albana
Mijn dochter spoelt ook dagelijks haar wond uit. Gewoon met kraanwater uit de douche. Dit gaat voorspoedig, de arts was er zeer over te spreken. Gelukkig is er bij mijn dochter geen sprake geweest van ontsteking, wel harde plekken onder de wond, maar ook dat gaat beter.
Ons uitstapje van gister was qua afstanden niet zo groot, doordat we ook stukjes gebust hebben. Maar ja, dan merk je toch hoe weinig haar conditie nog waard is.
Ze probeert wel zo rechtop mogelijk te lopen, maar dat kost natuurlijk ook inspanning. We hebben een doorverwijsbrief voor de fysiotherapeut liggen voor als daar behoefte aan is. We kijken het nog heel even aan, maar ik denk wel dat ze daar gebruik van zal maken.
Ze eet op zich eigenlijk best goed. Vandaag bijvoorbeeld een bord Brinta, brood met een gebakken ei (goed voor de wondgenezing en dat vindt ze gewoon altijd al lekker) en normaal avondeten en een toetje na. Ze ligt nu op de bank met chips. Het is voor haar sowieso niet 'natuurlijk' om aan te komen, dus dat dat nu de opdracht is, is ook wel een beetje frustrerend voor haar. Ze valt nu onder de categorie 'licht ondervoed', dus er moet voor het gezonde wel iets aankomen, maar dat zit er normaal dus al amper in. Adviezen als 'een boterham met dik dieetboter' ziet ze niet zo zitten en slagroom vindt ze ook niet lekker. Ze eet dagelijks kaas, 48+. Meer vetmakers kan ik zo niet bedenken eigenlijk.
Vergeet de noten niet
Lekkere hazelnoten, amandelen, walnoten, pecannoten, macademia's. Heel gezond en lekker vet! Hapt heerlijk weg .
En maak het gezellig
Hier ook zo'n op randje van ondervoeding levende puber (jongste) die 'houd' eigenlijk ook alleen van gezonde dingen die ook nog amper vet zijn. dat schiet niet op dus.
Ze is wel gevoelig voor 'gezelligheid', als ze alleen zou eten, is het na 1 boterham gebeurt....Met z'n alleen aan tafel en gezellig de tafel dekken en alles leuk uitstallen...maakt dat ze er al 2 eet en ach we kletsen ze gezellig ik neem ook nog maar een cracker en mmm misschien ook nog een beschuit Ooo lekker nog 'n kopje thee en yochurt met ranje erbij.
Moet je wel oppassen dat je zelf niet ook gaat mee-eten
groeten albana
Fijn dat het beter gaat!
Fijn voor haar hoor!
En qua calorie rijke hapjes heb ik geen tips maar moet ik gelijk denken aan doppinda's en baclava. Waarom weet ik ook niet 
.
Groeten Oregano
Kaaskopje
Goed te lezen dat het beter gaat. En nu: alleen maar UP UP UP! Ja, van ziekenhuizen rust een mens niet uit, het is het fijnste thuis uit te zieken!
Albana
Dochter is duidelijk geen kind met mijn aanleg. Had ik dat van haar maar een béétje
Oregano en rafelkap
Ja zeker fijn voor haar. Dat ze in augustus een vakantie heeft geboekt is ook een heel belangrijke drijfveer om het nu zo goed en verstandig mogelijk aan te pakken. In 6 weken kan nog veel gebeuren in positieve zin
Dochters schuld...
Ach kaaskopje...geef je toch gewoon háár de schuld? Door al dat aandringen van jouw (en van mij) om ze maar op gewicht te houden en voorhouden van lekker hapjes en gezellig gedekte tafels...dáar worden wij dik van, toch? Hoe kan je als fasoenlijk verantwoorde ouder dan niet het 'goede voorbeeld' geven???
groeten albana
Kaaskopje
Wat fijn dat ze alweer thuis op de bank met haar telefoon zit te spelen. Wat een enorme opluchting dat je je dochter weer terughebt. Ik zou me niet al teveel zorgen maken over het aankomen en me concentreren op het heel langzaam uitbreiden van haar actieradius. Als ze meer gaat doen (stapje voor stapje) komt die trek vanzelf.
Milkshakes
Fijn dat het weer een beetje beter gaat met dochter. Ik heb ooit een documentaire gezien over mensen die per dag x calorieen extra moesten eten en die vonden dat het makkelijkst met een McD milkshake. Als ze dat lekker vindt kan je ze zelf maken in de blender met vers of ingevroren fruit, roomijs of griekse yoghurt, wat sap en blenden en drinken met een rietje
Milkshakes
Dat is nog niet zo'n gek idee. Haar eetlust is ondertussen weer heel redelijk, maar ze moet wel heel veel snaaien en snacken wil dat wat vet achterlaten. Haar hoogste gewicht ooit en heel kort is 57 kg (bij 1.69 m.)geweest, verder alleen maar (ruim) daaronder. In een milkshake kun je natuurlijk ook wat slagroom bijvoegen. Toch iets meer vet. Oh heerlijk! Ik doe lekker met haar mee
Kaaskopje
met die lengte zit ze al met 53 kg niet meer op onder gewicht en 57 kg is een zeer gezonde bmi van 20.
Dat ze slapjes is en eerst meer woog is natuurlijk prima, maar je hoeft haar nu niet vol te gaan stoppen met ongezonde vetten om aan te komen.
Cheesecake
"een boterham met dik dieetboter" - ja kijk, als je dat soort adviezen gaat geven vraag je er ook om dat ze niet worden nageleefd. Hoe verzin je het. Mag er dan zelfs in noodgevallen geen roomboter gegeten worden van de vetpolitie?
Ik zeg: cheesecake. Vast ook heel veel eiwitten (er gaan eieren en roomkaas in). Er zijn veel recepten van, ik kan het recept voor cranberrycheesecake van de Albert Heijn-site aanbevelen ; die cranberrytopping erop is wat wrangig, zoals dat hoort bij cranberry's. Ik vind dat lekker maar ben hier thuis de enige. Die laag kan je dus weglaten of door iets anders (vlaaivulling bijvoorbeeld) vervangen.
O trouwens: al eens die volvette Turkse yoghurt geprobeerd? Ook eiwitten, en erg lekker, met of zonder nootjes en honing erdoor.
Fijn te horen dat ze goed opknapt.
Groeten,
Temet
Wat weegt ze nu dan?
Hier een dochter van bijna 168 met bijna 52 kg. En die is echt niet te dun, wel mooi slank. Ze is wel jonger (14)
Ze is 19, dus volwassen en zo goed als volgroeid en heeft een bmi van 17 met haar gewicht en lengte. Ze is iets meer dan 49 kg en is 1.69m. Dat is 'licht ondervoed'. Volgens mij is dat verhoudingsgewijs ongeveer net zo mager als toen jij 58 kg woog bij 1.79. Je geeft aan dat je toen vaker ziek was.
Ik bepaal de regels niet in dit proces, maar de artsen. De artsen schrijven bijvoedingspoedertjes voor, eiwitten en vette happen en ik stimuleer dat dus netjes. Ze geeft aan sneller 'zwart voor de ogen' te zien dan voorheen en dat past bij een meisje met ondergewicht. Geen ideale situatie dus.
Aanvulling
Ik heb haar bmi op de site van het voedingscentrum uit laten rekenen en daar heb ik haar leeftijd bij ingevuld. Ik neem dus aan dat ze de leeftijd mee laten wegen.
Gaat niet alleen om bmi
Rond een opname/operatie is de mate van gewichtsverlies belangrijker dam bmi. Dan kun je ook met een bmi van 25 ondervoed zijn. Ondervoeding leidt tot een minder goed herstel.
Ja precies
En daarom krijgt ze die bijvoeding, moet ze eiwitrijk eten nuttigen e.d.. Maar het herstel gaat echt heel goed, dus dat geeft hoop. Ze is op zich niet eens zoveel afgevallen. 5 kilo. Bij mij zou dat alleen maar prettig zijn, maar op haar totaalgewicht is het dan opeens wel veel natuurlijk. Als er weer 3 kilo aangekomen is zijn ze heel tevreden, maar dat is niet zomaar voor mekaar.
Kaaskopje,
Hoe is het? Met dochters en met jullie? Hoe is het om weer aan het werk te zijn?
Steeds beter
Het gaat steeds beter met haar. Het wondje van de drain lijkt nu goed dicht te zijn en het deel van de buikwond die voor problemen zorgde, lijkt nu ook langzaam maar zeker dicht te groeien. Wat is de natuur toch bijzonder eigenlijk
Dochter popelt om 'normaal' te kunnen doen. Soms komt ze zichzelf daarin tegen. Toch weer wat pijn aan de wond bijvoorbeeld. Maar goed, daar leert ze van dat het rustiger aan moet.
Ik heb eigenlijk maar een paar dagen niet gewerkt en dat was nadat het gebeurd is. Ik werk niet op maandag en donderdag. Ze werd van zondag op maandag geopereerd, vrijdag ben ik weer aan het werk gegaan met een iets ingekorte werkdag, zodat ik wel naar het bezoekuur kon gaan. De tweede keer dat ze geopereerd is, was ook op maandag, dus toen was ik al vrij. Voor de rest heb ik zorgverlof gecombineerd met werk. Man en ik wisselden elkaar hierbij af. Je moet wat.
Roefel heeft het vorige week iets rustiger aan gedaan. Hij had een beetje tijd voor zichzelf nodig en heeft een aantal dagen iets korter gewerkt. Ik werkte vorige week alweer mijn normale uren. Vanaf deze week dus allebei.
Fijn
Fijn dat het steeds beter gaat!
