Stijfheid, spierpijn, overgang...
Ja, ja, de jaren beginnen te tellen. Af en toe een opvliegertje, een duizelingetje, het valt op zich best mee maar het is niet te ontkennen: de overgang komt dichterbij. Ik kan er mee leven, maar waar ik sinds kort erg veel last van heb, en wat erbij schijnt te horen, is spierpijn en stijfheid.
Enige oplossing zouden hormonen zijn, maar daar begin ik niet aan wegens de risico's en het feit dat je er levenslang aan vastzit (ik ken vrouwen die op hun 70e alsnog de hele overgangsprocedure doormochten). En elke dag paracetamol en ibuprofen vind ik ook niet zo gezond (ik doe het nu wel, het helpt een beetje maar niet optimaal).
Wie weet er middeltjes om weer wat soepelder door het leven te gaan? Want dit is als fietsen met dichtgeknepen remmen 
Fladder
Ik ben altijd goed voor een opbeurend woordje: als je boven de 45 bent én erfelijk belast, heb je sowieso een verhoogd risico op die enge kwalen. Dus je kunt er of sloffend op gaan zitten wachten of met een pilletje juichend op af rennen.
Tirza
Ik weet het niet hoor
ik heb mijn hele leven niets geslikt wat invloed heeft op mijn hormoonhuishouding - om dat nu wel te doen als de overgang daagt. Nou nee hoor, ik geloof niet dat ik dat ga doen.
Tirza
Dus je adviseert Fladder het toch maar te doen,want kans op die kwalen heeft ze toch al.Dus neem die hormonen maar,maak de kans gewoon groter,wat kan jou het schelen.Ehm...ok.
Bastet
De grap is
Dat je hormoonhuishouding invloed heeft op alles. Je bent gewend aan dat oestrogeen, je hebt hooguit de eerste 15 jaar van je leven zonder gedaan. Daarna ging je menstrueren en heb je dus "je hele leven (en lichaam)" geregeerd gehad door oestrogeen. En dát valt weg. Vervolgens heb je nog een periode voor je (mag je hopen) die mínstens net zo lang is als je oestrogeen-periode, een jaartje of 30, 40.
Het leven/je lichaam zoals je het nu kent, zoals je het nu als "het jouwe" en als normaal beschouwt, verandert zonder dat hormoon. En niet ten goede, er is níets wat verbetert als je geen oestrogeen meer hebt. Dus je gedachte van "nooit nodig gehad" is dan ook niet meer gebaseerd op weten wat je hebt, maar op iets nieuws. Anders. Minder. Slechter.
Tirza
Tirza
Maar de vrouwen op hoge leeftijd in mijn familie hadden die klachten niet.Dus het hangt van meer factoren af,zoals je zelf ook schrijft.En als je meer risico loopt op andere aandoeningen,is het dus ook de vraag of je oud wordt.Nee,als het even kan,laat ik het zijn zoals het is,en word ik gewoon rustig 100,zoals vele vrouwen aan moeders kant.En,zoals blijkt bij navraag bij mijn 95 jarige opa,zonder osteoperose.
Bastet
Bastet
Ik adviseer niks of niemand. Ik laat het licht ergens anders op vallen.
Tirza
Nou nee hoor
Ik heb me er een beetje in verdiept,en lees zat verhalen van vrouwen die zich prima voelen na de overgang.Zo heb ik ook een schoonmoeder die uitstekend in haar vel zit.En vergeet niet,er zijn namelijk zat,heel veel vrouwen die zonder noemenswaardige klachten door de menopauze heen rollen.
Bastet
Bastet
Dat voorland had ik ook. Alle vrouwen in zowel mijn vaders' als mijn moeders' familie werden in de 90. Mijn moeder haalde echter de 60 niet eens, mijn vader maar nét. Familie zegt niet zoveel. Ik snap dat het een geruststellende gedachte is dat je uit een "sterk gelsacht" komt, maar jouw leven is hun leven niet. Osteoperose is niet erfelijk of familiair bepaald.
Tirza
Dat weet ik
Dat weet ik,sure.Eerlijk gezegd geloof ik er geen fluit van dat mijn moeder zo oud wordt.Ik haal het alleen maar aan om aan te geven dat niet iedere vrouw zonder gebruik van hormonen in een wrak veranderd,na haar 60e.
Ik ageer nogal tegen het gegeven dat artsen,fabrikanten en hulpverleners stellen dat een vrouw heden ten dage gewoon aan de hormoonpillen moet om een draaglijk leven te hebben.Of aan de inlegkruisjes..
Bastet
Grappig
Want ik ageer juist tegen het feit dat fabrikanten/medici iets als "de overgang" nog steeds niet serieus nemen. Dat vrouwen 30 jaar van hun leven ongelukkig en wrakkig rondlopen, ach, dat zij dan zo. Hoort bij het vrouw zijn. Dat ergert mij dan weer. De ergernis over pillen is denk ik even groot, maar vóór de pillen zit iets anders: iets moet als een probleem worden gezien en er moet geld worden vrijgemaakt voor onderzoek. En dat, tja, daar zijn vrouwen(klachten) dan blijkbaar niet interessant genoeg voor.
Tirza
Tirza
Ik vind juist de vanzelfsprekendheid waarmee het voorgeschreven wordt nogal stuitend.Neem nou de site Care for women,zoals ik schreef.Men beschrijft een verschijnsel wat kan voorkomen bij de overgang,dan wordt eerst verteld welk handig en duur middeltje je van hun merk kunt kopen,met een webshop erbij.Pas daarna vertellen ze wat meer over dat verschijnsel.Bij je huisarts wat hormonen meekrijgen is ook geen groot onoverkomelijke drempel,en wat slaapillen of AD vinden zij regelmatig ook een goed plan.De drogist heeft rijen supplementen,voor veel geld.
Ik heb geen idee in hoeverre onderzoek wordt gedaan.En nogmaals,het is geen wet van meden en perzen dat je 30 jaar ongelukkig en wrakkig rondloopt natuurlijk.Er zijn heel,heel veel vrouwen die zo door de overgang rollen en ook daarna niet gelijk de ernstige klachten hebben die jij beschrijft.Het kan,maar hoeft niet.
bastet
Oke tirza
je hebt het niet puur over die overgangsfase die een paar jaar duurt en wellicht zeer hinderlijk is, maar over de gehele periode die volgt (tot de dood dus).
En ja Tirza, inderdaad, je hebt als het zo ver niet is natuurlijk geen idee hoe je lijf voelt zonder oestrogeen. Da's te lang geleden
Ik vind het alleen een raar idee om als oudere vrouw als patiënt door het leven te moeten. Zo voelt dat tenminste voor mij, als ik niet anders meer verder kan dan met een batterij middeltjes. Dat ben ik nooit gewend geweest, gezegend als ik ben met een leven zonder chronische aandoening die medicijnen vereist. Het lijkt me raar.
Middeltjes (bromvlieg)
"Ik vind het alleen een raar idee om als oudere vrouw als patiënt door het leven te moeten. Zo voelt dat tenminste voor mij, als ik niet anders meer verder kan dan met een batterij middeltjes. Dat ben ik nooit gewend geweest, gezegend als ik ben met een leven zonder chronische aandoening die medicijnen vereist. Het lijkt me raar."
Ja, als je dat niet gewend bent is dat volgens mij wel even slikken (no pun intended). Ik zit echter al jaren aan de medicijnen dus een pilletje meer of minder doet me weinig.
Waar ik wel mee zit is het dilemma dat duidelijk in de discussie ontstaat. Word ik de rest van mijn leven een krakkemik omdat ik géén hormonen slik, of kan ik binnenkort weer zonder gekreun en gesteun uit bed en van de bank komen omdat ik ze wél slik, maar wel een bubs gezondheidsrisico's erbij krijg?
Tja, of je nou door de hond of door de kat gebeten wil worden...
Fladder
Als een krakkemik door het leven gaan is zeker geen vaststaand feit,al wordt dat wel gesuggereerd her en der.Daarbij kun je soms tijdens de overgang bepaalde kwalen hebben,die na de overgang gewoon weer verdwijnen.Wat mij tegen staat,is dat fabrikanten en ander belanghebbenden niet melden dat slechts een deel van alle vrouwen last heeft van de overgang.
Nogmaals
De overgang is een periode die 2-10 jaar beslaat. In die overgangsperiode kun je weinig of veel klachten hebben, maar meestal is het nog enigszins te hanteren. Ik heb het over de periode daarná. Vanaf je 55e tot je graf. Dán gaat je lichaam echt lijden onder het tekort aan oestrogeen. In één van mijn eerdere postings schreef ik een lijstje met alles waar oestrogeen invloed op heeft. Vraagje: wisten jullie dat? En dát zijn de dingen waar je dan dus nog 30 jaar mee door moet hobbelen. Zoals bijv., neem maar eens een heel simpele, vaginale droogte en een dunner wordende vaginawand wat makkelijk leidt tot pijn en bloedingen. En dát leidt al snel tot "geen sex". Nou, is dat een prettig vooruitzicht voor de 30-40 jaar die je nog te gaan hebt?
Tirza
Tirza
Ach,daar zijn ook middeltjes voor,glijmiddel,whatever.Nog vele ouderen,hoogbejaarden hebben een sexleven.Dus kennelijk valt het voor velen allemaal wel mee.Ik erken de problemen,die kunnen ontstaan,maar zo je doet het nu voordoen alsof je zonder oestrogenen gruwelijke jaren tegemoet gaat,en dat vind ik wat ver gaan.
Bastet
Ach... 
Qua seks doet een busje Durex gel wonderen...! Ik ben meer bezorgd over de mogelijkheid om bepaalde niet eens zo kinky standjes vol te houden (nee, ik bespaar jullie de details...!)
En bedankt fladder
Leuk, toetsenbord en beeldscherm onder de theespetters. En ja, ik ben erg visueel ingesteld en heb een grote fantasie LOL. Maar voor je aan die niet zo kinky standjes begint: eerst een uur voor een lekkere massage gaan: DE manier om spierpijn en stijfheid tegen te gaan.
En fladder
Een rondje sauna doet ook wonderen!!
Bastet
Okay...!
Als ik weer eens wat lekkers aan de haak sla, zal ik er rekening mee houden! 
Maar serieus... Ik ben vandaag opnieuw weer zo brak geweest, zweten als een pakkendrager, koppijn, draaierig, stijf als een plank, zonder koorts (dat was maar één dag)... Op het gebrek aan "zin in seks" na 
lijk ik steeds meer aspecten uit de lijst "overgangsverschijnselen" over te nemen. Ik ga, zodra ik tijd heb (kan helaas even duren) toch maar effe langs ome dokter... :S
