Zelfbeschadiging [wordt verwijderd ivm dubbelplaatsing]
Hallo,
Ik wil graag weten of er mensen hier zijn die met zelfbeschadiging van kinderen te maken hebben. Mijn dochterje doet dit namelijk en ik zou het fijn vinden daar met mensen over te praten die ditzelfde kennen of meemaken.
Er gaat natuurlijk een voorgeschiedenis aan vooraf, maar dat is teveel om hier in 1 keer in een berichtje te zetten.( vragen kan en mag altijd)
Hoofdoorzaak is denken wij ( ik en bjz), een vrijwillige uithuisplaatsing en mogelijke dingen die er in het vorige pleeggezin gebeurt zijn.
Groetjes
Hier geen ervaring
Maar wel wens ik je veel kalmte en begrip. Is er geen andere manier waarmee ze zich zelf een goed gevoel kan bezorgen?
Het lijkt me voor haarzelf ook heel naar. Hopelijk heb je goede ervaren hulp om je zelf en je kind daarbij te helpen.
Zelf gedaan
Toen ik kind was deed ik dat. Het was een combinatie van om aandacht vragen (wat niet werkte, werd compleet genegeerd), en mijn emoties aankunnen. Want fysieke pijn zorgt ervoor dat mentale pijn op de achtergrond verdwijnt.
Ik ben geen psychologe, maar ik denk dat het een heleboel geruststellen en liefde geven gaat kosten voor het voorbij gaat. Ik zou zeggen, niet alleen laten als ze een bui heeft, maar vasthouden en uit laten razen en zeggen dat het goed komt, wat je ook naar je hoofd gegooid krijgt. Een kind dat uit pijn reageert, kan heel gemeen zijn.
Als ik echt van streek ben, doe ik het trouwens nog... Gelukkig komt dat nog maar heel weinig voor, heb nu een goed stabiel leven.
Verplaatst
ik heb mijn bericht uitgebreider en verplaatst naar zorgenkinderen, omdat ik denk dat het meer op z'n plaats is daar.
In elk geval bedankt voor jullie reactie
