Zoon van 10 in panisch voor prikken!

Mijn zoon van 10 is echt op zijn zachts gezegd, panisch voor prikken/injecties! Bij het idee alleen al gaat hij hevig zweten en protesteren. Bij de landelijke inenting van 9 jarigen afgelopen jaar, was het 1 groot drama. Hij mocht toen uiteindelijk in een apart "angstkamertje" geprikt worden maar moest wel 20 minuten wachten voordat hij aan de beurt was. Hij had zich veel beter door die prikdames kunnen laten prikken die toen allemaal op een rijtje in de sportzaal zaten en het aan de lopende band deden, maar goed: hij was niet te vermurwen en gilde het uit. Inenting ivm de Mexicaanse griep bv was eveneens vreselijk: hij heeft me toch een herrie gemaakt. Je gaat nog liever met een wilde leeuw dan met mijn heus best wel stoere en lieve zoon . Ik ben zelf dus helemaal niet bang voor prikken en vrij nuchter; het is dus niet zo dat ik hem "aansteek" met bangigheid ofzoiets. In het verleden is er ook niks noemenswaardig gebeurd qua prikken. Toen hij 2 was, heeft hij zijn arm gebroken en moest toen naar het ziekenhuis 9er werd niet geprikt en iedereen was gewoon aardig tegen hem); sindsdien heeft hij wel een hekel aan iedereen die iets medisch doet (dokters/tandarts).

Hij heeft astma en komt daarom in aanmerking voor de jaarlijkse griepprik. Laatst lag het papiertje weer in de bus dat hij op die en die datum kon komen. Hij zag het totaal niet zitten en ondertussen had ik er zo genoeg van, dat ik zo, hop, het papiertje heb weggegooid en niet ben gegaan. Achteraf vind ik dat stom en ik weet dat ik nog steeds een afspraak kan maken voor hem maar als ik het rustig met hem probeer te bespreken raakt hij echt een beetje in paniek en gaat huilen omdat hij zooooooo bang is. Beloning in het vooruitzicht stellen (Bart Smit/ iets lekkers/ iets leuks doen...noem maar op) helpt eveneens helemaal niets.

Wie heeft hier ervaring mee en weet een gouden tip?!