Zorgconsumptie, hebben we dat zelf in de hand?

En wellicht het ergste van dat al

is dat dit niet uniek is, er zijn veel meer patienten die dit overkomt dan alleen mijn dierbaren. Bovendien gebeurt dit allemaal in een ziekenhuis dat bepaald niet bij de onderste helft van de ranglijsten zit, die ranglijsten die consumentenbond en AD en dergelijke wel opstellen. Meestal in het bovenste kwart. Dat doet mij vrezen voor de situatie van veel anderen, die wellicht géén assertieve familie hebben en net zo voor apegapen in hun ziekenhuisbed liggen. Dat vind ik pas erg.

Albana

Albana:
"Tegenlicht gezien gisteren? Het nieuwzeelandse kiwimodel ? Ik ben voor! Want ik kan uit eigen ervaring zeggen dat sinds de invoering van het nieuwe zorgstelsel mijn medi atie ( waar ik afhankelijk van ben) enorm in kosten is opgelopen. Ik denk dat 400¨G niet overdreven is en dat voor dezelfde pilletjes. Nu sinds kort krijg ik een goedkopere variant die zogenaamd hetzelfde doet, maar die mijn lichaam slechter opneemt, dus moet ik meer en zit weer ol die 400¨G. En dan heb ik het nog niet over die tientalle keren bloedspiegel bepalen door die goedkopere variant. Wat kost dat wel niet?"
Ik snaop je verhaal niet:
-Wat is het kiwi-model?
-Wart is er precies met je medicatie gebeurt en wat is het probleem?
-Wist je dat juist afgelopen jaar door het preferentiebeleid de kosten van geneesmiddelen niet/nauwelijks stijgen? Dat die 400% van jou dus wel eens ¨¦¨¦n van de uitzonderingen kan zijn?

Brr

"Een voorbeeld van "domme fouten" waar ik op doelde, is bijvoorbeeld het feit dat er nu verscheidene epd\'s van één persoon blijken te bestaan, bínnen één ziekenhuis. Die matchen ook nog eens niet: in de ene is de patient een roker, in de andere is dezelfde persoon een niet-roker, medische gegevens zijn hier en daar ook tegenstrijdig en er is twee weken geleden weer vlijtig nóg een nieuw dossier aangemaakt."

Dat zijn inderdaad fouten die voorkomen hadden kunnen worden. Brrrr, je zal maar bewusteloos en onmondig in het ziekenhuis liggen.

Bikeshed discussie

Volgens mij vooral, omdat huisartsenzorg voor iedereen herkenbaar en zichtbaar is. Het is een soort van colour of the bikeshed discussie. "

Wat grappig, van dat principe had ik nog niet gehoord. Komt me wel bekend voor. Als het gespreksonderwerp over de zorg gaat heeft iedereen wel een pakketje aan ervaringen-met en meningen-over. ( de onderwerpen onderwijs en labeltjes hebben ook dat effect).

Toch denk ik dat daarnaast wel degelijk een verdeel en heers dingetje meespeelt.

Stijgende zorgkosten dwingen politici tot impopulaire maatregelen. Misschien proberen ze zo te zorgen dat het ongenoegen zich niet op hen richt?

Ach, ik maak het nu aan den lijve mee

Dat waar Genista het over heeft, met die diverse epd's. Momenteel ben ik een paar dagen in het ziekenhuis voor een hele zooi screeningsonderzoeken. Ik ga van de ene afdeling naar de andere, en élke specialist doet weer hetzelfde: vraagt naar mijn medicijnenlijstje en gaat dat over zitten tikken. Hopsa, weer 10 minuten verder, tijd is geld... Ik snap daar niks van, 1x zou toch genoeg moeten zijn? Er is er pas eentje geweest die zo goochem was even elders in het systeem te kijken en de hele boel gewoon te kopiëren en plakken. (Maar ook die moest het dus weer opnieuw in zijn eigen dossiertje hebben )

En het is niet dat ik het er niet bij zeg hoor, maar ze vinden blijkbaar allemaal liever zelf even het wiel uit.

Fred: "Alsof mensen voor het plezier naar de dokter gaan, en heel calculerend proberen een gratis intern onderzoek of wat extra ligdagen in de wacht te slepen."
Nee inderdaad, geloof me, dat doe je inderdaad niet voor je lol (en ik kan het nu weten, haha)

Overigens, als het allemaal gaat zoals verwacht, dan heb ik binnenkort behandelingen nodig die een ton per jaar kosten. Hatsikidee. Dat doe je al evenmin voor je lol want gezellig is het niet. Ik kan het ook níet doen, maar dan ga ik dood. Vind ik persoonlijk voorlopig geen optie . Dus ja, dan maar duur. Het kost wat, maar dan heb je ook wat...

Daarvoor

Het gaat te ver om dat hele kiwimodel uit te leggen hier. Het gaat om de nieuwzeelandse oplossing om de zorgkosten te bestrijden. Die daar bizar veel lager zijn dan in Ned. Ik zou zeggen googel eens? Of kijk uitzending gemist
Mijn medicatie is de laatste jaren ong 4 keer zo duur geworden. Sinds kort heb ik een goedkopere variant. Alleen moet ik dus voor hetzelfde resultaat veel meer, dus is het weer even duur. En om de juiste dosering vast te stellen moest ik wel enorm vaak de neuroloog bezoeken en bloedprikken. Dat is dus eigenlijk alleen maar duurder alles bij elkaar.
Dat nieuwzeelandse model zag ik wel zitten.
Groeten albana

Lolololol

Albana, wij hebben nu in NL het preferentiebeleid voor geneesmiddelen, en dat beleid lijkt heel sterk op het kiwi-model, en het is een groot succes.

Managers - nicky niks

Nicky Niks:
"Dat waar Genista het over heeft, met die diverse epd's. Momenteel ben ik een paar dagen in het ziekenhuis voor een hele zooi screeningsonderzoeken. Ik ga van de ene afdeling naar de andere, en élke specialist doet weer hetzelfde: vraagt naar mijn medicijnenlijstje en gaat dat over zitten tikken. Hopsa, weer 10 minuten verder, tijd is geld... Ik snap daar niks van, 1x zou toch genoeg moeten zijn? Er is er pas eentje geweest die zo goochem was even elders in het systeem te kijken en de hele boel gewoon te kopiëren en plakken. (Maar ook die moest het dus weer opnieuw in zijn eigen dossiertje hebben )"
ja, en zo zijn er veel van dat soort verbeterpunten. Maar weet je, artsen zelf hebben niet de tijd en deskudnigheid om zulke grote projecten aan te pakken -daar heb je managers voor nodig.

Waarmee we meteen tot het hart van het probleem komen: Er wordt veel geklaagd over die managers, terwijl ze nodig zijn voor efficiencywinst. Dus wat wil je?

Tinus

Ik wil dat ze dan daadwerkelijk gaan managen en zoiets basaals als een centraal epd daadwerkelijk centraal maken - of op zijn minst op iedere verdieping van het ziekenhuis de medicijnlijsten op orde hebben. Ik wil dat ze niet hun tijd verdoen aan duistere manier om winst te maken, maar dan ook daadwerkelijk iets werkbaars van dat ziekenhuis maken. Over dat preferentiebeleid van medicijnen: Tros Radar gezien, met twee uitzendingen daarover? Ja, medicijnen zijn in zijn algemeenheid behoorlijk goedkoper geworden, maar of je daar als patiënt nou echt altijd beter mee uit bent? (rethorische vraag)

You can't have your cake and eat it

genista:
"Over dat preferentiebeleid van medicijnen: Tros Radar gezien, met twee uitzendingen daarover? Ja, medicijnen zijn in zijn algemeenheid behoorlijk goedkoper geworden, maar of je daar als patiënt nou echt altijd beter mee uit bent? (rethorische vraag)"
Dat klopt, maar dat is wel beetje van 'you can't have your cake and eat it'. Als je, zoals Albana, voorstander bent van het kiwi-model of vergelijkbare modellen om de kosten te verlagen, dan kom je eigenlijk vanzelf uit op het soort problemen dat Tros Radar schetst; het oplossen ervan kost geld.

En intussen moet ik als blöde zorgconsument maar hopen dat ik per ongeluk een zorgverzekeraar heb waarbij mijn medicijnen en belasting eigen risico ongeveer een soort van zo gunstig mogelijk uitvallen voor mij. Jofel.

Tsja

Genista:
En intussen moet ik als blöde zorgconsument maar hopen dat ik per ongeluk een zorgverzekeraar heb waarbij mijn medicijnen en belasting eigen risico ongeveer een soort van zo gunstig mogelijk uitvallen voor mij. Jofel."
Dat is nou concurrentie tussen zorgverzekeraars............

Wat voor medicijnen gaat t eigenlijk om?

Algemeen plaatje

Net zo jofel, concurrentie tussen zorgverzekeraars. *sarcasm sign off* Het gaat om een rijtje van ongeveer 15 medicijnen, maar om welke medicijnen het precies gaat, is helaas niet zo relevant. Er speelt veel meer als het om kosten voor de patient gaat. Het basispakket is wederom uitgekleed, ondanks het hoge eigen risico, dus je kosten gaan sowieso omhoog. En inmiddels maakt het op zich niet eens meer uit waar je je verzekert, want waar bij de één wellicht de basispremie wat lager is, moet je je toch bijverzekeren voor dat wat nu weer uit je basispakket valt en dat kan best veel duurder uitvallen.
Ik ben nog nooit een voorstander geweest van marktwerking in de zorg, net als bij sommige andere voorzieningen. Marktwerking is prima bij producten waarbij je een keus hebt. Ik kan kiezen of ik een auto wil rijden en zo ja, welke auto ik dan wil. Als ik slechte ervaringen heb met een merk, kan ik straffeloos kiezen voor een ander merk. Maar ik kan niet kiezen welke zorg ik nodig heb. Dat hele kiezen voor een zorgverzekeraar is een wassen neus, want als patient kun je niet kiezen welke zorg je nodig hebt. Er wordt maar leuk om je heen beslist, je ziet nadelen, je ziet zorgkwaliteit verslechteren, de politiek en de verzekeraars luisteren niet naar je, maar je krijgt wel de rekening van de door niemand gewenste oplossingen van de managers - die weer geen oplossing bieden voor de wel bestaande problemen. Een paar voorbeelden noemde ik al, ambulanceritten ipv eigen vervoer naar het ziekenhuis, diverse epd's binnen één ziekenhuis ipv een centraal dossier, waardoor foute beslissingen worden genomen, die extra ligdagen kosten. En van de kant van een zorgverlener: een hevig bevriend radiologisch laborant klaagde dat ze binnen het nieuwe systeem voor iedere patient opnieuw moest uit- en weer inloggen, dat dat afgezien van veel ergernis ook veel tijd kost en dat zij daardoor zelfs één of twee patienten minder kunnen hebben op een reguliere werkdag. Het zijn voorbeelden, het zijn maar illustraties van een algemene tendens (op z'n spitsstrook: ronkend gepresenteerde, maar peperdure oplossingen, waar uiteindelijk degene die ermee moet werken helemaal niet op zit te wachten, die zat op ándere oplossingen te wachten). Dat alles kost uiteindelijk de patient en de Nederlandse bevolking geld in de vorm van die eigen bijdrage, hogere eigen risico's en hogere premies.
En van de Heel Hoge Salarissen die sommigen dan blijken te krijgen, dat er ondoorzichtige medicijnvergoedingsystemen worden opgetuigd, dat er nog meer geldverslindends aan de hand is in de zorg, stemt je dan best wel bitter. Ik gaf al toe dat ik momenteel nogal moeite heb om er enigszins objectief in te staan. Want die zorg hebben we wel nodig. Om nu te gaan sterven als protest tegen de huidige gang van zaken is ook wat theatraal.

Amen genista

Helaas raar en waar, het beeld dat je schetst. Nu werk ikzelf bijv. al jaren in de administratie en daar werken we nu met allerlei programma's naast elkaar omdat het 'te duur' is om een programma te maken met al die functionaliteiten. Gevolg: veel meer (frustrerend en tijdrovend) werk, waarbij je van het ene programma naar het andere moet switchen, dan binnen het ene programma je bewerking af moet breken om iets te raadplegen, vervolgens moet je alles weer opnieuw invoeren..

Nee, ik ben geen ICT expert, maar als je een beetje weet wat er allemaal mogelijk is, dan snap ik niet dat je, als je toch een nieuw (afspraken) systeem in gaat voeren dat je dan niet even de kosten en baten tegen elkaar af kunt wegen.

Zet op de afdeling een goede fax neer, die 30 blz achter elkaar kan faxen (al ben ik nu meer voor emailuitwisseling, maar goed, zover is ons ziekenhuis nog niet) ipv een faxapparaat waar je naast moet blijven staan en soms blad voor blad moet ondersteunen wil de fax goed lopen..

Kleinigheidje misschien, maar de kosten van blijven staan of toch door kunnen werken zijn er zo uit..

Hoe het werkt met EPD´s van de verschillende afdelingen weet ik niet, in ons ziekenhuis is er een database waar alle specialismen hun notities en uitslagen kunnen raadplegen (poliplus).

Als ik zelf naar een arts ga neem ik een lijst van mijn medicijnen mee, die mogen ze houden, dan hoeft er geen (kostbare) tijd verloren te gaan met het overschrijven..

En tsja, managers lijken mij ervoor om het werk zo efficiënt mogelijk te laten verlopen, het verbaast mij nog altijd dat het personeel dat moet werken met bepaalde apparaten/programma´s niet wordt geraadpleegd bij de aanschaf. De praktijk is vaak duidelijker dan de theorie

Ik herinner me een anekdote toen ons ziekenhuis nieuwe bedden zou krijgen, er was een ontwerper en een clubje mensen die zich bezig hield met hoe het nieuwe bed eruit moest zien, welke snufjes, wat is handig...

Toen dat proces al in gang was gezet en er een prototype was gemaakt, TOEN werd onze hoofdverpleegkundige geraadpleegd: wat zij van het bed vond..

Haar eerste vraag: ´bent u zelf al in het bed gaan liggen..?´ het antwoord is vast al wel duidelijk...!

Ik vond het wel een typerend voorbeeld van hoe veel dingen gaan.

Zelfs het ontwerpen van nieuwe poliklinieken en werkplekken is meer gericht op architectuur dan op ergonomie, tsja, het oog wil ook wat... (en de medewerkers krijgen wel een cd rommetje met een anti RSI programmaatje..)

Hier ook zo iets

Ik werk ook in een ziekenhuis en we hadden pas een dag voor medewerkers die nu ca. 100 dagen in het ziekenhuis werken. Wij konden van te voren anngeven welke dingen we niet veilig/ handig vonden.
Vanuit de verpleegafdelingen kwamen opmerkingen over de douches, die zijn heel erg klein en mensen zijn met rollator of rolstoel er bijna niet in te krijgen. Er was ook iemand van de raad van bestuur en die zei dat het beddenhuis vernieuwd gaat worden en dat ze bezig zijn met kijken naar de mogelijkheden enzo. Toen ik vroeg of ze daarbij ook advies zouden vragen van de mensen die er moeten werken, keek hij me aan of ik iets heel bijzonders had bedacht. Het leek hem wel een goed idee .
Maar ik snap dus niet dat ze dat niet zelf bedenken.

Mien*

Jij schreef: "Als ik zelf naar een arts ga neem ik een lijst van mijn medicijnen mee, die mogen ze houden, dan hoeft er geen (kostbare) tijd verloren te gaan met het overschrijven."
Welnee. Die lijst hád ik bij me, bij elke specialist opnieuw, en állemaal gingen ze hem over zitten tikken . Ze hadden hem van mij ook mogen houden hoor, of kopiëren. Dit soort dingen zou toch gewoon in een centraal stukje van het systeem moeten kunnen, wat voor iedereen te raadplegen is? (Het gebruikte systeem in dit ziekenhuis heette overigens Elpado, het zegt mij niets, maar jou misschien wel?)

Nog een voorbeeldje... ik zou een gastroscopie krijgen. Dat is geen lolletje, dus is er de mogelijkheid voor een roesje, staat ook in de folder. Verpleegkundige op de afdeling prikt alvast een infuus daarvoor. Op de onderzoekskamer zelf aangekomen krijg ik vervolgens géén roesje ondanks smeekbede, want 'het is immers zo gebeurd, bij de meeste mensen gaat het heel makkelijk en van een roesje hebt u ook last naderhand'. Nou, NOOIT meer, wat een ellende was dat. WAAROM moet dit zo? Is dat nou ook bezuinigen? Wel ten koste van de patiënt dan, ik kan er nog steeds niet over praten zonder te janken. En bedankt dames/heren artsen, ik ben niet blij.

Dat er vergeten wordt aan de mensen die ergens mee moeten werken, te vragen of het wel handig is, is niet uniek voor de zorg trouwens. Allemaal verblind door hun Prachtige Project, maar de praktische kant wordt een beetje uit het oog verloren. Heb het in mijn werkgebied ook al meerdere malen meegemaakt. Jammer hoor. Weggegooid geld, een hoop geklaag en intussen maar door roeien met de dure riemen die je nou eenmaal hebt gekregen.

Nicky

Ik zeg bij die lijst altijd gelijk: u mag em houden, misschien zeg jij dat als ze al aan het tikken zijn?? De lijst voorzie ik van mijn geboortedatum en patientnummer, in principe hoeven ze niets over te typen, hij kan gewoon ingescand..

Maar goed, elk ziekenhuis heeft zo zijn eigenaardigheden.

Wat jou overkwam, met die gastroscopie, dat zou nooit mogen gebeuren, ze gaan over jouw grenzen heen en dringen je een behandeling door de strot, letterlijk en figuurlijk, dat is een enorme inbreuk, ik zou daar zeker een klacht over indienen, dan heeft een ander er misschien voordeel van.

Zijn ze nou helemaal van de pot gerukt?? Leer ervan dat je tevoren goed aangeeft wat je wilt, krijg je niet je roesje, dan ga je NU naar huis.

Niemand mag zo met jou omgaan!

(ik snap helemaal dat je er nu nog om moet janken, je vertrouwen is zo beschaamd!)

Dit - en dan dat landelijke epd

Wat ik inmiddels totaal niet meer begrijp, is het vermeende nut van het landelijk EPD, het LSP dus officieel gezegd. Als je binnen één ziekenhuis al zeker vijf dossiers hebt (waarvan eentje in papier al ongeveer twee meter dik), die elkaar bovendien ronduit tegenspreken en waar niet-matchende medicijnlijsten in staan - HOE hadden de theoretici zich eigenlijk de werking van dat landelijke LSP voorgesteld? Want er is ook nog een dossier bij de huisarts, bij twee apotheken, bij nog wat onafhankelijke maatschappen van artsen die je nu eenmaal ook nog nodig hebt en wij weten misschien niet eens wat allemaal meer. Als ik nu lees dat er bij Nicky Niks in één week tijd in één ziekenhuis ook een aantal dossier worden aangelegd, hoe blijft dat alles dan matchen en vooral, hoe had dat via het LSP dan overzicht cq voordelen moeten bieden? Ik snap er nog veel minder van dan eerst, en dan laat ik de privacygevoeligheid en gevolgen van fouten nog even buiten beschouwing.

Nicky niks

Nicky Niks:
"Nog een voorbeeldje... ik zou een gastroscopie krijgen."
heb je er wel eens over gedacht om hier een klacht over in te dienen?

Mien en tinus

Wel over gedacht, maar er komt op dit moment dusdanig veel op me af (op allerlei gebied) en mijn energiepeil ligt nogal laag, zodat ik er eerlijk gezegd helemaal de puf niet voor heb. Wel heb ik diezelfde dag tijdens een (gepland) gesprek met de maatschappelijk werkster aldaar even flink zitten spuien, toen zat de stress nog tot aan het plafond en dat begreep ze ook prima. Ik weet niet meer of ze er verder nog iets mee zou doen.
Er komt in elk geval nog gesprek over de hele week, met alle uitslagen, en dan kaart ik het ook nog wel even aan. Dit moet inderdaad niet nog eens gebeuren, die totale paniek vergeet ik nooit meer.
En Mien, naar huis gaan was niet echt een optie, het was pas dag 2 van 5 dagen vol onderzoeken
Dank voor de steun, dat doet al goed!