Cadeautje voor dopeling

de band

Het ligt er aan wat je band is met het kersverse neefje. Ben je de peettante? Dan wordt er vaak een ' speciaal' cadeau verwacht zoals een ontbijtsetje, of een besteksetje of verzilverde drinkbeker. Bij de gespecialiseerde servieswinkels hebben ze vaak zoiets te koop. Er wordt dan meestel ook de naam ingegraveerd als het iets van metaal is.
Ben je een van de tantes, dan is een aardigheidje ook goed. Zoals een slabbetje, een rammelaar. Ik merk dat de zogenaamde klassieke cadeaus het rond een doop altijd erg goed doen. Een kinderbijbel of een (verzilverd) fotolijstje met een foto van de baby (bij jou op schoot)is echt iets blijvends wat erg gewaardeerd wordt. Maar alles hangt af van de familie waar het kind geboren wordt. Misschien kun je het aan de opa of oma van het neefje vragen of met de andere ooms en tantes overleggen. De meest vooraanstaande persoon (opa, oma, peetoom of tante) geven namelijk het mooiste cadeau. Zo hoort dat en zorgt voor geen scheve gezichten.

Dorry

ark

Hier altijd een succes, een speelgoed Ark van Noach, in allerlei soorten te koop.

Hmm

Ik kijk er nu net zelf nog even en zie dat de site vernieuwd is, en dat heel veel van de goedkopere cadeautjes zijn verdwenen. Vroeger had je er een verzilverd fotolijstje met naam gegraveerd onder 15 euro, nu zijn het allemaal dingen die stukken duurder zijn. Wellicht zit er nog wat betaalbaarders tussen.

Toch gevonden

Ik moet beter zoeken, kijk o.a. Bij http://www.zilver.nl/verzilverd/categorie/geboorte_kindergeschenken/doopgeschenken

En nou houd ik op met dit topic vol te spammen.

Och, wat heet normaal

Ik weet eerlijk gezegd niet of er tegenwoordig nog vaak echt heel speciale doopkadootjes worden gegeven hoor.
Onze ervaring bij de (katholieke) doop van ons viertal is dat het vaak ook gewoon een leuk speelgoedje wordt of een mooi prentenboek bijvoorbeeld, met iets liefs van de gever erin geschreven natuurlijk.
Die ark van Noach vind ik ook een erg leuk idee

Onze jongste zoon kreeg van zijn peettante een ouderwets, maar wel heel katholiek kadootje, een doopspeldje met Maria-medaille eraan. Ik moest even zoeken maar vond er hier eentje: https://geloofsieraad.nl/producten/2062-gouden-doopspeldje
Dit is een gouden en dus erg duur, maar onze zoon kreeg een zilveren, dat zal geen kapitalen kosten lijkt me. Ik denk dat je naar zoiets wel even moet zoeken tegenwoordig, de peettante van onze zoon was diverse juweliers af geweest voordat ze er eentje vond.
Je kunt er eventueel de naam nog in laten graveren.

Er zijn al veel leuke dingen genoemd trouwens. Een zilveren kadootje is ook mooi, maar dan zou ik het eerder zoeken in wat meer praktisch dingen zoals een spaarpot, dan een rammelaar of drinkbeker. Een besteksetje krijgen veel kinderen bij de geboorte al.
Wil je het echt in de katholieke sfeer houden dan is een leuke kinderbijbel ook nog een goed idee. Ik weet natuurlijk niet hoezeer de ouders hun zoontje kerkelijk willen opvoeden maar als dat zo is dan zullen ze zo'n kadootje zeker waarderen lijkt me.

Gefeliciteerd trouwens met je neefje, tante Lucerna

Pas op met zilver!

Voor als je peetouder bent. Mijn moeder schonk ondanks mijn protesten een zilveren beker met gravure ter gelegenheid van de geboorte van mijn dochter. Nu ligt dat ding ergens in een kast zwart te worden. Ik heb een hekel aan zilver poetsen en drinken krijgt er een rare smaak in. Als siervoorwerp vind ik het ook geen aanwinst.

Katholieken

'Wil je het echt in de katholieke sfeer houden dan is een leuke kinderbijbel ook nog een goed idee.' Tsja, katholieken en bijbel dat is een andere combinatie dan protestanten en bijbel. Katholieken 'mochten' vrij lang niet zelf de bijbel lezen.
Er is echter zeker een hele goede uitzondering op de regel, en dat is de kijkbijbel van Kees de Kort, die is beschikbaar in een grote uitgave, wat wellicht niet zo geschikt is, maar de verhalen zijn ook beschikbaar in kleine uitgaven. Het zijn prachtige tekeningen met heel eenvoudige verhalende teksten.

Zilver is wel altijd goed, een belletje, servetring etc., kaarsenstandaardje, iets kleins.

Een klein sieraadje is ook altijd goed.

Iets duurder: een huispaaskaars van dit jaar. De mooiste, ambachtelijk gemaakte kaarsen koop ik altijd bij wax-art-studio.

Of een kruisje, als sieraad is het eerder iets voor opa en oma of ouders, maar er zijn hele vrolijke kleine houten kruisjes te koop. Zie de website van parkdeco.

Maar speelgoed mag ook altijd.

Bij de middelste hadden we paastakken neergezet en iedereen gevraagd om een ei (of iets dergelijks) mee te nemen voor in de paastak. Die spulletjes komen elk jaar met Pasen nog tevoorschijn. Een mooi versierd ei kan dus ook.

Tsjor

tsjor

'Zilver is wel altijd goed, een belletje, servetring etc., kaarsenstandaardje, iets kleins. '

Hoezo is dat wel 'altijd' goed? Niet de posting boven die van jou gelezen?

Passend

Ik geef zelf geen speelgoed/kleding/ op een doop maar er zijn genoeg mensen die dat wel doen en dat is ook echt geen enkel probleem. Als je dus geen inspiratie hebt verder dan kan je ook gewoon iets geven. Ik kom best vaak op doopfeesten en ik zie altijd allerlei soorten cadeautjes langskomen. Daar zit vaak ook gewoon speelgoed tussen. Het is dus al vlug passend.

Iets van zilver of goud is ook een prima cadeau. Dat is iets traditioneler en absoluut passend.

Of je kan inderdaad iets religieus geven. Een Maria beeldje, een doopkruisje, iets voor boven die wieg, een schilderijtje.

Boekjes zijn ook leuk. Ipv een Bijbel kan je ook kinderboekjes krijgen over heiligenlevens, over de kerk, over de Mis, dat kan ook leuk zijn.

speeldoos

Ik gaf aan de neefjes en nichtjes waarvan geen peetouders altijd een mooie muziekdoos voor op de slaapkamer. Ook leuk voor de kleine als hij/zij wat groter is.

Voor kennissen/vrienden waarbij uitgenodigd een speciaal boek/klassiek kinderverhaal waarin ik dan een boodschap voorin schreef.

en ook die heb je in het zilver zie ik

http://www.luxe-geboortekado.nl/muziekdoosjes/verzilverd-muziekdoosje/muziekdoosje.html

Mochten

Tink, het moet zij: mochten. Zie: http://www.entoen.nu/statenbijbel/po

De achtergrond is praktisch: het 'overschrijven' van boeken was handwerk, monnikenwerk dus. Daardoor waren bijbels zeer kostbare bezittingen. Bovendien konden de meeste mensen niet lezen. Dat gebrek werd ondervangen door beelden: een kruisweg in een kerk is in feite een stripverhaal, zonder woorden.

Daarin kwam verandering met de reformatie. Luther vertaalde de bijbel in het Duits en later werd die in het Nederlands vertaald, de statenbijbel. Maar dat was voor katholieken natuurlijk ondenkbaar: die vertaling hoorde bij de reformatie. Voor kathiolieken bleef latijn de gangbare taal. Rond dezelfde tijd (iets later) verbeterde de boekdrukkunst en het onderwijs, waardoor mensen zelf een bijbel konden hebben en zelf konden lezen. Juist door het verzet van de katholieke kerk tegen de reformatie bleef men daar achter met het bevorderen van het lezen in de bijbel. Heel lang was de gedachte, dat het toch te moeilijk was voor 'gewone' mensen.

Sterker nog, ik heb meegemaakt dat (oude) pastores zelf niet eens over een bijbel beschikken, maar alleen een soort uittrekselbijbel hebben met de lezingen voor de liturgische vieringen.

Eigenlijk is de Willibrordvertaling (1975) de eerste vertaling die redelijk goed verspreid is onder katholieken. Dan zit ja al na het Tweede Vaticaanse concilie, waarin het gebruik van de landstaal in de liturgie bevorderd werd.

Inmiddels lezen katholieken wel de Bijbel, maar zijn leesroosters nog steeds gangbaar, dat wil zeggen dat je een rooster hebt met elke dag een tekst die je kunt lezen. Dus zelf gaan snuffelen is nog steeds niet echt ingevoerd. Gebeden zijn nog steeds belangrijker dan teksten. Wel zijn in de jaren 80 veel katholieke leken cursussen gaan volgen om actief te zijn in de geloofsgemeenschap en zij hebben wel vaak bijbel leren lezen. Dat hele proces is in de jaren 90 weer stopgezet, maar er zijn zeker nog actieve groepen die de bijbel ter hand nemen en zelf lezen.

Tsjor

hoe Rooms zijn ze precies?

Voordat je de moeite neemt op zoek te gaan naar een zilveren kruisje, een kinderbijbel of een paaskaars, zou ik eerst eens even nagaan hoe gelovig dat gezin is. Want je hebt mensen die intensief met het geloof bezig zijn, en er zijn bosjes mensen die alleen met Pasen en Kerstmis in de kerk zitten, zich wel katholiek voelen en noemen (en om die reden ook de kinderen laten dopen), maar er in het dagelijks leven niet zo bar veel mee doen. Hooguit een Onzevader voor het eten -als dat nog gebeurt eigenlijk, misschien is dat ook nog in onbruik inmiddels. Zulke mensen kijken wat beteuterd als je met een paaskaars komt aanzetten, en da's zonde van de moeite.

De veiligste en makkelijkste keuze, denk ik, is gewoon een leuk kinderboek te geven. Altijd goed, in elke gewenste prijsklasse makkelijk verkrijgbaar, en het hoeft niet te worden gepoetst.

Groeten,

Temet

Maar

tegenwoordig moedigt de katholieke kerk het lezen van de bijbel zeker aan (zie de catechismus van de katholieke kerk bijvoorbeeld). Dus niks staat het geven van een bijbel of bijbelse verhalen in de weg. Je hebt vele kinder/peuter/kleuter bijbels dus wat dat betreft keuze geoeg.

En zelfs dan

Mensen die heel weinig 'doen' aan hun geloof kunnen wel degelijk nog ontroerd raken door zo'n kleurrijk kruisje of een paaskaars. Katholieken zoeken op dit moment vrij massaal naar manieren om vorm te geven aan hun eigen geloof, zonder dat ze terug kunnen en willen vallen op de pastoor en eucharistievieringen op zondag. Het zijn kwetsbare zoektochten naar iets, waarvan eigenlijk niemand nog goed weet wat het worden zal.

Tsjor

Hier

Heb ik mijn oudste nichtje, van wie wij peetoom en -tante zijn, een zilveren armbandje gegeven met een naamplaatje met haar naam erin gegraveerd.
De andere neefjes en nichtjes gaf ik bij hun doop een (gewoon leuk algemeen) prentenboek, met voorin geschreven dat het tgv de doop was en van wie.
Onze eigen kinderen zijn niet gedoopt, dus daar kan ik geen ervaringen van delen.

Hartelijk dank voor alle inbreng

Heel enorm actief gelovig zijn ze niet. Wij zijn ook geen peettante of -oom, maar we zijn wel redelijk close met elkaar, ondanks het feit dat we erg ver uit elkaar wonen. Maar met alle inbreng hier heb ik toch wat naar mijn zin kunnen vinden. Het is het boekje "Acht verhalen van Jezus" van N. Butterworth geworden, met gelijkenissen op kinderniveau. Ik vind de manier waarop ze verteld worden erg leuk, ook gewoon als "levensles" en de tekeningen spreken me erg aan.

Hartelijk dank voor het meedenken aan iedereen!

Leuk

Lijkt me een prima keuze! Boekjes zijn altijd leuk & dit lijkt me een zeer passende keuze.

geen zilver

"Zilver is wel altijd goed, een belletje, servetring etc., kaarsenstandaardje, iets kleins. "

Ik zou me toch 3 achter m'n oren gekrabt hebben als ik een belletje of servetring als cadeautje bij een doop had gekregen. Wat moet ik er mee? En een kaarsenstandaard vind ik ook niet echt een cadeau voor een kind.

Zelf heb ik bij mijn doop een zilveren rammelaar een een zilveren beker (met naam) gekregen. Man ook. Geen idee of mijn ouders het leuk vonden, maar bij ons ligt het nu op zolder in de doos met meuk die we niet weg durven te gooien.

Wat ik erg leuk vond waren 'religieuze' boekjes (Ark van Noach met flapjes, boek 'Robin en God van Sjoerd Kuyper'. Verder kan in me niet herinneren dat ik uberhaupt cadeautjes gekregen heb.

Ik zou gewoon een leuk 'normaal' prentenboek doen, iets met dieren of zo, of een knisperboekje. Ik vind ook eigenlijk dat kinderen gedoopt zouden moeten worden als ze dat zelf willen en er goed over nagedacht hebben (maar dit helemaal off topic).

katniss

Dat heet belijdenis Je wordt niet gehouden aan het gedoopt zijn.

Ik ben toch echt opgegroeid met de kinderbijbel

En ik ben van begin 1960. Het was heel normaal om als kind een kinderbijbel te hebben. Ik heb dat ding helemaal stuk gelezen. Heeft goed geholpen voor mijn bijbelkennis, heeft niet geholpen om een goede katholiek te blijven

goede keus

Dit zou ik aangeraden hebben als ik dit draadje eerder had gezien. Die verhalen heb ik zo vaak voorgelezen aan de kinderen op onder andere de crèche van de kerk. Het is echt een leuk boek.

Barvaux

Als je gedoopt bent in de rk kerk dan hoor je echt gelijk bij de club. Het kind heeft dus zelf inderdaad geen keuze. Het kind kan er wel voor kiezen om geen vormsel te doen. De meeste kinderen zijn ten tijde van het vormsel echter een jaar of 12 dus in hoeverre dat een bewuste keuze is kan je vervolgens je ook afvragen. Zeker gezien het feit dat de catechese in veel parochies van een vrij laag niveau is en maar kort duurt. Genoeg kinderen die op die leeftijd zich nog prima laten omkopen met de gedachte aan een leuk feestje en die zich door gebrekkige kennis helemaal niet zo bewust zijn van wat het verder allemaal inhoudt.

Doe je geen vormsel blijf je echter nog steeds katholiek. Hoogstens als je wilt trouwen in de kerk zul je alsnog vormsel moeten doen. Maar het is verder niet noodzakelijk voor het 'lidmaatschap' van de kerk.

Belijdenis is iets protestants. Ik weet niet precies wat voor waarde de doop heeft bij protestantse kerken. In sommige protestantse kerken doen ze niet aan kinderdoop. Hoogstens doen ze een soort zegening of belofte ceremonie waarin de ouders het kind beloven christelijk op te voeden. Ik weet niet in hoeverre je er bij de protestantse kerk er na de kinderdoop gelijk helemaal bij hoort.

Geen keuze

Jaina: Als je gedoopt bent in de rk kerk dan hoor je echt gelijk bij de club. Het kind heeft dus zelf inderdaad geen keuze.

Daarom hebben wij ervoor gekozen de kinderen zelf te laten kiezen tot ze volwassen waren en een bewuste keus konden maken. Achteraf ben ik blij met die keus, omdat ik totaal anders ben gaan denken. Voor mijn kinderen zou hun doop ook niet veel gezegd hebben.

Ik denk overigens dat het cadeautje een schot in de roos is.