De do's en dont's bij klussen met kinderen

Heb je toestemming aan de redactie gevraagd?

Ik heb mijn dochter er liever niet bij, ze loopt maar in de weg. Het klusje dat jij beschrijft zou ze tien minuten doen en dan geeft ze er de brui aan. Het enige dat ik me herinner is samen een Ikea-meubel in elkaar zetten, lees: zij mag met het inbussleuteltje draaien terwijl ik het meubelstuk ondersteun (en net zo goed zelf de boel kan aandraaien) en daarna moet ik het zelf nog goed vastdraaien.

Ja, ik heb toestemming gevraagd.

Je hebt gelijk dat kinderen snel in de weg lopen tijdens het klussen. Het lukt echter niet altijd onder schooltijd te werken of een oppas te regelen. Ik ben benieuwd hoe andere vrouwen dat oplossen. Leuk idee om samen de meubels in elkaar te zetten.

Verschillen huishouden en doe-het-zelven

Hallo Miriam,

Bedankt voor de tip om de parallellen met huishouden te zoeken.

Vanzelfsprekend laat ik mijn kinderen niet met de strijkbout alleen. Een duidelijke "nooit doen met kinderen" dus. Ik sta echter naast de strijkplank en heb de strijkbout vrijwel de hele tijd in de hand. Ben ik klaar, dan gaat de stekker eruit. Bij het laminaat leggen ben ik regelmatig een paar meter bij de decoupeerzaag vandaan om een stuk laminaat neer te leggen of iets uit te meten.

Doe-het-zelven is voor veel vrouwen iets anders dan de gebruikelijke huishoudelijke taken. Dat geldt ook voor de kinderen. Die zijn gewend aan de regels rond strijkbout en stofzuiger. Dit is nieuw. Het zijn grote projecten die meestal minimaal een dagdeel in beslag nemen. Die moeilijk af te ronden zijn binnen schooltijd. Vaak gebruik je meerdere apparaten en gevaarlijke materialen tegelijk. De stress is groter door tijdsdruk en gebrek aan routine of kennis. Multitasken (bezig zijn en tegelijkertijd een half oog op je kids houden) is daardoor moeilijk. Zijn bij het huishouden inmiddels de rollen een beetje verdeeld, bij het klussen kunnen fikse discussies ontstaan tussen partners.

Dan ben ik benieuwd hoe anderen het aanpakken, wanneer ze geen oppas hebben. En dat komt heus regelmatig voor. Ik spreek uit ervaring met mijn grote (pleeg)gezin. Met andere woorden: hoe hou ik het leuk en veilig voor mijn kinderen. Ik persoonlijk kan mij de verhuizing toen ik vijf was nog goed herinneren. Ik zie nog precies de grijze kale vloer in het koude huis voor me en het plekje waar ik zat. De stress van mijn vader en moeder. Ik heb dat als zeer belastend ervaren.

Ik heb natuurlijk zelf inmiddels van alles bedacht:
- taken verdelen: eentje past op, de ander klust
- zoveel mogelijk 's avonds doen
- alle gevaarlijke apparaten op één afsluitbare plek
- eerst alle gevaarlijke apparaten en stoffen wegbergen voor je de werkplek verlaat. Ik zet zelf de wekker een half uur voor de school uit gaat, zodat ik voldoende tijd heb om op te ruimen.
- laat je niet afleiden, dus telefoon uit, etc...
- zoveel mogelijk samen doen
- tijd voor gezellige dingen tussendoor plannen
Dat zijn vanzelfsprekende zaken. Soms krijg je echter van anderen waardevolle en leuke tips die je zelf niet direct bedacht had. Zeker voor wat betreft de dingen die je wel samen kan doen. Vandaar mijn vraag hier op dit forum.

Het artikel komt in een net nieuw online doe-het-zelf magazine voor vrouwen. Het komt in het klustips gedeelte. Hoop dat ik nu voldoende heb uitgelegd,

Met vriendelijke groeten,
Marielle

Iets te ver bukken

Een vrouwenklusmagazine met tips voor kinderen...... Ik krijg pijn in mijn hoofd van het denken.
Wélke behoefte moet dit lenigen?
Klussen is een tamelijk onzijdige bezigheid (verwar het blauw en het bruine draadje niet, maakt niet uit of je een man of een vrouw bent) en als je echt in de weer gaat, dan kun je rondhobbelende kinderen helemaal niet gebruiken.
Doe er een hekje voor, zet ze in een andere kamer, geef ze mee aan opa en oma.
"Multitasken (bezig zijn en tegelijkertijd een half oog op je kids houden) is daardoor moeilijk. Zijn bij het huishouden inmiddels de rollen een beetje verdeeld, bij het klussen kunnen fikse discussies ontstaan tussen partners. "
Welnee. Eentje let op de kinderen, de andere doet het klussen, tussendoor wel even helpen met een plankje vasthouden, dat kan net.
Wat is de bedoeling van je blad, meer vrouwen aan het klussen brengen?
Waarom is klussen doorgaans een mannending?
Doorgaans, want bij mij thuis was dat bepaald niet het geval. Mijn ega haat spijkers en hamers. Ik ben altijd aan de beurt. En wat deed ik dan met de kinderen? Dat was helemaal geen kwestie. Manlief verschool zich net zo achter die kinderen als de meeste vrouwen doen: iemand moet op ze letten.
En in een kamer vol spijkers, hamers, open bedrading, elektrische machines en/of verf, kun je die hummels gewoon niet gebruiken. Zelfs de hond mag niet binnen.
Ik weet niet, maar net doen alsof je dat aan vrouwen uit zou moeten leggen... hm, tja.
Ik vrees dat je iets te ver bukt om bij je doelgroep te willen komen.
Vrouwenklusmagazine... ik kan me er niks bij vorstellen. Tenzij het vooral de decoratieve technieken bespreekt.
Wordt woeselen weer hip?
Groet,
Miriam Lavell

Meerwerk

Klussen zijn net kinderen. Ze eisen al je aandacht en nemen onverwachte wendingen. Andere muur dan je dacht, dus foute plug of je komt er niet in met je gewone boor. Weer een dag zonder resultaat.
En dat is geen vrouwending.
Professionals, van aannemers tot tunnelgravers, hebben er ook last van. Daarom wordt het altijd duurder dan begroot. Stelpost, meerwerk.
Je kunt het niet wegleggen als een breiwerkje.
Het water is afgesloten. Of de stroom. Of alles uit de kluskamer staat in de huiskamer. Je wilt het zsm af hebben.
Tussendoor van je laddertje komen om de kinderen tevreden te houden, is frustrerend.
Zodra ze oud genoeg zijn om zichzelf te vermaken, zijn ze ook oud genoeg om met iets te helpen. Zolang het maar niet stinkt verf/stof of gevaarlijk is (open contacten) kan dat ook best.
Tips, anders dan klustips, kan ik me er niet bij voorstellen.
Groet
Miriam Lavell

Sweet memories

Hoe wij 6 weken overlap hadden om een huis in deplorabele staat op te knappen zodat het minimaal bewoonbaar zou zijn met onze 4 kids.
Zaterdagmiddag beiden doodmoe nog snel even dit en dat afmaken totdat we naar de één of andere fastfood keten zouden gaan (we hadden ze uiteraard omgekocht om zich koest te houden) De jongste twee hadden een hamer en wat hout gehad om zich te vermaken. Ik zie nog voor mij hoe mijn dochter met veel enthousiasme de spijker door het hout ramt, door de vloer, zo in de vloerverwarming. Een fontein was het gevolg; man en ik stonden erbij en keken ernaar en we wisten beiden niet meer wat te doen en konden wel janken.
We hebben twee maal een huis van onder tot boven opgeknapt (inclusief nieuwe badkamer en keuken) terwijl we kleine kinderen hadden; meestal ging het goed.

Verdelen

ooit hadden wij drie weken overlap van huis 1 naar huis 2, met twee jongen van anderhalf en zes jaar oud. Wij hebben het samen verdeeld, dus of de kinderen entertainen,in huis 1 inpakken,boodschappen doen, etc, of klussen.

Kijk, dat is wel lollig

Klusrampen met kinderen zijn wel uitermate lollig. Misschien krijg je die beter los van vrouwen dan van mannen.
De onze: We waren de schuur compleet aan het renoveren. Zoon deed driftig mee in overall en met zijn eigen plastic boormachientje. Boterham in de andere hand. Prachtig gezicht.
Toen werd ie ziek.
Hij lag in zijn bedje te slapen terwijl ik in de schuur bezig was. Toen ik weer in huis kwam, was hij druk bezig in zijn kamer. Met een steenbeitel een een vuistje (hoe kreeg hij dat zware ding in beweging?), hakte hij een gat in de muur tussen zijn kamer en die van zijn zus.
Hij miste zijn zus. Zij was naar het KDV, maar hij was ziek.
Hij had bedacht dat hij door dat gat in de muur met zijn zus zou kunnen praten (alsof ze dan ineens wel zou verschijnen).
Hij had het klustechnisch nog aardig aangepakt ook. Keurig eerst op de muur afgetekend waar het gat moest komen. Het was hem gelukt om door de gipsplaat te komen, maar de stenen muur had hij toch niet stuk gekregen.
Het heeft tien jaar geduurd voordat we dat gat in die gipswand weer gemaakt hadden.
Groet,
Miriam Lavell

Ah, de klussen-met-kinderen-verhalen

Wij waren eens op vakantie in een buitenland, waar wij een onderkomen hadden op een nog voor de show draaiende boerderij. Kinders vonden dat leuk, die mochten helpen voeren (ook als de boer er niet was mochten ze de kippen en konijnen van eten voorzien) en hadden een beschutte plek om te spelen en die boer éindeloos te helpen. Jongste, toen nog een kleuter, hielp met een zaterdagse klus. Toen de boer de raamkozijnen van de kelderramen netjes geverfd had en zich omdraaide om iets anders te doen, verfde onze kleuterzoon ook heel netjes het glas egaal bruin en vervolgens het verfblik en zijn T-shirt en wilde vervolgens aan (witte) muur beginnen. Gelukkig had de boer dat dan weer nét op tijd gezien...

Bedankt

Hartelijk dank voor alle input tot zover.

Met vriendelijke groeten,
Marielle