Bijten en krabben op kdv
Hallo, Soms zijn er kleine kinderen op een kdv die door een fase gaan van bijten of krabben van andere kinderen. Daar is niet zo veel aan te doen dan wachten tot die fase over is toch? Nou is mijn dochter al drie keer gebeten door een bepaald kindje (flink, zodanig dat je de tanden kunt tellen) (op drie verschillende dagen), en vandaag heeft ze een flinke krab gekregen over haar wang van wéér datzelfde kindje. Ik weet dat zoiets in een oogwenk gebeurd is.. maar is hier iets aan te doen? Ik vind het erg vervelend worden. Kan zoiets voorkomen worden? Ik heb vandaag al wel voorgesteld dat ze de ouders van het betreffende kind zouden kunnen vragen de nagels heel kort te houden, dan kan ze niet zo veel schade aanrichten. Mag ik meer verwachten of is er gewoon echt niks aan te doen? Groetjes, Yvon.
Je kunt het aan zien komen
Hier 4 kids, waarvan de jongste 3 ook een bijtfase hebben gehad. Ze zaten ook op het kdv. Soms werden ze zelf ook wel eens slachtoffer van een bijtertje. Maar je kunt het zien aankomen. In ieder geval als je je kids kent en als moeder, maar ook als vaste leidster op een kdv ken je je kids natuurlijk wel. Het bijtertje is meestal gefrustreerd op dat moment (wil een speeltje hebben, of aandacht, oid) en zoekt dan de confrontatie. Ik zag vaak de mond van mijn zoontje al open gaan. Dan zei ik razendsnel " pas op, niet bijten!!!" en keek hem strak aan, al zwaaiend met mijn vingertje. Dat hielp vaak al. Beet hij toch in een onbewaakt ogenblik, dan ging hij steevast met een preek op de gang. Maar dan nog...het is een emotionele uiting van zo´n kind en het kan soms lang duren. Bij 1 van mijn kids tot zijn 3e jaar. De jongste was er voor zijn 2e gelukkig al weer vanaf. Maar....je kunt het dus wel in een groot deel van de incidenten voor zijn. En ik denk dat ze op het kdv daar wat meer op in moeten spelen.
Petje af voor je reactie.
op de groep hebben we ook een aantal keer een bijtertje gehad. ik moet zeggen dat ik vind dat je erg rustig reageert, petje af!
Het is tenslotte niet niks als ze je kind "aanvallen"
Wat wij deden was inderdaad het kindje zo goed mogelijk in de gaten houden, niet bij elkaar in de buurt aan tafel zetten enz. Vaak zag je het aankomen maar soms was je gewoon net te laat. Je bent tenslotte ook met de ander kinderen bezig en dan kun je niet alles zien.
Het bijtertje werd dan door de een apart gezet terwijl de ander meteen het gebeten kindje troostte. Soms zetten we het kindje wat beet ook even apart in het weitje zodat het gebeten kindje ook even lekker vrij kon bewegen.
Succes!
Bedankt, nog een vraagje
Bedankt voor jullie reacties, en voor je complimentje Lilian. Het kindje is ook nog maar klein en ik geloof dat de meeste kindjes dit niet doen uit kwade opzet maar uit frustratie omdat ze nog niet goed duidelijk kunnen maken wat ze willen. Ze kan er dus ook niet veel aan doen. Maar weten jullie hoe lang zo'n fase duurt? Ik hoop maar een paar maanden, of kan dat langer zijn? Ik ga mijn dochter zo weer ophalen van het kdv, en het bewuste kindje is er vandaag ook. Ik ben benieuwd. Als het nu weer raak is ga ik het bespreken. Nogmaals dank allemaal! Groetjes, Yvon.
Schadevrij
Fijn, gelukkig is mijn dochter vandaag zonder schade de dag door gekomen. Ik hoop dat dit het was. Nogmaals bedankt voor jullie reacties! Yvon.
Hoe lang?
Bij ons zijn 3 van de 4 kids ook "dader" geweest. Bij 2 duurde het tot 3 jaar dat ze af en toe beten, bij de jongste van 2 is het enkele maanden geleden gestopt. En wij zaten er altijd bovenop om het af te leren. Maar het is toch een fase. Op een gegeven moment leren ze hun frustratie anders te uiten en soms duurt dat dus best wel lang.
Het is bijten en gebeten worden..
Onze oudste werd op het kdv ook wel eens gebeten. Wij natuurlijk zeer verontwaardigd, vroegen welk kindje het had gedaan. Dit zeggen de leidsters bewust niet, om te voorkomen dat je het over "dat kindje" gaat worden.
Een paar maanden later beet hij zelf een kindje...
Gaat vanzelf weer over, het is echt geen boze opzet van zo'n dreumes, hoor.
En dan gaan ze meppen! 
Linda
Hier ook
Gister was zoon weer gebeten. Nu de 2e keer in een paar weken. En weer hetzelfde kindje. Iets minder hard deze keer, vorige keer zag ik een paar dagen duidelijk tandjes in zijn armpje. De leidsters vertellen niet wie de "dader" was maar zoon is nu zo oud om het zelf te vertellen 
Niet dat ik daar wat mee doe natuurlijk, alleen even erover praten in de trant van "wat was er gebeurd? Oh dat is niet leuk".
Als het nu in korte tijd nog een keer gebeurt zal ik vragen hoe leidsters ermee omgaan / gaan voorkomen. Maar tot nu toe denk ik nog tja, kan gebeuren. Zielig vind ik het wel.
En hier
Ook zo'n kindje, het was zo erg dat de ouders het kind hebben laten onderzoeken, maar er is niets gevonden waarom z'n gedrag zo is. Ik vind het wel lastig, want mag zo'n kind dan niet meer komen? Maar tegelijkertijd vind ik het ook niet leuk als mijn dochtertje er last van heeft (gelukkig is zij niet zo vaak zijn slachtoffer). De leiding houdt het vreselijk goed in de gaten, maar voorkomen lukt toch inet.
moeilijk geval....
