340 miljoen voor thuiswonende ouderen

Klinkt als

Nou zeg, dat klinkt me als gebakken lucht in de oren.

Geen handen aan het bed

"Het leeuwendeel daarvan gaat naar de drie innovatieregelingen die de toepassing van nieuwe technologie mogelijk maken, de digitale gegevensuitwisseling tussen cliënten en zorgverleners en tussen zorgverleners onderling versoepelen, en die de ontwikkeling van nieuwe woonzorgarrangementen stimuleren"

Dat wordt niets. En zal de zorg ook niet toegankelijker maken. Je hebt juist mensen nodig die helpen met het regelen van de zorg, de jungle van de organisaties en de papierwinkel kan killing zijn. En mensen die daadwerkelijk komen schoonmaken, zorgen, steun bieden. Maar het geld wordt liever in eigen hobbies gestoken.

Reken maar dat dat schrijnt

Als jouw buurvrouw al in de luiers is en dus maar twee keer per 24 uur verschoond wordt, dan kun je er donder op zeggen dat het schrijnt.
Wat komt die huisarts twee keer per week doen eigenlijk? Haar administratie?
Of is het zijn eigen moeder misschien?

Luiers

Dat heb ik nooit gevraagd. Ze is zelf erg blij dat ze nog thuis kan wonen en krijgt ook regelmatig bezoek. De huisarts komt volgens mij gewoon buurten, of kijken of alles nog goed gaat of zo. Het is ook een gezellige dame en nog helemaal op de hoogte van actuele zaken.

Ik vraag me altijd af wie er allemaal benaderd is met de vraag

of men lang zelfstandig wil blijven wonen. Ik heb al jaren de gedachte dat de overheid ons het gevoel wil geven dat we dat willen. Als we het maar vaak genoeg herhalen gaan ze het vanzelf geloven. Hersenspoelen heet dat toch?

Ik weet bijna zeker dat er ook veel mensen zijn die helemaal niet zo nodig tot het bittere eind 100 procent zelfstandig willen blijven. Gelukkig zijn er mensen die ondanks de overheidswens dat we zolang mogelijk zelfstandig blijven wonen, hierdoor juist tot tegenovergestelde initiatieven komen. Hoe kunnen we, weliswaar achter een eigen voordeur, toch een gemeenschappelijke woonvorm tot stand brengen? Een bejaardentehuis, maar dan hipper. Je hebt je eigen huishouden, maar als je er behoefte aan hebt, kun je iets samen doen. Lig je met een zere teen omhoog en kun je geen boodschappen doen? Dan is er altijd wel iemand die dat voor je wil doen. En als je geen zin hebt om alleen te zijn, kun je naar de gezamenlijke huiskamer voor een praatje, spelletje of gewoon om er te zitten.

Dit is al een tijdje gaande. Voor dit idee is veel belangstelling.

Ik word altijd wat iebelig van uitspraken over vrijwilligers en mantelzorgers die noodzakelijk blijven. Ja en nee. Natuurlijk is het fijn als je een netwerk(je) hebt die zich om je wil bekommeren als dat nodig is, maar de vraag blijft... wie dan? Ik denk aan mijn eigen situatie, het klinkt eigenlijk best 'oud', maar hier staat schoonzoon in onze tuin te spitten omdat dit man en mij samen niet zo goed af gaat. Ik doe wat ik kan, man doet wat ik aan hem vraag, maar dat schiet niet voldoende op. Ik ben schoonzoon dankbaar dat hij dat wil doen. Ik weet ook zeker dat de dochters ons willen helpen als dat nodig is, maar dat moet ook maar kúnnen. De ene dochter heeft zelf een lichamelijk probleem dus die kan ook niet alles. De andere gaat wie weet ergens anders wonen, dan kom je niet even over om een boodschap te doen. Ik vind het daarom raar dat de overheid erop rekent dat die mogelijkheid er is. Onze maatschappij zit niet automatisch meer zo in elkaar. Het is niet meer zo dat de ene helft van de bevolking zich met liefdewerk oud papier bezig kan houden en de andere helft werkt en om 5 uur de pantoffels aangeschoven krijgt. Dat heeft de overheid zelf aangemoedigd. Dus werken vrouwen, zijn de kosten van de vaste lasten, boodschappen en wat al niet meer dusdanig gestegen, dat het typische kostwinnerschap van vroeger amper meer mogelijk is, je móet allebei werken, anders is het allemaal niet op te brengen. Moet je daarnaast dan ook nog je vader of moeder verzorgen, dan gaat dat ten koste van de mantelzorger.

Misschien zet ik het wat zwart/wit neer. Er zijn er nog steeds veel mensen die met alle liefde mantelzorgen en vrijwilligen. Maar ik vind dat je daar niet vanuit kunt gaan als overheid.

Kaaskopje, goede vraag

Ik heb wel eens het idee dat de vraag wat mensen willen als ze oud zijn vooral bekeken wordt vanuit de generaties ervoor. Door de mensen die nog niet oud zijn. En die mensen hebben als schrikbeeld dat ze oud en afhankelijk zijn en dat ze in een ouderwets verzorgingshuis moeten. Lijkt ze het meest afschuwelijke dat er is. Deels is dat te snappen want die ouderwetse huizen hebben/hadden enorm kleine kamers en er was daar weinig dat hen aan hun oude leven deed herinneren.
Die generaties van mensen die nog niet oud zijn, die willen graag zo lang mogelijk thuis blijven en als het dan toch moet daar zorg krijgen. Dat sluit mooi aan bij het idee dat het allemaal goedkoper moet en de ideologie was geboren. Zo lang mogelijk thuisblijven werd de norm. De verzorgingshuizen werden opgeheven want dat was wat niemand wilde.

En dat mensen niet meer naar die kleine kamertjes hoeven, is echt winst. En ook dat er meer mogelijkheden zijn om langer thuis te blijven en langer op de eigen manier te leven.
Maar er is ook veel kind met het badwater weg gegooid. Ik spreek veel oude mensen en het tegen de klippen op thuisblijven valt degenen die echt oud zijn en gebreken hebben vaak zwaar. En hun kinderen die geacht worden te mantelzorgen. Die moeten vaak naast de zorg voor hun ouders actief zijn op meerdere fronten: vaak werken ze nog en vaak is er ook de zorg voor (klein)kinderen.
Het resultaat is dat mensen uiteindelijk nog steeds afhankelijk zijn, maar ook meer en meer alleen. En of dat nu de echte winst is....

Aagje

soort van studentenflat maar dan voor ouderen

Dat idee leeft wel bij vrienden en kennissen van mijn leeftijd (60plus).
Je eigen badkamer en kleine keuken maar ook een gezamenlijke zit/eetkeuken. De meeste van ons hebben weinig of geen kinderen, bij zo'n woonvorm zouden we elkaar kunnen helpen waar nodig plus dat je gezelligheid kan opzoeken of gewoon op eigen kamer kan blijven.
Zorg inkopen is ook goedkoper als je dat gezamenlijk doet.
Helaas zijn er nog weinig mogelijkheden op dat gebied. Ik denk ook dat er wel haken en ogen aan zitten wat betreft toewijzing of meedoen, bij woongroepen ging dat ook niet zo makkelijk.

Er is niemand benaderd

“Kaaskopje;” Ik vraag me altijd af wie er allemaal benaderd is met de vraag
of men lang zelfstandig wil blijven wonen. Ik heb al jaren de gedachte dat de overheid ons het gevoel wil geven dat we dat willen. Als we het maar vaak genoeg herhalen gaan ze het vanzelf geloven. Hersenspoelen heet dat toch?”
Er is helemaal niemand benaderd. Het is een doodgewone plattitude. Je kunt met net zo veel waarheid beweren dat mensen het liefst niet in een ziekenhuis verblijven.
Ik zou het in dit geval geen hersenspoelen noemen, maar wel misleiden. Er wordt gedaan alsof de miljoenen die ingezet gaan worden het persoonlijke belang, nee zelfs de persoonlijke wensen van ouderen gaan dienen, maar dat is helemaal niet waar.
De investering gaat grotendeels naar infrastructuur (ICT-netwerken). De maatregel zal voor ouderen en ‘gelukkig thuis wonen’ net zoveel betekenen als het verhogen van het aantal invalideplaatsen in de trein.
De buurman van mijn zus is een 90 plussen die thuis wil blijven wonen en die daarbij rechtstreeks misbruik maakt van zijn buren. Als hij valt (dagelijks) dan gilt hij moord en brand, ook midden in de nacht, en verwacht door zijn buren opgeraapt te worden. Ongeveer een keer in de week kunnen ze niet bij hem naar binnen, want dan ligt hij klem voor de deur. Dan bellen ze de brandweer en die verschijnt dan samen met de dienstdoende dokter. Meneer wordt dan met de ladderwagen verlost en per ambulance afgevoerd, maar is meestal dezelfde dag weer thuis. Door zichzelf ontslagen.
De 340 miljoen investering gaan voor deze man en zijn buren betekenen dat de dokter uit dit hele rijtje betaalde en onbetaalde hulpverleners, niet meer langs hoeft te komen. Die doet voortaan een video-voice telefoontje met het ambulance personeel.

Dat bestaat al

"Hoe kunnen we, weliswaar achter een eigen voordeur, toch een gemeenschappelijke woonvorm tot stand brengen? Een bejaardentehuis, maar dan hipper. Je hebt je eigen huishouden, maar als je er behoefte aan hebt, kun je iets samen doen. Lig je met een zere teen omhoog en kun je geen boodschappen doen? Dan is er altijd wel iemand die dat voor je wil doen. En als je geen zin hebt om alleen te zijn, kun je naar de gezamenlijke huiskamer voor een praatje, spelletje of gewoon om er te zitten.

Dit is al een tijdje gaande. Voor dit idee is veel belangstelling."

Dat is al jaren te vinden. Mijn schoonmoeder woonde semi-zelfstandig in een appartement, waarbij er hulp ingehuurd kon worden, een huisarts aan was verbonden, beneden een gezamelijke koffieruimte was, waar een paar keer per week activiteiten op maat verzorgd worden. Verder deed iedereen zelf wat hij of zij kon; de ene meer dan de ander.

Dicht bij mij ook een appartementsgebouw voor ouderen met dezelfde faciliteiten.

Target

Jij bedoelt aanleunwoningen? Ja in iets soortgelijks woonden mijn schoonouders ook. Wat ik bedoel is iets minder vrijblijvend naar andere bewoners. Je moet actief iets bijdragen, zodat je echt contact maakt en houdt. Dus de koffie wordt door een bewoner gezet en de tuin door bewoners geharkt.

Ik denk dat Target iets anders bedoelt, namelijk serviceflats

Daarbij huur of koop je het appartement. Je krijgt er allerlei voorzieningen bij maar dat heeft forse gevolgen voor de bijdrage aan de VVE. Dat loopt al snel richting de 800-900 euro per maand, als je het apartement gekocht hebt. Huurprijzen gaan ver boven de 1.000 euro per maand uit
Voor degenen die dat kunnen/willen betalen, is het een fijne woonomgeving met veel extra voorzieningen en activiteiten

Niet kopen hoor

Zie het maar kwijt te raken als de ouder overleden is. Er zijn ook serviceflats die je gewoon huurt.

Woonzorgcentrum

Daar huurde zij een woning. Zeker geen woekerprijzen.
Later had ze 24-uurszorg nodig en die is particulier geregeld omdat dat een te gecompliceerde zorg was voor het centrum. Maar ze heeft er tot haar overlijden met veel plezier gewoond. Zelfstandig maar alles binnen het gebouw bereikbaar of aan huis geleverd.

Oh vergeet een voorbeeld

https://www.znwv.nl/locaties/
Iets dergelijks was het.

Target

Ik heb het over het Knarrenhof. https://knarrenhof.nl/

Hier hoef je nog niet oud te zijn, of zorg nodig te hebben. Vanaf bijvoorbeeld 45 jaar mag je ook komen. De gedachte is dat je daar gewoon woont, je elkaar kunt ontmoeten in gezamenlijke ruimtes en zonodig klaar staat voor elkaar. En dat je daardoor langer plezierig zelfstandig kunt wonen.