dilemma begrafenis

Afstemmen

Ik zou even afstemmen met de beheerder van de B&B, en als het een probleem is een hotel boeken met vroeg ontbijt. Sommige begrafenissen zijn nu eenmaal verplichtingen waar je niet met goed fatsoen onderuit komt, en eigenlijk komen ze nooit goed uit. Als je een doorlopende annuleringsverzekering hebt, is het misschien gedekt.

vroeg uitchecken

zal waarschijnlijk geen probleem zijn als je de reden hiervoor uitlegt.
Het is erg vervelend dat jullie plannen in de war worden geschopt maar die begrafenis niet bijwonen zou voor mij niet goed voelen.

Tijdstip overlijden

Iedereen heeft al zijn agenda vol en dan komt een overlijden, zeker als het onverwacht is of iets verder weg, altijd slecht uit. Mag je best even denken. Toen mijn vader overleed in de zomer dacht ik: dat komt slecht uit want ik had net een wekelijkse dag zorgverlof geregeld tot het einde van het jaar. Volstrekt irrationeel. Het besef moet soms ook nog even doordringen dat je er niet per se bent voor de overledene maar juist voor de nabestaanden. Een overlijden dwingt ons om pas op de plaats te maken, stil te staan bij de eindigheid van zaken in een turbulente wereld die altijd maar door gaat.
En dan los je het praktisch op. En de rest van het leven mag even naar de achtergrond.
Maar ook komen er dan kleine irritaties boven of scheve familieverhoudingen, of onbegrepen zaken, die ook op een goede manier vragen om geadresseerd te worden.
Best begrijpelijk dat bij een overlijden er een mix van gevoelens en gedachten zijn die even kalmte en pas op de plaats vragen.

Je kunt toch

prima om 8 uur weggaan, dat is geen gekke tijd hoor. Veel mensen hebben gewoon de dag erna weer verplichtingen/ afspraken.

Heftig trouwens

dat je zegt dat je de begrafenis liever overslaat. Het gaat wel om de broer van je moeder hè? Begrafenissen zijn nooit leuk en ik snap dat je er niet om staat te springen, maar liever overslaan? Ik vind het nogal asociaal overkomen.

Natuurlijk mag je het liever willen overslaan

Er zijn zo vaak momenten die ik liever zou overslaan. En soms doe ik dat ook. En veel vaker blijft het bij de gedachte dat ik iets liever zou overslaan en ga ik gewoon wel.
Ik snap niet waarom TS zou aangevallen wordt op die gedachte.
Ze gaat toch gewoon?!

Nou,

Moeilijk te oordelen. Ik zelf zou er niet over piekeren weg te blijven en heel blij zijn dat de uitvaart geen dag eerder plaats zou vinden ivm dat evenement, dit omdat ik al mijn ooms goed ken en een band met hen heb. Mijn ex had vele ooms die hij nooit zag en dus niet kende en zijn moeder zou redelijk eenvoudig met iemand anders mee gekund hebben dus dan zouden we eerder hebben gekozen voor wegblijven.

Het gaat er maar ten dele

om hoe goed je die persoon zelf kende en hoe goed jullie overweg konden. Je gaat ook naar een begrafenis voor de nabestaanden, in dit geval: je moeder en de rest van haar familie.

Het zou echt nooit in me opkomen dat over te slaan, aangezien ik een heel hechte band heb met mijn moeder. In de eerste plaats gaat het me dan om haar op zo'n dag, wanneer ik zelf niet zoveel had met de overledene.

Quote:

Mijn ex had vele ooms die hij nooit zag en dus niet kende en zijn moeder zou redelijk eenvoudig met iemand anders mee gekund hebben dus dan zouden we eerder hebben gekozen voor wegblijven.

Huh?? Het gaat toch niet om met wie je mee kunt, maar dat je op zo'n moment je moeder wil steunen? En dan zou jij voor je ex bepalen dat het niet nodig is, terwijl het om zijn moeder gaat?

pfff

Wat een reactie's
Ik wil het liefst niet gaan maar ga waarschijnlijk wel gewoon. Het Dillema is dan meer ga ik vrijdagavond laat naar huis of ga ik naar die airbnb beetje nutteloos omdat we die dag daarna niks meer gaan doen.
Mijn moeder niet willen steunen. Steun haar als mantelzorger heel veel meerdere keren per week.
De band met die oom. Is er niet heel veel. Wanneer ik hem zie op bruiloften en andere begrafenissen. En gezien de leeftijd van de rest van de familie is dat vooral bij het laatste het geval. Mijn moeders familie woont niet heel erg in de buurt. Maar dat is altijd al zo geweest.

Ligt aan veel dingen

Onlangs overleed een broer van mijn moeder (mijn oom dus) maar ik zag hem meestal 1x per jaar, op de verjaardag van mijn moeder en soms ook op die van mijn vader. Beiden zijn 80+ dus mijn oom en tante waren er vaak overdag en ik meestal 's avonds, vandaar dat we elkaar niet altijd zagen.
Ik ben met mijn ouders naar die uitvaart gegaan , mijn broer niet, hij had het druk op zijn werk. Nog geen 2 weken later, overleed een zus van mijn vader, toen had ik iets wat echt heel onhandig was om af te zeggen, dus is mijn broer gegaan.
Niemand die dat erg vond.
Maar goed, je was al van plan te gaan, vaak kan je wel op tijd vertrekken hoor, gewoon even uitleggen en de sleutel achterlaten bij de airb&b en de deur achter je dichttrekken om 7.30 uur.
Of, als je nog twijfelt, je gaat naar de condoleance avond (als die er is) en niet naar de uitvaart, even vragen wat je moeder daarvan vindt.

Lanza,

#12 "Huh?? Het gaat toch niet om met wie je mee kunt, maar dat je op zo'n moment je moeder wil steunen? En dan zou jij voor je ex bepalen dat het niet nodig is, terwijl h et om zijn moeder gaat?"

Lanza, ik bepaal niet voor mijn ex, bedoelde meer om aan te geven hoe verhoudingen kunnen liggen en zijn moeder had met haar zus kunnen gaan.

soms

kan het zo zijn dat het echt niet uitkomt om naar een uitvaart te gaan, bij ziekte of als het op het werk echt niet lukt om vrij te nemen. Dan gaat mijn zus en vice versa. Maar meestal proberen we beiden te gaan, wel zo fijn als steun.

heeft je moeder meer kinderen?

En heeft ze meer broers/zussen? Zijn die nog in leven?

Dood komt nooit uit. Dood breekt altijd in. En wat zou je sommige gebeurtenissen graag overslaan!!

Je moeder is degene om wie het nu gaat, zij verliest haar broer en ziet hem nooit meer terug. Iemand met wie ze is opgegroeid, met wie ze haar wortels deelt.

Je ziet je moeder vaak, schrijf je. Het zal voor haar vast vreemd en leeg zijn als juist jij er die dag niet bij bent. Lijkt me lastig te vertellen aan haar: 'ik zal niet bij de begrafenis zijn want we zijn een weekendje weg en vinden het jammer dat af te zeggen'.

En natuurlijk, het is jammer. Gelukkig hoef je het evenement zelf niet te missen. Ik zou lekker die B&B afzeggen nu dat nog kan (denk ik) en een andere keer opnieuw een overnachting plannen.

Bizar

hoeveel mensen werk of een weekend weg boven een uitvaart stellen. Het is een teken van betrokkenheid en fatsoen. Ik ga zelfs naar de uitvaarten van de ouders van mijn beste vrienden, dat wordt erg gewaardeerd. Laat staan dat ik een oom zijn begrafenis zou skippen. Het idee zou niet in me opkomen eerlijk gezegd. Juist op die momenten moet je er zijn.

Heb je er met je moeder over gesproken?

En wat vindt zij ervan?
Heb je een broer of zus die met je moeder meekan. Of een vriendin van je moeder?

Juist als je al zoveel mantelzorgt, mag je je best afvragen of je wel mee moet voor je moeder. Als zij niemand anders heeft, tja dan moet je wel mee denk ik.
Maar als iemand die dicht bij haar staat, met haar mee kan. Dan is dat ook een goede oplossing. Zeker als je moeder zich daarin kan vinden.

Ik heb van mijn ouders kant 13 ooms en tantes, als directe famlie. En dan ook nog hun man/vrouw. En van mijn mans kant ook zoiets. De meesten op twee uur rijden afstand. En ik zie ze heel weinig. Wij stemmen met brussen af wie er heen gaat. En hoe mijn moeder daar komt. We zorgen dat er altijd minimaal 1 kind meegaat.

Maar het gaat er toch niet om

wie je moeder naar zoiets toe kan brengen? Of mee kan? Mijn moeder rijdt gewoon auto dus ze kan er zelf komen en uiteraard zijn er genoeg mensen die ze kent op de uitvaart van haar broer.

Maar ik vind het zélf belangrijk om er voor haar te zijn op zo'n moment. Daar gaat het om lijkt me, niet om dat er nog honderd anderen zijn.

Lanza

Jij bent van een andere generatie dan ik. Mijn moeder is 87 jaar, rijdt sinds vorig jaar geen auto meer. Maar ook toen zij nog wel reed, zorgden wij ervoor dat ze niet alleen hoefde te gaan. Twee uur rijden is best ver als je op leeftijd bent. En ze wilde natuurlijk ook vooraf en achteraf kunnen praten over de begrafenis, de persoon waar het om ging, de verhalen van vroeger.
Tijdens de begrafenis zelf, trok ze naar haar eigen broers en zussen. Juist omdat die ver weg wonen, wilde ze er vooral voor hen zijn, herinneringen delen, etc. Mijn aanwezigheid was dan niet zo belangrijk, behalve dan te kunnen napraten met haar op de terugweg. En zodat zij kon vertellen dat haar dochter/zoon mee was gekomen. Nog een zoon of dochter mee is voor haar niet nodig.

En zo is dat bij iedereen anders. Er is niet 1 juiste manier, zoals jij denkt te weten.

Er zijn ...

... voor je moeder kan op veel verschillende manieren. En afscheid nemen van je oom ook. Ik kan me voorstellen dat je in eerste instantie vooral aan het verloren weekend denkt. Vooral als de band met je oom niet sterk was.

Kun je je voorstellen hoe het voor je moeder zal zijn als jij er niet bij bent. Kun jij je indenken wat het voor jou betekent als je er niet bij bent?

Ik heb ooms waar ik nauwelijks contact mee heb, en waar mijn moeder ook geen contact meer mee heeft. Ik kan me voorstellen dat ik bij hen de begrafenis over zou slaan.

Toen ik in het buitenland woonde en mijn oma erg ziek werd, heb ik met mijn ouders besproken dat ik voor de crematie niet naar Nederland zou komen. Mijn band met mijn oma was heel goed, maar alleen voor een crematie terug komen voelde niet goed. Uiteindelijk overleed mijn oma toen ik toevallig in Nederland was. En was ik er wel bij.

Maar ik kan me voorstellen dat je er voor kiest om niet te gaan, en op een andere manier er voor je moeder en overige familie bent.

Moeder

Mijn moeder rijdt geen auto en kan er zo en zo door allerlei redenen niet alleen heen.
Maar dat is het probleem niet ik ben geen enig kind. Ze kan met iemand mee rijden.
Ik heb er nog niet met haar over gesproken ik wil haar daar niet mee lastig vallen. Aangezien ik waarschijnlijk gewoon ga.
Alleen condoleren is nog lastiger dat is op vrijdagavond en dan heb ik juist dat evenement dat voor mij heel bijzonder is en eenmalig.
Overigens heeft mijn moeder net als Lente veel broers en zussen en aanhang en ook hier wonen ze allemaal wat verder weg. Helaas wordt de familie steeds kleiner.
Ik denk dat zowel ik als mijn broer bij de meeste begrafenissen wel zijn meegegaan.

Ja en dan

Vroeg in de ochtend. Is dat niet mogelijk dan de avond ervoor.

Je verwoord je wat ongelukkig ( zo komt het over). Ik zeg niet dat je het weekend niet verdient of je moeder niet helpt, maar in deze situatie stel je je wat verbolgen op. Begrijp ik best, maar bij mij gaat een uitvaart voor. Je kunt het dan maar één keer goed doen.

Zo maakt ieder

haar eigen afwegingen. Zelf vind ik het belangrijk om er juist op dit soort gelegenheden bij te zijn. Het wordt altijd enorm gewaardeerd heb ik gemerkt, dus ik heb er graag een middag voor over.

Vaak wordt er gezegd dat het niet per se hoeft, omdat ze je niet tot last willen zijn, maar als je er dan bent, merk je toch dat je aanwezigheid ertoe doet voor de mensen om je heen.

Uiteindelijk vind ik dat toch belangrijker dan veel andere dingen in het leven. Iets met prioriteiten.

Alleen een middag, dat zou fijn zijn

Hier is het 1,5 uur rijden naar mijn moeder, 2 uur rijden naar de begrafenis, 2 uur terug naar mijn moeders huis en dan weer 1,5 uur naar mijn eigen huis. Dat is 7 uur rijden. En daarnaast nog de tijd rondom begrafenis, files en verblijf in mijn moeders huis.

Niet zo gek lijkt me, dat we deze taak verdelen. Wij vinden één kind aanwezig voldoende.

Twijfel, ik weet niet hoe het bij jullie begrafenissen is. Maar hier geldt de avond condoleance als vervanger voor het komen naar de begrafenis. Of voor mensen die verder af staan de overledene maar toch hun respect willen betuigen. Het zijn alleen mensen die dichtbij wonen, die naar allebei gaan. Met uitzondering uiteraard van de directe familieleden.

Plens

Ik gaf alleen maar antwoord op iedereens vragen.
Ja mijn moeder heeft nog meer kinderen en nog meer broers en zussen. En nee ze gaat niet zelf met de auto.

Inmiddels hebben we al besloten naar de begrafenis te gaan. Niet naar de condoleance de avond ervoor maar dat doen we eigenlijk nooit.

goh

Ik heb een superkleine familie, denk ik. Ik heb nog helemaal niet zoveel begrafenissen gehad dat ik weet hoe ik het altijd doe, of wie het gaat waarderen als ik er ben.
Bij de begrafenissen waar ik wel geweest ben had ook niemand steun nodig. Ik zou dus misschien niet gaan, als ik de overledene toch al nooit zag.

Dan heb je erg veel geluk gehad

Floria. Ik ben alleen al in de afgelopen drie jaar naar vijtien uitvaarten geweest. Daarvoor waren het er ook heel wat, maar dat heb ik niet geteld.

Wat een weelde als je daar niet mee te maken hebt en als je dan 1x gaat dat niemand steun nodig heeft (hoe kwam dat?)