Films: overgevoelig & komt het nog goed?
Afgelopen weekend was The Deer Hunter op tv. Een prachtige film, echte klassieker, die ik ruim een decennium geleden voor het laatst heb gezien schat ik. We zijn er voor gaan zitten man en ik, maar zodra de hoofdfiguren in Vietnam arriveerden en het geweld losbarstte (handgranaat in ondergrondse schuilplaats van gezin met kinderen) was ik weg.
Sinds ik moeder ben, kan ik er niet meer tegen om dergelijke films te zien (of boeken te lezen). Ik word er fysiek onpasselijk van. Films waarin realistisch geweld voorkomt, vooral tegen kinderen, komen veel te dichtbij. Ik lees vaak goede recencies van films, zoals Das Weisse Band, maar weet dan al van te voren dat ze aan mij niet (meer) besteed zijn. Gaat dit nog over?
Chris
Efteling
In de Efteling hebben ze het meisje met de zwavelstokjes nu als holografische attractie. Slik. Ik vind dat hier de waarschuwing van Primavera bij moet staan. Mijn jongste is bijna 9
Nee het gaat niet meer over. Tihama
Dochter....
net 6, is nu al emotioneel incontinent, zit mee te snikken bij films waarin gehuild wordt....dat arme wicht moet nog heeeel wat jaartjes....
Als dochter
mijn aankijkt met die waterige oogjes, dan hou ik het zelf helemaal niet meer droog....echt gezellig als wij samen wat zieligs kijken....hihihi
Titanic......huuuuuhhhhh
En nu de kids wat ouder zijn hebben we van de week samen de klassieker Titanic gekeken.
Voor de kids is het onbegrijpelijk dat er zovelen zijn verdronken en als je dan de echte beelden ziet van dat ooit zo prachtige schip op die zeebodem, huuuuuhhhhhhhhhhhh.....
En dan die scene waarin Rose haar Jack loslaat met de woorden "I'll never let you go" en je hem dan ziet ondergaan in dat koude donkere zeewater, dan houd ik het niet meer droog....
En dan hoef ik voorlopig echt geen cruise meer.... sniffffff....
Toen ik 'm jaren geleden in de bios zag heb ik er nachten slecht van geslapen, gewoon het idee dat je zoiets samen met je dierbaren zou overkomen en dat je niet allemaal in de reddingssloep zou kunnen, brrrrrr......
Ik huil ook om van alles, sniffffff........
groet Anja
Geen film, wel tranen
Ik ben niet zo heel emotioneel incontinent, maar veel van jullie voorbeelden begrijp ik heel goed. En nee, het gaat dus echt nooit meer over.
Meestal kan ik mijn tranen inhouden of verbergen. Maar wat mij laatst overkwam: Mijn schoonvader is een half jaar geleden overleden. Een geweldige man, we hebben veel verdriet gehad. Maar het meest is nu wel verwerkt. Ik was met mijn dochter twee dagen op stap en we overnachtten in een bed&breakfast bij een gepensioeneerd echtpaar. Toen we er de volgende ochtend de straat uitliepen zei dochter dat ze het zo leuk had gevonden. Op mijn vraag waarom antwoordde ze: Omdat die meneer zo aardig was en zoveel op opa leek. Tsja, toen kon ik het echt niet meer droog houden.
Meisje met de zwavelstokjes
Als kind al kreeg ik er een brok van in mijn keel. En in de Efteling sta ik ook elke keer weer erbij te sniffen. Tinkman trouwens ook.
Jongste is pas 2, dat kan ik misschien ter verdediging aanvoeren 
Ohja
Ik zie net een foto in de krant,van een ruimte met geruimde geiten,en een nog levende geit die snuffelt bij een dode....waaah...ben maar even koffie gaan zetten....
Bastet
Ojee .. titanic
Titanic haalt weer een hoop herinneringen op. 2 maanden zwanger, natuurlijke vader met de Noorderzon vertrokken en vriendin nodigt me uit voor een avondje bioscoop om me wat op te vrolijken. Het werd Titanic...
Ik kwam met meer tranen de bioscoop uit dan ik had toen ik erin gegaan was. Aan de andere kant was het ook wel weer prettig om nu eens om andere dingen te janken 
Groeten Primavera
Ook emotionel incontinent
Titanic, waar de kinderen voorgelezen wordt, terwijl de moeder al weet, dat ze gaan verdrinken...snik
Snuf de Hond, toen Snuf aangeschoten werd door duitse soldaten, maar uiteindelijk weer bij Tom terecht komt...snik (en wij hadden nogal een duitse herder, die erg op Snuf leek)
Balletvoorstellingen van dochterlief...snik
Toen het laatste week zo sneeuwte en ik in de woonkamer met dochterlief kerstliedjes zat te luisteren...snik
Sinterklaas intocht...snik
Berichten over mishandelte dieren...snik
Filmen zoals "Meisje met de Zwavelstokjes" durf ik niet aan...
Bij het lezen van "Marley & me" heb ik al gejankt, omdat onzere duitse herder toen ook al ziek was - de film doe ik mezelf niet aan. Als een hond in een film ingeslapen wordt, kan ik het niet droog houden, sorry.
Hier ook...
Ik krijg altijd tranen in mijn ogen bij "Kerst met Linus". Vooral bij het liedje op het eind.
Zoon van 8 wordt er niet warm of koud van. Mannen...
groet
Julia
Absoluut emotioneel
Ook ik zit met een brok in mijn keel het Linus-liedje mee te zingen. Gelukkig is onze drie-jarige een grote fan van 'kindjes in de sneeuw'. Ik zit dus bijna elke avond te snikken.
Het meisje met de zwavelstokjes heb ik één keer gezien, maar die wil ik nooit meer zien. Net zomin als Bambi of Lion King enz.
Ik moet ook geen bevallingen zien. Niet in reallife gedoetjes noch in films. Op het moment dat het kind er eenmaal is, dan snuit ik zo een pak zakdoeken vol.
Ik heb hier altijd wel last van gehad, maar sinds ik moeder ben geworden is het allemaal nog een graadje erger geworden. Ik huil tegenwoordig ook om reclames....nou vraag ik je! En daar waar ik een nummer van Elvis altijd uit volle borst heb meegezongen, omdat ik het zo mooi vind (wil ik op mijn crematie laten draaien, als het zover is), daar pers ik tegenwoordig nog net een paar woordjes uit terwijl de rest van de het liedje ondergaat in een verstikt gemompel van de tekst. Zie:
PS heb net even you tube gekopieerd voor de link, Elvis zingt op de achtergrond en zit hier nu dus met de tranen over mijn wangen te typen.....slik.
Iemand deze films gezien?
Ik huil niet alleen om alles, ik gil af en toe ook nog de boel bij elkaar. Was naar de film Helaasheid der dingen. Jongetje (+/- 12) groeit op in totaal uitzichtloze thuissituatie, dronken vader en vijf dronken ooms. Ik had zo vre-se-lijk met die jongen te doen. Op een gegeven moment is er ruzie, het leek er op dat vader zijn zoon te lijf ging met een mes. Ik heb echt de hele boel bij elkaar gekrijst. Hele bioscoop draaide zich om naar me, echt te genant.
Week later ging ik naar Fish Tank, ook redelijk uitzichtloos allemaal. Op een gegeven moment onvoert pubermeisje kleuter. Ik trok het niet meer, had gelijk James Bulgur visioenen, ben de film uitgelopen.
Heeft iemand deze films gezien?
Kruimeltje gister...
Nashadochter en moeder beiden in tranen.....snif