Hoe zit dat met achternamen?
Als mevr. Pieters is getrouwd met dhr. Jansen, en zij noemt zich mevr. Jansen-Pieters, heet zij dan nog steeds zo na het overlijden van haar man? Dat zie ik namelijk veel bij oudere patiënten. Maar ga je dan logischerwijs niet weer gewoon weer mevr. Pieters heten? Blijft haar mans naam aan de hare geplakt? Ik vind het ook zo vreemd dat de vrouw dan soms al een jarenlange (lat)relatie heeft maar nog steeds de naam van de overleden man draagt. Hoe zit dat eigenlijk? Zou je zelf moeten aanvragen dat je ook weer officieel je meisjesnaam draagt?
Ik heb het zelf zo sterk meegemaakt dat mevr. Jansen-Pieters ineens mevr. de Boer-Pieters heette.
Kaaskopje
"Wat ik zei over mijn leeftijd en het deel van mijn leven dat ik mijn mansnaam draag, is vooral bedoeld om aan te geven dat het gewend zijn aan de naam van je ouders ook omgezet kan worden in het wennen aan een andere naam. Die naam kan net zo goed jouw naam worden als die van je ouders. In het begin is het even vreemd als je een andere naam gebruikt, maar na een jaar weet niemand beter. "
Ik lees hier nu geen enkel argument in om je man's naam over te nemen. Ja dat je er aan kunt wennen. Maar waarom zou je?
Myar en martine
Klopt Myar,Ik ben deze maand 24 jaar getrouwd, en de discussie was er toen al volop. Mijn meisjesnaam is hoewel grappig ook lachwekkend en daarom heb ik dus gekozen voor mijn mans achternaam. Het scheelt mijn drie kinderen in ieder geval een hoop hilariteit, iedere keer als zij hun naam noemen. Dus Martine, niks vanzelfsprekends, maar een heel bewuste keuze!
Ja fio
maar dan noem je ook een argument: je achternaam was lachwekkend en daarom heb je gekozen voor je mans naam. Maar dat lijkt me de uitzondering die de regel van vanzelfsprekendheid doorbreekt. Ik blijf me afvragen of andere vrouwen nou zo bewust voor hun mans naam hebben gekozen anders dan uit traditie.
Opvallend
In het algemeen ga ik bewust géén argumenten aandragen voor mijn keuze van naam (want een keuze was het, geen vanzelfsprekendheid). Ik vind het namelijk vreemd dat je het kennelijk moet verantwoorden. Zoals ik eerder schreef, kun je binnen de wet kiezen welke naam of combinatie van namen je voert als getrouwd of geregistreerd partner zijnde en je kunt kiezen welke achternaam je kind krijgt. Nou, klaar. Ik ga niet afleiden uit iemands keuze hoe diegene in het leven staat. (Maar goed, mijn bevallingen waren bijvoorbeeld ook van dien aard dat ik niet het gevoel heb "al het werk gedaan te hebben"; heeft dat invloed?) Gewoon je maakt een keuze binnen de wettelijke kaders. Ik mag ook kiezen of ik een donkerblauwe of een rode auto wil. Meer is het voor mij niet.
Kaaskopje
"Natuurlijk kon ik wel anders. Zoals je zegt: buiten het huwelijk." Niet alleen dat, Roefel had dan je kinderen niet moeten erkennen (dus volledig afzien van zijn ouderlijke rechten) om je kinderen jouw achternaam te geven.
skik
Knuppel in het hoenderhok
Ik ken een vrouw die pas gescheiden is en de naam van haar man aan houdt. Ze heeft altijd gezegd dat ze bij een eventuele scheiding die naam houdt want ze heeft een moslimachtige naam en nu een gewone nederlandse.
Dat kan namelijk OOK!
Dat is toch helemaal maf, joyeux
Ik snáp dat niet. Hoe moeilijk kan dat nou zijn om je administratie een beetje op orde te houden en mensen gewoon aan te schrijven zoals ze willen? Maar als je dan al 7 jaar gescheiden bent en ze hebben het nóg niet door? Overigens vind ik het net zo zot dat instanties je automatisch met mansnaam gaan aanschrijven als je getrouwd bent. Net of je niets mag kiezen.
Maar goed, ik las in de Consumentengids ook net weer een gevalletje "oudste man in huis". Dan wordt een rekening automatisch gestuurd naar "de oudste man in huis", in dat geval de zoon die net 18 was geworden. Dat is net zo maf als toen Genistus jaren geleden bij me introk en nog werkloos was en het ziekenfonds hem meteen hoofdpolishouder maakte. Overigens zonder ons daarvan op de hoogte te brengen...
Kan nog zotter
Mijn moeder krijgt rekeningen van de Waterschap op naam echtgenoot 1 van wie ze al 40 jaar gescheiden is en met wie ze nooit op dit adres of in deze woonplaats heeft gewoond.
Ze gebruikt de naam van wijlen echtgenoot 2 maar die wordt niet genoemd, net zomin als haar meisjesnaam.
Rosa van der Zanden
Vergissing?
Moet een foutje zijn geweest. heb 3 overlijdens bij de ing met gemeenschappelijke rekeningen gezien en daar is dit in geen enkel geval gebeurd.
jaymza™
Aargh ja, amerikaanse toestanden
ze komen ook overgewaaid naar hier en ik kan me er ook wel een beetje over opwinden..... Heb mijn eigen naam gehouden, wil dus graag met die naam aangesproken/-geschreven worden. Dat niet iedereen dat weet en ons wel eens onder zijn achternaam aanschrijven daar kan ik wel mee leven. Maar er zijn ook mensen die hier in Nederland het Amerikaanse systeem overnemen en ons aanschrijven als dhr. en mevr. mansvoorletter mansachternaam, of familie mansvoorletter mansachternaam. Ik probeer me er niet over op te winden, maar vind dat wel moeilijk. Ik zie het vooral als gebrek aan respect voor mijn legitieme keuze. Ik zal altijd de keuze respecteren van iemand die kiest om mans naam te gebruiken en verwacht dat ook terug. Beetje naief geloof ik....
Aagje
O, maar daarvoor hoef je de plas niet over
gewoon onze oost grens is genoeg.
was ik behalve mijn voor en achternaam kwijt kreeg ik ook de titel van mijn inmidels ex er bij.
Frau doctor hupeldeflup. Ik wist niet dat ik gepromoveerd was. En dat is nog maar 13 jaar geleden.
Spaanse systeem ideaal
In Spanje, bekend om zijn achterlijke macho-cultuur, neemt een vrouw nooit de achternaam van haar man aan. Elk behoudt zijn eigen stel achternamen, te weten die van de vader en van de moeder. De achternaam van de man komt eerst, dat dan weer wel. Als Juan García Pérez en Carmen Méndez Delgado samen kinderen krijgen dan hebbn die voor de rest van hun leven als achternaam García Méndez. (Als Carmen als achternaam García Márquez had gehad, zouden haar kinderen de achternamen García García krijgen. Grappig verschijnsel en zo'n repeterende achternaam komt best vaak voor.)
Spaanse systeem
Zo'n dubbele achternaam heeft wel wat. Een mooi idee dat je kind met beide namen opgroeit. Ik kan er niet zo mee zitten dat de naam van de vader doorgegeven wordt hoor. Misschien heb ik hier toch een generatiekloofje te pakken. Ik ben zo gewend aan het systeem dat de vader bepalend is voor de achternaam dat ik het vreemd vind als de moeder dat is (behalve bij alleenstaand ouderschap uiteraard). Hoewel.. ik heb een aantal jonge collega's die het héél vanzelfsprekend vinden om met de naam van hun man of toekomstige man verder te gaan en hun kinderen dus ook. Deze meisjes/vrouwen zijn in die zin lijkt wel behoudender dan de generatie(s) boven hen.
Spaanse systeem geen gek idee
Ik vind het spaanse systeem helemaal geen gek idee. Als de kinderen automatisch de achternaam van allebei de ouders krijgen wordt er niet meer één ouder uitgesloten en is het gelijk duidelijk bij welk gezin ze horen.
De eerste naam van hun dubbele achternaam geven ze dus door aan hun kinderen. Nu is dat automatisch de naam van de vader, maar het lijkt betrekkelijk simpel om met een wetswijziging het mogelijk te maken dat de ouders per gezin zelf beslissen welke naam ze als eerste willen voor hun kinderen, die van de moeder of die van de vader. Op die manier kan de achternaam van de moeder ook worden doorgegeven aan de kleinkinderen.
Ik zou dat op die manier eigenlijk veel beter vinden dan nu waardoor sommige mensen na hun trouwen ineens een andere achternaam aan nemen.
Groeten Primavera
De slegte-timmerman
Ook zo handig aan dat Spaanse systeem: je weet bij geboorte al wat je kinderen zullen worden. Bovendien geeft het zicht op geschikte huwelijks partijen. Zo zal Jantine Mens beslist niet trouwen met Kees Rot. Dat brengt maar Rot-Mensen voort.
Groet,
Miriam Lavell (twee woorden betekenen meer dan een)
Miriam
Jij wist waarschijnlijk ook al dat Rotmensen nu al een bestaande achternaam is in Nederland? Geen Spaans systeem hier, wat mij betreft. En ik zie gewoon het probleem niet met de Nederlandse mogelijkheden, zeker met de huidige automatiseringsmogelijkheden.
Maar ja, zo begrijp ik ook nog altijd niet waarom speciale tekens in namen zo lastig te verwerken zijn voor met name de printers. De computersystemen kunnen het best, Boddé en Schröder en Daniëls enz. Het komt alleen zo stom de printer uit.
Als je nummer maar klopt 
Niks is ingewikkelder dan een database met namen. Daar zitten altijd fouten in. Idioot genoeg zelfs vaak steeds bij dezelfde. Daar moet een chaostheorie in zitten die nog een wiskundige formule heeft ook.
Als je nummer maar klopt.
Ik kan me er niet druk om maken. Maar dat komt misschien wel omdat niemand mijn naam in een keer goed heeft. Al mijn hele leven niet.
Nou ja, een keertje, op het terras van een bar op Salt Island. De ober noteerde zonder enig probleem de bestelling én de naam correct. Daar moesten zus en ik meer van weten en toen kwam de aap uit de mouw. Hij kwam van Guernsey en daar is mijn naam zo gewoon als Jansen hier.
Groet,
Miriam Lavell
Lol miriam
En juist die nummers kloppen al te vaak niet... Databases met namen, daar weet ik toevallig wel iets van (nee, ik ben geen expert). Ja, er zitten wel fouten in, maar dat hoeft niet zo extreem te zijn dat er situaties in voorkomen zoals hier geschetst. En het hoeft zeker geen aanleiding te zijn voor het opdringen van een bepaalde achternaam, anders dan je zelf hebt gekozen binnen het wettelijk systeem. Maar soms heb ik wel het gevoel dat het vooroordeel binnen die database meteen maar aan die keuze gehangen wordt.