"Iets voor jezelf doen"

ik snap dat ook niet . . .

. . . . maar dan moet je wel vriendinnen hebben om dat mee te doen. Nu verkeer ik in de gelukkig omstandigheid dat ik met een aantal verschillende dierbare vriendinnen apart (of in kleine clubjes)kan afspreken, en daarmee doe ik gewoon leuke dingen .
Maar . . . het is ook waar dat als ik niet naar die sportschool zou gaan (en mezelf dwing om vaak op fiets naar m'n werk te gaan), ik niet met mezelf blij zou zijn dus dat staat los van met vriendinnen leuke dingen doen. Ik weet dat ik me beter voel als ik wel veel beweeg en daar tijd voor inplan, maar het is wel iets wat makkelijk zou sneuvelen als ik 'geen tijd voor mezelf' zou maken....
Dus het een sluit het ander niet uit wil ik maar zeggen.
groet,
Angela

mee temet maar...

iedereen is verschillend. Sportschool of mindfulness zouden ook voor mij meer een "moeten" dan "willen" zijn (of een dagje naar een spa/ verzorgingsiets oid). Maar jouw idee van samen naar een kroeg gaan/ restaurant gaan heeft idd het probleem van eerst afspraken te moeten maken (wie kan wanneer en waar dan). Iets voor jezelf doen zou voor mij denk ik neerkomen op een dag uit ergens heen. Hangt er ook vanaf wat de bedoeling is van iets voor jezelf. Een terugkerend iets of een eenmalig iets, wekelijks of 1x per jaar.

Iets voor jezelf

*grijns* Temet, een herkenbare reactie. Het 'iets voor jezelf' is wmb alles waarbij je je hoofd voor jezelf hebt, en je tijd ten dienste staat van jou.
Om negen uur met een boek in bed kruipen (of zonder boek). Een uur in bad gaan liggen. In je eentje naar de bioscoop. Winkelen. Bij je moeder gaan beppen. Met een vriend aan de boemel. Meditatief wandelen. Kerstkaarten maken van theezakjes. Tai Chi in het park. (Of sporten, of mindfullness.)

Tijd en een bezigheid die je in staat stellen helemaal over jezelf te beschikken, dat is wat ik me erbij voorstel. In de kroeg van je afpraten zou ik weer niet adviseren, want dan kom je nog niet los. In de kroeg over heel andere dingen praten dan weer wel.

Wat een straf

De huisarts keek mij vanmorgen meewarig aan toen ze zei dat ik minstens een week niet mag sporten. Nu moet ik bekennen dat ik wel een sportschoolabonnement heb, dus als ik zou willen zou ik 6 dagen per week los kunnen gaan. In de praktijk moet ik me er echt heen slepen, maar nu hoef ik me niet meer schuldig te voelen - op doktersvoorschrift

Dingen die ik voor mezelf deed en doe

Biljarten, kaartavondjes, stadten met een vriendin, naar een cabarette uitvoering, rondje om wandelen, cursus (noem maar wat) volgen, een uur niet storen bordje op m'n slaapkamer en een boek lezen, uit eten met een vriendin.

Ik wil geen vastigheid, maar eruit wanneer ik zin heb.

Ik sport niet, daar wordt je moe van.
Yoga zie ik ook niet zitten.
"Master je mind" heb ik gedaan, was wel nuttig.

Juist leuk

Ik lach me altijd een breuk op de sportschool en heb daar behoorlijk wat vriendinnen rondlopen met wie ik dan bij klets. Ik ga minstens drie keer in de week naar de sportschool, werkt heel ontspannend.

yoga

Yoga vind ik wel degelijk heerlijk, voor de sportschool ben ik allergisch. Kleppen met een vriendin is leuk, maar helemaal alleen thuis vind ik ook zalig. Ik ga het liefst geheel alleen een grote stad in.

Maar maar maar...

Ik herken dat niet zo hoor. Zowel hier op het forum als irl hoor en lees ik juist vaak het advies om eens een avondje met vriendinnen te gaan stappen, naar de film, sauna, weekendje weg. Zoek een hobby. Ef dat terwijl ik graag sport. (maar ik ben met geen stok de sportschool in te slaan, ik doe liever een sport die ik leuk vind)

wat ik voor mezelf doe

Ik overweeg al een paar jaar om eens naar een sportschool te gaan, maar om de één of andere manier komt het er maar niet van (lees: wil ik eigenlijk écht niet)
Wat ik wel voor mezelf doe is koffie drinken bij vriendinnen, als de kinderen op school zitten met een kopje thee en een dekentje op de bank zitten om een aflevering van een serie te kijken (of 2 of 3 ), helemaal alleen de stad in, schilderen, met de cavias knuffelen, lezen, computerspelletjes spelen.

Zalig lekker niks

Tijd voor mezelf betekend voor mij zalig even niets doen. Zonder iemand om me heen. Ik ben tbm en ik vind het heerlijk om overdag even op de bank te hangen en een suf romannetje te lezen of naar dr. Phil ofzo te kijken.
Sporten oid doe ik niet, heb ik een hekel aan. Met vriendinnen koffie drinken of wandelen vind ik leuk. Maar het allerlekkerste vind ik nietsdoen in stilte

iets voor jezelf doen

betekent voor mij iets doen wat je leuk vindt, ontspant, zin in hebt, tijd/geld/gelegenheid voor hebt enz. En dat kan van alles zijn. Lummelen, luieren, lezen, shoppen, hobby, sporten, tv kijken, muziek luisteren, hier op het forum rondneuzen enz enz. Het gaat om JOUW ontspanning en plezier. Niet de heersende gedachte. Mijn interpretatie hierin.
Gr. Bibi

Sportschool

Als ik iemand had die met mij naar de sportschool zou willen gaan, dan zou ik het helemaal niet vervelend vinden. Ik vind het best leuk eigenlijk, maar dus wel samen met iemand... het liefst met een auto, haha
Iets voor mezelf doen betekent al snel dat ik daar geld voor uit moet geven en extra geld voor dat soort dingen is er eigenlijk zelden. Daarnaast ga ik in de avond liever de deur niet meer uit, omdat ik in het donker niet veel zie. Héél af en toe zit dit alles mij wel eens dwars, maar ik vermaak me thuis ook hoor. Lekker tv kijken, computeren, ik kom mijn tijd wel door.

Lekker voor jezelf

Zoals iemand al schreef, het belangrijkst is dat je die tijd voor jezelf ook blijft claimen. Je gezin soupeert gewoon zoveel mogelijk van je tijd op, dus moet je zelf voortdurend de grens aangeven.

Ik heb geen hekel aan bewegen, maar wel aan de sportschool. Afgelopen weekend heb ik ultiem voor mezelf gedaan: het jaarlijkse motorweekend met heel goede vrienden (m/v) in een prettig hotel in een bergachtig buitenland. Daar kan ik een heel tijdje op teren. Ook ultiem voor mezelf doen: carnaval vieren.
In de categorie minder tijdrovend: een paar uur in bad gaan liggen met een goed boek, een thermoskan thee en de deur op slot. Alleen koken (meestal helpt er een kind mee en staan we prettig en/of diepgravend te kletsen of sta ik tussen het koken door met huiswerk te helpen). En in mijn geval een muziekinstrument bespelen. Twee jaar geleden begonnen om samen met de kinders te kunnen oefenen bij wijze van motivatie, maar ik vind het zó ontiegelijk leuk. En bij de orkestrepetities zitten zij toch bij een andere stem cq de andere instrumenten cq hun eigen vriendjes, dan heb ik ondanks hun aanwezigheid toch echt het gevoel het voor mezelf te doen.

Ik heb een lieve vriendin, die ook regelmatig werd "opgegeten" door het huishouden en die geen trek had in sportschool (mindfulness was toen nog niet zo uitgevonden). Haar heb ik toen aangeraden om een vaste avond per week voor zichzelf te claimen. Wat ze ermee deed, was haar zaak. Als ze thuis voor de tv wilde hangen was dat even legitiem als de kroeg ingaan of buiten gaan hardlopen. Punt was, dat dat háár avond was. Bij gelegenheden was zíj niet degene die oppas moest regelen. Dat heeft lang goed gewerkt en tegenwoordig is ze veel duidelijker in haar grenzen.

Met Bibi eens

Ik en het helemaal met bibi eens: iets voor je zelf doen is iets waar je je zelf lekker bij voelt en wat jou ontspanning geeft. En dat kan sporten zijn, aan de boemel of op de bank hangen zijn. Ik herken het trouwens niet dat er dan snel gedacht wordt aan sportschool en andere sportactiviteiten.

ruzie erom gehad

Mijn man vind dat ik "meer voor mezelf moet doen". Waarop ik zei dat ik het liefste gewoon een paar uurtjes alleen thuis wil zijn, het liefst met een schroevedraaier of een pot verf. En daar werd hij kwaad om, want dat bedoelde hij niet.

Ik ben heel sociaal op werk, heb 3 kinderen, echt het enige waar ik behoefte aan heb is gewoon helemaal alleen zijn!

Oh en dat is juist zo heerlijk, alleen thuis, stilte, en dan heel zen even de verwarming verven ofzo.....

Temet

Wat me opvalt, is dat veel mannen prima thuis iets voor zichzelf kunnen doen. Ze trekken zich ergens terug en zijn gewoon even onbereikbaar. Als moeder word je vaak eerder aangesproken voor de dagelijkse noden en vreugden. "Mammaaaaaaaaaaaaa! Ik wil/lust/heb/mag/ga/zal vul maar in". Wat ik van mijn man heb geleerd, is dat onbereikbaar zijn, zie ook mijn vorige posting, een paar uur in bad gaan. Zo zei hij bijvoorbeeld, als ik piepte dat ik ergens niet aan toe kwam: "dan ga je toch boven zitten te schrijven/bouwen/je bezigheid doen. Ik ben hier toch." Dat werkt. Eventueel aankloppende kinderen verwijs je zonder meer naar Pappa en je accepteert wel blij je kopje koffie of thee, maar als je heer-gemaal een gesprekje wil beginnen, zeg je gewoon dat je nu even verder gaat. Ik heb het moeten leren, maar het werkt wel. Hier.