Ik ben niet geëmancipeerd, zegt mijn man ;-)
Gisteren maakte mijn man een interessante opmerking. Hij vond mij niet geëmancipeerd en zichzelf wel. Ik viel van mijn stoel van verbazing. Ik heb altijd voor mezelf gezorgd en mijn eigen inkomen gehad. We hebben de zorgtaken verdeeld. Wel is het zo dat hij van het klussen is en dat ik de was doe en vaker kook. Hij vond mij niet geëmancipeerd omdat ik niet boor, zaag en verf. En hij was wel geëmancipeerd omdat hij ook kookt en op kinderen let.
Wat vinden jullie, ben ik ongeëmancipeerd? En wat is jouw eigen definitie van geëmancipeerd?
Tirza 
"De hele keuken bezetten en álle pannen etc. gebruiken: dát associeer ik met kokende mannen. Erg he."
Ik ook . Mijn schoonvader was precies zo (ik denk niet dat die ooit in zijn leven AGV heeft gekookt) en manlief heeft het van geen vreemde (al kan die dan weer wel AGV)
Tirza...
Bij manlief zit het in zijn genen - hij kan er niet eens iets aan doen.
Als z'n moeder of stiefvader gaan koken, is dat ook nooit zomaar - ne hoor, het loopt elke keer uit in een soort buffetje.
Als ik kook, dan ook "afwas-bewusst" - hooguit 3 pannen/potten.
Wij traktieren onszelf voor kerst echter op een vaatwasser, dus laat hem maar los gaan - ik maak liever de keuken schoon dan dat ik ze gebruik...
En vind z'n experimenten nogal lekker!
Wat is eigentlijk agv?
Kan echt niks met deze afkorting.
Uitzondering
Mijn man kookt beter en efficiënter en schoner dan ik.
Maar ja. Wat dan wel weer ongeëmancipeerd is van onze omgeving, is dat ík te horen krijg dat ik daar maar mee bof, met een man die drie dagen in de week kookt. Dat man een vrouw heeft die vier dagen in de week (ook niet onverdienstelijk) kookt, is blijkbaar geen reden voor diepe dankbaarheid.
Beemer...
Dankjewel!
Manlief kookt nu op 5 dagen per week, hij is nauwelijks nog uit de keuken te slaan.
Gisteren mocht ik wel - hij had onwijs trek in mijn kroatisch geheimrecept en omdat ik deze ook onder marteling niet aan hem doorgeef, mocht ik het wel maken...
Het is een soort van strudel gevullt met cottage cheese en ei. 5 miljoen calorie per portie.
Lowryn...
"En dan heb je nog de scholen die hier absoluut niet meewerken. Tussen de middag "horen" kinderen thuis te eten, overblijf is zielig, zelfs de overblijfjuf vindt de kinderen zielig die 4x moeten overblijven. En ouders (moeders) moeten ook meehelpen op school (voorlezen ed.) Ook de BSO, liever niet vaker dan 2x per week, en voor een beetje leuke baan moet je toch wel 40 uur in de week beschikbaar zijn."
Ik werk dan maar deeltijd, maar in de uren dat dochterlief op school zit. Zij blijft ook 4x per week over en voor ouderhulp onder schooltijd is er dus geen mogelijkheid.
Waar je jezelfst van moet bevrijden is deze angst uit het plaatje te vallen. Je kan je leven niet opbouwen op de verwachtingen van buitenstaanders.
Dan vindt de overblijf-moeder je kinderen maar zielig - zolang jij maar weet, dat ze dat niet zijn.
En wat kan je gebeuren, als je niet op school gaat helpen? In het ergste geval gaan wat fanatiekere ouderhulp-ouders over je roddelen, want school kan ouderhulp niet verplicht stellen. Laat ze roddelen - als ze hierover niet kunnen roddelen, vinden ze wel iets anders om te roddelen. Iemand die graag roddelt, vindt altijd wel iets.
Maar hier moet je niet van wakker liggen s'nachts. Belangrijk is, dat je uit overtuiging doet, wat je doet - ongeacht wat anderen hiervan denken.
Toen ik stopte, me druk erover te maken, wat anderen wel of niet denken, is mijn leven een heel stuk makkelijker geworden. En dat betekend niet, dat ik alle waarden en normen aan mijn laarzen lap, maar ik kan nooit iederen blij maken. Iemand zal altijd "offended" zijn van iets waar ik helemaal niet bij stil sta (bijvoorbeeld traktaties op school).
Dus ik focus erop, mensen blij te maken die ECHT iets betekenen in mijn leven - en overblijvende-kinderen-zielig-vindende-overblijfmoeders en roddelouders op school horen niet bij deze groep. Jammer voor hun - maar wij richten onzer leven toch echt zo in als het passend is voor onzer gezin.
Balletmama76
Kom maar doooooooor met dat recept van die strudel met 5 miljoen calorieen. Dat klinkt als iets wat ik erg nodig heb voor ik in winterslaap ga.
Tirza
Carmen
Ik kook heel graag en creatief. Maar inderdaad wel gebruiksvriendelijk 
Geen vetspatten tot op het plafond, voor ieder dingetje een ander bakje etc.
Ik erger me altijd blauw aan TVkoks, waar dan al die ingredienten in van die leuke glazen schaaltjes klaar staan. Zo, en nu even de bloem erbij. Zwap. Wéér een schaaltje. En twee eieren. Zwap. Weer een schaaltje. Een klein beetje maizena. Zwap. Weer een schaaltje. En basterdsuiker natuurlijk. Zwap. Weer een schaaltje. Die hoeven niet af te wassen, dat zie je zo.
Daarom viel ik ook op de eerste serie van Jamie Oliver denk ik. Die zag je regelmatig om zich heenkijken van: shit, waar ligt de alufolie ook alweer.
Tirza
Waarom is agf nou perse suf?
Wa's dat nou weer voor etikettenplakkerij!
tonny
Ik wilde
Ik zou best een AGV-man willen hebben, zelf vind ik Hollandse pot koken niet zo leuk, maar ik vind veel Hollandse pot-gerechten wel lekker, dus als mijn man er goed in zou zijn, zou ik daar alleen maar blij mee zijn!
Tonny
Jij maakt het helemaal mooi, reclame voor de groentenboer, AGF is Aardappels Groenten Fruit )
Tirza
Recept voor pita s sirom (ot)
Je heb er niet veel voor nodig:
bloem
zout
water
2 bekers cottage cheese
4 eieren
olie
1 beker zure room
De deeg:
ongeveer een halve pak bloem met een halve theelepel zout en water mixen (met de hand). Zo lang kneden, totdat je een deeg heb van ongeveer dezelfde consistencie als pizzadeeg.
Deze bol deeg in 3 bollen delen, deze op een bakblik met bakpapier (scheelt later bij schoonmaak) of groot boordje legen. Alle 3 bollen goed en royaal met olie insmeren, bedekken met bakpapier en bij kamertemperatuur enkele uren laten staan.
De vulling:
4 eieren met een en een halve beker cottage cheese mixen
De moelijke en tricky part komt nu:
Naarmate de 3 bollen enkele uren gestaan hebben, spreid bakpapier of een schoon laken (zo doen kroatische vrouwen het) over de keukentafel. Dan trek de 1ste bol uit elkaar, totdat er een heel dunne deeg-"doek" van wordt, zo dun, dat je desnoods de krant hierdoor kan lezen. Je zal enkele pogingen nodig hebben om dit onder de knie te krijgen - pita lukkt meestal niet zo goed als je het voor het eerst maakt, maar hoe vaaker je het maakt, hoe dunner krijg je de deeg en hoe lekkerder wordt het!
Als je een goed dunne deeg-doek heb, sprinkel er enkele druppels olie over het hele "doek" en verdeel dan 1 derde van de vulling erover heen. Snij de (wat dikke) randjes af, rol het op en leg het in een voorbereide ovenschotel. Herhaal deze stappen met de 2de en 3rde bol. Als er vulling over is, giet deze erover heen
Dan voor 30 tot 40 minuten in de oven (voorverhit op 200 graden).
Haal de ovenschotel uit de oven en verdeel royaal zure room over het hele gerecht. 5 minuten laten staan en servieren.
Variaties zijn ook mogelijk met spinazie of gehakt, maar ik maak altijd deze, zoals ik het van mijn ex-schoonzus geleert heb.
Agv-man
Nou, ik héb een AGV-man! Vanavond nog boerenkool met worst gekregen, bereid door hem, nadat moeders de hele dag had gewerkt. Soms kookt hij ook met 35 pannen tegelijk, maar hij maakt daar minder troep bij dan ik. Wel vind ik (nog steeds) dat ik beter kook, want ik kook voornamelijk op smaak en niet uit een kookboek. Maar ja, daar kan hij niets aan doen, hij heeft het van huis uit niet geleerd. Geen geëmancipeerde moeder, zoonlief hoefde indertijd niets te doen in het huishouden.
Reken maar dat de heren zonen hier in huis net zo goed gaan leren koken als fietsbanden plakken en boren! Een poppenwagen hebben ze niet, ze lopen/liepen liever achter hun eigen buggy aan, maar poppen zijn wel aanwezig.
Agv en emancipatie
Ik vind agv heerlijk! Ik houd zelfs van aangemaakte andijvie. Het allerlekkerst vind ik draadjesvlees met gekookte aardappels en spruitjes. Echt waar.
Nee, de emancipatie is nog niet af, ook niet in het polderparadijs. Ik vraag me alleen steeds vaker af of het ueberhaupt wel ooit gaat lukken. Het lijkt wel of niet genoeg vrouwen ook echt *willen*. En is dat dan erg? Dat weet ik niet. Die ongelijkheid in salarissen en verdeling van het huishoudelijk werk; de subtiele en minder subtiele manieren waarop je als getrouwde vrouw ineens een stapje omlaag moet doen (brieven van de hypotheekbank zijn altijd aan hem gericht, dat werk); de pubermeisjes die ik dagelijks zie worstelen met alle vreemde lichamelijke eisen waaraan ze volgens zichzelf en elkaar moeten voldoen: ja, het stoort. Ik zie ook wel in dat het allemaal lichtjaren beter is dan een eeuw geleden, of zelfs dertig jaar geleden, maar het is nog niet hoe ik het graag zou zien. Ik zou vanzelfsprekendheid willen in de zogenaamde gelijkheid. Dat is waarschijnlijk een utopie.
Groetjes
Massi
Lorwyn
"Alleen is er geen enkel plaatje waar je hier in NL als vrouw in past naar mijn idee, dat frustreert veel vrouwen."
Het mag eraan liggen, dat ik in een heel konservatieve deel van Duisland opgegroeit ben, maar naar mijn idee heb je hier als vrouw toch wat meer mogelijkheiden ter zelfst-ontplooiing dan in bijvoorbeeld Duitsland. In Duitsland zijn de verschillen tussen platteland en stad reuzegroot, wat het vrouwenbeeld aangaat. Op het platteland (waar ik dus opgegroeit ben) zijn de voorstellingen van een "goede vrouw en moeder" heel nauw. Veel nauwer dan hier.
In een bepaalt plaatje te willen passen is trouwens een keuze die je maakt, niet iets, dat de buitenwereld je opleggt.
Omgeving
Ik herken weinig van het beeld dat Lorwyn schetst over minder kansen op het werk, kinderen waarvoor het zielig is om over te blijven etc. Wel merk ik dat ik zelf (zit deels in de WAO) te weinig uren maak om goed door te stoten naar de baan die ik eigenlijk voor mezelf voor ogen heb. Ik werk halftijds, tja, dat heeft nu eenmaal consequenties. Ik heb nog niet gemerkt dat mijn kinderen op wat voor een manier dan ook zielig worden gevonden omdat ze dankzij hun werkende ouders naar het KDV of naar de overblijf gaan. En ik vind dat zelf ook niet zielig voor ze.
Bij de sportclub zie ik heel veel vaders voor het halen en brengen. Ook heel veel vaders die hun papadag zeer serieus opvatten.
Een man die geen poot zou uitsteken in huis, daar zou ik het niet lang mee uithouden. Sterker nog, zo één had ik er eerst en ik heb het er ook niet lang mee uitgehouden. Niet dat hij verwachtte dat ik het huishouden wel deed, nee, dan moest je gewoon elke dag uit eten gaan en 3 keer per week een werkster nemen...hij kon/wilde zelfs geen stofzuigerzak vervangen.
starry night
Starry Night:"En een vrouw die iet kan zoeken, is die geëmancipeerd..........................................................................?"
Nee, een geëmancipeerde vrouw is een vrouw die vraag om ouderhulp niet automatisch vertaald in moederhulp, en dat geldt ook voor de leerkrachten.
Guinevere, niet geleerd
Guinevere: "Wel vind ik (nog steeds) dat ik beter kook, want ik kook voornamelijk op smaak en niet uit een kookboek. Maar ja, daar kan hij niets aan doen, hij heeft het van huis uit niet geleerd. Geen geëmancipeerde moeder, zoonlief hoefde indertijd niets te doen in het huishouden."
Nee, dat is geen argument Genistus heeft het thuis ook niet geleerd en kan toch smakelijk koken. En ik heb vroeger van mijn moeder ook niet meer geleerd dan aardappels schillen, cake bakken en appel-, kwark- en monchoutaart produceren. Wat normaal dagelijks koken betreft ben ik een autodidact. Wel een aardig gelukte
Talent
OK, dan zal het een kwestie van gebrek aan kooktalent zijn bij mijn man! Jammer, jammer.... Gelukkig vind ik koken gewoon leuk. En dan mag hij daarna de troep opruimen, haha.
Primavera
Ik vrees... dat ik je niet kan volgen. Refereer je nu aan iets, of viel het uit de lucht?