Is dit onbeschoft?
Hallo,
Ik was op vakantie in een huisje met een vriendin. Dvd-speler deed het niet. beheerder gebeld, kwam na twee dagen kijken kwam er niet uit, haar man kwam na twee dagen, gisteren toen we al een week in het huisje zaten.
Man komt tuin binnen, we praten wat. Ik zeg: 'maar ja, nu hebben we al een week zonder dvd gezeten, terwijl we wel dvdtjes speciaal hadden meegenomen". Hij zegt 'nou dan hebben jullie wel extra van het mooie weer kunnen genieten". Nou ja, beetje lachen enz. Hij loopt door, is een paar meter verder en er schiet mij wat te binnen, ik zeg: "hé, ik wou je nog wat vragen". De man verschiet van kleur en begint tegen me uit te varen dat ik hem Piet moet noemen en dat het Piet voor mij is etc. Ik schrok ervan, ik had het helemaal niet denigrerend of extra jolig bedoeld, of zo. Maar omdat hij zo'n toon had of ik zijn kleine broertje was, zei ik (ook in mijn wiek geschoten, dat geef ik toe) nou laat maar even zitten die vraag. 'nou dan heb je toch geen vraag, joh' zei hij.
Ik was boos maar ook van slag. Als hij nou gewoon gezegd had 'ik heb liever dat je je bij mijn naam noemt', had ik dat ook gedaan.
Vriendin zei vandaag ook dat ik geen hé had mogen zeggen omdat ik hem net kende. Maar ik wist dat helemaal niet. Ja van heel vroeger weet ik nog dat je je moeder geen he mocht noemen, maar ik heb het idee dat zoveel mensen het doen, in allerlei situaties. Ik kan me zo voorstellen dat ik morgen weer tegen bv de postbode zeg 'he, wacht even ik wil je nog wat vragen'. Ik ben doorgaans redelijk beleefd, heb ik me dan al die jaren zo vergist? Schat ik het zo verkeerd in?
Dde vraag aan jullie is dus of jullie dat hé in deze situatie onbeschoft vinden. Of dat het in bepaalde delen van het land onbeschoft is? Hier in het Westen, is het volgens mij gemeengoed, maar daar twijfel ik nu ook over.
Vriendin is overigens altijd super aardig tegenover de buitenwereld maar als ze direct met mensen te maken heeft dus. En daarin houdt ze niet zo van confrontaties wat hier dus uiteindelijk wel gebeurde. Ik geloof dat ze liever gezien had dat ik bakzeil had gehaald.
Magdanlena
Aha
oooh het was een reminder aan jezelf. Die zal ik onthouden, komt in hetzelfde smoezenboekje als: Ja maar ik ben hormonaal erg uitgedaagd. (ooit gelezen, ging over iemand die haar kinderen alle hoeken van de kamer liet zien, maar ja zij was zwanger, ongesteld, bijna ongesteld, net een week niet meer ongesteld)
En hij hoefde de dvd speler niet te maken, hij was niet de beheerder. Hij wilde zijn vrouw helpen, maar dat lukte helaas niet.
Lezen dienstverlener
Hij en zijn vrouw waren samen de beheerder, van die drie huisjes dus.
Correctie en bedankt
nee je had mss niet kunnen weten dat hij ook de beheerder was. Wel dat het maar om een paar huisjes ging, hij na heel veel dagen kwam kijken.
Maar ik begrijp dat jij zo'n dienstverlener bent die in haar/zijn wiek schiet bij 'he, ik wou je nog iets vragen"? En dat je zegt, dat er dan wel veel aan vooraf moet zijn gegaan? Bijvoorbeeld al twintig klanten bediend hebben? (vreemd als je daarna zegt te denken dat hij de beheerder niet is).
Ik denk dat je ergens wel gelijk hebt: deze man heeft voor het incident al niet zo'n goed humeur gehad anders kan hij nooit op een goedgemutste toon zo reageren. Daarbij begrijp ik ook dat we er hier nooit uitkomen want hoe ik He zei (in mijn gevoel echt niet onvriendelijk of denigrerend) kunnen jullie niet horen, en ook niet de klantonvriendelijk en grof zijn reactie was (nogmaals mijn beleving).
Ik weet genoeg en bedankt iedereen voor zijn of haar bijdrage
Gezeur
Wat een gezeur om niks. Ik zal wel onbeleefd zijn, maar ik roep regelmatig 'hey' als ik iets wil zeggen wat met net te binnen schiet. Heeft er niks mee te maken dat ik dan iemand met 'hey' aanspreek.
Magdalena, ik snap jouw 'hey' (of 'hee') dus prima. Wat mij betreft niks mis mee..
Ooit ook zo iets meegemaakt
Dit verhaal doet mij denken aan een voorval uit mijn jeugd;
Ik was 18 jaar en ging met twee vriendinnen een stuk fietsen. Onderweg haalde we iets te drinken bij een uitspanning. Ik bestelde bij de tap en betaalde de man meteen. De man pakt het geld aan gaat naar de kassa, komt terug en smijt zo al het wisselgeld naar mij toe. Al het muntgeld rolde door het hele cafee. Ik wist mij totaal geen houding te geven, dit kwam zo uit de lucht vallen. Mijn vriendinnen riepen 'wat is dat nou' en 'we gaan weg hier'. Ik denk daar nog wel eens aan, dat ik iemand zo kwaad gemaakt heb met iets waarvan ik mij helemaal niet bewust was. Een gebaar? Een blik? Een verkeerd woord? Ik schaamde mij verschrikkelijk dat mij dat overkwam. Mijn vriendinnen vonden die man gewoon gestoord en misschien was hij dat ook wel.
Ja meike
dat is ook mijn gevoel: ik was me ook van geen kwaad bewust en dan zo'n reactie.
Nee hoor
ben eigenlijk nog nooit "in mijn wiek geschoten". Maar je hebt gelijk, dit soort topics hebben weinig zin, wij weten niet hoe jij iets gezegd hebt ( Viel echt heel erg mee) of hoe hij iets gezegd heeft ( Alsof ik een klein kind was. ) Wij waren er niet bij en kunnen er inderdaad niet over oordelen.
Net zo min dat jij er over kunt oordelen of ik wel of niet klantvriendelijk ben. Of niet kan lezen.
Hey...
...gaan we nu zitten katten?
Ik vind Hé of Hey helemaal niet onbeschoft overkomen. Ik kan heel goed begrijpen dat zoiets niet denigrerend bedoeld wordt. Ik denk dat het meer aan de ontvanger ligt in dit geval.