Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Tihama

Tihama

08-02-2012 om 11:26

Je wordt ouder, mama, geef het maar toe


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

08-02-2012 om 21:35

Blijven bewegen

Mensen die hun hele leven flink blijven bewegen lopen toch het minste kans op botontkalking. Dus als je daar bang voor bent, moet je juist van alles doen. Met beleid natuurlijk, niet opeens als een gek allerlei capriolen uithalen.
Ik zie ook wel een hoop tuttig gedrag om me heen. Ik begrijp ook niet waarom een hoop ouders nooit meer in het klimrek te vinden zijn (bovenin). Of op de schommel en dan zo hoog mogelijk gaan. Ik zie mensen van 30 die al bewegen als oudere dames. Ik vertik dat, hoewel ik mogelijk alle recht heb me zo te bewegen (jaja, met diagnose). Heb dus al vele uren schaatsend op natuurijs doorgebracht met de kinderen, ja, ook gefietst in de sneeuw. Jammer dat de sneeuw op onze (zuid)helling maandag al weer gesmolten was, want dan kon ik nog fijn gaan sleeen.
Ik had zaterdag nog een gesprek met de buurvrouw (tegen de 60). Zij gaat niet meer schaatsen, want dat is te gevaarlijk. Maar wel elk jaar op de ski's dus....

Tijgeroog

Tijgeroog

08-02-2012 om 21:42

De kinderen kunnen dan niet naar school

We gaan elk jaar met mijn familie skieen. Een aantal jaar geleden skieden m'n broer en ik ongeveer even hard, behoorlijk hard. Nu gaat hij beduidend harder. Twee oorzaken: 1. hij gaat nu elk jaar ook met een vriendengroep weg waarin harder geskied worden. 2. Ik heb nu kinderen en daarmee het gevoel dat ik zuiniger moet zijn met mezelf. De kinderen zitten nu allebei op school, dus de hele lastige periode is wel voorbij. Maar er is nu meer dat belangrijk is en als ik iets breek is het toch wel erg onhandig. En ik ga nog steeds best wel hard, maar ik neem net iets minder risico.

Tihama

Tihama

08-02-2012 om 22:11

Onaanvaardbaar risico

Ik denk dat daar dus het punt zit.
Het leven is risico's nemen. Er kan altijd wat gebeuren. De vraag is alleen: welk risico vind je aanvaardbaar?

Niet dat je dat rationeel kunt berekenen. Nou ja: je kúnt het wel berekenen, maar dat zegt helemaal niets over de emotionele waarde die iets voor je heeft. Ik vind daarom schaatsen het risico wel waard. Ik rook en drink niet: die risico's vind ik namelijk niet aanvaardbaar. Op de balans verliest het voordeel het dan altijd van het nadeel.

Ik las in een ander draadje iets over opgedrongen groepsdruk om te gaan schaatsen. Ik heb momenteel de indruk dat er een omgekeerde groepsdruk is om níet meer te gaan schaatsen zodra je de 40 gepasseerd bent

Ik heb trouwens als kind 3 keer iets gebroken. Allemaal voor mijn 11e. En daarna nooit meer. Voorlopig beschermt mijn oestrogeen me blijkbaar nog prima. Rokende opa-argument, ik weet het.

Tihama

Fiorucci

Fiorucci

09-02-2012 om 07:07

Helemaal ot

Over fietsen met kinderen in de sneeuw: ik liep buiten, en passeerde een dik ingepakte moeder op de fiets met achterop dik ingepakt kind, jaar of vijf. Kind riep opgewekt: Maham, wanneer gaan we nou weer 's barbecuen? Helaas heb ik moeders antwoord gemist...

Fiorucci

Fiorucci

09-02-2012 om 07:07

Dorry, dankje

Dorry, dankje, maar ik kan hier het ijs niet op,helaas.

Snuggle's

Snuggle's

09-02-2012 om 08:39

Paardrijden

Enigszins off topic, maar ik verbaas me over de mensen die wel gaan paardrijden maar niet durven schaatsen.
Dochter zit op les en de helft van alle lessen valt er wel iemand af of gaat er een pony vandoor en kunnen ze nog net blijven zitten.
Andere ouders hebben bedacht om mey z'n allen een lesje te nemen om te weten hoe het voelt, maar ik sla toch mooi over. Vroeger wel gereden en zelfs op ponykamp geweest, maar nu zie ik dat niet meer zitten. Je valt toch een eind naar beneden van zo'n paard, itt met schaatsen. Daar heb ik geen moeite mee. Kun je ook ongelukkig terecht komen, maar voor mijn gevoel toch minder dan met paardrijden.
Maar tegelijkertijd vind ik mezelf een ongelooflijk watje. En dat terwijl ik twee jaar geleden nog uit een vliegtuig ben gesprongen.

Ik word wel ouder....

dat geef ik toe. Maar ik verbaas me de laatste tijd wel regelmatig als ik mezelf vergelijk met sommige vriendinnen of kennissen. Ik denk namelijk van mezelf dat ik wel wat voorzichtiger ben dan 'vroeger'. idd omdat je wat verstandiger bent, je meer dan vroegert realiseert dat 6 weken gips een hoop gedoe met zich meebrengt, dat soort dingen. Maar ik schaats gewoon. Dat valt voor mij toch echt in de categorie van 'dingen die je gewoon doet'. Moet je nagaan, ik ben niet eens zo'n enorme schaatsfan, nooit geweest ook, maar die enkele keer dat je op natuurijs kunt schaatsen dan DOE je dat gewoon, en dan is het ook leuk! Zeker als je kinderen hebt. ook toen ze klein waren...dan ga je er toch niet op je moonboots achteraan huppelen of in de kantine van deijsbaan zitten? No way.

Skieen beetje idem eigenlijk. Gevoelsmatig ben ik voorzichtiger dan toen ik 20 was. Maar ik ga nog steeds van alle pistes af (ook de zwarte!) en heb dit jaar weer eens les genomen om te zorgen dat ik man (die heel erg goed kan skien) en kinderen (die steeds harder gaan) nog een paar jaar goed kan bijbenen. Toch hoorde ik laatst toen we het erover hadden van meerdere vriendinnen dat ze 'hooguit nog eens een rode deden' als het echt moest, en dat ze speciale routes volgeden 'zonder zwart' als ze een middagje met het hele gezin op pad gingen. Daar was ik dus echt verbaasd over. Ik voel me al wat bedaard als ik de zwarte piste niet full speed 'neem'. maar om er ueberhaupt niet af te gaan vind ik echt een heel ander verhaal!! Is dus toch wel relatief, die voorzichtigheid. Ben ik driester dan ik dacht. Terwijl ik van huis uit helemaal niet zo hypersportief ben opgegroeid.

Ingrid

Relatieve voorzichtigheid

Ik heb al jaren niet geschaatst, want het is mijn kopje thee gewoon niet. De kou vind ik leuk, bij de afgelopen twee Elfstedentochten heb ik op het ijs gestaan om al die sportievelingen enthousiast aan te moedigen, van 's morgens in het donker bij Sloten tot 's avonds laat ergens tussen Bartlehiem en Dokkum, maar zelf schaatsen? Neuh. Daar heb ik geen leeftijdsexcuus voor nodig Na een kilometer sta ik met mijn enkels op het ijs en ik hou er niet genoeg van om dan speciale slappe-enkel-schaatsen voor te kopen. Van fietsen hou ik ook niet, dat is alleen om afstanden te overbruggen die te lang zijn om te lopen. Maar ik doe het wel, ook nu. En motorrijden blijf ik doen tot ik echt niet meer kan. Zeker nu we weer eens wat vaker samen weg kunnen, naar wat bergland dichtbij, zou ik uiterst droef worden als ik nu hoorde dat ik niet meer zou kunnen/mogen motorrijden.
Ben ik nou zo'n bikkel? Neuh, net als Tihama en IngridT word ik wel voorzichtiger. Dat merk ik wel, de "jonge honden" houd ik niet meer bij op de motor. (voor de goede orde: dat van die honden is geen scheldwoord, dat heet gewoon zo in die groep). Dat heeft inderdaad ook een praktische kant, want met een gebroken enkel mijnerzijds hebben wij een behoorlijk probleem hier. Dat is ook een reden voor voorzichtigerheid, maar dingen helemaal laten? Nee.
In dit verband moest ik denken aan iets waar wij het laatst nog over hadden. André Kuipers zit weer "boven" en in the Big Bang Theory kreeg één van de hoofdpersonen de kans om ook een week als technicus in het ISS te werken. Hij was dolenthousiast, zijn nerd-vrienden ook, maar zijn verloofde en moeder waren hévig tegen. Natuurlijk horen deze reacties in het rollenpatroon van die serie, maar als je zo hier en daar eens met mensen daarover praat, merk je dat heel veel mensen huiverend zeggen dat zíj in elk geval nooit naar dat ISS zouden gaan. Daar hebben wij ons over verbaasd. Natuurlijk is het geen kattenpis en natuurlijk zijn de risico's wel echt van een andere orde dan motorrijden in de bergen of parachutespringen (ook wel eens gedaan), maar los van elkaar zouden wij allebei beslist gaan als zich zo'n kans voordeed. Een week in het ISS! Ik zou niet eens peinzen over een bezwaar als Genistus zou mogen en omgekeerd zou ook hij alles in het werk stellen om het mogelijk te maken binnen het gezin als ik te horen kreeg "jij kunt volgend jaar een week naar het ISS, morgen begint je training".

Maylise

Maylise

09-02-2012 om 10:34

Snuggle's

Ik vind persoonlijk paardrijden minder eng dan schaatsen maar dat is subjectief. Of het echt minder risicovol is weet ik niet. Dit soort afwegingen zijn toch vaak subjectief. Er gaat geen gedegen risico analyse aan vooraf.Althans bij mij niet. Schaatsen vind ik enger . Waarschijnlijk omdat ik niet dezelfde controle meer over mijn benen heb dan vroeger.
Bij paardrijden belast ik mijn benen minder. Ik rij overigens geen moeilijke dressuurlessen of springlessen. Alleen eigenlijk buitentochten. Ik ben er ook al jaren niet meer afgevallen.Maar tuurlijk is het een risico. Een paard kan opeens schrikken en als je dan net op dat moment niet oplet lig je er zo naast. Overigens vind ik vallen niet perse bij de paardrijden horen. Iedereen valt wel eens maar dat er de helft van de lessen iemand valt vind ik wel heel vaak.

Het is in elk geval geen objectieve keuze van mij die wordt ingegeven door een gedegen risico analyse. Overigens is het bij schaatsen ook minder de angst die speelt dan fysieke beperkingen. Maar die laatsten verhogen de kans op vallen wel weer. En die zorgen er ook weer voor dat een val ernstiger zou zijn.

Maar ik ben het geheel met je eens dat paardrijden ook een risico vormt.

Ik rij in de zomer ook wel op een scooter. Geen sport en geen enkele fysieke belasting maar je bent wel weer kwetsbaarder dan in een auto en meer kans op vallen.Toch voelt het heel veilig al is het statistisch gezien waarschijnlijk zelfs minder veilig dan schaatsen.

Tineke

Tineke

09-02-2012 om 10:57

Ik durf het niet

In vind dat ik het me nu niet kan permitteren, iets breken of erger. Want dat ik val met schaatsen, dat is wel zeker. Ik vind het heerlijk, ik kan het best, en ook nog eens hard, maar ik heb nog nooit geschaatst zonder te vallen. Ik vind het risico nu echt te groot. Slotfase van studie, dat moet in dit tempo doorgaan. Dus mijn schaatsen uit het vet gehaald, ernaar gekeken, en weer in het vet gezet.

Grinnik

De schaatsen staan weer in het heksenvet

Chippie

Chippie

09-02-2012 om 22:54

Bang om te vallen...

Ik doe alles en ben in principe niet bang om te vallen of iets anders. Met schaatsen val je meestal toch niet zo vreselijk hard? Ja, het kan - als je echt goed en hard kunt schaatsen - maar risico is niet zo groot. Vorig jaar met vriendin bij EHBO gezeten, zij was over een slee gestruikeld op ijsbaan (nog geen schaatsen aan). Aan onze kleding was wel te zien dat we zo van schaatsbaan kwamen, maar alle andere gebroken polsen waren uitgegleden op stoepje.

Maar ik zie wel een verschil hoe ik nu ski en vroeger. Vroeger vloog ik overal van af, enigszins onbesuisd. Zes weken in het gips? Ach. Nu ben ik wel iets voorzichtiger, ik ga nog steeds van rood en zwart af maar wat minder snel en met meer preventiemaatregelen (oa helm, handschoenen met polsbeschermers)

Yura

Yura

10-02-2012 om 13:53

Gedaan

Ik heb het gedaan. Voor het eerst in 25 jaar weer geschaatst. Niks spannends hoor, gewoon op de sloot vlakbij ons huis op een moment dat er niemand was. Het was echt heerlijk, rustig tempo, zodat ik scheuren op tijd zag aankomen of brosse stukken in het ijs, waar je wordt afgeremd. Kan me voorstellen dat je daar hard over kunt vallen als je een flink tempo hebt. Pootjeover durfde ik nog niet, dus even afremmen in de bochten. Na ruim een half uur was ik wel een beetje uitgekeken op die sloot. Voel me eigenlijk al weer klaar voor het echte werk. Heb alleen in de omgeving waar ik nu woon nog nooit geschaatst, dus geen idee waar ik naartoe moet.

Smoesjes

Hmmm, ik ben geloof ik toch wel iemand die haar leeftijd als excuus zou gebruiken. Zeker nu mijn kinderen wat groter zijn, kan ik ze heel vaak niet meer als excuus gebruiken voor dingen waar ik geen zin in heb. Bij kleine kinderen is dat veel makkelijker.
De dingen die ik écht leuk vind om te doen, die blijf ik wel doen. Er is altijd wel een mouw te passen aan mitsen en maren volgens mij. Maar de dingen die "sociaal-leuk" zijn (zoals schaatsen) en waar ik toch al niet zo'n zin in heb, daar kan ik wel een goede smoes bij gebruiken om me er op een nette manier vanaf te maken.
n@nny

Ik ben zelf nog heel.....

...maar gisteravond wel met een kind naar de huisartsenposte geweest om een flinke jaap in zijn wenkbrouw te laten hechten. Arme jongen. Op het ijs gebeurd. Overigens weerhoudt hem dat nergens van...hij is zojuist met broer & zus & dik blauw oog naar de ijsbaan vertrokken...

Tja. Nou, het had erger gekund zullen we maar xzeggen...

Ingrid

Marjolein

Marjolein

13-02-2012 om 10:27

Lol, bedoel je mij tihama?

sinds zaterdag mijn pols in het gips
Moest uitwijken voor overstekende vader met kind op slee...schaats in opgevroren sneeuw, smak
maar je ziet mensen denken: wat moet jij dan ook op jouw leeftijd nog op het ijs?
Ja hallo, ik ben pas op de helft, hoop ik (hoop nog 45 jaar mee te gaan en wil liefst wel leuke dingen doen

Te oud?

Jammer dat anderen zo vaak menen een oordeel te moeten hebben over wat "men" wel of niet zou moeten doen....
Volgens mij ben je echt niet te oud om te gaan schaatsen als je 45 bent. Of paardrijden of wat dan ook. Alleen: het heeft wel te maken met je lichamelijke conditie. Als je een sportief tiepje bent in goede conditie, waarom dan niet schaatsen (ofzo)? Minder handig is het als je nooit één voet verzet en je moet dan zo nodig lekker oudhollands gaan schaatsen, niet gehinderd door enige technische vaardigheid of conditie. Dat is vragen om moeilijkheden. En laten we wel wezen: dan ga je misschien uit voorzorg alle risico's vermijden, en dan glijd je uit over een bananenschil (om maar een dwarsstraat te noemen) of je gaat op een iets te gammele stoel zitten en die stort in en daar lig je dan... Dan kun je inderdaad beter bij Intratuin.nl geraniums bestellen... want de rest te gevaarlijk.

Suus

NB: ik heb de pest aan schaatsen, maar ik beklim wel graag een berg. En ik mag ook al naar de 50+ beurs hoor!

tonny

tonny

15-02-2012 om 22:41

Vanavond hoorde ik

in een lezing van een verpleeghuisarts dat mensen van 55-65 beter niet kunnen gaan hardlopen omdat ze ineens het gevoel krijgen iets aan hun conditie te moeten doen. Da's volgens hem dé doelgroep waarvoor de AED is uitgevonden (hoewel - ontluisterend- slechts 15% van de reanimaties slaagt. Wisten jullie dat?).

Nou ja, dan maar zwemmen he, al heb ik er een hekel aan.

sinas

sinas

15-02-2012 om 23:05

Tonny ja

dat wist ik, ik heb een EHBO-diploma en reanimatie. Hoewel inmiddels al een paar jaartjes verlopen, maar goed, de info was toen al niet anders. Dat maar een klein percentage inderdaad de reanimatie ook doorkomt.

Marjolein

Marjolein

16-02-2012 om 10:18

Suzanne,

ik ben juist heel aktief, sport 4 x in de week met veel plezier
Maar ja, toch lijkt het alsof mensen je dat misgunnen, zie je nou, "dat moet je ook niet meer doen op jouw leeftijd". Ja, dat vind ik onzin en dat doe ik dus wel. Veel te leuk!
Maar bergbeklimmen, Suzanne, zou je dat nou wel doen?? (Hoe vaak heb je dat al gehoord???) Gewoon lekker doen!

tonny

tonny

16-02-2012 om 15:42

Als de kans op succes zo klein is (o.t.)

waarom worden dan overal die apparaten opgehangen waarmee reanimatie voor 'iedereen' een fluitje van een cent zou zijn?

Want van die 15% raakt ook nog eens een deel beschadigd. Hersenbeschadiging, bijvoorbeeld.

Waarom hoor je vooral succesverhalen?

Niet oud

Niet oud, wel bang om te vallen. Vriend (dertiger) is vorig jaar in de gladheid van zijn fiets gevallen. Hij heeft twee maanden met krukken gelopen. De schrik zit er sindsdien wel in...

Biene M.

Biene M.

16-02-2012 om 16:05

Reanimatie

Even uit mijn hoofd, dus misschien zit ik er een procentje naast, maar sinds er overal AED-apparaten opgehangen worden is het percentage overlevers gestegen van 5% naar 15%.

Judith

Judith

18-02-2012 om 22:28

Maar mannen dan?

Hee Tihama,

Ik maak precies hetzelfde mee en ben ook verbaasd. Het meest vreemd vind ik dat mannen van 45-50 er geheel anders over denken. Die schaatsen en skieen gewoon door, en willen gewoon bewijzen dat ze nog een jonge God zijn!
Ik heb dit jaar geskied en geschaatst en wie-weet ga ik ook nog langlaufen als er sneeuw in de Ardennen gaat vallen. (langlaufen is echt heerlijk hoor!)
Ik geef eerlijk toe dat ik in een mannenhuishouden leef en dat ik op sleeptouw wordt genomen door de mannen. Soms protesteer ik lichtjes: het zijn toch niet alleen zwarte afdalingen he, of ik ga mee voor het randprogramma..Uiteindelijk doe ik overal weer aan mee. Ik heb ook een eigen bedrijf en ben ook wel eens bang. Maar aan de andere kant heb ik geen zin om nu al oud te gaan doen. Mijn moeder mag ermee stoppen, die is 72 en heeft dit jaar besloten om niet meer het ijs op te gaan. Vermeldenswaard is dat zij gezellig langs het ijs liep te wandelen en toen omver gelopen werd door een heel onbesuisd kind. Daar lag ze, ondanks wijze besluiten, gelukkig niets gebroken .......

Groet Judith

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.