Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Vic

Vic

18-01-2013 om 14:01

Moeilijk gedoe (over autorijden)


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Inmiddels gelezen

en zie dat ik niet zo uniek ben in mijn reactie

Rijlessen nemen!

Mijn zwager is rijinstructeur en geeft vaak lessen aan angstige mensen. Als het komt omdat je vader angstig is onderweg het misschien zinvol is om hem weer eens te laten lessen. In de loop van de tijd veranderen wegen, borden ed. Ook is het drukker op de weg geworden. Als je vader dus maar zeer weinig rijdt kan ik mij voorstellen dat hij onzeker is en daardoor het gevoel heeft dat hij de auto niet in zijn macht heeft maar het ding hem. Ik zou het met mijn vader bespreken. Als hij graag mobiel wil blijven dan is het een optie om een te kijken of er ook zo'n rijschool bij jullie in de buurt is (gespecialiseerd in het overwinnen van rijangst). Het is het proberen waard en hij hoeft geen rijexamen weer af te leggen. (Hij kan zelfs in zijn eigen auto rijles krijgen)

Vic

Vic

19-01-2013 om 20:44

Poeh

Het lijkt erop dat ik dus maar moet gaan accepteren dat mijn vader, als zestiger, een bejaarde wordt. Ik heb er ook de energie niet voor om er tegenin te gaan en proberen hem aan te moedigen. Het is alleen een beetje jammer dat, stel dat hij 90 wordt, hij dan 30 jaar van zijn leven als bejaarde door het leven gaat. Misschien komt het ook wel doordat hij op zijn 57e in de VUT is gegaan. Dan vervroeg je dat proces natuurlijk toch met 8 jaar.

Fiorucci

Fiorucci

20-01-2013 om 09:47

Vic

Dat laatste ben ik niet met je eens. Mijn vader is ook vrij vroeg met pensioen gegaan, maar die fietst, staat zo vaak mogelijk op de golfbaan en werkt zich suf in de tuin, hij is 73. Hij is eigenlijk alleen maar actiever geworden na zijn pensioen. Maar rijden als er kans is op gladheid doet hij niet, en dat wil ik ook niet. Dus er is een kans dat hij volgende week niet op mijn dochters verjaardag komt, en zij snapt dat!

Snap het wel

Ik snap het wel hoor Vic, die ergernis. Zeker omdat het zo jammer is voor je dochter. Het is de balans tussen "echt niet durven" en "je ergens overheen proberen te zetten" denk ik.
Ikzelf heb een hekel aan autorijden, maar ben helaas (of gelukkig?) de enige in het gezin die het kan en mag. Dat betekent dat ik me bijna iedere keer over een drempel moet zetten om in die auto te stappen. Ik geloof niet dat ik een onzeker of slecht rijder ben. Het is gewoon niet mijn type vervoer... Als ik in mijn comfort zone zou blijven, zou ik alles op de fiets en met het openbaar vervoer doen. Maar voorlopig blijf ik drempels nemen
n@nny

Snap het

Snap dat je het vervelend vind maar mijn opa rijd ook bijna niet meer. Hooguit richting de supermarkt, maar pakt als ie kan liever de fiets.
Hij vertrouwd zichzelf niet meer achter het stuur, is harstikke bang dat ie lichamelijk wat krijgt of dat ie het allemaal niet meer overziet.
Hij komt alleen mijn kant op als ie met zijn dochter(mijn tante) mee kan rijden.
Ook mijn opa is nog niet zo heel oud.
Je ziet het vaker op die leeftijd, ook al hebben ze al jaaaaren auto gereden. En dat is niet het enige waar ze onzeker over worden dat maakt het extra zwaar.
Heb liever dat ze zo zijn dan de oudere mensen die toch auto gaan rijden terwijl ze dat eigenlijk niet meer moesten doen...

Vic

Vic

20-01-2013 om 13:32

Fio

Ik zeg toch niet dat mijn vader niets doet. Hij fietst veel, tafeltennist, biljart, gaat maandelijks met zijn voormalig collega's borrelen, maar nu dus alleen de activiteiten waar hij lopend heen kan. Ik begrijp nu dat ik daar maar aan moet wennen, en ik weet natuurlijk niet hoe ik zelf over 20 jaar ben. Dan moet ik nog een paar jaar werken, dus ik verwacht dat het wel mee zal vallen.
En om nog even off-topic terug te komen op wat ik laatst zei over het niet met mij eens zijn. Dit is ook zo'n mooi voorbeeld, waarbij je en passant nog even meldt hoe fantastisch jouw kinderen zijn. ('zij snapt dat!').

Fiorucci

Fiorucci

20-01-2013 om 13:55

Vic

Ik ga ervan uit dat jij je kinderen ook fantastisch vindt, zoals de meeste ouders. Maar dat terzijde. Mijn dochter snapt het omdat haar opa al eens met zijn auto om een lantarenpaal gevouwen zat, omdat hij heel eigenwijs toch wilde komen op haar verjaardag. Als je je kind uitlegt dat opa liever niet rijdt ivm weersomstandigheden, zou hij/zij daar werkelijk geen begrip voor op kunnen brengen? Is het echt een probleem om hem even op te halen?
Als je vader kennelijk verder actief in het leven staat, is het dan een bejaarde?
Ik heb ervaring met een paar van onze ouders dat het verschijnsel angst en onzekerheid wat meer voorop komt te staan als ze ouder worden. Wat betreft je gemopper over mij, ik ga er niet eens op in.

Meike

Meike

20-01-2013 om 18:45

Vandaag

Vandaag is de verjaardag van mijn neefje. Mijn ouders moeten ruim een uur rijden. Mijn moeder heeft mij eerst gebeld of wij gingen. Mijn man ging want ik moest met de kinderen iets anders doen.
Mijn vader (79) durfde eigenlijk niet te rijden maar zal dat niet zeggen uit trots. Ik heb hen afgeraden te gaan omdat het weer echt heel heftig al was bij ons (wij wonen het zuidelijkst).
Ze zijn uiteindelijk niet gegaan en stiekem ben ik daar wel blij om. Ze zijn allebei erg zenuwachtig in de auto. Ja, dat heeft met ouderdom te maken. Zo zijn er meer dingen langzamerhand gekomen waar ze erg tegen op zien. Ze zijn bijvoorbeeld bang te vallen en een heup te breken wat ten koste kan gaan van hun (toekomstige) mobiliteit. Ik snap die angst wel, lijkt me ook niets, hulpmiddelen bij het lopen. Het is niet anders, zo gaat het leven.
Ik heb aanvankelijk wat moeite gehad met dat door te hebben en later te begrijpen. Dat is een proces. Zo zullen de komende tijd steeds meer dingen komen. Dat heeft niets met wel of niet in het leven staan (want dat doen ze allebei nog) te maken maar met een proces van ouder worden. In mijn ogen zijn mijn ouders nog 50 en kunnen ze alles maar dat is niet meer zo. Ik ben zelf bijna 50 en mijn ouders zijn 79 en 75.

Vic

Vic

20-01-2013 om 20:41

Vandaag

Vandaag had ik het leuke plan om naar een museum in Hoorn te gaan, 75 km rijden. Op de heenweg kwam er wat miezersneeuw, en vervolgens hoorde ik op de radio dat er in het zuiden code oranje was gegeven en dat de sneeuw oprukte. Op dat soort momenten bedenk ik dat het best verstandig zou zijn om de weerberichten te volgen. Maar goed, ik ben niet terug gegaan en vanavond ook weer thuis gekomen, een uurtje later dan gepland Zo'n actie zou ik van mijn vader echt niet verwachten. Eigenlijk verwacht ik normaal gesproken weinig van hem, maar dat ik een beetje moet zuchten als hij afbelt terwijl er geen wolkje aan de lucht is én het niet glad is, dat vind ik niet heel erg slecht van mezelf.

Margriet*

Margriet*

20-01-2013 om 20:55

Dan heb je het duidelijk niet van je vader geerfd

En daar moet je blij om zijn. Zuchten mag, teleurgesteld ook. Ik zou het hem gewoon zeggen: jammer dat je niet komt. That's it volgens mij.

Rafelkap

Rafelkap

21-01-2013 om 10:14

Vic

Voor hem is het vervelender dan voor jou. Het is niet leuk als je wereld kleiner wordt, ofwel door afnemende krachten of toenemende angsten (of allebei). Lekker dat hij zo dichtbij woont, kan je hem vaker ophalen.

Stenna

Stenna

21-01-2013 om 23:23

Ogen testen?

Ziet hij nog wel scherp? Met 65 kun je al best een aardige staar hebben. Dat gaat zo geleidelijk dat je het vaak niet zo merkt in het dagelijks leven. Maar met autorijden kun je er wel heel onzeker van worden omdat je het gevoel hebt dat je dingen niet meer opmerkt (en dat is dan ook zo).

Mijn vader

Mijn vader durfde afgelopen weekend ook niet hierheen te rijden. 150 km, er zou sneeuw komen en misschien werd het wel glad. Hij kon de afstand niet overzien. Ik vind dat niet erg. Hij is 75 en fit, en heeft al onwijs lang zijn rijbewijs. Maar als je onzeker bent, dan toch gewoon later een keer. Ik vind het wel fijn dat hij het niet doet als hij het eigenlijk niet durft. Wij zouden andersom wel zijn gegaan, maar wij zijn hem niet.
Nou is 15 km wel wat dichterbij, maar goed, als hij zich onzeker voelt.

oregano

oregano

22-01-2013 om 20:21

Vic,

Ik snap je reactie qua irritatie, even los van hoe goed je vader nu wel of niet nog kan rijden. Soms irriteren dingen je gewoon omdat je het graag anders had gezien of gewild, dat is toch menselijk?
Ik ben zelf ook geen ster in de auto maar heb dan ook pas 5 jaar mijn rijbewijs (ben nu 52) en 100 lessen gehad, nu nachtblind, dus ik rij dan niet in het donker. Maar dat is puur om veiligheidsredenen, zo denkt je vader misschien ook? Misschien gaat de teleurstelling ook niet alleen om dit afzeggen , maar dat vul ik wat in als ik jouw antwoorden zo lees. Meer van : de zoveelste keer oid.
Verder is mijn vader ook op zijn 57e met de vut gegaan en is tot een jaar voor hij ziek werd en is overleden in 2008 (71 jaar) heel fit geweest, elke dag op de fiets en met de auto en caravan weg europa door, dus ik ben blij dat hij die mooie jaren heeft gehad. Dus dat met die vut leeftijd heeft volgens mij niets te maken met welke keuzes hij nu maakt qua wel/niet komen en rijden denk ik.
Maar ik erger me soms ook enorm aan mijn moeder maar bij mij gaat dat dan toch vaak meer om andere dingen (die inmiddels een grote bult zijn gworden in de loop der jaren, dus hebben we niet zo vaak contact en dat vind ik prima, beter voor mij). Dus dat snap ik wel.
Succes!
Oregano

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.