Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Lizelotje

Lizelotje

05-09-2011 om 14:49

Trucje om niet te gaan huilen.

Net weer mijn tranen niet tegen kunnen houden tijdens een telefoongesprek.Was wel een gesprek over mijn kind,maar dan nog,ik ben teleurgesteld,ik wil iets uitleggen,voel dat mijn stem gaat trillen,probeer mezelf nog te redden door een slokje water te drinken,maar ik kon het niet tegenhouden.Wie heeft DE truc om ervoor te zorgen dat ik niet zo emotioneel raak.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ha tirza (best wel ot)

Da's het enige nadeel van gelaserde ogen: weer huilen bij het uiensnijden!

skik

Uil

Uil

09-09-2011 om 02:23

Tranenthee

Nou Lizelotje, ik zou willen dat ik zo gemakkelijk kon huilen juist. Of gewoon al een klein beetje huilen.
Ik vind het moeilijk om los te laten, er door heen te gaan zoals rode beuk ook zegt. Kwestie van iets met die Spartanen in het oude nest en gevoelig typje dat alles binnenhoudt. Is ook niet gezond, dus leer ik langzamerhand hoe het ook kan.

Ik probeer dan op gezette tijden te oefenen. Niet met hele nare dingen naar boven te halen, maar simpel, met een kopje tranenthee van Uil. Misschien helpt dat jou ook. Op gezette tijden een kopje thee. Dan blijft het aan de telefoon misschien even droog.

Uit: Bij Uil Thuis door Arnold Lobel

Uil pakte de ketel uit de kast
"Vanavond ga ik tranen-thee zetten," zei hij.
Hij zette de ketel op zijn schoot.
"Zo," zei Uil, "ik ga beginnen."
Uil bleef heel stil zitten.
Hij begon aan heel verdrietige dingen te denken.

"Stoelen met kapotte poten," zei Uil
Zijn ogen werden al een beetje nat.
"Liedjes die niemand meer kan zingen" zei Uil
"omdat niemand de woorden meer weet."
Uil huilde nu. Een dikke traan rolde naar beneden in de ketel.
"Lepels die achter het fornuis zijn gevallen en die je nooit meer terugvindt." zei Uil.
"Boeken die je niet meer kan lezen," zei Uil,
"omdat er bladzijden uitgescheurd zijn."
"Klokken die stilstaan," zei Uil, "omdat niemand ze meer opwindt."
Uil huilde nu heel erg. Vele dikke tranen vielen in de ketel.
"Een prachtige zonsopgang. Die niemand ziet, omdat iedereen slaapt."
snikte Uil.
"Heerlijke aardappel-puree op een bord, die niemand wilde opeten,"
jammerde hij.
"En potloodjes die te klein zijn geworden om vast te houden."
Uil dacht aan nog meer nare dingen. En hij huilde en huilde maar.
Al gauw was de ketel vol tranen-water.
"Ziezo," zei Uil. "Dat is dat!"
Uil hield op met huilen. Hij zette de ketel op de kachel.
Het tranen-water kookte al gauw.
Uil schonk zijn kopje vol. Hij was heel tevreden.
"Het smaakt wel een beetje zoutig," zei hij.
"Maar tranen-thee is toch altijd weer heerlijk."

Valkyre

Valkyre

10-09-2011 om 15:30

Nou margje

Die theorie van de dubbele cijfers gaat niet op hoor! Ik heb maar zes maanden bv gegeven, en ik heb het ook. Contactvloeistof noem ik het. Inderdaad, zodra een gesprek iets dieper gaat dan "waar staan de wc-rollen" heb ik al vochtige ogen. Heeel irritant. Zodra mensen naar Spruitje vragen natuurlijk ook. Ik troost me met de gedachte dat ik dan vast als een liefhebbende moeder overkom als ik 't niet droog houd als ik over zijn laatste tekening praat...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Valkyre

Valkyre

10-09-2011 om 15:32

Liselotje

Waarom is het zo erg als je gaat huilen tijdens een gesprek op school? School mag toch wel weten dat het je erg aan het hart gaat allemaal? Ik zou gewoon uitleggen dat je je zorgen maakt en het daarom niet droog houdt. En dat het inderdaad niet je denkvermogen aantast

Sterkte ermee.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Dc ot

3808

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Lizelotje

Lizelotje

12-09-2011 om 11:15

Uil

Wat een mooi gedicht.Niet kunnen huilen,lijkt mij dan juist weer heerlijk.Maar je kunt dan waarschijnlijk je gevoel niet kwijt??

Ik oefen ook,bij films,gisteren de documontaire van 9-11,gisteren lukte het,zelfs toen mijn dochter ging huilen,kon ik het drooghouden.'Over de streep'keek ik speciaal om te oefenen,de eerste keer bleef ik huilen,van begin tot eind,de keer erop kon ik het drooghouden tot 1 van de pubers ineens al haar verdriet losliet en toen 1 meisje alleen over de straap ging en daar alleen stond.Gisteren bij de documontaire hoefde ik niet te huilen,zelfs toen mijn dochter ging huilen,kon ik me inhouden.

Lizelotje

Lizelotje

12-09-2011 om 11:20

Valkyre

Het is nogal ingewikkeld,huisarts en zorgcentrum zijn het erover eens dat mijn kind een indicatie voor een SO school nodig heeft,school is het daar niet mee eens.(Geldkwestie)
Zijn indicatie is nu voorlopig afgewezen,waarschijnlijk door een te positief rapport van school.We gaan door voor een indicatie,maar als ik me dan zwak opstel op school,krijg ik niet wat ik nodig heb.Zorgcentrum heeft mijn zoon onderzocht en advies gegeven,school spreekt dit gewoon tegen.Het is een touwtje trekken over de rug van mijn zoon,plus dat hij ouder wordt en niet de juiste hulp krijgt.Ik wil geen problemen op school krijgen als mijn zoon daar nog een aantal jaren door moet brengen.

Valkyre

Valkyre

16-09-2011 om 13:20

Lizelotje

Hoe ging het gesprek op school? Kon je je tranen bedwingen?

Lizelotje

Lizelotje

16-09-2011 om 14:00

Valkyre

Wat lief dat je er naar vraagt.
Het ging goed,was een gesprek van ruim 2 uur,pittig dus.De andere dag kreeg hij een test op een zorgcentrum,daar kreeg ik meteen te horen dat ze niets voor mijn zoon konden doen en dat het kind is wat tussen wal en schip belandt.Is hard om te horen,iedereen snapt en begrijpt mijn zorgen maar niemand kan hulp bieden.Toen kon ik me weer niet goedhouden.Maar ik blijf er gelukkig niet in hangen.Ga nu toch zelf maar opzoek naar een soort therapie of coach,kijken of dat zonder rugzakje kan.
Het is zo dwars,op dat zorgcentrum vind men dus dat hij hulp nodig heeft,voor hun is dat duidelijk,ze zien ook dat hij het niet redt,maar hun kunnen niets zonder indicatie.En bij de test scoort hij op 2 onderdelen ver ondergemiddeld maar op 4 gemiddeld,wel op de ondergrens,maar toch is dat te goed voor een indicatie.
Dus ook al vinden hun dat hij hulp nodig heeft,ben ik bereid dit zelf te betalen,kunnen ze me niet helpen.
Ondertussen is mijn zoon zich bewust van zijn 'probleem' en frustreert hem dat enorm en die frustrastie wil ik kwijt bij hem.Misschien dat ik nog wel een hulpvraag stel bij zorgkinderen.
Maar ik wil wel leren om sterker te blijven bij dit soort gesprekken.

Valkyre

Valkyre

20-09-2011 om 02:18

Wat naar

Dat er geen hulp geregeld wordt voor hem, Lizelotje, en dat je nu alles zelf moet regelen. Ik wens je heel veel sterkte toe bij dit proces. Ik zou zeker vragen stellen bij Zorgenkinderen; daar vind je vast goede tips, herkenning en steun. Zet 'm op!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.