Uitvaart in een rk kerk
Ik weet nog niet of ik het met mijn werk geregeld krijg, maar komende week heb ik ws voor het eerst in mijn leven een begrafenis in een rk kerk, er staat op, eucharistie viering (als ik het nu goed schrijf). Weet iemand wat ik me daarbij moet voorstellen? Zijn daar nog kledingvoorschriften aan? Ik heb werkelijk geen idee.
Over de uitvaart
even kontakt gehad met mijn zus. Zij gaat ook geen hostie halen, ze is ook niet katholiek. Mijn zwager zal wel gaan. Mochten er nog bijzonderheden zijn laat ze het me nog weten, maar ze gaf aan dat ws toch niemand het zal opvallen.
Theoloog
Bedankt voor je uiteenzetting. Theorie en praktijk botsten voor mijn gevoel een beetje, maar nu kan ik het allemaal weer een beetje beter plaatsen.
Theoloog
De relevantie van de tekst is dat er duidelijk staat dat een ieder die gedoopt is binnen de RK kerk ter communie mag gaan & dat kinderen ter communie mogen als ze over voldoende kennis beschikken en nauwkeurig voorbereid zijn. Dat is in de praktijk dus meestal na het doen van de eerste communie waarbij niet zozeer die eerste communie zelf het eikingspunt vormt maar de voorbereiding.
Wie op jonge leeftijd is gedoopt maar door de omstandigheden geen eerste communie heeft gedaan kan zo door naar het vormsel. Mijn pleegzoon bijvoorbeeld heeft nooit een echte eerste communie gehad. Hij is wel als baby gedoopt en heeft later vormsel gedaan. Dat ritueel van de eerste communie is misschien wel belangrijk maar er is geen kerk wettelijke grond om iemand te verbieden aan de communie deel te nemen die dit ritueel nooit gedaan heeft.
Genodigd voelen
Ik denk dat het heel lastig is om te bepalen hoe strict men met regels in de uitvaartdienst zal omgaan. In mijn ervaring zijn er veel verschillende uitvaartmissen. Heel traditionele, met belletjes en de overledene plus vat met wierook bij de ingang. En wat minder stricte, waarbij de bezoekers allemaal worden uitgenodigd om ter communie te gaan. Sommige rituelen zijn ook streekgebonden. Of je ter communie 'mag' gaan kan niemand bepalen behalve jijzelf. Ik trek mij in het algemeen bijzonder weinig aan van de stricte regels die hiervoor gelden. Het scheelt natuurlijk dat ik netjes rooms-katholiek ben en alle sacraments-papiertjes heb 'gehaald'. Maar ook als dit niet het geval zou zijn, lijkt het me, gezien de recente onthullingen van de commissie Deetman, verstandig dat de Katholieke Kerk zich richt op echt belangrijke zaken.
n@nny
Echt belangrijk!
Dat gevoel kreeg ik ook bij de lange post van Maylise waarin ze uit de doeken deed hoe alles volgens de regels hoort te gaan. Ligt allemaal mijlenver weg van hoe het ooit was in de eerste christelijke gemeenten. Waaruit een ouwel exact behoort te bestaan, bijvoorbeeld. Maar ja, al die eeuwen kerkgeschiedenis kunnen we niet laten vervliegen.
Terug naar de kern. Wat is echt van belang.
What Would Jesus Do, om er maar eens een leus van enige tijd geleden bij te halen.
Draadstartster, je hebt flink wat reacties ontvangen. Een goed samenzijn gewenst, samen met je familie, en ik hoop dat jullie in verbondenheid het leven van jullie geliefde mogen vieren!
Tonny en anderen
dank, ik heb er veel aan. Hoe het allemaal precies gaat lopen, ik zal het zien. Het is ook een beetje, ik wil ook wel respect tonen, ook al heb ik zelf geen geloof. Vandaar dat ik het toch een beetje wilde weten.
Maylise (lang)
Mwah, om jouw stelling te onderbouwen had je niet zo'n enorme lap uit de cic hoeven afdrukken. Een deel ervan gaat echt over andere dingen dan de toelating tot de communie.
Je hebt gelijk dat er nergens staat dat je een ritueel ondergaan moet hebben, zoals wij dat kennen van de eerste communie. En strikt genomen staat er inderdaad dat iedere gedoopte de eucharstie kan ontvangen. Toch is die strikte opvatting volgens mij niet helemaal in de geest van het kerkelijk recht in deze. Het doopsel is eerder de noodzakelijke voorwaarde om de eucharistie te kunnen ontvangen, dan een open uitnodiging voor iedere gedoopte, die daarna bij wijze van spreken nooit meer iets aan het geloof heeft gedaan. Ter illustratie: er worden ieder jaar weer kinderen gedoopt in de voorbereiding op de communie: als ze niet gedoopt zijn mogen ze gewoon niet meedoen, maar ze krijgen ook niet na de doop de communie in de hand geduwd omdat ze er nu eenmaal recht op hebben als gedoopte. Het blijft namelijk dat de kerk vraagt dat er een redelijk begrip is over wat men ontvangt en dat vraagt een bepaalde leeftijd en een voorbereiding. Daarom is er de leeftijd van ongeveer 8 jaar gesteld (was aan het begin van de vorige eeuw nog 12 jaar) en gaat men uit van een voorbereiding. Of je dan op een 'gewone' zondag (of andere dag) voor de eerste keer deelneemt aan de eucharistie, of tijdens een uitgebreide viering met tig andere kinderen, dat doet helemaal niet ter zake. Maar ook dan is het een 'eerste communie'. En wanneer jouw pleegzoon van doop zonder tussenstop doorging naar het vormsel, dan betekent dit waarschijnlijk dat hij in die vormselliturgie ook voor de eerste keer de communie ontving. Daarmee was zijn initiatie in de kerk compleet. Maar daar is niets geks aan, want in in van mijn eerste postings stelde ik al dat bij volwassenen de volgorde hoe dan ook ligt op doopsel, vormsel en daarna deelname aan de eucharistie. Dat alles gebeurt dan trouwens in 1 viering, waarmee die persoon dan in 1 keer volledig lid is van de kerk. Ik weet niet of jouw pleegzoon wat ouder was toen hij gevormd werd, maar ik denk dat bij een 12-jarige het ook prima op die volwassen manier zou kunnen. Maar ik durf er wat om te verwedden dat jouw pleegzoon voorbereid was op zowel het vormsel als op deelname aan de eucharistie.
Jullie hebben in mijn ogen trouwens ook helemaal gelijk
dat het helemaal niet zo om de regels zou moeten gaan en dat een boel andere dingen belangrijker zijn. Hier zet ik hier de regels en de ideeën erachter op papier, omdat ik merk dat er een boel gezegd wordt dat niet of maar gedeeltelijk klopt. Dan vind ik het wel belangrijk dat mensen weten hoe het formeel in elkaar steekt. Maar in de praktijk ben ik in het dagelijks (beroeps)leven helemaal niet van de strikte regels, vooral niet als ik de theologische achtergrond niet deel. Ik ben dus ook helemaal niet tegen wat ooit 'intercommunie' genoemd werd (mensen uit verschillende kerken die met elkaar maaltijd vieren). Ik doe er zelf nog steeds aan mee. Het is belangrijk dat mensen, alle mensen, zich juist in de kerk welkom en genodigd voelen.
Nog even maylise
Ik zat nog even n aantal van de canones die jij aangaf door te lezen en natuurlijk is er canon 912, die de basis is voor het vervolg. Maar in dat vervolg staat, zoals jij zelf ook al in de posting aan Rosase schrijft, dat er sprake moet zijn van voldoende besef en nauwkeurige voorbereiding. Je merkt ook heel terecht op dat je niet weet wat dat inhoudt. Er is namelijk ook nergens vastgelegd wat dat precies inhoudt. Daarnaast wordt gesproken van 'kinderen die tot het gebruik van het verstand zijn gekomen'. Er worden natuurlijk ook nog allerlei andere uitzonderingen genoemd, maar wat dit duidelijk maakt is dat normaal gesproken naast het doopsel voorbereiding wordt verwacht van mensen die tot een bepaald begripsniveau zijn gekomen.
Maar goed, dat zijn nog een paar puntjes op een paar i'tjes, volgens mij zeggen we ondertussen niet veel verschillende dingen meer.
Uitvaart achter de rug
Heb jullie tips meegenomen en in een aantal gevallen maar goed ook! Temperatuur viel mee, niet heel koud, maar het was ook niet een heel oude kerk, dus dat zal er mee te maken hebben gehad. We hadden voor kleingeld gezorgd, heb goed opgelet met staan en zitten. Het was een mooie dienst, ook al heb ik zelf niks met die dingen. Ik weet zeker dat het bij de overledene pastte! Haar eigen koor zong de liederen, dus dat geeft ook wel wat extra vind ik.
Man heeft wel hostie gehaald, maar die is dan ook van origine katholiek. Ikzelf heb het niet gedaan, ik vind dat dan toch niet passend en een beetje hypocriet.
Daarna naar de begraafplaats, maar dat vond ik dan weer kaal en kil. alleen even rond de kist, klein woordje van de pastoor nog, even langs de kist en klaar, naar de koffie. De familie, kinderen en kleinkinderen, ging wel mee naar het graf.
Wat me overigens wel opviel, wij waren de enige met een bosje bloemen. Is dat niet gebruikelijk?
Bloemen
Ik geloof niet dat het katholiek is om geen bloemen te geven.
Mijn katholieke schoonvader was heel verbaasd toen hij namens een organisatie bij de uitvaart van een zwaar protestante collega kwam en het bloemstuk dat hij meegenomen buiten de kerk moest blijven.
Een paar jaar later bij zijn eigen uitvaart, in de katholieke kerk, waren veel bloemen.
Op de kist
lagen wel gewoon bloemen enzo. Maar verder had niemand iets bij zich. Dat vond ik wel gek. We hebben het wel gewoon neergelegd, bij het langslopen langs de kist.
Tijdens de dienst moest ik op een gegeven moment wel erg plassen overigens. Wat zijn dan de gebruiken eigenlijk? 
Mocht ik ooit nog eens in zo'n situatie komen.
Hahahaha sinas
Er wordt niet geplast tijdens een kerkdienst!!!! Ja, is fijn als het in de kerk een beetje fris is, zit je helemaal te knijpen. Je kàn wel gaan plassen maar het valt zo op tijdens een kerkdienst. Hahaha, ik zie het helemaal voor me. De bloemen op de kist zijn waarschijnlijk bezorgd en het geeft helemaal niets dat je tijdens de dienst een bloemetje hebt neergelegd. Zeer attent.
Dan knijp ik wel verder
de volgende keer. 
Bij het naar buiten gaan van de kist ben ik overigens wel snel achter de mensen langs geslopen om toch eerst te gaan plassen voor we naar de begraafplaats gingen. Ik híeld het écht niet meer!
Hoezo niet naar het toilet?
Wat moet dat moet. In een kerk hebben ze gewoon wc's hoor. Op je tenen lopen en gaan!
Maar inderdaad, als je vooraan bij de familie zit valt het wel erg op, je zou dan een moment in de liturgie moeten vinden waarop iedereen toch al gaat staan.
Als je weet dat je een zwakke blaas hebt kies je een tactische zitplaats. En vraag vooraf even aan de koster waar het toilet zich bevindt.
Toilet
had ik al gevonden, de rij voor aanvang was eindeloos Man was vast naar binnen gegaan om te gaan zitten, en dat bleek niet zo handig, want hij koos een plaats ver van de deur hahahaha. Als ik zelf had mogen kiezen was ik dus bij de deur gaan zitten en had ik wat eerder al kunnen wegsluipen. Maar zo ging het ook wel hoor.
Plassen
Sinas leuk dat je nog even hebt laten weten hoe het is gegaan. In principe wordt er tijdens een dienst niet geplast, maar als je heel hoge nood hebt moet dat natuurlijk wel. In een wat modernere kerk is dat ook meestal geen probleem maar vooral bij oude (monumentale) kerken is de toilet niet altijd gemakkelijk te bereiken. Ik weet van een aantal oude kerken hier in de buurt dat er alleen een toilet in de pastorie is en daar kun je alleen komen via het priesterkoor (de verhoging voor in de kerk waar ook het altaar op staat). En dat wil je dus echt niet...
O isabella, nee...
inderdaad, dan had ik me kapot geschaamd inderdaad!
Nou is de kans op een uitvaart in een kerk niet zo heel groot in mijn familie, maar een eventuele volgende keer zal ik wat strategischer gaan zitten inderdaad!
De opstelling in deze kerk was trouwens ook niet wat je normaal verwacht. Het altaar en kist enzo stonden in het midden, en de stoelen stonden zeg maar rondom in de kerk.
En pas nu...
Dringt tot mij door waarom een RK mis in het algemeen maar 45-60 minuten duurt.
Mijn schoonouders zitten bij een of andere Evangelisch-achtige gemeente. Daar kan een dienst wel een paar uur duren. Maar die kerken in een modern gebouw, met dito sanitair
Groeten,
Temet
Plassen vóór de dienst en katholieke gebruiken
Sinas, is het dan geen goed idee om jouw blaas te legen vóórdat die dienst begint?
En Kari1, de moeder van jouw vriendinnetje reageerde wel heel erg overtrokken. De eerste keer dat ik ooit een katholieke mis meemaakte wat ook tijdens een logeerpartij bij mijn vriendin. Ik was ongeveer 16 jaar. Tijdens die mis deed ik ook iedereeen na, zoals het opstaan en knielen tijdens de dienst. Ook volgde ik de mensen naar de priester die ons voorzag van wijn (bloed van Christus) en de hosti (lichaam van Christus). Ik ben niet katholiek gedoopt en niemand heeft mij toen gezegd dat ik dat niet mocht doen als iemand die totaal onbekend was met de rituele gebruiken van de katholieke kerk. Achteraf werd mij dat ook helemaal niet verweten!
Ik denk dat die moeder zich òf strikt aan de regels van de kerk hield òf zij heel veel moeite had met het feit dat Kari1 niet katholiek gedoopt was en geen heilige communi had afgelegd en toch een hosti en een slokje wijn tot zich nam. Jammer dat die moeder haar dit toen niet had gezegd dat ze niet mee moest gaan. Maar ja, je ziet het, het kan ook anders..
Monique, ja
en dat had ik ook gedaan, maar ik heb helaas geen heel sterke blaas. Dus na ruim anderhalf uur (!) moest ik toch echt weer!!