Vragend praten
Waar komt dat toch vandaan, dat sommige mensen (en steeds meer) zo ongeveer elke tweede zin vragend afsluiten. Ik bedoel niet met een echte vraag, maar een buiging in de stem die een vraag doet vermoeden, maar het niet is. Zelfs een simpel: ik ben op het werk, wordt al : ik ben op het werk?
Ik hoor het wel bij Amerikanen op tv, komt het daar vandaan. En hoezo is dat een trend geworden? Best veel vragen eigenlijk? 
En dan het gvb
In de Amsterdamse trams draait een bandje dat de haltes aankondigt. En elke keer erger ik me weer aan het Laidseplain.
Was het nou nog Laadseplaan geweest dan was het nog authentiek ouderwets Mokums, maar nee. Het is een mannenstem, overigens.
Groeten,
Temet
Èzeren gordèn
Dat Aizeren Gordain valt me ook bij nu, bij het voor de zoveelste keer herbeluisteren van de CD niet op, om eerlijk te zijn. Het zou ook wat onlogisch zain, want Hagenezen als Jekkers zingen eahdâh ovâh een Èzeren Gogdèn.
Ohja
Dat aizeren gordain valt mij ook op.
Verder zitten de 'ik haauw van jaauw'-zangers volgens mij meer in de Volendamse dan in de Brabantse hoek. Voor Fransje ga ik niet op de loop, eerder voor Jan(tje) 
Dan kun je het niet meer on-horen.......
Jaaaaaaaa dan heb ik er eentje voor jullie allemaal alvast in de aanbieding, zodat ik zomestraks tenminste niet de enige ben die zich wild loopt te ergeren? Last XMas van Wham. Nog een paar weekjes en je kunt er niet niet omheen. De man zingt: Laaaaaaaaaaast Christmas I *kef* you my heart, but the very next day, you keffit away.......
Gruwel gruwel gruwel. In een kérstliedje. Daar hoort toch een zekere vorm van heiligheid in te zitten.
Tirza
En bedankt!
En bedankt Tirza, nou zit ik met 'Last Christmas' in mijn hoofd (tiddeldididum). Zie daar maar weer eens vanaf te komen.
Chris
Kinderwens forum
Iui, 6e zin...