Vrouwen met kort haar

Ja! Herkenning

Ik heb me om die reden afgelopen kerst voorgenomen mijn haar nooit af te knippen. Ik zat bij een concert van het koor van mijn moeder, dus met mijn toen nog-net-geen-50 drukte ik de gemiddelde leeftijd van koor en publiek flink 😉. Om mij heen al-leen maar dames met grijze krullen, een enkel knotje (ook grijs) daargelaten. En 2 duidelijk geverfde dames, eentje te rood en eentje te zwart.
Ik nam mij toen ter plekke voor, dat overkomt mij niet. Ik heb vanaf mijn kleutertijd al lang (roodblond) haar, en dat lange haar wil ik ook de rest van mijn leven. Dus.
Maar ik denk dat ik met lang, los grijs haar weer een beetje verwilderd aan zal doen. Misschien dan toch maar opsteken tegen die tijd. Dat doe ik nu zelden (meer) omdat je dan het grijs in mijn haar zo goed ziet, en zolang het niet mooi egaal zilvergrijs is vind ik dat toch niet heel flatteus... Maar ik heb nog even om daarover na te denken.

Oh, jonge generatie

Die vergeet ik nog. Maar ook herkenbaar. Al jaren op de klassenfoto’s van de kinderen alleen maar meisjes met lang haar. Kan me sinds de kleuterschool geen meisjes met kort haar meer heugen. De jongens hebben wat dat betreft heden ten dage meer opties. Alles tussen ultrakort en lang (al dan niet in een manbun) kan en mag en zie ik ook.

Lang haar opsteken

Natuurlijk bestaan er vrouwen die hun leven lang lang haar kunnen dragen en bij wie dat prachtig staat. Maar ze zijn in de minderheid. Lang niet iedereen heeft haar dat makkelijk is op te steken. Mijn haar is heel steil, niks leuks aan te beleven als je het opsteekt, was al niet eenvoudig toen ik jong was. En steil lang grijs haar - ik geloof niet dat ik daar van opknap. Komt nog bij dat het volume afneemt bij het klimmen der jaren. Theorie en praktijk lopen vaak niet in de pas.

Ik snap je wens Pennestreek, maar zeg nooit nooit.

Zo iemand als Kaneeltje beschrijft ken ik ook. Het ziet er standvastig uit, en toch kan het wijs zijn de bakens te verzetten.

Kort

Ik heb mijn leven lang kort haar gehad. Als anarcho- feministe in de jaren '80, als kraakster en anarchist, als alternativo in de jaren '90, als praktisch ingestelde moeder na 2000.
Tot ik na mijn 50e ging daten. Ik wilde lang haar, en blond en zogenaamd nonchalant mooi opgestoken. En ik deed daar mijn stinkende best voor: ik wilde zo vrouwelijk mogelijk overkomen. Inmiddels heb ik een vriend die helemaal dol is op kort, ongeverfd haar. Maar ik ben er nog niet klaar mee. Het is inmiddels halflang en donkerblond van mijzelf. Ik begin op mijn 58e een paar grijze lokken te ontdekken en dat vind ik helemaal niks. Lichtblond hoeft voor mij niet meer, iets donkerder is denk ik beter. Ik zal het binnenkort voor veel geld laten verven.
Bizar, ik zal me nog eens verdiepen in de psychologie van de haarlengte en -kleur.
Btw: van mezelf heb ik onmogelijk slap en dun haar. Ik doe nu alle moeite om er een (halflang) model in te krijgen. Kost me een hoop moeite en veel geld
Vriend moet nog maar even wachten op een korte kop 😉

Jaren 60 en 70

Ik ben van de tijd dat kort haar voor meisjes hip was. Ik ben de enige van het gezin die nooit met staartjes heeft rondgelopen. Ik heb door de jaren heen korte fases met iets langer haar gehad, iets dus. Een pagekopje bijvoorbeeld en wat meer lengte met krullen. En nu, bijna 60 🤤, heb ik heel retro weer krullen. En highlights. Na jaren verkondigd te hebben dat ik de grijze lokken hun gang liet gaan besloot ik opeens om dat toch maar niet te doen. Blonder haar staat me leuker vind ik. Nu overweeg ik mijn haar toch weer iets langer te laten groeien. Met krullen lukt dat hoop ik wél. Omdat mijn eigen haarvorm steil is, heb ik nooit het geduld om het serieus te laten groeien. Het hangt alle kanten op behalve de goede. Dus gaat de schaar er meestal weer in. Met krullen is het een ander verhaal.

Kort of echt kort. Of lang

Ik vind een korte bob bij de meeste vrouwen (en mannen ook trouwens) leuk staan. Echt kort haar bij vrouwen, dus opgeknipt bij de oren en in de nek kunnen maar weinig vrouwen goed hebben wat mij betreft. Halle Berry, nieuwslezer Annechien, Anita Witzier.

Toen ik 30 werd heb ik mijn haar dat tot op m'n billen hing afgeknipt tot kinlengte bob. Ik wilde vooral de overbuurvrouw niet worden die heel erg achterkant lyceum, voorkant museum was. Maar daar ben ik gauw van teruggekomen. Ik heb zulk springerig haar dat in een kort kapsel niet in toom te houden is. Nu weer langer (halverwege de rug) en inmiddels sinds de overgang krullen. Nog niet grijs, nog niet aan het uitdunnen. Als ik tijd heb maak ik wat moois van die krullen (die vallen zoals ze willen, niet elke dag even succesvol) en als ik geen zin of tijd heb steek ik het op. Balletknot is mijn signature look. Sowieso fijn om je haar in een staart te kunnen doen bij sporten of klussen.

skik

vroeger

enorme bos heel dik blond haar met slag en overal weerborstels, t opsteken stond geweldig maar wat een zeer hoofd en hoofdhuid aan t eind van de dag!
ik heb nu kort heel wit/grijs dik haar met nog steeds heel veel weerborstels. Ik laat t soms iets langer groeien maar dan voel ik met net dat medium van TLC met dat enorme helmkapsel. en in de loop van de dag ben ik dan echt ontploft
Dus dan liever iets korter en elke 6 weken netjes laten maken. (met model )

kindertijd kort, volwassenheid lang

In mijn kindertijd was lang haar voor meisjes juist niet zo in. Ik herinner me dat ik wel eens lang haar wilde maar dat vlotte niet zo, of mijn moeder vond het te dun en dus niet mooi genoeg. Ik weet het niet meer zo goed. Het duurde nooit lang in ieder geval. Sinds mijn puberteit heb ik lang haar gehad. Mijn haar werd op de een of andere manier ook dikker en gezonder. Lange tijd, 25 jaar of zo, had ik érg lang haar, tot aan de onderkant van mijn rug. Het heeft er lange tijd erg mooi en gezond uitgezien en ik heb daar door de jaren heen veel complimenten voor gekregen, viel ook echt wel op. Maar sinds de overgang was dat niet meer vol te houden. Aan de onderkant werd het te dor en stro-achtig en ik ben niet van het behandelen en prutsen. Dus heb ik er ongeveer 20/25 centimeter af laten knippen. Ik heb nog steeds lang haar maar nu gewoon lang. Tot halverwege de rug ongeveer. Ik zie mezelf nog altijd wel als iemand met lang haar en ik zou het jammer vinden om het nog verder te moeten afknippen. Maar goed, als het moet dan moet het. Zien we dan wel weer.

Mijn dochter had als jong kind ook van dat dunne vlassige haar wat niet echt mooi was in een lang kapsel maar zij wilde het graag en ik vond het prima. In de loop van de basisschool werd haar haar ook steeds dikker en langer en uiteindelijk had ze net zulk lang haar als ik. Prachtig! Maar zij wilde een paar jaar geleden graag eens een keer helemaal wat anders en heeft het toen helemaal laten afknippen, tot een korte bob. Inmiddels heeft ze al verschillende korte kapsels gehad en ik vind het wel leuk dat zij ook zo'n duidelijke keuze maakt voor iets wat eruit springt. Haar haar groeit zo snel dat ze al twee keer een staart heeft opgestuurd om pruiken van te maken. Dat is dan ook wel weer leuk.

Mijn moeder had ook wel iets slims bedacht, vond ik. Zij vond zelf dat ze niet zulk mooi haar had. Ik weet eigenlijk niet eens waarom. Ik vond het eigenlijk heel mooi als ze het los droeg maar zij zag dat totaal niet zitten, vond het geloof ik ordinair of zo voor haar leeftijd. Zal wel iets van die generatie zijn. Maar zij droeg haar haar altijd opgestoken, eerst wat krullers erin en zo. Niks voor mij, al dat gestyle, maar ik vond het wel een mooi kapsel en het stond haar heel mooi. Niet kort, niet lang. En wel wat speels.

Ik vind voor oudere vrouwen van die korte kapsels met hele piekerige, assymetrische pony's leuk. Dat doet heel fris aan, vind ik. Mijn ex-schoonmoeder van 70+ heeft zo'n kapsel en ze is nu knapper dan toen ze 25 was. Hoe ze het doet?

Je hebt kort en kort

Ik vind kort haar, als het een goed!!! model heeft vaak veel mooier omdat een gezicht juist dan heel mooi kan uitkomen. Sowieso vind ik lang haar bij wat oudere vrouwen snel armoedig staan (of het moet mooi haar zijn en bijv. opgestoken). En kort....... ja, dat moet wel goed geknipt. Kort wordt vaak veel te bol gehouden bij oudere vrouwen en vind ik zeer zeker niet mooi, tuttig, saai enz. Maar goed geknipt, niet te dik en te vol, kan júist mooi zijn.

Unisex

Kort haar bij vrouwen associeer ik nog wel eens met unisex ANWB-types. Maar dat is een vooroordeel. In de praktijk deel ik vrouwen met mooi kort haar vanzelf al niet in in die categorie.

Mijn haar is schouderlang en krullend en het gaat nooit meer kort. En van zijn leven niet te blond, te rood of te donker.

Ooit lang gehad

Toen ik een jaar of 17 was heb ik mijn haar laten groeien. Mooi dik haar heb ik. Maar eigenlijk kun je er dan weinig mee.
Ik heb het kort laten knippen toen ik eh...iets van 20 was. En meteen zoveel enthousiaste reacties. Sindsdien nooit meer lang. Er zit een mooie slag in mijn haar. Mijn kapster weet precies hoe ze het moet knippen. Fohnen, dat doet ze naar mijn zin dan weer níet goed (stijf en bol).

Ik heb er nog wel eens over gedacht hoor, om het iets langer te laten groeien, maar ik weet niet zo goed een geschikt kapsel. En je moet er geduld voor hebben.

Knippen en tijd

Eén keer in de 6 weken naar de kapper inderdaad. Maar verder kost het mij weinig tijd. Het droogt aan de lucht er er zit vanzelf volume in met een beetje gelspray.

Jesse_1

'Er zit een mooie slag in mijn haar. Mijn kapster weet precies hoe ze het moet knippen'

Een goede kapper is zo fijn. Ik heb ook veel slag, maar ook vrij droog haar. En als het niet goed geknipt wordt, ligt het als een bos pluis rond mijn haar.

Kort tot...

.. mijn vijftigste. Tot mijn vijftigste heb ik altijd kort (heel kort) haar gehad. Mijn moeder was fan van zogenaamde rattenkopjes. En ik heb het echt wel iets langer gehad, maar nooit zo lang dat een speld, staartje of knot een optie was.

En vanaf mijn 35ste was ben ik mijn toen al erg grijs wordende haar ook gaan verven.

Maar opeens wilde ik het anders. Eerst werd het au naturel, ik heb alle kleur eruit laten groeien. En daarna is het steeds langer geworden. Een korte Bob, wat later een lange Bob, en nu is het opeens lang haar, over mijn schouders, en helemaal zilverwit.

En nu weet ik het niet meer, langer hoeft niet, helemaal kort ook niet, maar wat wel? Het afgelopen jaar hebben mijn dochters mijn haar wat geknipt. Ik kon geen echte keuze maken.

Mijn man vindt het maar niets, hij houdt meer van een kort kapsel.

Mooi karin!

Ik vind dat echt prachtig, grijs of zelfs zilverwit lang haar. Heb er wat plaatjes van op Pinterest staan voor als ik grijs ga worden (waarbij de eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik het dan waarschijnlijk toch ga verven).

skik

na jaren

op de basisschool kort haar, op de middelbare school lang haar.
Daarna: kort, lang, kort.... permanent, kleur, alles
En plotseling...was ik 30, had lang haar, zat in een hele verdrietige periode.
Toen ik 35 was, en foto's daarvan terugzag, schrok ik: de combinatie verdriet-lang haar, maakten dat ik wel 80 leek.
De schaar erin. Plotseling bleek ik krullen van nature te hebben... okee, dan iets minder rigoureus de schaar erin.
Na verloop van tijd: hele korte bob en door het grijzer worden: kleuren.
2 jaar geleden besloten het kleuren over te slaan en het grijs zijn gang te laten gaan. Een en ander in combinatie met een pixie-kapsel.

Blijkbaar is mijn grijs dusdanig mooi dat mensen mij vragen bij welke kapper ik dat heb laten doen.... Tja, puur natuur en elke 5 weken een goede knipbeurt.

Na dit jaar weer een aantal verdrietige dingen, is het weer tijd voor verandering: het wordt een bob. Met de kapster besproken, die heerlijk meedacht: met jouw krullen en jouw kleur is dit het leukste kapsel, kom over 8 of 10 weken maar eens terug, dan kunnen we dat model erin knippen.

Zo fijn zo'n kapster die lekker meedenkt.

kort

Altijd kort haar gehad. Dat is een familietrekje. Net zoals dat haar. Daarom ook kort, want er is weinig mee te beginnen anders.

Ik heb tweemaal in mijn leven geprobeerd het lang te laten groeien - een keer toen ik 6 was en een keer toen ik in de 20 was. Het was geen succes en in beide gevallen ging de schaar erin ruim voordat mijn haar mijn schouders had bereikt (volgens mij was het ongeveer kinlengte; voor veel mensen is dat kort, voor mij was het lang)

Een tijdlang heb ik het rood gehad - een lichte huid en sproeten heb ik al, dus ik vond rood haar daar prima bij passen. Maar daar ben ik uiteindelijk mee gestopt omdat ik het gedoe zat was (ik gebruikte henna, en dan duurt verven best lang). Dus nu mijn eigen saaie bruinige kleur. Het wordt nauwelijks grijs trouwens, dat is ongeveer het enige min of meer positieve dat over mijn haar valt op te merken. Al vind ik grijs haar niet lelijk.

Groeten,

Temet

Kort

Ik wilde als kind al graag lang haar.. zo'n Farah Fawcett coupe met veel haar dat je nonchalant naar achteren kunt gooien. Maar mijn ouders waren praktisch. Lang haar is 'lastiger' dus ik mocht pas laten groeien toen ik oud genoeg was om er zelf voor te zorgen. Toen wilde mijn moeder nog wel mee werken door er 'totjes' in te draaien. Reepjes stof, waarmee je moest gaan slapen. 'S ochtends eruit en ik was even Farah. Tot de krullen uitzakten.

Middelbare school lang, getrouwd met opgestoken haar. Na het eerste kind laten knippen. Toch besmet met het 'praktisch gen'... Nooit meer lang geweest. Nu, 50+, nog niet. Pittig kort. De coupe soleil waarmee ik mijn beginnend grijs wilde verdoezelen heb ik gestaakt. Heb inmiddels genoeg soleil van mezelf..

kort of halflang

tot op mijn schouders dus want bij echt lang haar zakken mijn krullen eruit en zie ik er echt verwaarloosd uit. Maar de laatste jaren eigenlijk kort, ik heb van nature best makkelijk haar, alleen wassen, in model brengen en aan de lucht laten drogen.