Wat is wijsheid als je weet dat mensen minder te besteden hebben?
Goh wat een lange titel. Maar goed het gaat om het volgende. In vergelijking met vriendjes van zoon hebben we op het eerste gezicht meer financiele ruimte. Ik loop dan weleens tegen het dilemma aan dat ik het leuk vindt om ouders van vriendjes op leuke dingen te wijzen (bijv cursus of kamp of iets) ook als maatje voor zoon en omdat ik echt denk dat het een leuke tip is. Nu bedacht ik me laatst: jemig misschien breng ik mensen wel enorm in verlegenheid hiermee. Maak ik de keuze al vooraf door te gaan bedenken? mmmm best duur laat ik maar niks zeggen of zeg ik het wel met het 'gevaar' dat mensen zich in verlegenheid gebracht voelen.
Ik merk dat ik hierin mijn onbevangenheid kwijt aan het raken ben. Hoe doen jullie dat?
Geven en uitlenen
Wat mij betreft is er wel een verschil tussen iets weggeven en iets uitlenen.
In het eerste geval vind ik dat je als gever geen eisen moet stellen. Jij geeft iets weg en het is aan de ontvanger wat hij ermee doet. Het is minder fraai als je merkt dat diegene jouw spullen doorverkoopt, maar dat zou voor mij dan een les zijn om nooit meer iets aan diegene te geven.
Als ik spullen uitleen, vind ik dat ik daaraan best voorwaarden mag stellen, mocht ik daar behoefte aan hebben. Het is aan de ontvanger om daarmee al dan niet akkoord te gaan. Vindt hij mijn eisen belachelijk of anderszins onuitvoerbaar, dan leent hij de spullen maar niet.
n@nny
Fladder
"Of... Kom je, als je iets van iemand accepteert, toch in een afhankelijke positie en is het not done om dan, hoe low budget ook, een paar daagjes weg te gaan? Kan ik voortaan dan beter die kleding weigeren?"
Nee hoor, dat is grote flauwekul. Al zou ik zelf van zo iemand inderdaad niets meer aannemen.
De reactie: "Vorig jaar heb je nog dit-en-dat van mij aangenomen, en nou ga je zomaar op vakantie, nou, van mij hoef je niks meer te verwachten." roept wat mij betreft echt om het antwoord: nou dat is goed zeg, want van jou wil ik ook niks meer.
Ik geef vaak dingen weg en ik ben juist altijd blij als anderen dat goed kunnen gebruiken. Ik heb het niet meer nodig en heb er "goud"geld voor betaald en het doet me dan juist deugd dat het toch nog nuttig gebruikt wordt. Ik geef alleen die dingen weg die ik zelf niet meer nodig heb en die ik ook niet de moeite waard vind om te verkopen en ik zou het nooit in mijn hoofd halen om dan voorwaarden aan de gift te gaan stellen.
Bovendien is het toch juist leuk dat je daardoor wel op vakantie kunt gaan?!
Wat mij betreft heeft deze persoon overduidelijk niet met de juiste intentie geschonken (zie eerdere posting van jezelf over al dan niet voor vol aangezien worden)!
Tja
Als ik iets weggeef is het niet meer van mij. Wat de ander er dan mee doet is aan hem/haar! Weggooien zou ik wel jammer vinden, maar het is niet mijn zaak. Mijn smaak hoeft immers niet die van de ontvanger te zijn. Doorverkopen? Vooral doen. Blijkbaar kan de ander dat extra centje gebruiken. Dat hoef je mij echt niet te verantwoorden, ik heb het aan jou gegeven, doe ermee wat je wilt.
Zelf krijg ik ook wel eens wat, een tasje kinderkleding bijvoorbeeld. Ik zoek eruit wat ik kan gebruiken en geef de rest weer door, het komt altijd wel ergens goed terecht, ook als het in de kledingcontainer gaat.
Iets uitlenen vind ik wat anders, dan mag je ervan uitgaan dat een ander daar zuinig op is, daar stel ik eventueel ook voorwaarden aan. Ben je daarmee niet akkoord, dan leen je het maar niet. Ik ben het daarin geheel eens met N@nny.
