Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Zus (31) advies geven of niet?

Mijn zusje heeft een goede opleiding gehad (twee Univ. Masters) maar is na een vervelende stage-ervaring tijdens haar laatste Master (waarna ze ervan overtuigd is dat ze dit niet kan) nooit een baan binnen dit vakgebied gaan zoeken. Nu heeft ze al bijna twee jaar een "bijbaantje" die voor studenten is bedoeld, waar ze geen volledige dagen kan draaien (max 20 u per week) en slecht betaald wordt (er zijn geen doorgroeimogelijkheden). Ze vindt het er best leuk, ze kan het goed met iedereen vinden, maar ze is zo arm als de pieren en ze vindt het jammer dat ze er niet in verder kan (dat kan ook echt niet, tenzij ze zelf een dergelijk bedrijfje opzet, en dat wil ze niet).
Nu loopt de huur van haar studentenwoning af: de gemeente is er achter dat ze geen student meer is en gooit haar er (terecht) uit. Ze heeft een half jaar gezocht maar kan geen andere woning vinden. Ze heeft nu bij ons aangeklopt en ze mag een tijdje bij ons blijven (en ze kan ook af en toe bij vrienden van haar terecht). Nu komt het, waar ik mee zit. Haar woorden: ik ga eerst een betaalbare woning zoeken, en dan ga ik wel werken aan het nadenken over een serieuze baan.
Mijn vraag: vinden jullie dat ik haar (gezien ze van onze gastvrijheid gebruik zal maken) mag vertellen wat ik denk? Of moet ik het haar zelf laten inzien?
Ik heb vrienden met een goede baan, die al jaaaaren ingeschreven staan en die geen betaalbare woning kunnen vinden. Natuurlijk gaat zij niet met een schamel loontje een huis of kamer vinden... Ik wil haar helpen, maar ik ben ook bang dat door haar onderdak te bieden, ze die druk niet voelt: ik moet écht iets anders met mijn leven.

Makelaar

Breng haar in contact met een makelaar die haar vertelt dat het andersom is. Eerst een baan en dan een woning. Het woord betaalbaar laat ik expres weg. Hoe wil ze een huurcontract krijgen als ze geen loonstrook kan overleggen? Bij een student kan dat nog, maar bij iemand van 31 doen makelaars dat niet. Voor haar namelijk tien anderen met wel een inkomen.
Ik snap dat je je zus niet op straat wil laten slapen, maar ik zou toch proberen een termijn af te spreken. Of je haar dan ook echt uit huis zet als het termijn voorbij is, lijkt me niet. Verder zou ik ook afspraken maken over geld anders komt daar geheid ruzie van.

bicyclette

bicyclette

20-08-2018 om 22:58

Natuurlijk

"Mijn vraag: vinden jullie dat ik haar (gezien ze van onze gastvrijheid gebruik zal maken) mag vertellen wat ik denk? Of moet ik het haar zelf laten inzien?"

Het lijkt mij volstrekt normaal dat je over dit soort dingen praat. Het is toch vanzelfsprekend dat je als volwassenen onder elkaar bespreekt hoe je naar dit soort dingen kijkt?

Kaaskopje

Kaaskopje

20-08-2018 om 23:18

Praten kan altijd

Een huurhuis in de sociale huursector kan nog jaren duren. Wij zijn nu ruim 4 jaar ingeschreven en het ziet ernaar uit dat dit nog verdubbeld zal worden voor we aan de beurt zijn .

Als ze het leuk vindt op haar werk, is dat prima natuurlijk, maar het lijkt mij verstandig als ze óf volledig ander werk zoekt, óf er werk naast zoekt.

Ze kan verder uitzoeken of er antikraakwoningen beschikbaar zijn. Ik zie bij ons ook weleens woonruimte te huur staan met één woon-slaapkamer.

Ik zou mijn zus niet op straat kunnen zetten, maar je mag wel bespreken, dat haar gelogeer bij jullie en anderen, geen langdurige oplossing is en mag worden. Het zou fijn zijn als ze uiterlijk 2 januari ander werk (erbij) heeft en woonruimte heeft gevonden. Er zijn meer wegen dan op de lijst staan voor sociale huur.

Triva

Triva

21-08-2018 om 03:21

Kaaskopje

Lukt woningruil echt niet? Er moeten toch mensen zijn die graag met jullie ruilen?

Kaaskopje

Kaaskopje

21-08-2018 om 09:31

Triva

We moeten ook nog sparen om een verhuizing überhaupt te kunnen bekostigen, dus heb ik me bij neergelegd dat het nog even zal duren. Het grappige is dat ik me dit jaar op het moestuinieren heb gestort en het nu opeens toch wel jammer vind als we afscheid van deze tuin moeten nemen . We hebben ons ingeschreven voor nog te bouwen huizen. Het duurt sowieso nog wel 2 jaar voor dat opgeleverd zal worden. Ik hoop héél erg dat wij dan hoog genoeg op de wachtlijst staan om hiervoor in aanmerking te mogen komen, zo niet dan hoop ik dat . Er is in dat geval een kansje dat er animo is voor een gezamenlijke moestuin, dus dat zou een mooie overgang zijn.

Kaaskopje

Kaaskopje

21-08-2018 om 09:34

Niet afgemaakt

zo niet dan hoop ik dat we kans maken om net zo'n huis in een andere wijk te krijgen. Het streven is in ieder geval twee van deze nieuwbouwprojecten te realiseren, als het mogelijk is kunnen het er vier worden.

Lou

Lou

21-08-2018 om 09:47

Zeker mag je je zus vertellen hoe jij erover denkt. Het is namelijk zo klaar als een klontje dat ze het niet handig aanpakt. Eerst een huis zoeken en daarna pas een baan? "Joh, dat gaat niet werken. Het moet andersom." Iemand zal haar dat toch moeten vertellen?

En en

Woonruimte zoeken en tegelijkertijd een baan erbij of een andere baan. Natuurlijk kan je haar zeggen wat je zelf zou doen en wat je denkt dat het beste voor haar is. En als je toch samen aan het praten bent vraag haar dan hoe lang ze denkt te blijven. Ik begrijp dat je je zus niet op straat zet maar lijkt me van belang dat iedereen weet wat de bedoeling is.

white_queen

white_queen

29-08-2018 om 12:09 Topicstarter

Nou

ze was het er niet helemaal mee eens toen ik haar duidelijk probeerde te maken dat er wel een limiet zat aan hoe lang ze hier kon blijven. Ze was best verontwaardigd en zei "dat het best even kon duren voor ze iets gevonden had", want immers wist ze al een jaar dat ze eruit moest, waarvan ze een half jaar "actief" heeft gezocht en had ze in die tijd nog niets gevonden. Ik merkte al dat ze van mij dus een onvoorwaardelijk verblijf verwachtte, of hoopte te krijgen.

Heb echt op haar in moeten praten, dat het niet in haar belang was om meer dan een half jaar (ze dacht zelf aan een jaar) geen eigen woning te hebben.

Op een bepaald moment zag ik het kwartje vallen bij haar: "Oh, ik moet dus echt zelf aan de slag." Maar het gaat wel ten koste van haar gevoel jegens mij. Ik ben dus nu de boosdoener. Hopelijk ziet ze over niet al te lange tijd in dat dat voor haar echt beter is/was dan steeds van iedereen afhankelijk zijn.

Heb haar ook antikraak aanbevolen(dank voor de tip Kaaskopje), ik denk dat ze daar wel mee aan de slag gaat. Geen idee of daar wachtlijsten voor zijn (??) maar het lijkt me perfect voor haar situatie.

Ze wilde wel wat betalen maar dat heb ik afgehouden, voelde een beetje cheap. Heb haar gezegd dat ze dan af en toe op de kleinste kan passen.

Lou

Lou

29-08-2018 om 12:58

Goed gedaan

Ik kan me voorstellen dat je je nu de boosdoener voelt, dat is niet fijn. Maar het is wel het beste dat je het hebt gezegd. Uiteindelijk voor haar! Dat zal ze binnenkort inzien vermoed ik. Heb je het ook nog over werk zoeken gehad?

white_queen

white_queen

29-08-2018 om 20:20 Topicstarter

Lou

Ja, heb haar de raad gegeven vooral meteen te beginnen met nadenken over wat ze wil en kan doen, en beginnen met solliciteren. Heb haar tips gegeven bij wie ze terecht kan voor job coaching als ze er zelf niet uit komt. Ze hield het af, en stelt het het liefste uit.
Ze snapt heel goed dat ze echt eerst een baan moet zoeken, maar ze is bang voor verandering, dus komt met smoesjes: dat ze goede vrienden bij deze baan heeft en die niet wil opgeven (niet nodig: echte vrienden blijven je trouw ook als je ergens anders werkt!) en dat ze echt niet veel geld nodig heeft om te overleven (is ook waar, maar dan kun je niet verwachten om in een van de grootste Nl. steden makkelijk een huis te vinden).
Als ze het echt wilde had ze het allang gedaan. Ik ben teleurgesteld in haar..

white_queen

white_queen

29-08-2018 om 20:24 Topicstarter

vanaf nu..

ga ik geen tips meer geven en er geen energie meer aan besteden. Ze wil nergens voor hoeven knokken. Hopelijk leert ze dat ze dat echt zelf moet doen en ze niet meer alles aangereikt krijgt.

Angela67

Angela67

29-08-2018 om 21:08

waar zou ze dat van moeten leren

als jij haar onderdak biedt (en ze mag mee-eten neem ik aan), dan hoeft ze toch ook niets totdat jij haar op straat zet . .. ?
gr Angela

rutiel

rutiel

30-08-2018 om 13:14

Een jaar?

Pfoe, ik vind een jaar best lang om iemand te huisvesten. Het lijkt er inderdaad op dat je zus (zacht gezegd) een niet al te realistisch beeld van haar toekomstig leven heeft.
Hoezo heeft ze nog steeds geen andere woning als ze al een jaar weet dat ze moet verhuizen? Ik kan me daar met de beste wil werkelijk niets bij voorstellen. Dat ze geen ideaal huisje vindt met een spotgoedkope huur op een toplocatie, jaaaa dat wil ik wel geloven. Maar ze zal aan de bak moeten. Het is wat jij zelf zegt: als ze het echt wilde, had ze het allang gedaan.

Eén tip: stel een einddatum vast en maak haar duidelijk dat ze dan echt vertrokken moet zijn. Want zij zal alles waarschijnlijk op de lange baan schuiven.

Lou

Lou

30-08-2018 om 13:23

Teleurgesteld

Dat snap ik, ik zou ook teleurgesteld zijn in zo'n zus. En dan hoopt ze ook nog dat ze een jaar bij jou mag bivakkeren? Dit neigt echt naar klaplopen. Ik sluit me aan bij rutiel: stel een einddatum vast. Dat is dan waarschijnlijk de enige manier.

Woont ze nu al bij jullie? Hoe gaat dat verder, afgezien van haar onrealistische toekomstbeeld?

Kaaskopje

Kaaskopje

30-08-2018 om 14:35

Rutiel

Eén tip: stel een einddatum vast en maak haar duidelijk dat ze dan echt vertrokken moet zijn. Want zij zal alles waarschijnlijk op de lange baan schuiven.===

Precies, vandaar dat ik ook 2 januari noemde in een eerdere reactie. Dat ligt nog een eindje weg, dus geen directe paniek, maar snel genoeg om te moeten handelen. Als je vervolgens ziet dat het echt niet lukt, dus serieuze pogingen ten spijt, dan kun je altijd nog een termijn verlengen, maar dat is niet het uitgangspunt.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

31-08-2018 om 16:33

die zus heeft een loopbaancoach nodig

zodat ze realistische plannen voor de toekomst kan maken. Ze heeft een goed verstand, ze heeft een erg nare stage-ervaring achter de rug, én ze heeft inzicht nodig hoe verder haar leven op te bouwen. Op zoek dus naar iemand die haar daarbij gaat helpen. Het is mooi dat ze tijdelijk bij jou kan wonen, en het is belangrijk dat ze een zelfstandig bestaan op de rails krijgt.

Guppie

Guppie

04-11-2018 om 20:49

Was handig geweest

als ze al ingeschreven was als woningzoekende. Als ze al zo laks is zal het, als ze bij jou woont, niet veel beter worden. En verder zoeken dan de directe omgeving. In sommige plaatsen kan je makkelijker wat vinden dan in een andere plaats. En met minder genoegen nemen, zoals een éénkamerwoning. Of een sloopwoning waar je tijdelijk kan wonen. Als ze geen volledig inkomen heeft, kan ze tijdelijk aanvullende bijstand krijgen. Met teveel helpen houd je iemands afhankelijkheid in stand.

Jo Hanna

Jo Hanna

05-11-2018 om 19:55

Laks .. of bang?

Hoe dan ook is er een grens aan de bescherming die je kan zoeken bij anderen. Je zult het leven toch een keer moeten aangaan, hoe moeilijk dat ook is. Is dat niet op een liefdevolle manier te bespreken? Gewoon vragen of je indruk klopt dat .... en dan kijken wat er voor nodig is om wel de stappen te zetten naar groei en meer zelfstandigheid. Dan geef je ook anders grenzen aan en hoeft je relatie er niet per se onder te lijden.

Groet,
Jo Hanna

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.