hechtingsstoornis bij kinderen

Hechtingstoornis bij kinderen

Een kind hecht oftewel bindt zich aan de ouders. De hechting ontstaat door wederzijdse reacties tussen ouders (verzorgers) en het kind en andersom. Door hechting tussen ouders en kind geeft het kind een veilig gevoel, een gevoel dat een kind weet dat er iemand is waarop ze kunnen terugvallen als er iets is en dat ze weten dat er mensen zijn die van hun houden. Hechting is een belangrijk onderdeel van de ontwikkeling.

Soms gaat het hechten bij een kind niet goed en kan het problemen geven. Maar wanneer spreek je van hechtingsproblematiek?
Als je spreekt van hechtingsproblematiek, kent het kind in kwestie het gevoel van veiligheid niet. Dit wordt dan een onveilige hechting genoemd. Hierin zijn 3 varianten:

- Onveilig-vermijdend
De gehechtheid van het kind is hierin minimaal. Het kind gedraagt zich zelfstandig, en probeert de ouders/verzorgers te negeren of zelfs helemaal te vermijden.
Deze vorm van hechtingsstoornis kan ontstaan als een kind:
 Vaak afgewezen wordt
 Vaak verwaarloosd wordt
 Veel verschillende opvoeders heeft of heeft gehad

- Onveilig-afwerend
Het kind zoekt veel toenadering bij de ouders. Het kind is niet tot nauwelijks zelfstandig. Als de ouders/ verzorgers weg zijn is het kind angstig. Als de ouders/verzorgers weer terugkomen kan het zijn dat het kind boos reageert of heel verontwaardig is. Deze vorm van hechtingsstoornis kan ontstaan als een kind:
 Onvoldoende aandacht krijgt
 Niet op de goede momenten aandacht krijgt
 Ervaart dat de ouders erg onberekenbaar zijn

- Gedesorganiseerd gehecht
Deze variant van een hechtingsstoornis is een combinatie van de vorige twee hechtingsstoornissen. Aan de ene kant zoekt het kind toenadering tot de ouder/verzorger, terwijl aan de andere kant stress en angst voor een kind oplevert. Deze vorm van hechtingsstoornis kan ontstaan als een kind:
 Ervaart dat ouders/verzorgers onvoorspelbaar zijn
 Ervaart dat ouders/verzorgers inconsequent zijn
 Vaak spelen trauma’s of andere ingrijpende gebeurtenissen een grote rol
Hierbij wordt gedacht aan het volgende:
 Mishandeling
 Misbruik
 Verwaarlozing
 Dreigementen

Tips voor kinderen met een hechtingsstoornis

Je kind kan zich bedreigd voelen door gezinsleden. Ook kan hij bang zijn voor diepgaande relaties. Probeer daarom je kind afstandelijk te benaderen.
 Je kind heeft geen goed ontwikkeld geweten, daarom is het beter om niet op zijn schuldgevoel in te werken. Je kind zal niet goed weten hoe het erop moet reageren en dat kan leiden tot gedrag dat je juist niet wilt zien.
 Het is belangrijk dat je kind doorkrijgt dat je er voor hem bent en dat je te vertrouwen bent. Dreig daarom nooit met straffen die je niet kunt nakomen. Probeer juist om complimentjes te geven, zodat het meer zelfvertrouwen krijgt.
 Doordat je kind snel afgeleid kan zijn, zal het niet alles onthouden van wat je zegt. Blijf je kind daarom duidelijk vertellen wat je van hem/haar wilt. Je kind kan in de war raken als dingen niet goed zijn uitgelegd. Bereid daarom ook onverwachte verrassingen of gebeurtenissen goed voor.
 Zorg als ouders in de eerste plaats voor jezelf, alleen dan ben je sterk genoeg om voor je kind te zorgen.
 Geef je kind nooit het voordeel van de twijfel! Je kind zal veel rare gedachten hebben en die ook vertellen. Vaak lijken ze onschuldig, maar pas daarvoor op! Je kind kan die gedachte zomaar tot uitvoer brengen.
 Zorg ervoor dat je elke strijd wint. Je kind zal altijd overal de controle over willen houden. Bedenk iets waardoor je elke situatie wint.

Als u nog vragen heeft, stel ze gerust hieronder!