10 minutengesprek zoon (zucht)
Zojuist zijn we weer voor het 10 minutengesprek geweest voor onze zoon in groep 5. Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Zoon zijn schoolcarrière is tot nu toe, dachten wij, redelijk rimpelloos verlopen maar nu heeft hij een meester die vooral veel problemen ziet, en als we eerlijk zijn zien wij ze ook wel.
Wat is het geval; volgens de meester, er ook de LIO juf, is zoon in de klas enorm bewegelijk, friemelig, chaotisch, altijd zijn pen kwijt, bij knutselen zit alles in zijn omgeving onder de lijm, grote vlekken in zijn schrijfschrift, snel afgeleid, snel gefrustreerd en geirriteerd als iets niet lukt, motorisch onhandig. Op zich niet vreemd voor mij, sterker nog , ik herken mezelf erin, zo was ik vroeger ook een beetje (en nog).
Aan de andere kant is hij erg leergierig, heeft een erg brede algemene ontwikkeling voor zijn leeftijd, loopt hij ver voor op woordenschat, begrijpend lezen, rekenen, en zit hij op alles bovengemiddeld, behalve spelling ,maar dat is slordigeheid volgens de meester.
De LIO juf zat op het puntje van haar stoel; ik zag haar denken; faalangst, onderpresteren,verveling. We hebben van haar een vragenlijst meegekregen om in te vullen "om te kijken of er soms kenmerken van hoogbegaafdheid zijn". "Dat denk ik niet hoor" zei de meester meteen.
Nou vraag ik me af of, en zo ja, wat me er verder mee moeten. Zoon zit meestal wel goed in zijn vel, heeft vrienden, speelt graag buiten, heeft humor. Aan de andere kant is hij soms tobberig, slaapt soms slecht, heeft vaak buikpijn, is thuis ook chaotisch en rommelig, soms snel geïrriteerd. Tot dusver hadden wij dat gewoon als karaktertrekken gezien, hij is zoals hij is...
Zijn wij te laks, moeten we ergens werk van maken, doen we hem tekort?
Wat wil school en wat willen jullie...
Ik lees niet direct dat er grote problemen zijn. Maar misschien zie ik teveel een vrolijk, beweeglijk jochie (zijn er ook rustige, niet chaotische jongetjes met schriften zonder vlekken in grp 5?) en zie jij meer het tobberig, buikpijnmannetje. Ik geloof erg in moederlijke intuïtie. Als een moeder denkt dat er iets aan de hand is, dan is er iets aan de hand. Dat zegt trouwens ook mijn huisarts en ook onze IB-er.
Heb je het gevoel dat de LIO juf er heel anders tegenaan kijkt dan de eigen meester? Ik zou niet zondermeer het advies van LIO juf in de wind slaan. Hier was de piepjonge LIOjuf de eerste die zei dat er mogelijk wel dyslexie in het spel was...
Maak de problemen niet groter dan ze zijn. Als iedereen het er over eens is dat kind mogelijk meer aan kan, bovengemiddeld slim is, dan kun je ook gewoon starten met compacten/verrijken/verbreden. Daar heb je geen test voor nodig. En dat wiebelige, chaotische, etc dat gaat niet meteen over. Maar ik vraag me dan altijd af: is het voor hem een probleem (of voor de omgeving)? Als hij er zelf last van heeft zou ik kijken naar oplossingen.
Hier hebben onze friemelaars allebei een 'tangle'. Helpt super! Bij oudste zie je dat lezen beter gaat als hij dat ding in de handen heeft. Bij de jongste voorkomt het ander wiebelgedrag.
Goede invalshoek
Goede invalshoek van de LIO, in hoeverre wordt het beweeglijke veroorzaakt doordat het kind het te makkelijk heeft. Als hij alles met twee vingers in zijn neus goed kan maken, kan ik me voorstellen dat hij zo nu en dan andere dingen interessanter vindt dan de les of zijn schriftje. Je hoeft niet hoogbegaafd te zijn om je te vervelen op de basisschool, sterker nog, bijna iedere havo-leerling zit zich al redelijk te vervelen, ik zwijg nog over de vwo-ers.
Wat vindt je zoon er zelf van? Vindt hij het zelf ook makkelijk en zou hij graag wat moeilijkers willen? Als dat zo is zou ik ervoor gaan, daarvoor hoef je geen stempel hoogbegaafd te krijgen.
Bedankt voor de reacties,
Na een nachtje erover geslapen te hebben kunnen we het weer een beetje in perspectief zien. Gisteravond was ik nog een beetje onder de indruk van de zorgelijke blik van de meester. We waren even bang dat we "problemen" bij zoon niet zagen en gedrag iets te makkelijk op karakter schoven.
De LIOjuf nemen we wel serieus, het is een jonge enthousiaste juf met hart voor de zaak. Op haar initiatief zijn ze nu begonnen met pluswerk voor in ieder geval rekenen. Zoon zelf ziet pluswerk nog niet zo zitten, denkt als snel dat hij iets niet kan, aan de andere kant zegt hij wel dat hij zich vaak zit te vervelen.
Ik heb gegoogled op de “Tangle”, Chippie, en denk eraan een aan te schaffen voor zoon, kijken of het helpt tegen het friemelen.
Wat ik me afvroeg
Ef, wat ik me afvroeg: dat beweeglijke, friemelige, rommelige etc ... heeft-ie dat nou alleen op school, of ook gewoon thuis, en dan ook als-ie iets doet wat-ie leuk vindt? Uit je openingsposting krijg ik in eerste instantie de indruk dat het gewoon de aard van het beestje is, iets wat ik als motorisch onhandige vlekkenmakende friemelaar geheel kan invoelen.
Groeten,
Temet
Ja, de tangle
Mijn friemelaars/wibbelaars (ook heel intelligent) hebben ook een tangle. Ze zijn geweldig! Kopen zou ik zeggen. Sinds mijn jongens ze hebben zie ik er al meer op school verschijnen. Echt geweldig!
Tangle
Ook gekocht in mijn enthousiasme; maar mijn friemelaar vindt het helemaal niets. Hij doet er dus niks mee. Geen garanties dus dat iedereen die tangle wat vindt
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Tangle
Wat leuk, die tangles. Ik ga eens speuren. Misschien ook iets voor onze wiebelkont. Hoewel ik me ook weer kan voorstellen dat hij dan alleen maar naar die tangle kijkt en verder niet meer oplet. Zijn er hier nog meer tangle-ervaringen?
Tangle
Toja: waar zit jouw friemelaar dan wel mee te spelen. Mijn oudste zat heel vaak met z'n schaar of liniaal te spelen. Tangle is veiliger en minder herrie. Maar als de jouwe meer met zachte dingen friemelt zou een zachte tangle misschien wel uitkomst bieden. Of een van de andere soorten.
Ik heb er ook een voor mijn jongste (groep 3) maar hij heeft 'm nog niet mee op school. Maar toch maar 1 gekocht omdat de andere twee er ook 1 kregen. Maar ik denk dat hij hem binnenkort misschien ook maar mee ga geven. Hij wordt ook wat drukker.
Temet
Dat Friemelige, onhandige is wel de aard van het beestje, en ook een familietrekje.(er staat hier in huis geen beker veilig, zeg maar.) Het is bij hem wel zo dat als hij gespannen is of gefrustreerd dat het dan erger wordt.
Wat ik wel apart vindt is dat het pas dit jaar blijkbaar een probleem is. Hiervoor werd het wel opgemerkt door de leerkracht, maar is het nooit als een probleem gebracht. Dus óf de meester is er allergisch voor, en reageert overgevoelig, of het gedrag is dit jaar een stuk erger geworden.
De Tangle is besteld, ben benieuwd.
Mijn speculatie: meester friemelt zelf niet. Let eens op m, de volgende keer. Zijn al zijn pennen en potloden nog heel, en ook zijn nagels, zit-ie niet te droedelen tijdens het gesprek en slaagt hij er bij dat alles ook nog in om min of meer onbeweeglijk op zijn stoel te blijven zitten, dan heb je daar allicht een groot deel van de verklaring te pakken: hij snapt het niet.
Mijn zoon van 6 zit zelden normaal stil, tenzij hij met zijn spelcomputertje bezig is. Als hij een stripboek leest is het een kruising tussen zitten en ochtendgymnastiek. Soms krijg ik er de zenuwen van, maar nooit heel erg. Ik weet waar het vandaan komt - ik ken zijn moeder
Succes met je zoon
Temet
Friemel-allergie
De meester van een van mijn kinderen heeft inderdaad een friemel-allergie. Hij wordt er ontzettend zenuwachtig van. Prima meester, veel gevoel voor de kids en een uitstekend didact, maar hij kan dit echt niet helpen.
Toen ik naar een ouderavond ging, zei mijn kind droog: "Mam, probeer geen pennen te laten vallen of zo, daar kan de meester niet goed tegen."
Even zo
"Toen ik naar een ouderavond ging, zei mijn kind droog: "Mam, probeer geen pennen te laten vallen of zo, daar kan de meester niet goed tegen."
En het beroerde is: als je onhandige friemelaars teveel op de huid zit en op de vingers kijkt worden ze zenuwachtig en dan gaan ze .... juist.
't Is ook niet eerlijk.
Groeten,
Temet
