17 Jarige met laag werktempo door ASS, maar geen extra tijd willen. Gaat ten koste van opleiding. En nu?

publiek bekend

Als hij extra tijd krijgt door zijn diagnose wordt er neem ik aan niet publiekelijk gemeld waarom dat is. (Zo ja zou ik daar een punt van maken).

Ik verwacht wel dat je aan zoon gevraagd wordt waarom dat is. Ik zou met hem bedenken wat voor antwoord hij dan geeft.

Geen issue, zou nauwelijks opvallen

Het klinkt alsof je zoon erg geholpen zou zijn met extra tijd. Ik denk dat hij er teveel een issue van maakt. Er zijn zoveel redenen waarom iemand extra tijd kan krijgen (dyslexie, ADD, maar ook fysieke beperkingen zoals verminderd zicht of moeite met typen/schrijven). Op de school waar ik werk is de extra tijd totaal geen issue. Het is niet iets waar leerlingen elkaar op aankijken of aanspreken. Sterker nog, de meesten zijn niet eens op de hoogte van wie er extra tijd heeft (bovenbouw, toetsen in aparte lokalen) en al helemaal niet waarom.

Ik hoop dat hij de tijdsverlenging in kan zien als iets positiefs, iets dat hem helpt, een fijne extra voorziening.

Hier zoon ook

Wil absoluut niet anders zijn dan anderen, maar is het gewoon wel. Ook hij heeft meer tijd nodig en heeft problemen met informatieverwerking omdat zijn hersens dingen gewoon anders interpreteren. Ik zie ook bij hem heel duidelijk dat hij echt, echt niet anders wil zijn dan de rest.

Ik zou het je zoon gewoon echt goed uitleggen. Of maak voor hem een afspraak met een psycholoog of de huisarts als die het kan uitleggen. Als je zoon een bril zou moeten dragen is het vrij dom als hij het niet zou doen omdat de rest het ook niet doet...

Een jongen van 17 denkt nog niet op de lange termijn, ziet nog geen ernstige consequenties.

Ik hoop voor jullie dat hij het gaat begrijpen en accepteren, hier zijn we daar nog lang niet. Gelukkig is onze zoon pas 13...

Vraag aan zoon hoe het geregeld is met extra tijd

Op school van oudste zijn tijdens de proefwerkweken aparte locaties voor mensen met dyslexie. Zij krijgen dan ook meer tijd door eerder te beginnen (bij luistertoetsen) of door langer te blijven zitten.
Op haar school zou het niemand opvallen als een leerling in een andere groep gaat zitten voor de toets.

Ben het wel een beetje met theresa eens

Jee, ooit een milde vorm van Ass waar je nu verder bijna niets meer van merkt. En dat dan nu gebruiken voor extra tijd op het vwo. Ik vind het een beetje raar. Menigeen haalt het vwo niet omdat het tempo van leren en toetsen maken gewoon hoog ligt. Bij het examen krijg je ook geen extra tijd toch?
Jammer dat jullie nu pas merken dat het te moeilijk voor hem is. Dit moet toch eerder ook gespeeld hebben. Het lijkt nu of ineens alles uit de kast gehaald moet worden voor een vwo diploma, omdat hij voor de tweede keer dreigt te blijven zitten op de bovenbouw.
Op de universiteit zal hij niet zoveel medewerking krijgen.
Laat hem iets doen wat hij zonder kunstgrepen kan halen. Niets mis met de havo toch?

is het een wedstrijd

Als school een wedstrijd zou zijn dan gaat het om eerlijke voorwaarden. Hoewel bij de gehandicaptensport er ook afspraken zijn die maken dat het juist 'eerlijker' verloopt als rekening gehouden wordt met de handicap. Het gaat dan om inzet en presteren ongeacht de uitganspositie.
Maar school is om kinderen voor te bereiden op zinvolle deelname aan de samenleving. En ook in de samenleving is het zaak om rekening te houden met de mogelijkheden en beperkingen van mensen.
Als we de samenleving steeds meer een wedstrijd maken kan ik me wel voorstellen dat je dat tot op het bot doorvoert. Als de samenleving gewoon een gemeenschap van mensen is die zo goed mogelijk met elkaar omgaat en zorgt voor welvaart en welbevinden dan houd je daar mee op. Welvaart en welbevinden komen van presteren maar ook van alle zeilen bijzetten om elkaar te helpen om dat doel te behalen.
Het overwinnen van hindernissen en het creatief leren omgaan met beperkingen. Niet van afrekenen op wie een loser is of een winner.
Dat is wel een heel beperkte manier van denken waar we uiteindelijk als samenleving ook de kosten van betalen.
Mensen zijn geen robotjes en school is geen hard gegeven. Door de focus op de middelmaat heeft school ook zo beperkingen en er is niets mis mee, juist heel goed, om school en de regels ook aan te passen aan kinderen die anders buiten de boot vallen want die wil je toch een goede opleiding bieden.
En afstromen kan tot meer ellende leiden, dat wordt hier ook regelmatig aangegeven.

Snelheid....

Heeft er niet zo heel veel mee te maken. Het vwo niveau uit zich vooral in de diepgang. Als zoon van Nyn zijn toetsen nu op Havo niveau mocht maken, hebben jullie een punt met je marathonargument. Het gaat hier om een kind dat het niveau wel aankan, maar op de snelheid afhaakt. Prima toch als dat met een kleine aanpassing te verhelpen is...

Zelf zou ik de keuze bij zoon leggen. Of extra tijd en door naar WO, of afstromen naar de havo en via hbo verder. Als je 17 bent mag je daar wel zelf over meedenken, zeg ik nu....

Like AnneJ !

Wat een goede reactie Anne. Ik ken inderdaad mensen die door het afvalrace-principe zijn afgestroomd van VWO naar HAVO naar VMBO en toen nog niet konden voldoen aan eisen die school stelde. Niet vanwege de moeilijkheid, maar vanwege de tijd, of door niet aan de schoolse eisen van op tijd inleveren of dingen vergeten, enz.
Ik vraag me af of de maatschappij nou werkelijk liever wil dat zulk mensen met deze problemen met een uitkering thuis komen te zitten of dat het misschien handiger is dat ze wel hun VWO afmaken als ze dat denkniveau hebben en vervolgens een baan zoeken waar die tijdsdruk niet zo speelt.

ik zou het met jullie eens zijn

als er sprake was van een duidelijke diagnose waar op meerdere fronten symptomen te zien waren. Maar het gaat hier om een kind met OOIT een lichte vorm van ASS, waar nu eigenlijk niet meer van te merken is, behalve het tragere (ver)werken.
Wie zegt dat het komt van de ASS?
ASS symptomen zijn kun je zien als een continuum. Het is maar net waar je het afkappunt legt. In de klas zitten vast wel meer kinderen met wat ASS kenmerken, zonder er een label op te plakken. ASS is niet een aan of uit knop, het is niet voor niks een spectrum. En om nou iedereen met een lichte vorm van ASS allerlei voordelen te geven, vind ik echt onnodig.
School is geen wedstrijd, het leven ook niet. En het is handig om een opleiding te kiezen die je gewoon goed kan doen, zonder een uitzondering te hoeven zijn.

zonder diagnose

Het zou mooi zijn als scholen ook zonder diagnose een kind dat een tempoprobleem heeft en dat (voorlopig) niet kan oplossen de kans geven om dan met meer tijd wel goed te presteren.

Universiteit

Op de universiteit deed mijn zoon het overigens prima. Wel is hij begonnen met twee studies en heeft er een laten vallen omdat twee tegelijk toch wat te veel was. De werkdruk op de universiteit is weer heel anders dan op school en dat lag hem beter. Bovendien was hij ook weer wat ouder. Hij heeft overigens wel weer een jaar langer over zijn studie gedaan maar dat is natuurlijk afgezien van de extra kosten niet zo'n punt.

Eigen keuze.

Ik zou er een goed gesprek aan wagen, hem adviseren hier ook een gesprek met zijn mentor over te voeren. Als hij weloverwogen een keuze kan maken dan zou ik me er bij neer leggen. Hij is 17 en als hij kiest voor privacy en een lager niveau dan zou ik dat respecteren. Hij zou zich er dus wel eerst goed in moeten verdiepen en de voors en tegens bespreken. Ik herken wel het nodige in het gedrag bij mijn eigen zoon. Hem dwingen het anders te doen of mijn keuze op te volgen zou hier averechts werken.

Lager niveau, hoe dan?

Sommigen spreken hier zo makkelijk over een lager niveau. Hij heeft al twee jaar VWO 4 gedaan en nu lukt het niet in VWO 5. Wat nu dan? Na VWO 4 moet je als je afstroomt naar Havo 4 en voor zover ik weet kun je ook niet van VWO 5 naar Havo 5 of school moet hem ergens mee matsen. Als dat niet lukt zal hij toch echt nu moeten afstromen naar een MBO4 opleiding en vinden jullie dat nu echt de moeite waard als hij alleen wat meer tijd nodig zou hebben?

Dus

Hij zal dus na de zomer naar Havo 4 moeten of MBO 4 in mijn ogen en hij is dan dus drie jaar ouder dan gemiddeld in Havo 4...

hier dus niet

kan je als je blijft zitten in vwo 5 door naar havo 5 hoor. CIjfers worden dan met 1 punt verhoogd en er zijn soms wat inhaalacties nodig, maar het is geen probleem.

ok manja

Dat wist ik niet, dat maakt het anders.

anoniem

Hier ben ik het dus niet met je eens. ASS is juist een continuum, geen aan of uit. ASS kenmerken komen ook veel voor bij kinderen en volwassenen zonder diagnose. Het is pas een ASS diagnose als het ook op meerdere vlakken een probleem oplevert.
Het probleem met een psychiatrische diagnose die vooral met gedragskenmerken te maken heeft is juist dat het voor kan komen in heel lichte vorm. En wanneer krijg je de diagnose? Als er problemen zijn!
Je gaat niet met je kind naar een psychiater als het wat minder sociaal is dan een ander, koppiger en onhandiger is in het sociale verkeer, maar daar verder prima mee functioneert.
ASS is niet zwart wit. Juist daar zijn gradaties, die niet allemaal een probleem opleveren. Ik ken genoeg mensen in mijn omgeving en familie waarvan ik wel eens denk: goh, wat autistische trekjes. EN als je hem naar een psychiater zou sturen zou het er waarschijnlijk ook als licht ASS uit kunnen komen. Gelukkig doen we dat niet. We doen het alleen bij mensen die op meerder vlakken vastlopen. En dat is bij de zoon van Nynke nu helemaal niet meer het geval. Ze merken er niets meer van, behalve langzaam werken.

er overheen groeien

Ik vind het eigenlijk erg goed en verstandig van hem dat hij geen gebruik wil maken van een diagnose uit een verleden waarin hij andere problemen had, problemen nog wel waar hij inmiddels overheen is gegroeid.

Ik denk dat hij er voor zijn hele leven het meeste aan heeft om gericht zijn problemen weg te oefenen. Als je tijdens een toets prioriteiten moet stellen onder tijdsdruk, dan is dat heel goed te trainen, ook buiten het schoolse, thuis bijvoorbeeld.

Het probleem heeft misschien mede te maken met het wisselen tussen redeneren en kiezen. Kiezen gebeurt in je emotionele centrum. Het redeneren gaat daaraan vooraf, maar in een ander deel van je hersenen en kiezen voelt ook anders dan redeneren.

Kiezen (bijvoorbeeld om de lastige vraag voorlopig over te slaan) is een knoop doorhakken. Je kan dat pas als je (evt. voorlopig) een punt zet achter het redeneren.

Het helpt al enorm om te weten dat redeneren en kiezen verschillende zaken zijn. Sommige mensen blijven eindeloos hangen in het wikken en wegen omdat ze niet weten dat kiezen daar niet als vanzelf uit volgt.

Ik denk dat het een goed uitgangspunt is dat hij over deze problemen ook heen kan 'groeien' al zal het niet vanzelf gaan. ASS is een continuüm, zoals hierboven al werd gesteld. En hij is inmiddels uit de schemerzone gegroeid.

En hersenen zijn plastisch. Je kan ze trainen. Als hij dit aanpakt en merkt dat hij vorderingen maakt zal dat hem enorm veel moed geven om welke problemen dan ook in de toekomst te lijf te gaan. Dispensatie in tijd zal dat effect niet hebben, eerder het tegendeel.

goede tip

Misschien wel heel handig om uit te leggen aan een kind hoe je het keuzeproces kunt versnellen. Natuurlijk heeft het ook te maken met oefenen. Maar bij dit soort kinderen gaat het vaak niet vanzelf. Maar inderdaad het kan helpen om je te verdiepen in de manier van denken en waar je tegenaan loopt en hoe je dat kunt verbeteren.
Kinderen met autisme hebben problemen met prioriteiten stellen, automatiseren waardoor het opbouwen van een routine langer duurt er valt meer in te prenten en zaken gaan niet snel 'intuitief' maar moeten in een intellectueel keuzesysteem vindbaar gemaakt worden. Het kan handig zijn wat betreft versnellen om het keuzesysteem efficienter te maken. Bij het maken van boekverslagen, opstel en tekstverklaring, kun je je kind helpen betere, en snellere, keuzes te maken in het begrijpen en verwerken van de tekst, mits het je lukt om het zelf goed onder woorden te brengen en dat is een kunst op zich.
Desondanks hebben kinderen met autisme meer tijd nodig dan een gemiddeld ander kind en er is niets mis mee om ze dat, al is het tijdelijk, toe te staan. Maar inderdaad, oefenen kan zeker helpen.
Maar het kan niet genoeg zijn vanwege de manier van denken die nou eenmaal gebaseerd is op het handelen van veel informatie tegelijk, ook voor kleine zaken waar een gemiddeld mens weinig tekst bij heeft.

Dank voor de links, anoniem

Hier kunnen wij daar ook wel wat mee.

Manja en Teresa

Ook raar eigenlijk dat kinderen die bijziend zijn en een bril nodig hebben om de examens te kunnen lezen wel gewoon vwo mogen doen. Terwijl de andere kinderen zulke hulpmiddelen niet hebben. Als je niet zonder hulpmiddel op dat niveau kunt lezen, moet je maar afstromen hoor.
Overigens krijgt mijn ASS zoon op het HBO nog steeds zijn examens apart en met meer tijd. Samen met de dyslexie en andere leerlingen. Niet dat hij echt meer tijd nodig heeft, (ook op het VO niet echt) maar hij trekt het niet goed in een volle, ongewone zaal vol mensen die hij niet kent. Gaat stuk beter in het aparte, kleine en rustige lokaal waar altijd dezelfde medeleerlingen zitten.

Stenna

Nou in dit geval is de vraag hoe hard die diagnose ASS is. Er was in het verleden een lichte vorm van ASS, nu heeft de beste jongen nergens meer last van, sociaal gaat alles prima en verder zijn er ook geen problemen. Alleen een trager tempo en moeite met plannen bij het maken van toetsen. Als je hem nu zou onderzoeken is het maar de vraag of er nog een keer ASS uitkomt.
Op het VWO zijn veel meer mensen die niet super kunnen plannen en er zullen ook meer zijn die wat zitten te knoeien bij het maken van toetsen als het niet allemaal direct ingevuld kan worden. Hebben die allemaal een lichte vorm van ASS? Eigenlijk wel.....
Bijziend is een aan-uit diagnose. ASS niet. Bij ASS beoordeel je een aantal gedragskenmerken die iedereen wel heeft. En heb je meer dan een ander/meer dan gemiddeld dan kan er evt de diagnose ASS gesteld worden. En bij deze jongen in het verleden blijkbaar een lichte vorm van ASS waar nooit grote problemen mee geweest zijn en waar nu geen problemen mee zijn/
Ik geef die jongen groot gelijk dat hij van dat label af wil.

aan-uit diagnose?

Bijzienheid kan bij mijn weten van -0.5 tot -30 of nog meer lopen. Typisch voorbeeld van een continue schaal.

tja

Het gekke is dat probleemsteller om de haverklap wel asperger noemt maar zodra iemand zegt dat een oplossing in de ass-hoek te vinden is, mag het niet. Want hij heeft eigenlijk geen asperger. Nouja, in elk geval zo licht, dat het niet noemenswaardig is. Maar hij heeft er wel last van. Niet zeggen, want dat mag juist weer niet! Als hij lastig heeft van een stempel is het een grote kans omdat dit thuis niet geaccepteerd wordt en goed begeleid wordt. Kinderen hoeven helemaal geen probleem te hebben met een diagnose.

Weet je wat pas erg is? Als je slecht ziet maar van huis uit willen ze je geen bril geven want dat zou betekenen dat men ook ziet dat je slecht ziet en dat ze je eens zouden helpen. Daarom stoot je overal je neus. Dat is slecht voor je zelfvertrouwen en je ontwikkeling maar zo hou je in elk geval het thuisfront blij.

Als je er niet aan wilt, prima. Dan heeft hij eigenlijk geen probleem. Waar doe je eigenlijk zo moeilijk over. Hij heeft geen ASS, heeft moeite met van alles dat vanuit de ASS goed te verklaren is maar het is vooral een normaal probleem. Voor normale problemen heb je normale oplossingen en voor normale ASS problemen heb je normale ASS oplossingen.

Je hebt ons toch niet nodig om je hardnekkige ontkenning vol te houden. Dat doe je -zo te lezen- al jaren heel succesvol. Waarom je dit bericht nu zo nodig moest plaatsen op de manier zoals je het deed is me een raadsel.