1e 10 minutengesprek dit jaar
en ik heb weer stof tot nadenken gekregen....zucht....soms zou het zo fijn zijn als je geen "probleemgevallen" hebt....
Zoon2, zeer ongeconcentreerd, lezen en schrijven heeft hij een broertje dood aan, kan niet stilzitten, stoorzender in de klas enzenz enz. School gaat inmiddels wel een breed onderzoek aanvragen (zelf hadden wij bij de GGZ vorig schooljaar al onderzoek aangevraagd of er wellicht ADHD kon zijn (net als zoon1) maar zij dachten toen meer aan ASS.) Voor schrijven nu 2 vijfen op het rapport, hij blijft eigenwijs een rondje op de i zetten ipv een puntje, en raakt gefrust als hij het dan terugkrijgt om te verbeteren. Eén ding wil hij maar al te graag, rekenen, daar is hij dol op. Rekent het liefst de hele dag. Voorlopig wachten we wat er uit het onderzoek komt, maar hier misschien iemand tips hoe ik zoon toch kan motiveren voor het lezen en netjes schrijven?
Oh ja, en samenwerken is ook een probleem (en met name met zus)
Cijfers verder op rapport zijn gemiddeld, met een uitschieter op rekenen (8)
Dan Zus. Dromerig, veel in gedachten, problemen in een groep te zitten, dus zit ook apart (net als zoon). Wil heel graag vriendinnen maken, maar doet dat op de verkeerde manier, is kattig soms. Had zelfs de kinderen in het groepje gechanteerd (jullie willen dat ik rustig ben, dan moeten jullie mij een euro betalen (wist ik niet, was ik dan ook best door geschokt)... Cijfers zijn allemaal ruim voldoende, 7 en hoger. Gevraagd over dat dromerige. Dochter vind dat juffen te veel praten, te lang over uitleg doen dus....blablabla, noemt ze het. En dat herken ik dus zoooooo!!! Ik kan daar ook niet tegen, mensen die 3 keer hetzelfde staan uit te leggen, Hallo! na 1 keer snap ik het ook wel....als dat bij haar ook zo is, ja, dan ben je haar kwijt, dat snap ik heel goed....alleen, als juf dan vraagt, wat zei ik net, kan ze het niet herhalen. Toch is in haar prestaties niet terug te zien dat ze iets niet snapt. Ze snapt het dus maar al te goed....
Wat moet ik toch met die "draken" van me (met een knipoog he!)
Anna
daar heb ik inderdaad ook aan zitten denken, of in ieder geval dat de instructie voor haar misschien wat korter kan....
Heb je voor zoon nog tips?
Trots blijven
is wat kort door de bocht, maar ik zou gewoon trots blijven en daar stug mee doorgaan voor jouw kanjers.
Misschien is de juf wat te lang van stof mbt uitleg, was je maar een vlieg aan de muur. Het zou mooi zijn als je het eens zelf kon horen. Wanneer de uitleg teveel is voor je dochter dan schiet dat hele verhaal halverwege natuurlijk helemaal zijn doel voorbij. Dan is je dochter allang afgehaakt.
Je dochter is misschien slimmer dan de juf denkt, en ze zou eerder gestimuleerd moeten worden om haar wat meer uit te dagen qua stof dan 3 keer naar hetzelfde te moeten luisteren?
Trouwens, je legt toch iets 1 keer uit en gaat dan aan de slag? Snapt iemand het dan niet dan volgt een tweede uitleg. Niet 3 keer hetzelfde uitleggen in 1 verhaal. Dan zou je mij ook als toehoorder helemaal verliezen 
Enne... misschien is dat rondje op de i voor je zoon een soort uitdagen, recalcitrantie? Boeien, als zijn rapport verder goed is. De onderzoeken zullen misschien meer helderheid en inzicht brengen over zijn gedrag. Maar ik denk dat het nog het beste is om dat rondje op de i helemaaaaaaaaaaaaal te negeren. Zeker door de leerkracht. Onbelangrijk, en volgens mij gaat het dan niet eens zozeer meer over dat rondje maar meer over zijn gedrag, dat ie dat stug blijft doen. Terwijl dat bij hemzelf misschien helemaal niet zo leeft.
Trots
ben ik ook zeker! Op al mijn kinders hoor 
Ze hebben allemaal een prima rapport, niks mis mee.
Maar ik zou het ook wel prettig vinden als zij zich fijn voelen in de klas. Ja, vlieg op de muur, dat zou ik wel willen zijn inderdaad, gewoon om eens te kijken hoe en wat. Vandaag waren we de kerstversiering aan het doen op school, en ik heb wel geprobeerd een beetje mee te kijken en luisteren, maar je krijgt het dat toch niet heel goed in beeld...
Hahah!
Toevallig kreeg ik laatst ook een luistervink-moment, hahaha!
De kids moesten nablijven en ik stond te wachten op het schoolplein. Veel te koud, dus ik ben naar binnen gegaan en vond een stoel net naast het lokaal. Dus kon heerlijk meegenieten wat er aan de hand was, het brullen van de leerkracht enz. Erg interessant.
Blijft lastig hoor, om je een beeld te vormen. Het zijn vaak die momentopnames die dan even heel zwaar tellen en tja, daar zijn we dan net niet bij. En overigens, wat je dochter vervelend vindt hoeft bij de leerkracht helemaal niet zo te leven. Die heeft dat wrs niet eens door. Heb ik ook vaak mee te maken gehad, twee verschillende wereldjes
Zoon
Overigens kan een stuiterende/ klierende / onder tafel liggende zoon meer oppikken van de lesstof dan je denkt. Dat is tenminste mijn ervaring!
Moek
dat klopt, dat heb ik met oudste ook gezien....Maar deze zoon scoort op een aantal onderdelen wel heel laag, en dat was bij oudste eigenlijk niet het geval. Dus ik vrees dat het hem wel in zijn ontwikkeling belemmert op dit moment.
Verder niemand tips?
of andere inzichten en ideeen?
Tip, niet wachten op uitslag onderzoek
Juf heeft problemen met je zoon en wenst een onderzoek. De uitslag is eigenlijk al bekend. Conclusie is al getrokken. Slechte concentratie, stoorzender, beweegelijk, het alom bekende diagnose rijtje ligt al klaar. ADHD denkt ze. Prima, Juf heeft gelijk, ondanks dat de diagnose nog làng niet binnen is. Hoe gaat ze je zoon vanaf morgen dan anders benaderen? Hij mag een rondje zetten boven de i, kind heeft tenslotte ADHD.Dat rondje is niet zo belangrijk. Zoon mag als hij schrijven en lezen naar redelijk behoren heeft gedaan lekker rekenwerk vooruit maken, of apart rekenwerk.
Hij blijft voorlopig even apart zitten, geen probleem. Bij minder belangrijk werk mag hij even terug in het groepje. Juf gaat proberen iets minder op hem te letten (oftewel, aan hem irriteren) als hij erg wiebelig is mag hij even een blaadje gaan copiëren of de theekopjes wegbrengen.Als hij 15 min. hard heeft gewerkt aan dat stomme schrijfwerk gaat ze hem even een zacht schouderklopje geven "goed zo!" Juf gaat hem vanaf morgen als een adhd`er behandelen. Half Januarie gaan jullie weer eens een gesprek aan, misschien is zoon dat "vanzelf" wat makkelijkerder hanteerbaar en te kneden voor juf. Misschien ook niet.Maar jij moet nu het schoolleven voor je zoon leuker maken. Juf wil een onderzoek, ze weet zelf geen oplossingen voor de problemen. Jij moet nu de oplossingen aandragen in een goed gesprek. Het liefst moet het lijken of Juf zelf de ideeën heeft bedacht...Geen verwijten over haar aanpak. Jij:"Ja ja, ik begrijp dat zoon niet de makkelijkste is, jeetje, zullen we misschien eens proberen om hem af te leiden als hij zo onrustig is, hij moet dan even lopen ofzo....?"
"Jaaa", zegt juf,"da`s echt een probleem hoor, die onrust, pffff, misschien kan ik hem dan een taakje geven, even buiten de klas?"
Als je zoon nu moet wachten op de uitslag van een "breed onderzoek" blijft school een grote ellende tot de zomervakantie.Een diagnose geeft vaak geen oplossingen,niet èèn twee drie, jij moet die proberen te vinden voor je zoon.
School start het onderzoek? Ik zou liever zelf naar de huisarts gaan en zelf een psycholoog/orthopedagoog uitzoeken.
Heel erg met wil eens
Vaak denken leerkrachten dat ze een kind pas een passende benadering mogen bieden, als er een officiele diagnose aan het kind hangt. Dat is een misverstand, leerkrachten onderschatten hun eigen invloed op het gedrag van kinderen over het algemeen enorm. Ze zijn veel te veel geneigd om kinderen met 'iets aan de hand' als natuurverschijnselen te zien, maar dat is natuurlijk onzin.
Een kind dat een concentratieprobleem heeft, kan door de leerkracht geholpen worden.
Positief blijven; benadrukken wat goed gaat; herinneren aan doorwerken; even de naam noemen als het wegdroomt; niet corrigeren maar vragen stellen: 'Pietje, wat ben je aan het doen?', 'Pietje, ik zie dat je niet werkt, is er iets aan de hand?', 'Pietje, wat is de opdracht?'; ik-boodschappen geven; het kind een duidelijke dagtaak op een blaadje geven, waarop het kan afstrepen wat klaar is; even de tijd geven om af te reageren; duidelijk zijn, georganiseerd zijn, kalm blijven, door blijven gaan met dingen die werken, stoppen met dingen die niet werken; enzovoort, enzovoort. Daar heb je echt geen diagnose voor nodig.
Een diagnose an sich zegt erg weinig. Elke ass-er, adhd-er of wat-dan-ook-er is weer anders en heeft een individuele aanpak nodig.
Eens
Ik heb me hier heel boos gemaakt dat voor dat dromerige chaotische jongetje niets kon gebeuren, maar voor hetzelfde jongetje met een papiertje waar ADHD op stond ineens wel. Het jongetje was in de tussenliggende tijd niet veranderd, wat voor verschil maakte het papiertje dan ? Als juf toch al in die richting denkt, laat haar dan alvast daarnaar handelen.
Overigens : ook voor kinderen die géén ADHD, PDD-NOS of andere diagnoses hebben, werken de tips (meer geduld, rustig uitleggen, aanpassen aan werkwijze kind) geweldig ! Eigenlijk zou ieder kind recht moeten hebben op een aanpak die bij ze past....
Martine
Hoi meiden
ja, ik ben het ook volledig met jullie eens, maar ik denk dat ook jullie wel weten dat de meeste leerkrachten gewoon niet goed weten wat ze er mee aan moeten. Laat ik wel even voorop stellen dat WIJ zelf steeds degenen zijn die onderzoek hebben voorgesteld en dat alles ook steeds op ons initiatief gebeurt!
Wat betreft dochter, ik ga dit gewoon bespreken en kijken of het misschien voor haar anders kan...
Wat betreft zoon, hij mag al veel meer bewegen dat men "normaal" zou toestaan juist omdat hij zo wiebelig is wordt hij vrij vaak voor een boodschapje gestuurd, even wat uit de printer halen, enzenz...In die zin proberen ze dus ook echt wel rekening te houden met....
Wiebelkussen
Heb je voor zoon2 al eens een wiebelkussen geprobeerd?
Dat schijnt ook vaak goed te werken bij wiebelkinderen.
Vera
Vera
die heeft hij al, zelf had ik er vorig jaar 1 voor thuis gekocht en toen heeft school er ook 1 voor hem beschikbaar gesteld. Een tijdje heeft hij er nu niet op gezeten, wilde hij niet, maar nu weer wel...
Bah....wat balen....
We hebben weer een juf getroffen....na veel ellende met oudste in groep 3 met een juf die er allemaal niks van begreep en niks van wilde begrijpen, hebben we er nu weer 1....Tussen de middag naar binnen geroepen....Het gaat écht niet goed, zegt juf....Ze zijn heel druk (ja hehe, december) niet aardig naar elkaar en klasgenoten enzenzenz. Een en al negativiteit dus....Inmiddels hoor ik dus al van meer ouders over deze juf dit soort problemen.....bahbahbah, na 3 zeer goede jaren op deze school, met fijne juffen die veel begrip hadden, dit jaar dus 1 die het helemaal niet begrijpt, of niet wil begrijpen....
