Basisschool & goede doelen acties.....
Wat vinden jullie ervan?
kreeg vorige week een stapel folders mee + begeleidende brief van school. Aktie 'schoenmaatjes' van de stichting Edukans.
Vriendelijk verzoek aan alle kinderen om ergens de komende week een schoenendoos te vullen met spulletjes voor een kind in een ontwikkelingsland. Uitgebreide shoppinglist erbij. de doos 'moet' in elk geval een basisinhoud hebben van zeep, tandpasta, tandenborstel, pen, schriftje en nog wat dingetjes, en mag (moet?) daarna worden aangevuld met 'leuke' dingetjes (speelgoed en zo). Hoewel niet verplicht (???is die doos dan wel verplicht??) is er een envelop bijgeleverd waarin je een 'streefbedrag' van 5 euro per schoenendoos mag doen voor de verzendkosten. School heeft zich 'garant gesteld' voor 300 dozen. (school heeft 330 leerlingen, dus ze verwachten nogal wat). Oh ja, en de doos mag niet worden dichtgeplakt, want omdat iedereen evenveel moet krijgen wordt de boel gecontroleerd & evt herverdeeld.
Hoewel ik er op zich helemaal niks mis mee vind om onze kroost iets bij te brengen over hoe goed ze het hebben ten opzchte van sommige andere kinderen word ik ergens toch ook behoorlijk kriegel van dit soort acties. Er gaat nogal wat sociale druk vanuit (de dozen worden in de klas leuk versierd, dus als jouw kind geen doos heeft valt ie op), het kost aardig wat geld (voor ons niet een issue, maar voor anderen misschien wel, met verzendkosten en al praat je toch minstens over 10 euro per doos/kind), ik vind dat ik zelf wel mag bepalen of en hoe ik geld aan goede doelen geef (doen we al royaal), en tenslotte denk ik dat het versturen van al die schoenendozen (5 euro transportkosten per doos!!!!!) nou niet echt een financieel efficiente manier van hulpverlening is.
Wat vinden jullie?? Is dit iets sympathieks waar je gewoon aan meedoet, of treedt school hier wel erg gemakkelijk in een rol waar ze niet echt iets te zoeken hebben?
Ingrid (die nog twijfelt over wat te doen)
Schoenmaatjes
vorig jaar hadden wij ook die actie op school. Ik had dezelfde twijfels als jij en raakte er eigenlijk ook wel geirriteerd door. Al die acties om geld. Ik ben ze zat. Als de kinderen al niet langs de deuren moet voor loten, postzegels, paasbroden, speculaas, dan mochten ze nu dus fijn een doos maken.
Hier hadden ze de actie slim ondernomen. Uitgebreidde uitleg in de klas, compleet met leuke voorbeelddozen. Gevolg kind wilde natuurlijk wel meedoen. Zucht.....lang leve de Action, daar heb ik de spullen gekocht.
Iets zinnigs kan ik er dus niet over zeggen. Alleen dat ik de twijfel enorm herken. Mijn enige punt heb ik gemaakt bij de directeur. Ik zit namelijk in de Schoolacviescommissie. Brainstorm je zo eens in de zes weken over het beleid van de school. Daar heb ik dus gemeld dat te veel deelname aan goede doelenacties averechts werkt en dat het m.i. dus zaak is weloverwogen te kiezen aan welke acties wordt deelgenomen.
Succes met het vullen van de schoenendoos 
groetjes van Purk
Doos per kind?
Hi Ingrid,
Als je een doos per kind moet vullen vind ik dat eerlijk gezegd ook wel wat vrijpostig en veel gevraagd.En naast spullen ook nog geld? Hmmm. Wij hebben hier dezelfde actie lopen, maar hier moet iedere groep 4 dozen vullen, dus hoef je maar een paar onderdelen mee tegeven voor de in houd van de doos. Wellicht een idee om dat eens voor te stellen aan de school/juf/ouderraad?
Hier ook een keer gedaan
Hier op school hebben ze ook een keer meegedaan. Aan de ene kant is het een heel inefficiënte actie: denk alleen maar eens aan alle verzendkosten voor die dozen. Dat kan natuurlijk veel slimmer.
Máár... ik vind het wel een leuke en concrete actie om met (jonge) kinderen mee bezig te zijn. Mijn zoon was toen denk ik een jaar of zeven en heeft zelf heel bewust spulletjes uitgezocht om in de doos te doen, heeft de doos mooi versierd etc. Het werd voor hem daardoor wel heel tastbaar en we hadden thuis interessante gespreksstof.
Yep, een doos per kind
Ik vind het ook nogal wat. Puur het principe dan, want tuurlijk kan ik bij de action eea voor een paar euro per doos gan scoren. Maar ik krijg bij dit soort initiatieven altijd van die principiele 'Tirza' neigingen (hahaha, snappen jullie wat ik bedoel?) Om gewoon een euro of 30 over te maken aan de Novib (nou ja, dat doen we al, en nog wel meer ook) en de kinderen uit te leggen dat dat voor iedereen wel zo goed werkt.
'Garant staan voor 300 dozen'. Hoe durven ze! Ik vind de Johanna-benadering (een paar dozen per klas, met een beetje overleg) al heel wat sympathieker en vrijblijvender overkomen. De een een tubetje tandpasta mee, de ander een schriftje. maar goed, daar is het nu natuurlijk al veel te laat voor.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik neig naar boycotten.
Ingrid (met dank voor de berichtjes so far..ik weet dat ik vaak nogal rechtlijnig denk, en wilde even afvinken of ik nou niet een beetje doorsloeg, maar dat valt volgens mij aardig mee als ik jullie hoor)
Ojee
Hier had ik al vorige week spullen mee moeten geven voor in de dozen. Ook een doos per kind. Ik denk dat ik het dit jaar maar 'vergeet'. Vorige week heb ik ook al knutselwerken van mijn kinderen mogen kopen op een goededoelenveiling van de bso (met tegenbieders, dus dat liep aardig in de papieren).
Vind het nogal veel
een doos per kind en dan nog geld erbij voor de verzendkosten?
Hier doen ze rond kerst wel een actie met in elke klas 1 doos. Er hangt dan een lijst met artikelen waarvan het kind dan iets kán kopen (dus als je niet wilt dan doe je gewoon niet mee) voor in de doos. Dat zijn dingen als servetjes, pak koekjes, snoepjes enz, een soort kerstpakket dus. Dat pakket gaat dan naar minder bedeelde mensen (via de kerk). Hier heb ik totaal geen moeite mee. Je bepaalt namelijk zelf of je meedoet en je hoeft dan maar 1 ding te kopen.
Net met de kinderen gecheckt....
en het lijkt erop dat de individuele leerkrachten eea toch iets minder 'verplicht' hebben gebracht naar de kinderen toe in vergelijking met de in mijn ogen nogal dwingerige toon van de brief. Heb ze dus 'op-zijn-cobi's' uitgelegd dat wij op andere manieren ons steentje bijdragen aan ontwikkelings-hulp achtige zaken, en de hele handel bij deze afgeblazen.
Iedereen blij (behalve waarschijnlijk de ouderraad en de directie, want als er veel ouders er net zo over denken als ik halen ze hun gegarandeerde 300 dozen natuurlijk voor geen meter.)
PS..moet toevallig vanavond naar school voor een 10 min gesprek. Zal gelijk eens checken hoe die leerkracht erover denkt.
Vind het ook veel...
Hier is het streefgetal gezet op 1 doos per 3 leerlingen. In ons geval betekent dat dat we met ons gezin een doos maken. Vullen met Action artikelen en klaar! De bijdrage voor het verzenden is hier vrijwillig, doen we wel hoor...
Ik ben anti-knullige-doelen
Ik heb altijd al moeite met dit soort knulligheid gehad als het om goede doelen gaat. Of het doel gaat je om het hart en dan zie je om op een zo efficiënt mogelijke wijze zoveel mogelijk geld ter plaatste krijgt om daar inkopen te doen of te investeren in scholing of zo. Of je gaat iets knutselen met de kinderen voor opa en oma of wie het maar wil hebben.
Hoe kun je nou zeggen aan die mensen dat ze maar één vijfde tot één tiende krijgen van wat je ze had kunnen geven, alleen maar omdat je de overige 4/5 in niet tastbare dingen hebt gespendeerd om er een beter 'gevoel' aan over te houden. En het is nog niet eens gezegd dat ze er wat hebben. Je hebt niet veel aan zeep als er te weinig water is en het kon nog wel eens vervuilend zijn als het in natuurwater terecht komt. Een tandenborstel die door een heel gezin gedeeld moet worden kan leuk HIV, hepatites C of andere ellende overbrengen. Als het tenminste al aankomt, er raakt nog al eens wat zoek.
Ook aardig om te bedenken is dat veel van het goedkope plastic speelgoed wat er in die dozen gestopt wordt vaak onder erbarmelijke omstandigheden in een derde wereld land is vervaardigd, soms zelfs door kinderen. Leve het knullige, pardon, 'goede' doel.
In de praktijk is het dus alleen maar goed om de koerier te spekken. Ik snap werkelijk niet waarom iemand aan zijn kinderen zou willen leren om zo geld weg te gooien onder het mom van een goed doel. Ik leer ze liever om goed na te denken wat ze nou eigenlijk willen bereiken en hoe je dat kunt doen.
De druppel was voor mij toen mijn oudste in groep 4 zat. Juf had bedacht dat ze zelf gevulde kerstkousen zouden maken, waarvan de opbrengst naar een goed doel zou gaan. Eerst moesten de ouders het materiaal inkopen, wat natuurlijk weer zo speciaal was dat het alleen aan de andere kant van de stad te krijgen was en gelijk groot inkopen voor iedereen mocht ook al weer niet, want dan was het niet met zorg uitgezocht. Vervolgens mochten de moeders (vaders worden nooit gevraagd) op school komen om het naaiwerk te verrichten en eventueel 's avonds thuis afmaken. Daarna kregen we een briefje thuis of we nog even snoepgoed willen kopen voor in die kous. Vervolgens moesten we toestemming plus geld geven dat de kinderen met juffen in de bus naar de markt in de vlakbij gelegen stad zouden gaan om de boel te verkopen, want daar zouden meer mensen komen. Aan de ouders en grootouders werd verzocht om op eigen gelegenheid te komen (benzine, dure parkeerkaart) om vervolgens wat op die markt te kopen. (Iedereen natuurlijk van het eigen kind, want anders is het zielig). Vanwege de drukte werd aangeraden om voor jongere broertjes en zusjes voor oppas te zorgen (ook kassa).
En toen was ik het zat en ben naar de juf gegaan om uit te leggen dat ik hier dus niet meer aan mee doe. Ik ga niet het 10-voudige en een vrije middag uitgeven voor een zogenaamd 'goed doel' en leer mijn kinderen liever dat als je iets goeds wil doen je het dan beter ook goed kan uitvoeren.
Het is nooit meer goedgekomen tussen juf en mij. Juf had verder de onhebbelijke gewoonte om constant alle kleine bijdragen van uitjes e.d. naar boven af te ronden en dan achteraf te verklaren aan de ouders dat we het teveel niet terugkregen en ook niet opgeschort werd naar de volgende geldelijke benodigdheid van school, maar naar een 'goed doel' ging.
Ik heb vervolgens wraak genomen door haar aan het einde van de schooltijd niet het standaard verwachtte redelijk prijzige afscheidscadeau te geven, maar een certificaat van het goede doel waar ik het geld namens haar gestort had.
Groeten Primavera
Primavera, dat is precies het goede woord...
'knullig'.
Ik ben net als jij ook allergisch voor al die flut-sponsor-acties waarbij je je eigengebakken cake weer moet terugkopen bij een kraampje op school, dat dan weer bemand wordt door een andere moeder die daar haar schaarse vrije tijd aan opoffeert. net zo knullig. Ik maak liever een paar euro over naar school voor whatever het doel is. En da's nog maar half zo erg als wat die juf van jou allemaal bedacht...
Over de reis die die action speeltjes uiteindelijk maken had ik nog niet eens zo zeer nagedacht, maar het is idd te triest voor woorden eigenlijk.
Ha. Ik heb stof genoeg voor de 10 minuten met juf zometeen.
Ingrid
Het voorbeeld van...
...Primavera met die gevulde Kerstkous vind ik wel heel erg, ik zou daar niet om staan te springen.
Maar vorig jaar heeft onze school wel meegedaan aan het Schoenmaatjesproject en ik vond het wel leuk (ik was niet de enige
. De school heeft het heel leuk aangepakt, er was geen competitiedrang om wie de mooiste doos had en er zat geen rommel in (in geen 1 doos, ze zijn namelijk gecheckt).
Daarna zijn alle kinderen in een rij gaan staan en hebben de dozen doorgegeven, zodat ze in de auto belanden. Het werd 1 groot feest
)
Doe wel mee maar vind het onzin
Mijn zoon mag wel mee doen met deze actie. Hij wil het graag en alle kinderen van zijn klas doen min of meer mee dus hij wil dus geen uitzondering zijn.
Ik vind het echter een onzin actie en heb zoon ook uitgelegd waarom. Dat het veel handiger is om geld te geven aan de arme mensen zodat ze zelf kunnen kopen wat ze willen en dat de mensen die spullen verkopen en misschien ook niet veel geld hebben zo ook weer geld hebben. Beetje simpel uitgelegd dus maar zoon begreep het principe wat ik bedoel wel. Hij wil echter nog steeds graag mee doen dus vooruit. Ik doe het voor hem niet omdat ik denk dat het ook maar een iota bijdraag aan de verbetering van wiens situatie dan ook.
Ik wil het overigens op school ook nog aankaarten. Dat ik het prima vind dat ze wat voor een goed doel doen maar of dat op een wat efficiënter manier kan. En dan natuurlijk wat liever gezegd 
Maylise
Schoenendoos, bleuh
De eerste keer dat ik zo'n doos moest vullen, vond ik het wel een leuk idee.
Inmiddels heb ik al 18 (!) dozen gevuld met mijn kinderen en ik denk ernstig over een boycot dit jaar. Ik weet niet wat de kinderen daar van vinden. Of ik maak geld over naar die instelling.
Ik ben echt schoenendoosmoe, brrr.
Het kost handenvol geld. Ik haal de spullen die we erin doen altijd bij de hema of zo, omdat ik zeer gemengde gevoelens heb bij de goedkope troep van de zeeman e.d..
En het is op deze school elk jaar hetzelfde liedje, zelfs de begeleidende brief is dezelfde kopie van tien jaar terug.
En dames
Niet zeuren als jullie kindertjes strakkies op het VO verplicht vrijwilligerswerk moeten gaan doen he. Maatschappelijke stage, heet dat tegenwoordig. Hier en nu wordt al de kiem gelegd voor "iets doen voor een ander", ook al is het zinloos, duur, overbodig en zit niemand er op te wachten.
Straks op het VO kost het geen geld. Alleen tijd.
Tirza
Wel actie - niet in klas
Hallo
Bij de vorige school van mijn kinderen deden ze wel mee met de schoenmaatjes. Maar het was helemaal niet verplicht om per kind een doos te vullen. Je kon dus ook gewoon niet mee doen, maar de kinderen wilden dat zelf altijd wel trouwens. De dozen werden ook niet mee naar de klas genomen, maar kwamen op een grote bult in de gemeenschapsruimte te staan. Vrij anoniem dus. Kinderen konden elkaar daar dus ook niet over aanspreken.
Wellicht is dat een idee om voor te stellen op school? Gewoon een grote stapel dozen in de gemeenschapsruimte. En versieren? Gewoon thuis dus.
succes
Ja eens
stel je hebt 3 kinderen en je buffer (LOL) is al leeg !
E 10 euro is in een arm gezin een vermogen, voor een tientje kan je op de Poolse markt voor een gezin een hele week eten kopen. Dit weet ik omdat ik elk jaar een paar verhuisdozen vol met kleding weggeef aan een actief gepensioneerd stel wat de spullen verdeelt in Polen (en Gambia).
Dus in die zin vind ik acties met verzendkosten echt belachelijk. Die verzendkosten kunnen beter in de lokale economie gestoken worden.
Ik had dat
trouwens wel gezegd. En ik weet dan ook dat er mensen zijn die je dan een krent vinden en om dat te voorkomen doen veel mensen tegen hun zin in mee, en dat weiger ik dan.
Mijn kind weet overigens al lang dat er kinderen zijn die niets hebben, die ondervoed zijn en geen speelgoed hebben etc.
Wat ik dan een veel betere actie zou vinden is een oproep te doen om overbodige speelgoed (als we het over kinderen hebben) en kleding te verzamelen en vrijwillig een donatie doen om met een vrachtwagen het naar een kindertehuis te brengen ter plekke (kies maar uit, er zijn kinderhuizen vol in Europa die er om staan te springen).
Hahaha cobi!
het luiercorso ben ik ontgroeid, daar ga ik me niet meer over opwinden. Die km vergoeding, goed dat je me daar aan herinnert! Die zal ik eens even weer oprakelen! daar moet nog een ei over gelegd.
En juf? Keurige juf. Die zei heel politiek correct dat natuurlijk niks verplicht was, en dat ik natuurlijk mijn punt altijd even bij de directeur kon neerleggen. Overigens geloof ik niet dat ze zich at all gerealiseerd had dat het duur was, inefficient, en dat ouders zich misschien wel eens onder druk gezet zouden kunnen voelen. Beetje naief zullen we maar zeggen.
Ingrid (verder best tevreden ocver school hoor!)
Eens met manda
Ik vind de actie op zich sympathiek, maar het verplichte boodschappenlijstje is ook weer zo wat. De doos moet je natuurlijk zien als verwennerij en daarom vind ik een tube tandpasta wel wat betuttelend overkomen. Als ze hun tanden normaal met water (bij wijze van spreken) poetsen is die ene tube een druppel op een gloeiende plaat. Por daar liever Unilever voor in de zij, die kunnen vast wel een tube of ..duizend missen en biedt dat als voorraad aan bij tehuizen. En voor schriften en potloden is vast ook wel een sponsor te vinden. Als ik zie hoeveel bakken met potloodjes er gratis in Ikea worden verstrekt is het een kleine moeite wat bakken naar elders te rijden.
Het risico van tweedehands is dat er echt troep in een doos gaat, maar ik vind het eigenlijk ook beter om zo´n actie te gebruiken om eens de bezem door de speelgoedvvoorraad te halen dan ervoor naar de winkel te moeten. Ik ben het ermee eens dat het nogal wat is om van ouders te verwachten een doos met spullen te vullen met een totale waarde van om en nabij 10 euro. Het lijkt weinig, maar voor sommigen is dat echt een groot bedrag.
Kinderen die niks hebben zijn uiteraard net als onze kinderen blij met níeuwe spullen, maar ik denk dat kinderen die niks hebben allang blij zijn om weer met een auto of een pop te kunnen spelen en dat nieuw of gebruikt er dan gewoon niet zo toe doet.
Lol
Cobi: "En om al je financiële bezwaren kracht bij te zetten, verschijn je natuurlijk in compleet golf tenue. Word je vast klassenmoeder van het jaar..."
*grinnik*
Dames toch!
Jullie hebben toch wat overdreven gedachten over mijn golftenue hoor! Normaal gesproken bestaat dat uit een gewone (spijker)broek met een trui, en als het koud is een hardloop-achtig jackje eroverheen. De schoenen zijn wit, maar als je niet weet dat er van die rare noppen onder zitten lijken het net gympen. En dat ene lullige witte handchoentje, ja, dat staat natuurlijk ontzettend fout. Maar die trek je normaliter onmiddellijk uit als je van de baan komt.
Maar even serieus...zonder mezelf op de borst te kloppen over mijn assertiviteit of zo...ik heb zo'n duister vermoeden dat JUIST de mensen voor wie die 20 of 30 euro echt een rib uit hun lijf is degenen zijn die uit een soort misplaatste schaamte niet naar de juf of directeur durven te stappen om te melden dat ze niet zo gecharmeerd zijn van dit soort acties. En ik ben bang dat misschien juist die mensen uiteindelijk WEL een paar tientjes uit hun sinterklaasbudget schrappen om die tanpasta en schriften te scoren. Dat is toch niet leuk!?
Ingrid
Ingridt
Ingridt: "ik heb zo'n duister vermoeden dat JUIST de mensen voor wie die 20 of 30 euro echt een rib uit hun lijf is degenen zijn die uit een soort misplaatste schaamte niet naar de juf of directeur durven te stappen om te melden dat ze niet zo gecharmeerd zijn van dit soort acties. En ik ben bang dat misschien juist die mensen uiteindelijk WEL een paar tientjes uit hun sinterklaasbudget schrappen om die tanpasta en schriften te scoren. Dat is toch niet leuk!?"
Ik deel jouw duistere vermoeden en dat is inderdaad niet leuk. Vooral omdat meer mensen dan de juf wat 'naief' zijn en het gewoon een heel lief, knus en gezellig idee vinden, van die schoenendoos. Ze zijn er dus juist wél van gecharmeerd en willen daarom niet moeilijk doen over wat het kost. En niet iedereen is voortdurend prijsbewust (al is dat nog zo hard nodig). Mensen stoppen in de doos spullen 'die ze toch al in huis hebben'. Zich niet realiserend dat wat ze in huis hebben óók geld waard is. Dus ze doen 'gewoon' mee en merken pas later dat ze weer eerder in het donkerrood staan dan een maand daarvoor.
Het is volgens mij makkelijker om principiëel iets te weigeren, dan om geldgebrek. Daarom heb ik waardering voor jouw weigering, het aankaarten bij de juf en graag ook nog effies bij die directeur om de school vrij te houden van dit soort goedbedoelde ellende.
Hier op school is volgens mij het beleid dat mensen dit soort dingen maar fijn in hun vrije tijd moeten doen. Behalve dan de sponsorloop, maar dat wordt dan weer helemaal niet gecontroleerd. De 'administratie' van de opbrengst ligt gewoon bij de ouders. Kun je op het laatst nog beslissen dat die 20 gerende rondjes wel érg veel ijsjes gaan kosten
Groeten, Maw.
Tja
Het is een wat omslachtige manier om kinderen hier duidelijk te maken dat samen delen, en iets over hebben voor een ander goed is.
Ik dacht trouwens dat edukans een christelijke organisatie was en dus alleen actief op christelijke scholen? Wat me doet denken, is er op openbaar onderwijs ook een 'collectebus' voor goede doelen die wekelijks de klas rond gaat?
(Heb je nooit een zilveren handschoen overwogen, IngridT?)
Cobi again
*grijns* Bij schooldingen kun je op Tirza en Miriam altijd rekenen
Laatste update van de schoenendozen....
nog een briefje van school....
In verband met de grote drukte op school ivm St maartern(lampionnen knutselen) en Sinterklaas hebben de leerkrachten eigenlijk geen tijd om de schoenendozen met de kinderen in de klas te versieren. Vriendelijk verzoek om gezellig zelf thuis met de kinderen aan de versier te slaan. Jaja. Inleverdatum 27 november. Alsof men thuis niet druk is met de sinterklaasperikelen (en surprises, ja ook voor school natuurlijk). En ze rekenen nog steeds op 300 dozen.
Volgens mij hebben ze er niet zo goed over nagedacht. Het klassikale feelgoodmoment gaat zo natuurlijk grotendeels verloren in de november-decemberdrukte. En de ouders worden fijn nog eens extra aan het werk gezet met hun koters.
Nou ja. Ben ik even blij dat ik niet meedoe...
Ingrid
Ingrid
Whahahahaha
Nou Ingrid, dat gaat al aardig richting ex-juf van mijn oudste. Ze doen het niet alleen voor het doel, maar voor de gezelligheid. De gezellige drukte is echter al zo groot op school, dat je nu verzocht wordt om het gezellig thuis te doen. Jaja. Verwacht alvast maar een volgend briefje waarin ze vragen of je het dan ook zelf opstuurt of waarin ze om ouders vragen om de 27ste naar school te komen om die dingen te collecteren en het wegzenden op zich te nemen
Groeten Primavera
Nou
de afgelopen 2 jaar was deze actie ook op de school van de tweeling. Wij werden altijd al verzocht om de doos thuis te versieren...Vond ik niet zo heel ongewoon...Ik vond het ook wel een leuke actie, en je kan het zo duur maken als je zelf wilt...oh die bijdrage in de verzendkosten heb ik ook nooit volledig betaald, ik heb 2 kinderen dus ik verdeelde dat.
De dozen en andere acties
Onze school is stapelgek op inzamelingsacties. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een tijdje geleden op televisie een onderwerp over de dozen zag en waarin kinderen ontzettend blij met zo'n doos waren. En dat maakte mij weer blij. Onze kinderen hebben zo ontzettend veel en die kinderen zo ontzettend weinig.
Natuurlijk kun je geld overmaken naar de Novib waar ze dan zo'n fijne waterput van kunnen laten slaan.
Maar een kind vind het wel leuk op zo'n doos te krijgen. Met een etuije met potloden, pennen, kleurtjes, slijper, lineaal, een schriftje, lekkere wasgel, washandje, tandenborstel, knikkers, autootjes en een knuffel of pop of een puzzel. Ik denk dat ik zo'n 15 euro per doos uitgeef (incl verzendkosten), de kinderen versieren 'm zelf en moeten er ook iets van eigen speelgoed in doen. Dat gaat ook steeds beter nu ze ouder worden, het besef dat zij veel en anderen op de wereld weinig hebben en dat je best zo nu en dan mag delen met iemand die je niet kent beklijft. En dat besef vind ik dan weer belangrijk. En daar geef ik dan weer graag 30 euro aan uit.
Ik wordt gekker van al die sponserloopacties. Daar wordt ik dan weer iebel van, wij geven al genoeg aan allerlei goede doelen ieder kwartaal (en nog aan de deur). Klaar met dat gezanik om mijn geld 
Inky...
inderdaad....ik weet nog dat oudste, ADHD en superovergevoelig, met tranen in de ogen naar die dozen van zijn broer/zus keek en verzuchtte, wat fijn dat die kinderen die niks meer hebben, soms niet eens een vader of moeder, een leuk kado krijgen....en ja, dan loopt je moederhart toch over...Ze krijgen er niks van hoor, onze kinderen, om daar eens over na te denken....En misschien is onze doos niet de duurste, maar de gedachte erachter is enorm....
Ja maar, ja maar
Nasha, dan zou het nog handiger zijn als de schoolkinderen een lief briefje en tekening in zouden leveren plus een paar euro, waarna in het land van bestemming van die paar euro (verzendkosten: nul)leuke dingetjes worden gekocht om bij die brief en die tekening (verzendkosten: weinig) te doen.
Beter dan hier de kantoorboekhandel en de koerier te spekken voor die dozen, lijkt me.
Groeten,
Temet
