Bellen na een val?

Liever niet

Mijn jongste is nogal een wildebras. Hij valt regelmatig een flinke buil op zijn hoofd. Of zit met zijn vingertjes ergens in klem. Ik zou het vervelend vinden als ik dan steeds gebeld zou worden. Als ik gebeld wordt door het kinderdagverblijf dan ga ik er toch vanuit dat het ernstig is en ik direct moet komen. Ik zit dan toch niet meer zo lekker op mijn werk.

Ik ga ervan uit dat iemand belt als ik het nodig is. En niet om mij te waarschuwen dat er iets gebeurd is. Dat zie ik dan wel weer.

Maar als jij het liever anders hebt dan zou ik dat echt aangegeven. Iedereen is anders en als jij het prettig vindt om als er zoiets gebeurd is dan zou ik dat aangeven.

Hier ook al gebeurd

heb toen ook geen telefoontje gehad, ze hadden gekoeld, zalf erop gedaan, meer kon ik ook niet doen . Dochter was ook toen ik haar ging halen weer prima in orde

Sluit ik me bij aan

Daar sluit ik me bij aan (althans dat iedereen anders is).

Aan een buil en schram kan ik niets doen, dus je hoeft me niet te bellen. Zeker niet als ik binnen afzienbare tijd m'n kind toch al kom halen. Een kind dat na een val hoofdpijn blijft houden zou ik wel weer willen dat ze bellen mits het nog lang (meer dan een uur) duurt voordat ik kom halen. Door te bellen kom ik niet veel sneller.

Bij een peuterspeelzaal (9 uur-12uur?) zit het belmoment volgens mij vaak al dicht tegen het haalmoment aan. Kind valt, koelen (20 minuten), kind zegt dat het hoofdpijn heeft (allicht, is net gevallen, dus even aankijken: 45 minuten), kind heeft nogsteeds hoofdpijn, toch maar bellen. Ben je dus al een uur verder. Stel dat het kind om 10 uur valt ga je dus om 11 uur op z'n vroegst bellen, staat pa of ma om 11.30 op de stoep, terwijl ze er anders om 12 uur waren geweest. Netto winst is dus erg beperkt.

ook dan, als ik toch al binnen een uurtje op de stoep sta mag het van mij wachten.Vind het wel opvallend dat koenje het liefst ouders heeft die je voor elke scheet moet bellen. Lijkt me erg arbeidsintensief.

Ligt eraan

Hoe ernstig het is en op welk moment het gebeurt. Is het kort voor het ophalen, dan vind ik het niet nodig om gebeld te worden. Is het langer vantevoren of bijv. op een dag dat het kind ook nog naar de BSO gaat, dan liever wel.
Ik zou het zeker nog even aangeven, Kiki, dat jij hierover gebeld zou willen worden.
Overigens heb ik dan zeker een zeer rustig kind, ben vanuit school slechts tweemaal gebeld. Eenmaal omdat Tangozoon was gevallen op zijn hoofd en eenmaal omdat hij buikpijn had. Ik kan me voorstellen dat als het een brokkenpiloot is, de juf niet meer iedere keer belt. Mij belde de juf juist omdat Tangozoon nooit iets had verder. Als hij dan echt flink huilde maakte ze zich dus wel zorgen.
Over Tangodochter kan ik me helemaal niet herinneren ooit gebeld te zijn. Wat een voorzichtige kinderen heb ik toch.

Ligt er hier ook aan

Mijn jongste zoon (5) is nogal een wilde, dus voor schaafplekken, blauwe plekken en builen hoeven ze echt niet te bellen want dan blijven ze bezig. Maar hij is wel een keer heeeeeeel hard gevallen en toen hebben ze me wel gebeld en ben ik met hem naar de huisarts gereden om te kijken of zijn neus was gebroken (wat niet zo was, maar het zag er spectaculair uit). Dus dat vond ik toen wel prettig. Dus voor mij is het zo wel goed. Als je sneller gebeld wilt worden, zou ik dat gewoon even aangeven.

Dank jullie wel

Het is dus normaal om niet te bellen.

Mijn oudste is echt super voorzichtig en dit is de eerste keer dat hij wat heeft. Hij heeft zich nog nooit een buil gevallen, nooit een schaafwond gehad, ik heb zelfs maar een keer een pleister bij hem moeten gebruiken en toen was hij acht maanden. Dus ik ben dat ook niet gewoon Komt vanzelf, want mijn jongste valt zich regelmatig een buil.

De juf zei dat het bij het buitenspelen was gebeurd, ze zijn daar aan het werk op het schoolplein en hij is omver gelopen door een van de werkmannen.
Ik werk op 5 minuten afstand, dus ik kan er zo zijn.

Bij een schram of een snee had ik ook niet gebeld hoeven worden, maar ik vond dit toch eigenlijk wel heftig. Hij heeft echt een ei op zijn hoofd.
Hij was er ernstig beduusd van, moest helemaal opnieuw huilen toen hij me zag. Het is gewoon een heel gevoelig, wat angstig, ventje die geen enkel onnodig risico neemt (en daarom ook niet valt) en het was voor hem toch ook wel schok.

Ik weet nog niets of ik er iets van ga zeggen vrijdag.

Een snee bedoelde ik gewoon een klein sneetje

ik mag hopen dat als er iets gehecht moet worden ze wel bellen

Ach, ik ben gewoon een zeur denk ik. Ik heb besloten er niets van te zeggen, mijn man vond me ook overdrijven. Kinderen vallen zich nu eenmaal wel eens een bult zei hij en als de juf iedere keer aan de telefoon hangt met ouders bij valpartijen zit ze meer aan de telefoon dan ze met de kinderen bezig kan zijn. Ze had het goed ingeschat, er was niets aan de hand.
Ik vond het ook gewoon naar dat hij zo erg was gevallen en ik er niet bij was om hem te troosten, beetje suf van mezelf.

Laatst kwam er een moeder van een klasgenootje van mijn oudste naar mij toe om een speelafspraakje te organiseren. Ik wist niet eens dat ze dat bij de peuters al deden.

Ik kreeg het gelijk benauwd, ik ken haar niet, ik ken het kind niet, ik ken de woning niet en moet hij daar dan zonder mij spelen. Wat als ze roken, wat als ze drinken, wat als ze gevaarlijke honden hebben.

Gelukkig was het een heel toffe moeder en ze zag gelijk dat ik er moeite mee had (was haar derde) en we hebben nu afgesproken dat ik hem dan kom brengen en een kopje koffie drink.

Kinderen vallen, kinderen spelen, adem in, adem uit en ik kom er wel, hahaha

Wel

Ik vind dat bij een hoofdwond de ouder ingelicht moet worden.

Kiki

Jij hebt toch een kdv? Hebben jullie dan geen protocol over wanneer je een ouder moet bellen? Onze bso, en vroeger het kdv, belt meestal wel even als dochter gevallen is. Zodat ik niet schrik als ik haar aantref met een dikke lip of een blauw oog. Dat is gelukkig alweer een tijd geleden, maar als peuter/kleuter had ze altijd wel wat ;-(

En de school

De school mag wat mij betreft wel wat vaker bellen. Er is nog nooit iets echt ernstigs gebeurd, maar oudste had eens een behoorlijke schaafwond. De leerkracht heeft daar doodleuk een pleister op geplakt, met als gevolg dat het 's avonds al aan het ontsteken was. Dochter is ook zo'n bikkel die niets zegt, dus kon ik 's avonds om 21.00 uur nog op pad om soda te bemachtigen.

Niet altijd bellen

Onze middelste had ook altijd een buil op zijn hoofd (en nog steeds . Wat groene zalf erop en ik hoorde het pas als ik hem op kwam halen.
Ik ben alleen een keer gebeld door KDV vlak voor vijven toen Jongste precies tegen een punt was gevallen en er behoorlijk wat bloed aan te pas kwam. Ik kon toen nog even de huisarts bellen of het nodig was om langs te komen (ivm hechten). Omdat het op zijn achterhoofd was hebben we besloten dat het niet nodig was, het was een snee van ongeveer een cm. Ik ben hem wel meteen gaan halen. Tegenwoordig heeft hij een kort kapsel en je ziet het wel, maar dat was met hechten waarschijnlijk ook zo geweest.
Jesse

Herkenning

Kiki, ik denk dat ik soortgenootje van je ben. Kdv en ik bellen geregeld, ook gewoon voor overleg. Ik heb het idee dat kdv het prima vindt en ik vind het heel fijn. Oudste (9) weet mijn telefoonnummer uit t hoofd en dat vind ik ook erg prettig. Bof is dat man en ik vaak flexibel zijn qua werk dus we kunnen ook makkelijk wat doen. Zelfs welleens met zijn twee-en oudste begeleid naar HA onder schooltijd na gymakkefietje. Het liep toevallig zo en ach... aandacht werkt ook helend :o)
Ik vind het pure luxe dat we flexibel zijn en heerlijk om op de hoogte te zijn. :o))
Dus zo'n kopje koffie... ik zie mezelf ook zitten :o)

Hanne

wat ik vooral bedoel is dat ik het liefst te maken heb met betrokken ouders. Dat je die vaker moet bellen en meer overleg mee pleegt kost tijd maar is altijd nog beter voor het kind. Je wilt niet weten hoeveel mensen in de zorg voor gehandicapten in de steek gelaten zijn en zelfs soms als ze nog ouders hebben hooguit een paar keer per jaar bezocht worden. Dat is schrijnend!
Dus ja, ik heb liever ouders die ik voor iedere scheet moet bellen dan ouders die het allemaal worst is.... gecharcheerd uitgedrukt natuurlijk.

Appels en peren

Ik snap het punt van Koentje, maar het is natuurlijk appels met peren vergelijken. De situatie van Kiki speelt zich af op een PSZ, waar kind hooguit enkele uurtjes is en daarna gewoon weer met de ouders naar huis gaat. Dat is wel wat anders dan (verstandelijk) gehandicapte mensen die fulltime in een instelling wonen (en soms door hun familie inderdaad totaal 'vergeten' worden).

Betrokken

Betrokkenheid heeft er m.i. niets mee te maken. Ik heb vertrouwen in het KDV en de leiding. Anders had ik mijn kind er ook niet heen gebracht! Ongelukken gebeuren daar net zo goed als thuis. Kleine ongelukjes zijn (m.i.) niet het tussentijds vermelden waard. Als het KDV twijfelt of het nog onder de kleine ongelukjes geschaard kan worden, of dat er mogelijk echt iets aan de hand is, dan kunnen ze altijd bellen om te overleggen of vragen of ik wil komen.
Jesse

Over bellen vlak voor tijd

Ik haalde onlangs Jongste uit school, hij had pijn aan zijn arm, want er was 's middags een ongelukje gebeurd. Ik dacht al meteen dat het gebroken was en dat bleek ook zo te zijn.
Meester (met BHV-diploma) dacht dat het slechts gekneusd was en heeft hem een tijd met een koude doek laten zitten. Achteraf hoorde ik dat Jongste nog om mij gevraagd had, maar dat meester dat niet nodig vond omdat het toch bijna tijd was (kwartier) en hij dus in de veronderstelling was dat de arm toch slechts gekneusd was. Dan doet je moederhart wel zeer hoor, als je denkt aan een snikkend jongetje dat om je vraagt.... hij had me rustig mogen bellen of ik meteen wilde komen!
Bij een PSZ weet je ook wel hoe laat de ouders komen, maar bij een KDV kan het ook zo zijn dat de ouder die komt halen een keer wat later is dan gebruikelijk, dus daar is bellen zeker niet overbodig als er 'echt' wat is.
Jesse

Bellen

ze zouden van mij mogen bellen, dan is er in overleg te bepalen of ik wel of niet zo komen én ben ik in elk geval op de hoogte. (niet het verschuiven van verantwoordelijkheid als wel informatievoorziening.)

met peuterspeelzaal nooit aan de hand gehad maar met school toch wel de indruk dat ze vooral denken dat het voor ouders lastig is om tijdens schooltijd met kinderen te zitten.

dochter was destijds gevallen en ik kan me er nog kwaad om maken, ze hadden kunnen bellen ik woonde om de hoek in plaats daarvan wordt ze met een vijfjarige medekleuter naar binnen gestuurd en die vijfjarige medekleuter doet er zalf op die haar moeder ook gebruikt. op een hoofdwond. zag er vreselijk uit aan het einde van de dag, ben er later mee naar de dokter geweest die kon er ook niks meer mee. ben ook flink boos geweest op de juf én dat ze een vijfjarige zoiets laten doen én dat ze niet even de moeite namen om te bellen.

pasgeleden iets heel anders, ik meld dochter ziek bij school, is de opmerking aan de telefoon: 'dat is vervelend voor u.' ik heb het maar zo gelaten; ik vond het voor mezelf niet vervelend maar wel voor mijn dochter.

Pelle

"Bij bellen voel je je als ouder ook verplicht om er naar toe te gaan. Een ouder bellen alleen om te ZEGGEN dat je kind gevallen is vind ik zo gek, daar bedoelen ze toch mee dat je moet komen in mijn ogen. "

nou, de school belde laatst om te zeggen dat mijn zoon op z'n hoofd was gevallen, maar dat het verder prima met hem ging en ik hem niet hoefde te halen.

Maar ik vind het wel fijn om het te weten en ik dan niet schrik bij binnenkomst!