Blijven zitten. Jaar erop dan wél gemotiveerd ?

maar als het toch MBO wordt

Dan kan dat toch direct al, hij heeft een overgangsbewijs van 3 naar 4 havo. Dan zou ik hem niet pesten met verplicht zijn havo diploma halen, terwijl hij nu ook al toegang heeft tot MBO-niveau 4. Weet hij al wat voor beroepsopleiding hij wil volgen? Na dit jaar mag hij ook kiezen voor een werken/leren opleiding (hij heeft dan 4 jaar middelbare school erop zitten, en is dus alleen nog maar kwalificatieplichtig, niet leerplichtig).

ja hier

Hier ervaring, maar dan in 3 TL. Meneer had niet erg veel uitgevoerd overigens en uit zichzelf alles oppikken zonder inspanning, dat redde hij ook niet.
Ik had dezelfde vrees als jij overigens.
De 2e keer in de 3e klas begon het met luieren en cijfers onder niveau. Je zou niet zeggen dat hij de stof al een keer had gedaan. Kennelijk kwam het hemzelf allemaal bekend voor, zó bekend dat hij ook nu weer niet zoveel uitvoerde. Maar alla, het waren nu inmiddels 6- nnetjes. Het laatste deel van het leerjaar ging het iets beter, dus hij is met dik een 6,2 gemiddeld overgegaan naar de 4e (examenjaar).
Alwaar hij ook vond dat hij niet zoveel hoefde te doen. Met een royale 5,7 gemiddeld ging hij het CSE in. Kennelijk begon hij hem toen te knijpen, want hij heeft de vakantie voor het examen hard geleerd (leve de examenbundels) en toen slaagde hij alsnog met goede cijfers.

Mijn eigen lesje was: eerder die examenbundels aanschaffen, want daar staat alle belangrijke stof in compacte vorm in. Daar had hij eerder profijt van kunnen hebben.

Misschien haalt jouw zoon dit jaar alsnog trouwens, 't is pas november? En misschien heeft hij ook al iets aan de examenbundels, hier was het de redding.

Niet motiverend

Pirata “ . Het leek wel besmettelijk, dat doubleren.”
Dat is het ook. Het is een belangrijke reden waarom scholen liever niet voor zittenblijven kiezen en wel voor afstromen of uitstromen naar het MBO.
Daarom evenzo mijn vraag: Weet je zeker dat hij mag blijven zitten? Het is waarschijnlijker dat de school hem liever naar het Vavo (volwassenenonderwijs) of het MBO ziet vertrekken.
Het antwoord op je vraag is “nee”
Zittenblijven motiveert niet. In het algemeen niet. Het levert ook niks op. In het algemeen.

Daar zijn natuurlijk uitzonderingen op. Als hij ineens een hobby vindt of weet wat hij wil worden, dan kan alles ineens anders zijn.

Ik zou als ouder ook niet kiezen voor ongemotiveerd naar het MBO. Dan liever Vavo. De inhoud van het Havo onderwijs is toch wat duidelijker dan de inhoud van een MBO opleiding, waar je dan ook nog weer een richting in moet kiezen.

Aan de andere kant kan BBL (werkend leren) juist wel weer een verademing zijn.
Als hij dat nu al wel ziet zitten, laat hem daar dan een plan voor maken. Wat wil hij doen dan? Hij zou in januari al in kunnen stromen. Maar laat hem concreet zijn. Geen vaagheden, maar duidelijke afspraken.

MBO

Nú al examenbundels aanschaffen vind ik wat voorbarig. De toetsen gaan nog echt over de hoofdstukken uit het boek.
Maar die in het examenjaar halen vind ik wel een goede.

Er staan meer kinderen slecht voor volgens mij, maar wat ik van de mentor begrijp zijn er verschillende die na de laatste (indringende) oudergesprekken de ernst hebben ingezien en stappen vooruit zetten en progressie maken. Helaas de mijne niet. Een jongen waar hij veel mee omgaat staat er ook slecht voor, dus ik zie de gezelligheid inderdaad al wel aankomen.

Ja een overstap nu naar het mbo kan ook, dat weet ik, maar dat zie ik niet zitten. Je wil toch dat je kind een middelbare school diploma haalt ?! Zeker als hij het gewoon moet kunnen (zegt ook school) en hij vooral te makkelijk is, niet vooruit te branden, alles algauw teveel vindt en het gewoon niet zoekt. Zit ook nu weer met die klotetelefoon in de handen i.p.v. een boek uit te lezen dat voor volgende week uit moet, hij is op blz 15...zucht. Ik hoor de hele dag “alleen maar even een videootje mam, dan weer even één potje, even social media checken mam”. Alles maar “even”, en intussen de halve dag. Élke keer als hij er voorbij loopt is het kijken. Wegleggen en zichzelf discipline opleggen kan en doet ie niet. Ook al adviseer ik hem om limieten in te stellen of de telefoon ver weg te leggen uit het zicht of aan mij te geven. Ik ga die strijd niet meer aan. Alleen maar ruzie en discussie en het zorgt niet voor een ommekeer. Telefoon verbieden? Helpt niet, heb ik al geprobeerd. Daar gaat hij niet harder van werken.

Hij wil het liefst iets met leren/werken roept ie, ook al is dat mbo-nivo 3 ! Met mbo heb ik geen moeite, maar dan wel nivo-4. Nu al zelfs mbo nivo-3 overstappen, dat wíl je als ouder toch niet, voor een kind met havo-capaciteit? Dat is gewoon kiezen voor de makkelijkste weg en dat wil ik mijn kind niet meegeven. Kom op zeg, het leven is niet alleen maar leuk.
En ja, het is pas november, maar met veel tekorten staan voor de verschillende vakken wordt het zwaar he, en er nauwelijks compensatie tegenover hebben staan.... Maar het kán wel, dat is waar. Met flinke inzet en een paar goeie cijfers halen (die liefst flink meetellen), dan is er wel licht aan het einde vd tunnel. Maar hij denkt dat hij er is met een keer een 5-je halen zodat er van een 3 een 3.5 is gemaakt (= dus een tekort minder) en we zijn alweer flink opgeschoten. Denkt hij. Slapeloze nachten heb ik ervan, hij niet.

Niet nu al

Nu al de handdoek in de ring gooien en in januari overstappen naar een mbo overstappen is een no-go wat mij betreft. Dat is te makkelijk. Je houdt toch hoop dat bij doubleren hij volgend jaar het wel inziet.
Mocht hij het dan weer niet redden dan is dat een van de opties, maar ook vavo. Geen idee, dat zien we t.z.t. dan wel.
En hij heeft ook geen goed plan voor een mbo-opleiding, weet ook daar niet goed wat hij wil.
Maar vooral: met zo min mogelijk inzet en leren een opleiding doen en vooral bezig zijn. Ook al is dat mbo 3, onbegrijpelijk.

Huiswerkbegeleiding?

Heb je huiswerkbegeleiding overwogen? Of is er iemand die een goeie klik met hem heeft die er dagelijks naast kan zitten de komende weken? Goeie cijfers kunnen ook motiveren!

Kán hij het wel, geconcentreerd leren?

Heeft hij dat ooit wel laten zien? Is hij dromerig? Kan er een concentratiestoornis achter zitten?
Als het geen leerprobleem is, maar echt luiheid, dan zou ik toch kijken naar een opleiding waarbij hij werken en leren kan combineren. En dan de komende maanden gebruiken om uit te zoeken welke opleiding dat dan zou moeten zijn.

Ik snap echt wel dat je het zonde vindt van zijn capaciteiten, maar zonder intrinsieke motivatie gaat het niks worden. En levert het alleen maar wederzijdse frustratie op, en dus een nare sfeer thuis. Is ook niet wat je wil, toch?

Hier ervaring met een kind dat makkelijk havo zou moeten kunnen, mavo heeft gedaan want geen zin om te werken, en toen doorgestroomd naar de havo maar daar blijven zitten. Dat mocht niet op de school in kwestie, en Vavo was geen optie omdat school dan verantwoordelijk bleef voor kind en daar hadden ze geen zin in. Dus staar je daar niet blind op, een minderjarige blijft de verantwoordelijkheid van de school zelf, en wordt dan zeg maar gedetacheerd bij Vavo.
Kind doet nu mbo-4 en is daar heel gelukkig.

Concentratie

Er zit zeker een concentratieprobleem. Zien we thuis, ziet ook school. Maar goed, dat is wel heel lastig op te lossen. Het is een vaardigheid waar je mee moet leren omgaan. En tips hiervoor negeert ie.
Regelmatig pauze houden is voor hem het excuus om elk kwartier naar beneden te komen en weer achter de telefoon te zitten, en nee niet 5 minuten. Hij kán em gewoon niet wegleggen dan, hetgeen weer voor veel frustratie bij mij zorgt.
Zijn kamer opgeruimd houden zodat er minder prikkels zijn, nee dus. Ruim vantevoren beginnen met toetsstof is voor hem een week, terwijl herhalen herhalen en oefenen het toverwoord is en zou dus beter wat langer vantevoren beginnen en in kleine stukjes hakken. Planning maken vindt hij (te)veel werk en doet hij dus ook zelden. Net als mindmaps, samenvattingen maken of iets visueel maken wat makkelijker leert, dat heb ik hem nog nooit zien doen. Hij leert niet actief rechtop zittend aan zijn bureau maar liggend in bed. En beneden leren werkt ook niet natuurlijk, nog meer afleiding.
Hij is gewoon ook nog eens erg eigenwijs. Dat maakt het ook zo moeilijk allemaal. Maar zijn manier werkt dus niet.

Huiswerkbegeleiding is niet echt zinvol, maakwerk doet hij gelukkig wel goed en heeft hij altijd in orde En in de huiswerk-klas is het druk en lopen kinderen in en uit en kan ie niks mee. Dat zegt hij ook zelf dat hij dat niets vindt. Hij heeft thuis bijles voor een vak en dat vindt hij wel fijn. Al is de spanningsboog daar ook niet erg lang.

Ik heb ook al es voorgesteld om mavo te doen. Maar dat lost het niet op ben ik bang (en zegt school ook), en daarnaast moet je ook voor sommige vakken stof inhalen heb ik begrepen. Dus ligt er al een berg werk terwijl je afstroomt. En hij wil zelf niet afstromen. Dan liever doubleren zegt ie.
Na de havo een mbo-4 opleiding gaan doen zie ik wel gebeuren en dat is ook prima. Een hbo is vooralsnog niet passend bij hem.

Hij heeft zelf nog hoop dat hij overgaat (ik eigenlijk niet meer, maar zeg zo min mogelijk erover). Er zal nog een hoop moeten gebeuren dan.

hier zittenblijver in 2vwo

Wel een stuk jonger dan jouw zoon maar toch een beetje hetzelfde verhaal vorig jaar. Al aan het begin van het schooljaar haalde hij slechte cijfers en in februari kon hij het al niet meer ophalen. Vooral de talen waren problematisch maar andere vakken liet hij ook zo'n beetje gaan. Hij was ook erg jong in zijn doen en laten, wil het zelf niet zo toegeven maar speelt het liefst nog met kinderen van een jaar of 11. School zag in hem een echte vwo leerling, wij zelf ook dus hij bleef zitten.

Tot nu toe gaat het wel een stuk beter dan vorig jaar. Kind lijkt een stuk gemotiveerder (nog niet optimaal, maar hij is actiever en haalt nu goede cijfers, meest tussen de 7 en 9 en staat geen onvoldoendes). We gaan het zien.

hier ook

een kind dat jong was voor zijn leeftijd en in de 2e is blijven zitten. Leukere klas, betere cijfers. Zelfs in de derde zei hij nog wel eens: ja maar mam, dat komt doordat ik het al eens gehad heb. Terwijl hij toch echt in de 2e was blijven zitten.

Ik was niet blij

Ik was niet blij met dat zittenblijven. Huiswerkbegeleiding hielp niet meer, want die wist hij te bedotten waar ze bij stonden. Geen succes op de lange termijn dus.
Ik heb het toen ook maar losgelaten, op een enkele preek na en wat wijze woorden.
Wij zijn/waren dan altijd maar blij dat dit het enige heftige gedoe was. Want verder is ie best okee, rookt niet, drinkt bijna niet, is verzorgd en geen crimineel.
En heeft wat vrienden en een baantje.
Wel was ons uutgangspunt: eerst een middelbareschooldiploma, voordat je naar het MBO gaat.

Het ene kind is natuurlijk het andere kind niet

maar ook 'slechts een preek en wat wijze woorden' zouden veel impact hebben gehad op dochter hier.
Dan zou ze hard hebben moeten werken om het schoolwerk weer terug 'van haar' te maken.
Was haar vast gelukt maar het zou wel energie hebben gekost. Energie die ze hard nodig heeft om het allemaal maar te bolwerken.

Zeg ik ook tegen mezelf hoor. Want de behoefte om hier en daar een preek te geven en wat wijze woorden de lucht in te slingeren heb ik natuurlijk ook. En door dit draadje realiseer ik me weer dat ik dat wrs (subtiel maar toch) weer meer doe dan me lief is. Terwijl ik weet dat positief steunen veel meer effect heeft. Voor mij weer een reminder dat wat meer op te pakken.
Dus meer in het kader van proces ontwikkeling ipv focussen op resultaten.
Zo was ze vorige week zo waar begonnen aan een samenvatting. Niet afgemaakt, maar hee, het was haar eerste poging dus in 5 jaar. Ondanks dat ik haar al 100 keer getipt heb.
Je kunt dat positief zien of negatief, maar dat is gewoon een keuze.

In ieder geval krijg ik meer info van haar ook als ik meer focus op wat goed gaat. En met die info kan ik gerichter helpen. Maar ik help alleen bij vragen.

Havo-4

Havo-4 is per definitie een jaar waarin ontzettend veel leerlingen blijven zitten. Denk aan tussen de 25 en de 35 procent in een gemiddeld jaar. De overgrote meerderheid daarvan haalt met een jaartje vertraging gewoon een diploma, dus wat mij betreft is de angst voor van school moeten zonder diploma erg prematuur. Het is pas november dus hij kan nog van alles recht zetten, en als dat niet lukt, waarom zou hij van al die zittenblijvers nou net die ene zijn die zonder diploma van school gaat?

Dat hij niet gemotiveerd is is ook heel normaal, dat zijn de meesten niet. Alleen de ene leerling is wat meer bereid om zich over de huiswerk-tegenzin heen te zetten voor de lange termijn-voordelen dat de andere. Havo-4 klassen zijn ook onder ons docenten berucht voor het duwen en trekken dat er plaats dient te vinden om de leerlingen in beweging te krijgen en met de meesten komt het gewoon goed. Vaak moeten ze onderuit gaan om zich te realiseren dat het huidige beleid niet werkt.

Mijn advies: laat het bij hem. Hij wil geen hulp, hij wil geen huiswerkbegeleiding, hij wil helemaal niks. Je kunt iemand pas helpen als die geholpen wil worden. Onzettend moeilijk om te moeten toekijken maar er zit niet veel anders op.

Toekomst

Ik ben bang dat ik wel wat bovenop zit. Dat machteloos moeten toekijken ligt me niet. Ik irriteer me mateloos aan die houding. Begrijp het ook niet. Herken het ook niet van mezelf of van man vroeger.
Meer loslaten neem ik me vaak voor, en lukt de ene keer beter dan de andere. Totdat de ergernis het weer van me overneemt en ik er toch weer wat van zeg. Zeker als er weer een dikke onvoldoende binnenkomt en ik weet dat hij te weinig heeft gedaan. Het gemak waarmee hij meent dat 'het wel goed komt' en ik het gewoon niet zie gebeuren, zo moeilijk.

Maar jullie hebben ook wel gelijk; waarom zou hij die ene zittenblijver zijn die uiteindelijk zelfs zonder diploma van school gaat. En een jaartje ouder van school afgaan vind ik alleen maar goed in zijn geval. Dan is hij (hopelijk) wat volwassener en meer tot inzicht gekomen. Maar tot nu toe is het vooral gemakzucht en niks willen doen. En dat is niet alleen op school, maar ook op sport (doen wat ie moet doen en that's it) thuis idem; nooit es iets opruimen of voor een ander iets pakken, drinken inschenken etc. Het liefst komt alles hem aanwaaien zonder dat hij iets hoeft te doen.

Maar wat Pirata zegt ben ik het ook mee eens: het is verder wel een lief joch, komt vaak knuffelen, is open en gezellig, rookt en drinkt niet. Geen drugs en keurig een bijbaantje voor paar uurtjes. Tel mijn zegeningen wat dat betreft. Alleen school is een drama.
Máár; ik vind eerst een middelbareschool-diploma wel normaal, voordat hij naar het MBO gaat.

Ervaring en blijf hoop houden

Ook hier ervaring met een zittenblijver (tweede klas). Redelijk jonge leerling, dus op zich niet echt een probleem. Wat het heeft opgeleverd is dat hij beslist niet nog een keer wilde blijven zitten. Bij iets jongere leerlingen in de klas zitten... okee. Maar bij leerlingen in de klas zitten die echt jaren jonger zijn... nou nee.

Dus de jaren daarop had meneer een tactiek ontwikkeld: aanlummelen tot ongeveer april-mei en dan in een eindsprint alsnog alle cijfers ophalen. Hij wilde ook echt van school af, was er klaar mee. Dus dat was voor hem uiteindelijk de beste motivatie.

Dus misschien is er wat dat betreft hoop? Je zoon heeft geen zin in school, het boeit hem allemaal niet. Blijven zitten betekent dat hij het nóg langer daar moet uithouden.
Bij mijn zoon hielp dat inzicht dus uiteindelijk.

Positief werkt echt beter

Dat vinden we inmiddels vrij vanzelfsprekend in de opvoeding, alleen tav school zien we dat niet zo. Dat is toch vreemd?

Positief zorgt er misschien niet voor dat hij een voldoende haalt of zelfs overgaat, maar grote kans dat hij wel meer regie en controle gaat ervaren en zichzelf leert kennen en tav zijn leerstrategieen meer vat op de zaak krijgt. Nu of in toekomst.

Ik bespreek bijv neutraal met dochter een onvoldoende. (niet elke onvoldoende) En dan vooral hoe ze er zelf tegen over staat. Weinig gedaan? Vond je het dat waard? Zo ja, goed zo!
Zo nee, had je het anders willen doen etc.
Ze heeft in de loop der jaren heel wat tips van me uitgeprobeerd of overgenomen. Mits (!)gedoseerd en neutraal of positief gebracht en ik de keus en tempo bij haar liet. Ze dacht er dan over na en na een poos, soms zat er lang tijd tussen, kwam ze er mee. Het was dan toch haar eigen initiatief.

En dat wakker liggen

dat hoef je natuurlijk niet te doen als je moeder dat al doet. Dat is een beetje dubbelop.

Diaan

Dat werkt hier niet, of liever: dan had hij geen diploma gehad. Ik wilde achteraf juist dat mijn ouders mij minder vrijheid hadden gegeven op leergebied, dan had ik gemakkelijk meer kunnen bereiken. Nu gingen een aantal deuren al bij voorbaat niet open voor mij, vanwege mijn pretpakket. Af en toe een schop onder mijn kont had ik eigenlijk wel nodig. Ik dacht alleen aan de korte termijn (pubers eigen).
Dus dat loslaten is hier tot aan een bepaalde grens.

Loslaten

Ik hoor nog wel eens volwassenen die menen dat als hun ouders hen beter 'achter de vodden' hadden gezeten dat ze wel hun schoolopleiding hadden afgemaakt.

Ik denk dat het vooral belangrijk is hoe je dat doet met die vodden. Of het helpt aan de schoolcarriere van je kind.
Hier was het vooral veel samen doen en gelukkig werd dat hier ook goed geaccepteerd. Dus dat werkte wel voor ons.
En uiteraard sluit je aan bij de motivatie van je kind en je houdt gesprekjes om daar samen naar op zoek te gaan.

Mijn zoon bleef zitten in HAVO 3. Dat was een jaar waarin hij vooral bezig was sociaal te groeien. Hij kreeg een vriendinnetje en zijn hormonen speelden op. Daardoor had hij geen hoofd meer om te leren. Ik zat naast hem, samen met hem met zijn huiswerk, maar hij kon zijn hoofd er echt niet voor leegmaken. Met hakken over de sloot is hij blijven zitten. Eigenlijk was hij een bespreekgeval. Hij heeft het jaar overgedaan en het gaat hem verder goed af, inmiddels in zijn masterjaar.

Mijn dochter heeft 3x HAVO4 gedaan. Inmiddels heeft ze haar diploma. Inderdaad ook veel met examenbundels gedaan, vanuit school. Ze heeft intussen een tussenjaar en is aan het nadenken en uitzoeken wat ze verder wil.

Uiteindelijk moet de motivatie uit henzelf komen, daar kun je bij aansluiten, maar je kunt het niet voor hen doen. Helaas.

Gelukkig kan deze zoon ook door naar het MBO-4. Je kijkt steeds wat de opties zijn en bespreekt dat met hem en laat het hem kiezen.

MIjn dochter is na een uitstapje naar het MBO toch teruggegaan naar de HAVO. Soms is de weg wat langer. Rustig doorgaan kan je helpen. Niet naar school gaan of geen vervolg kiezen dat is pas niet handig. Maar dreigen met de toekomst helpt ook helemaal niet. Integendeel. Dus houdt het klein en kijk wat er wel mogelijk is.

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2017/48/1-op-10-havo-jongens-blijft-zitten
1 Op de tien jongens blijft zitten op de HAVO

https://www.onderwijsconsument.nl/wp-content/uploads/2015-owinsp-zittenblijven-in-het-voortgezet-onderwijs.pdf

"In bovenstaande tabel is te zien dat voor de onderwijssoorten vmbo -b asis, havo en vwo het percentage leerlingen dat in leerjaar 3 is blijven zitten en uiteindelijk het diploma heeft behaald of zal behalen, onder de 50 procent ligt. "

AnneJ

Ik trek eerst mijn roze, pluchen konijnensloffen aan voor hij die schop onder de kont krijgt....

Pirata

Hoop

Hoop houden, tja, dat zou ik wel moeten doen. Maar moeilijk hoor.
Vandaag weer een onvoldoende binnen, maar voor dat vak toch wat gestegen en nét een tekort minder. Dat wel.
Maar ik word er desondanks niet blij van hoor, als ik die cijfers zie en terwijl ik dit type naar mijn bankhangende en gamende zoon met telefoon in de handen zit te kijken. Want hij is al 1,5 uur bezig geweest en heeft hard gewerkt en ‘’kent de toets voor morgen goed”. Grrrr.
En hij bedenkt net dat hij -één week voor de deadline- misschien toch maar van boek gaat wisselen, want van deze is geen samenvatting op Internet te vinden. En hij gokt dat hij aan die samenvatting dan wel genoeg heeft (en staat een 3 voor het vak....).

Ik kan er niks mee behalve mezelf opvreten van boosheid en onbegrip. En vaak een potje erom janken. Maakt ook geen enkele indruk.
En wij moeten zometeen weg en dan is er een paar uur niemand thuis. Nou.....ik kan wel raden wat meneer dan gaat doen. Maar niets voor school, dat weet ik zeker.

Opvreten en potje janken

Vind je dat niet een beetje overdreven? Wat je kunt doen is hulp aanbieden (overhoren of zo) of op huiswerkbegeleiding doen (daar doen ze ook leerwerk als het goed is) en verder zou ik er toch wat meer relaxed over doen hoor. Hoe drukker jij je maakt, hoe minder hij gaat doen.

Eens met Pluk

Je doet zo zelf de situatie geen goed denk ik. Probeer op de een of andere manier het een beetje los te laten. Vertrouw erop dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt. En straal dat uit.
Natuurlijk vind ik het ook frustrerend als er niet gewerkt wordt en er dan een onvoldoende gescoord wordt. Maar ik slaap er niet minder door hoor.
Je geeft hem zo ook wel macht over je, en het sijpelt al gauw zo door in alles, die frustratie. Ga mindfulness doen of zo, maar laat het (meer) los. Hoe staat zijn vader erin?

Jij maakt je druk voor drie

Ik ga even onaardig zijn; Jij maakt je zo ontzettend druk, daar kan hij niet tegenop. En dat doet hij dus ook niet. Hij durft misschien niet eens te laten zien dat hij ergens over twijfelt want dan krijgt hij jou volledig over hem heen. Besef je je dat je laatste bericht hem helemaal neersabelt en wegzet als een nietsnut? Realiseer je je dat 4 havo in een keer doorstaan meer is dan alleen intelligentie, maar ook gaat over discipline, doorzettingsvermogen en planningsvaardigheden? Inderdaad, dat wat 4 havo pubers niet zo veel hebben? Dus je tekst ‘met zijn capaciteiten’ klopt niet. Wel als het gaat over zijn iq, niet als het gaat over de andere vaardigheden die je nou eenmaal nodig hebt voor dat diploma.

Het moeilijkste aan pubers is dat je moet doen wat je eigenlijk niet wil; loslaten. Tuurlijk, het is zinvol om hem te vragen wat hij nodig heeft om er een succes van te maken. Maar respecteer dat dan ook. En als er dan een onvoldoende uit voortkomt, ga dan niet meteen de dramakaart met huilen en wakker liggen trekken, maar vrágen. Wat denkt hij er zelf van, wat kan volgende keer beter. Was dit een ingecalculeerd risico, of snapte hij het sowieso niet. Zou bijles/huiswerkbegeleiding of raakt hij gemotiveerd van een tientje per tien (€10 voor 10 voldoendes)? Geen idee, maar je zoon heeft dat misschien zelf wel.

En ja, sommige (behoorlijk veel) pubers blijven zitten in vier havo. Soms is dat het zetje dat ze nodig hebben, anderen hebben baat bij de kracht van de herhaling en soms is dat een indicatie dat ze echt de vaardigheden om een succes van havo te maken (nu nog) missen. Wat voor jouw zoon van toepassing is? Geen idee. Maar probeer hem niet te zeer van je weg te jagen en het zíjn uitdaging te laten zijn. Door te vragen, los te laten en zo open mogelijk samen te kijken naar welke toekomst hij ziet; havo, mbo of wat dan ook.

Loslaten

Loslaten vind ik moeilijk, dat ligt aan mij hoor. Manlief ergert zich ook kapot maar is er gewoon klaar mee en zegt gewoon helemaal niks erover.
Maar ik baal er zo van als je voor de zoveelste keer gesprekken met de mentor hebt en er geen verbetering optreedt.
Daar lig ik wel degelijk soms wakker van. Voel me ook gewoon lullig naar school. Iedereen is van goede wil, maar kind pakt het niet op. Ik hou zoveel mogelijk mijn mond en dan ineens wordt het me een keer teveel en heb ik van machteloosheid en frustratie wel eens een potje gehuild ja. Maar ik moet proberen erop te vertrouwen dat het inderdaad ooit goed komt met mijn jongen.
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat andere ouders met vergelijkbare luie pubers dat vrolijk van een afstandje zitten te bekijken. Dat moet je toch frustreren ?

Maar goed, het gaat niet om mij maar om mijn kind. Die ik een mooie toekomst gun, met een goede opleiding en fijn werk in iets dat hem ligt en waar hij gelukkig van wordt.