Brugklas, problemen met wiskunde
Oudste zit in brugklas gymnasium. Alles gaat goed behalve wiskunde. Oudste heeft add, is nogal verstrooid en chaotisch.
Na de eerste periode merkten we dat wiskunde niet super liep, thuis ging alles prima, oefentoetsen etc maakte ze allemaal goed maar op school onvoldoendes of krappe zesjes. De tweede periode hebben we bijles ingeschakeld, ook de bijlesleraar gaf aan dat ze alles snapt en eigenlijk ruime voldoendes moet kunnen halen. Toch nu weer een 4,5 voor de proefwerkweek. Oudste vind de toetsen ook niet moeilijk. We hebben na de eerste periode al per mail contact gezocht met de leerkracht maar dat is volgens mij niet de meest contactvaardige ter wereld. Echt verder kwamen we daar niet mee. We willen nu bij de volgende gespreksrondes een gesprek met hem. Zijn er hier mensen die dit herkennen? Wat kan het probleem zijn bij iemand die thuis alles snapt, alle opgaven prima maakt maar toch steevast onvoldoendes haalt.
tja
Je kunt zien waar het fout gaat als ze de toetsen en vragen mee naar huis krijgt maar daar lees ik niets over.
Vaak denken ze te makkelijk, schrijven ze niet goed de stappen op, slaan dingen over, lezen niet goed of werken gewoon slordig.
Mijn dochter heeft drie jaar moeite gehad met wiskunde, zat steeds om en nabij 5,5. Gek genoeg gingen vaak de lastige opgaven wel goed en de opgaven die ik zelfs kon maken niet. Vanaf ongeveer halverwege de derde ging het beter en na de vierde hebben we geen onvoldoende meer gezien.
Het is vooral een kwestie van veel oefenen, tijd steken in het huiswerk en evt opgaven net zo lang maken tot je ze goed hebt. Ik was allang blij als ze het boven de 5 hield, want daaronder kun je er flink last van hebben.
Goed lezen
Het kan natuurlijk aan van alles liggen. Dat kun je inderdaad het beste aan de docent vragen. Wordt een toets nabesproken in de klas/met de leerling? Dan haal je er vaak wel uit wat er mis ging.
Bij Wiskunde is natuurlijk belangrijk dat je de vraag goed leest. Lees je net iets verkeerd dan kan er al een verkeerd antwoord uit komen. Ook vragen docenten altijd om de hele berekening op te schrijven en niet alleen het antwoord, is mijn ervaring. Het lijkt me dat het zoiets moet zijn, omdat je dochter zelf aangeeft het niet moeilijk te vinden.
mijn zoon
Had o fout op zijn cito's rekenen gaat supergoed bij natuurkunde en wiskunde is krap aan. Hij maakt slordigheidsfoutjes rekent stappen in zijn hoofd die hij dan vergeet op papier te zetten en het toppunt. Nadat we hard geoefend harde op uitgewerkte berekekening opschrijven kwam hij heel teleurgesteld met laag cijfer thuis. Was hij vergeten het antwoord er ook bij te zetten. Hij oefent nu meer en het gaat langzaam beter...
Hier is het dus echt de nauwkeurigheid die hem dwars zit...
Mijk
Toetsen
Wordt eentonig, maar idd: vlooi die toetsen na. Krijgt ze ze niet mee naar huis, dan zou ik dat bespreken met die docent. Dat ze ws veel beter kan, maar dat jij geen zicht hebt op de gemaakte fouten. Het kan van alles zijn, maar ik gok op slordigheden. Denken dat je na vluchtig lezen weet wat er gevraagd wordt. Rekenfouten. Berekening te summier weergeven. Nou ja, dat soort dingen.
De bijlesleraar zal haar wel steeds bij de les houden, maar bij een "verstrooide en chaotische" leerling kan ik me helemaal voorstellen dat het in haar eentje bij een toets op bovenstaande punten misgaat.
Slordigheid
Slordigheid en/of niet goed lezen kan veel fouten opleveren. Inderdaad krijg je de toetsen als ouders niet te zien, dus je weet vaak helemaal niet wat er aan de hand is. Goed doorvragen op het 10-minutengesprek is dan het devies. Mijn zoon haalde in de 2e ook eens een enorm slecht cijfer, dus ik maakte mij daar wel zorgen over, wiskunde is immers verplicht tegenwoordig op het vwo en maakt er een belangrijk onderdeel van uit. Het bleek dus dat zoon ook niet goed las, waarbij de fout door deze leraar ook nog eens bij elke opgave fout werd gerekend. Dus hij had moeten afronden op 1 decimaal en zoon deed dat op 2 decimalen en werd elk antwoord fout gerekend. Hij snapte de stof dus wel gewoon. Hoewel ik deze manier van fout rekenen uit mijn eigen tijd niet gewend ben (dan werd het maar 1x fout gerekend) en ik geneigd ben het erg kinderachtig te vinden, hadden we er maar mee te dealen natuurlijk, dus ik heb het er met zoon over gehad en zelfs op de ochtend voor elke toets drukte ik hem nog op het hart: "goed lezen!" Hij heeft het gelukkig op kunnen halen.
Goed lezen
Die heb ik mijn dochter ook op het hart gedrukt voor de rekentoets: Goed lezen, gebruik de gegevens die er staan, en niet zelf nadenken.
Oja, idd
ALLE informatie gebruiken uit de opgave. Dat vergeet mijn zoon ook vaak. Gaat dan eindeloos een al gegeven wiel uitvinden bijvoorbeeld.
herkenbaar
En niet alleen bij wiskunde, maar daar wel het meest. Hier zo eentje die geneigd is veel te grote stappen te nemen. Vaak is het antwoord nog wel goed, maar ontbreken hele delen van de uitwerking. Dat kost bij wiskunde veel punten.
Inmiddels in de tweede gaat het langzaam beter. Laatste proefwerk een 9,5. Dus er is hoop!
heel herkenbaar
Zoon (ADHD, 2e klas gymnasium) verzuchtte gefrustreerd: maar waarom snápt de leraar niet wat ik bedoel?!
De leraar moest er wel om lachen toen we hem dat vertelden bij de spreekavond. Zijn reactie was: ik snap precies wat X bedoelt, maar hij moet het wel exact opschrijven zoals het moet. Het is wiskunde
Zijn slordigheid zit hem echt in de weg. Toetsen van andere vakken maakt hij op een laptop, maar dat werkt met wiskunde niet. Wat ondermeer fout gaat: hij kan zijn eigen handschrift niet goed lezen, dus rekent met de verkeerde getallen verder. Hij zet de passer net niet op de goede plek (motorische onhandigheid). Geodriehoek verschuift tijdens het werken. Hij slaat toch stapjes over. Etc.
Reactie
We krijgen toetsen mee terug maar zonder vragen, dus het is niet makkelijk om daar info uit te halen. De meeste info dat we daaruit kunnen halen is dat ze niet altijd de berekeningen erbij zet, soms stappen overslaat en bv breuken vergeet te verkleinen. De bijlesleraar ziet vaker dat ze stappen overslaat, ze is vaak al drie stappen verder. Op die dingen hameren we dus maar ze zweerde bij de laatste toets toch dat ze overal op gelet had en nee de toets was niet echt moeilijk. Maar ja toch weer die 4,5.
Jullie verhalen zijn trouwens wel allemaal heel herkenbaar, gelukkig dat oudste niet de enige is
markeren
Zoon , nu 4VWO, gebruikt bij de meeste toetsen een markeerstift. Bij het doorlezen van de opdracht streept hij alle belangrijke informatie aan. Zo heeft hij overzicht en vergeet geen belangrijke informatie.
Samen met leraar
Ik zou denk ik de leraar vragen om eens nauwgezet met kind (en als het kan met ouder erbij) door te nemen wat het wel had moeten zijn. Dus niet klassikaal. Dat zal ook wel gebeuren maar het is goed om de leraar te laten vertellen wat hij precies van dit kind had willen zien op de toets.
en dat laatste is ook belangrijk om uit te leggen aan kind: het gaat er niet om dat je het goede antwoord geeft, het gaat erom dat je opschrijft wat de leraar wil zien. Dat kan zijn som over schrijven, elke deel-berekening op een nieuwe regel, wel of niet afronden, etcetera.
onderstrepen
Ik had er eentje die nooit de berekening opschreef. Dan krijg je daar dus ook geen punten voor.
alleen de antwoorden
Als je je kind begeleidt hebt bij het leren moet je heus wel uit de antwoorden kunnen halen wat zo ongeveer de vraag was en die bijlesleraar al helemaal.
Het zal echt iets zijn van niet goed lezen, niet alle stappen uitschrijven, verkeerd afgronden, niet netjes tekenen, niet alles bij de tekening zetten en ga zo maar door. Als er iemand naast je zit en er verder geen afleiding is van de klas is dat allemaal een stuk simpeler.
toetsen terug zonder vragen..
en je kunt blijkbaar uit haar antwoord niet meer zien wat de vraag was.
Dan is de eerste stap om je dochter te leren om eerst de vraag op te schrijven. Dus stel je moet x oplossen uit x = 6x + 7. Dan schrijf je eerst x = 6x + 7 op en begint dan pas met de uitwerking.
Ik heb hier gemerkt dat er namelijk al slordigheidsfouten gemaakt worden als je direct met de uitwerking begint (dan moet je namelijk naar twee dingen tegelijk kijken: naar je opgavenblad en naar je antwoorden.
Andere tip is om telkens op een nieuwe regel te beginnen.
Dus bijvoorbeeld
x = 6x + 7
x- 6x = 7
-5x = 7
x = - 7/5
Dat levert meer overzicht dan de uitwerking achter elkaar opschrijven. Je ziet gemakkelijker in 1 oogopslag waar je mee bezig bent.
En nog de 'helen uit de breuk'
x = -7/5
x = =1 2/5
Voor het geval dat...
En dan....
Het antwoord niet vergeten! 1,4
Overigens
Mijn dochter snapt het meeste wel, werkt ook veel alleen uit haar boek, maar heeft een faalangst voor toetsen.
We gaan maar weer even zitten voor morgen om het zelfvertrouwen op te krikken.
nee
1 2/5 is niet hetzelfde als 1,4. Als je bij wiskunde een exact antwoord moet geven dan laat je de breuk staan.
Tenzij ook afronden de oefening is
Rondt het antwoord af op ... decimalen
of wel
lees de vraag goed door zodat je ook weet wat er gevraagd wordt.
Slordigheid
En hier sluipt de slordigheid er ook al in Want het antwoord is -1 2/5, niet plus.
Ja stom
Zo makkelijk gaat dat, ik had die min echt wel gezien en dan nog.
En dan moeten die kinderen het in een keer goed doen.
Specialisatie?
Misschien nog een idee: meer gespecialiseerde hulp zoeken? In Amsterdam zit bijv. een bèta instituut, waar toch wat beter gekeken wordt dan bij gewone bijles (hadden we daarvoor geprobeerd).
Onder begeleiding oefenen met nauwkeurig werken bleek hier toch wel de truc te zijn, en de docent daar kwam erachter dat mijn zoon zichzelf ook nog wel eens overschatte. (Dan dacht hij eerder behandelde stof te kennen, maar bij oefensommen bleek dat er toch niet zo strak in te zitten).
gesprek met leerkracht gehad
man heeft vanochtend met de leerkracht gesproken en het grootste probleem zit toch echt in netjes, gestructureerd werken.
het begrip van de sommen is er wel maar ze maakt gewoon heel veel stomme fouten. schrijft eenheden niet erbij, leest niet dat het afgerond moet wordne op 1 decimaal, verkleint breuken niet etc etc.
Verder droomt ze heel veel weg tijdens de les, iets wat de leraar niet kan waarderen.
de grootste uitdaging wordt nu iets verzinnen waardoor ze zich tijdens de toets voldoende kan focussen. de vraag goed leest. thuis zit iemand naast haar maar dat kan op school uiteraard niet.
Positief punt is dat de leerkracht wel denkt datz e het kan en dat ze als ze zorgvuldig leest en werkt ook voldoendes moet kunnen halen. Alleen hoe bereiken we dat bij onze verstrooide professor.
lisbeth
Google eens op omega 3 vetzuren (pufa). Uit een aantal onderzoeken blijkt dat bij kinderen met AD(H)D het werkgeheugen en de concentratie na een aantal maanden significant verbeterd is.
Belangrijk is goede dosering (meeste aanbevolen doseringen zijn te laag), en zorg ervoor dat je geen andere vetzuren erbij geeft.
Focus tijdens toets
Met mijn zoon de volgende methode bedacht: tijdens het oefenen voor een wiskunde proefwerk maakt hij een rijtje met zaken waar hij op moet letten (en eventueel te onthouden formules). Dat leren we uit het hoofd. En oefenen we in (dus opgave maken en zeggen: lijstje afgevinkt?)
Als de toets start schrijft hij dit op zijn kladblaadje. Bijvoorbeeld:
1. Eenheid?
2. Afronden?
3. Wat is de vraag (om te voorkomen dat je na een deelberekening stopt).
4. Alle gegevens gebruikt?
Hij gaat aan de slag en als hij denkt dat hij klaar is met een vraag dan controleert hij dit rijtje. Als alle vinkjes zijn gezet, dan begint hij aan de volgende vraag.
En ook nog: beginnen met het netjes overschrijven van de vraag en elke tussenstap op een nieuwe regel beginnen. Ander voorbeeld. Bij sommige opgaven gaat het om het opletten wat er met een min-teken gebeurt (staat het tussen of buiten de haken bijvoorbeeld). Dat is iets wat je tijdens het maken van de som snel uit het oog verliest. Dat komt dan dus ook op zijn lijstje. Hij heeft bijvoorbeeld wel eens (zelf bedacht) tijdens een toets waar dit aan de orde was steeds een puntje gezet voordat hij de volgende stap maakte zodat hij zichzelf eraan herinnerde steeds weer op te letten wat er met het minteken gebeurde.
goede tip Els
Dat kan ik ook tijdens het huiswerk gebruiken want hoe vaker ze het op deze manier doet hoe beter.
Aleid, ik ga er naar kijken!
maak
een geplastificeerd kaartje met al die stappen en overleg met de leerkracht of ze dat er bij mag houden. Leer haar zowel thuis als op het proefwerk na ELKE vraag al die stappen te doorlopen.
