Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op
Vic

Vic

25-03-2009 om 21:33

Cijfers en letters (rapport)

Mijn dochter kreeg op haar vorige school rapporten met cijfers. Heel erg duidelijk, vond ik, want je wist precies hoe ze ervoor stond. Op haar huidige school werken ze met letters: rv, g, zg (en o, m, v, maar daar stonden geen gevulde balletjes bij). Ik kan dus wel volgen dat het best goed gaat op school, maar met die letters weet je natuurlijk niet wat de werkelijke scores zijn.
Wat zou de reden kunnen zijn dat de school voor een letterrapport kiest? Ik kan er werkelijk geen voordeel van verzinnen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
reina

reina

26-03-2009 om 07:14

Tja

wat is het voordeel van een cijferrapport? Je weet dat een 7 een voldoende is en dat een 9 goed is, blijft voor mij echt hetzelfde.

Tinus_p

Tinus_p

26-03-2009 om 08:52

Nog iets

Vic:
"Ik kan dus wel volgen dat het best goed gaat op school, maar met die letters weet je natuurlijk niet wat de werkelijke scores zijn."
In aanvulling op de anderen: Die 'werkelijke scores' zijn soms pseudo-nauwkeurig, en ook voor een deel arbitrair.
1. Spreekbeurten: Kun jij nauwkeurig een spreekbeurt becijferen? Verschil maken tussen 8, 8+ of 8.5?
2. Topografie: Is elke fout een punt eraf? Of elke 2 fout?

Jvo

Jvo

26-03-2009 om 08:55

Altijd

Ik heb altijd letterrapporten gehad, tot ik schoolonderzoeken kreeg die meetelden voor het eindexamen. Toetsen werden trouwens ook beoordeeld met een letter. Geen idee wat het voordeel is, behalve dat een O(nvoldoende) prettiger klinkt dan 'n 2

Jvo

Milder

Een rapport met aanduidingen van onvoldoende tot en met goed lijkt mij voor lagere school kinderen wat milder en beter te begrijpen dan cijfers. Een rapport is niet alleen een overzicht voor de ouders maar ook een manier om kinderen te motiveren. Een cijfer 8 spreekt meer voor een kind als het vertaald wordt naar 'goed'. Hier krijgen ze een combi. De aanduidingen van o tm g voor vakken als gym en expressie, cijfers voor rekenen en dictee, letters zoals A en B voor onderdelen die CITO gerelateerd zijn.
Vanmiddag is het weer zover en komt het nieuwe rapport. Spannend .

Annet

Annet

26-03-2009 om 10:57

Hier spreekt een cijfer meer

Onze kinderen hebben liever cijfers. Die spreken juist meer aan dan letters. Bovendien snappen Opa/Oma, andere familie de cijfers ook veel beter. Mijn zesjarige (groep 3) kijkt nu al uit naar zijn rapport met cijfers (vanaf groep 4).
Letters of cijfers maken misschien niet zoveel uit maar dan moeten ze wel gelijk gebruikt worden.
Cijfers worden soms ook niet gebruikt zoals ze bedoeld zijn. Dan krijgt een kind voor topo een 8 terwijl alle toetsen foutloos waren. Tja, dan moet je gewoon een 10 geven.
En zo wordt soms een 'goed' gegeven als een kind hard gewerkt heeft voor een vak. Misschien werkt dat motiverend voor een kind maar als ouder wil je toch graag ook het niveau weten. Zeker als het om basisvakken gaat als begrijpend lezen, rekenen, etc.

Tinus_p

Tinus_p

26-03-2009 om 11:56

Cito uitslagen

Clo:
"letters zoals A en B voor onderdelen die CITO gerelateerd zijn."
Overigens heb ik juist met die cito uitslagen nog het meeste moeite. Die A-E zijn namelijk relatieve uitslagen (tov het landelijk gemiddelde) en geen absolute.

Emmawee

Emmawee

26-03-2009 om 22:53

Vergelijken

Tjee Pelle, als dat nou het criterium moet worden, dat je moet kunnen vergelijken met neefjes?!! Sorrie hoor, ik heb er helemaal niets mee. Ik werd zelf vroeger vergeleken met een vriendinnetje (door haar moeder die via die weg haar dochter afkraakte) en ik vond dat dus echt verschrikkelijk. En zo zinloos. Ik ben er echt allergisch voor. Ik hou ook niet van dat gezeul met rapporten voor geld. En ik had vroeger mooie rapporten hoor, maar ik weet nog steeds hoe ik me schaamde als ik daar geld voor kreeg.
Ik ben het overigens wel met je eens dat het onzin om een een 10 puntenschaal te hanteren als je die niet in het geheel gebruikt. Maar verder zeggen die 10 cijfers en hun vertaling mij sowieso weinig. Rekenen een 8. Goed dus. Goed t.o.v. wat? Van wie? Van wanneer?
Letters in een rapport hebben volgens mij ook alleen zin wanneer ze een duidelijke betekenis krijgen, zoals: "Leerling beheerst de stof... (slecht, onvoldoende, voldoende, goed, zeer goed). Dat zegt mij net iets meer dan: "Rekenen: 7,5"
Liever zou ik alleen gerapporteerd zien welke stof een kind beheerst en in hoeverre een kind vorderingen maakt t.o.v een vorig rapport. Dat laatste is wat mij betreft de enige echt relevante vergelijking.
Groeten, Maw.

Jaymza

Jaymza

27-03-2009 om 11:14

wie biedt er hoger

Mijn dochter kreeg ooit een 11 voor een toets. Dat vind ik helemaal raar. Leraren hebben elk hun eigen methode van cijferen, dat maakt het vergelijken van cijfers zo moeilijk. Een 7 bij de een kan dan beter zijn dan een 9 bij een andere leraar.

Jaymza

Vic

Vic

27-03-2009 om 15:06

Herwaarderen

Ik heb op het vo ook wel eens een 11 gekregen voor een landelijke toets die opnieuw werd gewaardeerd. Is natuurlijk heel eerlijk, want degenen die een 10 hebben vòòr de herwaardering, hebben het beter gedaan dan de leerlingen die eerst een 9 hadden.

Tinus

"Overigens heb ik juist met die cito uitslagen nog het meeste moeite. Die A-E zijn namelijk relatieve uitslagen (tov het landelijk gemiddelde) en geen absolute."
Absolute uitslagen bestaan niet. Alle cijfers, op welke manier ook gegeven, zijn uiteindelijk relatief. Een 8 (of een 9 of een 7 voor mijn part, het gaat om het globale idee) is beter dan gemiddeld, een 5 is beneden gemiddeld. Wat een voldoende waard is, wordt bepaald aan de hand van wat de meeste kinderen aankunnen. Dat is ook de enige manier om het werkbaar te houden. Hoe zou je anders vast kunnen stellen wat een kind op een bepaald moment moet kunnen? Dat merk je ook meteen als een leraar zijn normen daar van laat afwijken en bijvoorbeeld driekwart van alle kinderen een onvoldoende krijgt. Dan komt er meteen een storm van protest!
In zekere zin zijn de normen van cito, gebaseerd op duizenden kinderen, nog het meest absoluut, meer dan die van een leerkracht die alleen kan vergelijken tussen de kinderen die hij/zij zelf in de klas heeft gehad.

Massi Nissa

Massi Nissa

27-03-2009 om 17:32

Elissa

"Absolute uitslagen bestaan niet." Hoezo niet? Misschien begrijp ik jou verkeerd, maar denk even mee met dit levensechte voorbeeld. Ik heb de afgelopen weken met mijn mentorklas gewerkt aan het leren benoemen van het lijdend voorwerp, het meewerkend voorwerp en de bijwoordelijke bepaling. Ik heb ze vandaag een toets afgenomen waarbij ze twintig zinnen kregen. Opdracht: onderstreep en benoem in elke zin lv, mv en bijw bep. Tweederde goed is een zes (voldoende).
Is een aldus behaald cijfer dan nog wel zo subjectief? De uitslag laat duidelijk zien wie het wel en niet begrijpt - ik doe namelijk niet aan opwaarderen omdat de directeur graag heeft dat zoveel procent van de klas een voldoende heeft. Als meer dan de helft een dikke onvoldoende heeft voor een dergelijke inzichttoets, heb ik het niet goed genoeg uitgelegd, klaar.
Ik hoop dat ik het hierboven goed heb uitgelegd. Wat ik wilde zeggen is: volgens mij kunnen cijfers redelijk objectief zijn, en onafhankelijk van de score van de rest van de klas.
Groetjes
Massi

Emmawee

Emmawee

28-03-2009 om 16:00

Massi

Massi: "Tweederde goed is een zes (voldoende)."
Waarom is tweederde goed een voldoende? Waarom niet driekwart of 80 procent?
Beheerst iemand de stof voldoende als die één derde fout maakt? Of is dat meer matig, of zelfs slecht?
Hoe moeilijk zijn die 20 zinnen eigenlijk?
Anders gezegd: ja, het is wel subjectief.
Groeten, Maw.

Emmawee

Emmawee

28-03-2009 om 16:07

Pelle

"Nee, natuurlijk is dat geen criterium."
Gelukkig!
"Wat moet je als ouders als je leest dat je kind altijd rond de 7 zit? Wat betekent dat? Is het goed, is het slecht? Is een 7+ nu zo ontzettend veel beter dan een 7-?"
Wat je dan als ouder moet? Naar je kind kijken om te zien of het er goed mee gaat. Aan de leerkracht vragen of je kind voldoende vorderingen maakt. Simpel, lijkt me.
Groeten, Maw.

Massi Nissa

Massi Nissa

29-03-2009 om 09:17

Emmawee

Klopt, hoor, echt absoluut wordt het nooit. Valt me ook altijd zo op bij examens. Er is veel onderzoek naar gedaan en het blijft mensenwerk, blijkt uit alles - zelfs docenten die zeker weten dat ze neutraal becijferen, doen dat toch nooit helemaal 100%. Wat ik meer onderuit wilde halen en daar blijf ik bij is dat je best cijfers kunt geven die alleen betrekking hebben op een specifieke leerling en niet op zijn/haar positie ten opzichte van de rest van de klas (of van het land). Ik verbaas me erover dat we blijkbaar zo sterk richting het Amerikaanse competitieve systeem aan het afdwalen zijn. Ik zie leerlingen als lange-afstandslopers. Ze zijn voortdurend in competitie met zichzelf en hun eigen scores. Wat een ander doet op de marathon is meestal niet zo boeiend.
Tweederde goed voor een voldoende is een redelijk algemeen geaccepteerde standaard (niet absoluut, natuurlijk, haha). Ik vind 'm zelf ook wat aan de soepele kant, maar heb er wel vrede mee. Ik zou zelf gezakt zijn op wiskunde met een strengere normering.
Groetjes
Massi

Emmawee

Emmawee

30-03-2009 om 21:28

Massi

Ik vind 2/3 voor een voldoende niet 'te soepel'. Ik vind gewoon dat het niet zoveel zegt.
Jij zegt: "Ik zie leerlingen als lange-afstandslopers. Ze zijn voortdurend in competitie met zichzelf en hun eigen scores. Wat een ander doet op de marathon is meestal niet zo boeiend."
Daar ben ik het mee eens. Maar ik ga nog een stapje verder. Ik denk dat jouw toets en het cijfer zoiets is als de snelheid meten op een bepaald moment in de marathon. "Na 3 kwartier was de snelheid van Jantje 4 kilometer per uur." Deze informatie lijkt mij eigenlijk ook niet echt interessant.
Wat mij interesseert, is de vordering die mijn kind maakt (komt hij vooruit) en de te verwachten eindstand (komt hij waar hij wezen moet in de daarvoor gestelde tijd) . Ik zou willen weten of mijn kind op de helft van het jaar de helft van de lesstof beheerst. Ik zou willen weten of de toetsstof na twee weken nog paraat is. Ik zou willen weten of een kind het geleerde in de praktijk ook kan toepassen. Al die dingen worden niet uitgedrukt in cijfers. Rapporten zeggen mij dan ook bar weinig wanneer de cijfers (of letters) niet in een bepaalde context worden geplaatst.
Groeten, Maw.

Massi Nissa

Massi Nissa

31-03-2009 om 21:52

Emma

Helemaal mee eens, context is alles. Zeker op de basisschool.
Groetjes
Massi

Emmawee

Emmawee

01-04-2009 om 22:52

Massi

Ik moest even nadenken over 'zeker op de basisschool', maar ja, daar heb je gelijk in. Op het V.O. biedt het gekozen niveau al iets meer 'context'.
Groeten, Maw.

Annemarie

Annemarie

05-04-2009 om 21:04

Helemaal geen cijfers of letters!

Op de basisschool van mijn dochter wordt helemaal geen gebruik gemaakt van letters of cijfers, maar van woorden. Er wordt per onderdeel beschreven hoe een kind presteert gedurende het hele jaar en niet alleen op het moment van een toets. Het geeft ons veel informatie, ook over sociaal gedrag in de klas, manier van werken en leren, kringgesprekken.

En iedereen begrijpt wat er staat!!

Annemarie

Emmawee

Emmawee

06-04-2009 om 23:56

Annemarie

Woorden... je bedoelt toch niet: woorden in zinnen?!! Wow wat een idee! Dus de leerkrachten passen het middel 'taal' toe in de rapporten van de kinderen?! WAANZINNIG!!
Sorrie, beetje flauw. Maar ik vind het gewoon eigenlijk best vreemd dat dit (nog) zo uitzonderlijk is.
Groeten, Maw.

Annemarie

Annemarie

07-04-2009 om 16:53

Emmawee

Ik vind het ook opvallend dat kinderen van zes jaar al cijfers of andere "harde" beoordelingen krijgen. Ik vind het meer iets voor een middelbare school, maar kennelijk gebeurt het dus wel vaak!! Of heb ik de hele draad niet begrepen???

Annemarie

Emmawee

Emmawee

07-04-2009 om 23:41

Volgens mij

heb je de draad goed begrepen... en begrijpen wij allebei niet waarom het zo is zoals het is. Ik weet trouwens niet eens hoe ze dat bij Stoffer op school doen. Ik ben benieuwd (volgend jaar).
Groeten, Maw.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.