Contact met de juf?
Hallo allemaal,
Ik vroeg mij af wie van jullie er bijna geen contact heeft met de juf.
Ik breng mijn kind s'morgens naar school, groet de juf, loop soms even mee naar de zitplek van mijn kind en ga dan weer naar huis. Ik zie moeders hele verhalen opsteken tegen de juf, maar ik zeg eigenlijk alleen maar iets als er echt iets is. Voor mijn gevoel vindt de juf mij een beetje vreemd mens en vindt ze mij geen betrokken moeder. Ik moet erbij vermelden dat ik een introvert karakter heb, maar uiteraard wel het allerbeste met mijn kind voorheb ! Vanmorgen vroeg ze iets aan mijn kind , die gaf het goede antwoord , dus ik zeg goed zo ! En juf liep langs met een gezicht waar ik uit dacht op te maken dat ze vond dat ik niet enthousiast genoeg reageerde. Andere moeders gaven mijn kind ook een compliment en ik wist eigenlijk niet zo goed hoe ik moest reageren. Dat voelde heel naar en onvolwassen. Ben ik nou echt zo'n onverschillig mens ?
Of zijn er meer moeders die er last van hebben ?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Hier
Hier is het nu ook zo. Moet wel zeggen dat het komt omdat ik 3 dagen werk (en dan door moet richting de trein)en daarbij de juffen nog niet echt ken na 3 weken. En ik heb eigenlijk niks zinnigs te zeggen.....
Vorig jaar toen ik de juffen beter kende en er ook vragen van mijn kant waren had ik vaker contact.
Ik ook
ik heb dat gevoel hetzelfde met als verschil dat ik zoon dan ook nog niet naar school breng omdat hij maar 1 straat over hoeft te steken(groep 4). Ik weet ook nooit wat te vragen, als het goed gaat gaat het toch goed? Verder hoor ik het wel op de rapportenavond denk ik dan of ze bellen als er iets aparts is.
Ik zie wel dat ik ook niet hetzelfde ben als de meeste moeders, die hebben iedere week wel een praatje over de vorderingen van hun kind hoor ik wel eens achteraf.
Ook ik ga alleen naar de juf als er wat is.
Als ik mijn kind wegbreng, wat steeds minder wordt nu hij in de bovenbouw zit, zie ik altijd dezelfde moeders rond de juf hangen. Dit lijkt mij voor de juf ook hoogst irritant. Zo kan zij nooit op tijd met de les beginnen en om 3 uur is het hetzelfde verhaal. Ik ga er vanuit dat als er wat is, ik het wel hoor. Ik wacht dan gewoon tot het 10 minuten gesprek.
Blijf jezelf
Och Mirakel...wees toch niet zo onzeker. Blijf gewoon jezelf. Jij doet de dingen zoals jij die doet. Die moeders die altijd bij de juf staan te hangen, of gewoon iedere dag stom met hun armen over elkaar in de klas blijven staan, totdat de juf ze er uitzet, omdat de bel al is gegaan...daar wordt een een juf ook niet blij van hoor.
Op onze school werden ze daar zo ziek van, dat het vanaf groep 5 verboden is om je kind naar binnen te brengen (je alleen mee, als je iets concreets aan de juf moet vragen of melden). Mijn 2e zit in groep 3 en die wil ik niet dat ik mee naar binnen ga. Dat respecteer ik. Heb ik ook geen moeite mee. De derde gaat binnenkort naar school. Zij wil voorlopig wel dat ik even meeloop natuurlijk. Dus ik laat het lekker van het kind afhangen. En soms willen ze een werkje laten zien of een nieuw boekje. Dan loop ik mee. Als ik iets wil weten vraag ik het meestal aan het einde van de dag even aan de juf. De juf komt dan met de klas naar buiten.
Juf heeft er meer aan als je af en toe kunt rijden bij een uitje, mee kan met de schoolreis of iets kookt voor het kerstdiner.
Dus...ga zo door zou ik zeggen.
Groetjes,
Ma
Juf hoeft mij ook niet leuk te vinden
als ze maar goed met mijn kind omgaat. En volgens mij hebben de meester en juf mij daar helemaal niet bij nodig (specifieke problemen daargelaten, zoals ze in deze rubriek wel te lezen zijn).
Ik herken deze onzekerheid overigens wel hoor! Maar ik denk er dan maar aan terug, of ik van mijn eigen schooltijd ook het idee had dat ouders daarbij een rol speelden. Nee, helemaal niet, het ging tussen ons en de juf/meester. (ja afgezien van die kerstdiners verzorgen enzo, maar dat was echt bijzaak).
Wat ook helpt is om me te herinneren, dat ik het gevoel op de creche helemaal niet had, daar wist ik wel degelijk zeker dat men zoon daar geheel los van mij als ouder zag (qua leuk vinden, bedoel ik). Dus daar ga ik bij school dan ook maar van uit.
Dit alles overigens niet als vrijbrief om maar onbeleefd te doen op school, ik groet natuurlijk ook gewoon vriendelijk bij binnenkomst.
Hoe ik het ervaar
Als de school begint wil ik er voor de kinderen zijn en eigenlijk wil ik zo snel mogelijk met de les beginnen. Natuurlijk mag een ouder best even iets melden Maar wel KORT aaub....soms staat er een rij met ouders die iets willen zeggen, soms doingen die je echt moet weten, soms onbenullige dingen. .Soms is het makkelijker om even iets op een papiertje te schrijven bv mama is jarig aub een cadeautje. Ik kan al die dingen toch niet meteen onthouden en moet ze dan zelf eerst weer opschrijven 
Briefjes inleveren kan het kind ook zelf doen )
Dingen die niet voor die dag van belang zijn hoor ik net zo lief na school. Een vraag over hoe het met een kind gaat bv vind ik erg vervelend voor schooltijd. En als de bel/zoemer gaat dan wil ik dus echt beginnen. Na school vind ik een praatje wel gezellig.Dan leer je de ouders ook een beetje kennen en zij jou.
Mama is jarig aub een cadeautje
"mama is jarig aub een cadeautje"
Lijkt me zeker reden om briefje om in te leveren. Ik zou in iedergeval nooit persoonlijk tegen juf durven zeggen: 'ik ben jarig graag vanmiddag een cadeautje'.
Maar goed, ik loop pas een week of 2 mee, en ik merk dat ik wel een moment zoek om kind aan juf over te dragen. Ik wil zeker weten dat ze weet dat hij er is (zie'm er toe instaat om lekker het pand te gaan verkennen). Praatjes na school worden niet gestimuleerd. Je wordt geacht buiten te wachten tot je kind naar jou toe komt
Wat bij ons trouwens wel makkelijk is
is dat kind in de klas gebracht wordt en daar voorgelezen. Dus in elk geval zie je de meester/juf (een duo bij ons) altijd wel, en dan weten ze dat zoon er is.
Bovendien willen ze graag per dag horen of zoon overblijft of naar NSO gaat en schrijven dat dan op. Dus eventjes dat zeggen is bijna elke dag wel aan de orde, zo is er vaak wel eventjes contact. Maar op mijn thuisdag als er niks bijzonders is, kan zelfs het groeten er bij inschieten als ze net toevallig druk zijn als ik kom of wegga.
Overigens is me nog geen groepje ouders opgevallen dat wel veel met juf/meester praat. Ik herken dat wel van het kdv trouwens, maar op school niet.
