Dochter (9) in tranen want maar een 8 voor spreekbeurt

Idd maar

Inderdaad hetzelfde. Maar als ze zelf vindt dat ze een 8,5 verdient is er niets mis mee als ze naar de leerkracht zou stappen om het alsnog voor elkaar te krijgen.Nee heb je, ja kun je misschien krijgen...

Damajo

Janken om niets

Sorry, maar toen ik de kop van je bericht las moest ik even lachen. Dit noem ik namelijk janken om niets!
Mijn reactie daarop zou dus zijn: "stel je niet aan, dit is een heel mooi cijfer en moet je dus heel blij mee zijn".
Hoogstwaarschijnlijk zijn er genoeg kinderen in haar klas die met heel veel moeite nog net een 6je tevoorschijn kunnen toveren, dan snap ik zo'n teleurstelling beter. (Leren relativeren is hier dus het keyword....)

Gr. Poezie.

Zou het niet zo kunnen zijn

dat er in de klas veel rivaliteit bestaat? Het feit dat zij 'tot de besten' wil behoren, vind ik zelf erg verdacht. Is het een soort onderlinge wedstrijd, wie het beste is? Daar zou ik eens bij de juf naar vragen.
En idd, een spreekbeurt, hoe kun je daarbij nou onderscheid maken tussen een acht en een acht-en-een-half?
Ik zou juist pleiten voor een klimaat in de klas waarbij de kinderen onderling niet de cijfers vergelijken, en elkaar daaraan afmeten.

Oh, en je reactie

vind ik helemaal goed. Je kraakt haar gevoelens niet af, maar laat haar in haar waarde en geeft tegelijk aan dat jij het wel erg goed vind.
Verder zou ik haar dus eens vragen waarom ze nou persé tot de besten wil behoren. Wie weet komt dat door groepsdruk...

Even miep

Waarom zou je mijn reactie sterk ontraden? Ik vind zelf namelijk dat je je kind MOET wijzen op het feit dat het een prima prestatie is dat ze maar liefst een 8 heeft gehaald, in plaats van een schamele 6 zoals waarschijnlijk diverse klasgenootjes. Nou moet ik je ook zeggen dat dit gedrag bij mij geen irritatie oproept, maar voornamelijk verbazing. Het heeft naar mijns inziens geen zin om dit te belonen met troosten. Dan krijgt ze alleen maar het signaal dat het o.k. is om niet met een 8 tevreden te zijn. Waarom niet wat luchtiger ermee omgaan?
Hoezo trouwens: scherp contrast trouwens de nick en de titel van de posting"? Ik snap niet wat je hiermee bedoeld, zou je dat kunnen uitleggen?

Gr. Poezie.

Heb je het over mijn dochter?

Die reageerde namelijk precies hetzelfde toen ze een ruim-voldoende voor haar spreekbeurt had gehaald. Ze vond dat ze een goed verdiend had. Hier inderdaad het gevolg van een streberig kind in een klas die qua niveau best hoog ligt. Groep 5 en de meeste kinderen lezen E7 bijv.
Hier was het ook niet helemaal eerlijk gegaan, want ze was niet door de eigen juf beoordeeld maar een invaljuf en die rekende dus gewoon wat strenger. Dat heb ik dus ook zo uitgelegd, dat alle juffen anders rekenen, maar dat een ruim voldoende een prima resultaat is.

Sja.....

Damajo: "Maar als ze zelf vindt dat ze een 8,5 verdient is er niets mis mee als ze naar de leerkracht zou stappen om het alsnog voor elkaar te krijgen.Nee heb je, ja kun je misschien krijgen..."

Ze wil een 8,5 omdat ze dan bij de besten hoort, niet omdat ze vindt dat ze het verdient. Voor die halve punt, om bij de besten te horen, zou ik haar juist niet aanraden om naar de leerkracht te stappen, maar ervoor zorgen dat ze die 8 (wat trouwens een mooi cijfer is) accepteert.

Als ze zo in tranen is omdat ze bij de besten wil horen en niet blij is met een mooie 8 zou erom moeten denken dat ze niet de lat te hoog legt voor haarzelf. Ik zou eerder de leerkracht aanraden op te houden met hokjesdenken. Op deze manier is de kans erg groot dat kinderen zichzelf onder druk zetten, om maar bij de besten te willen horen.

Reacties

Leuk dat er gereageerd wordt. Dochter is perfectionistisch en (of?) een streber. In de klas is, bij mijn weten althans, niet veel competitie. Zit denk ik meer in haar zelf. Ze legt de lat hoog.
Ik ga niet naar haar juf. Om verschillende redenen; er hangt niks van af (stel het zou iets op het VO zijn en zitten blijven hangt er van af), oordeel van de juf is deels subjectief (wat is het verschil tussen 8 (wat idd een prachtig cijfer is!) en 8,5.
PS. Snap ook niet de opmerking over de nick en de titel?

Hoog cijferen

Bij onze zoon worden hoge cijfers gegeven voor een spreekbeurt. Ik hoor alleen maar 8en en 9s. Voor hem zal ook gelden dat hij niet tevreden zal zijn met een 8 omdat hij dan bij de lagere cijfers hoort. Een 8 is geweldig mooi maar verliest z'n waarde als er hoog gecijferd wordt. Onze zoon zou in zijn situatie net zo reageren als jouw dochter en ik begrijp het ook. Dus hoe hoog zijn de cijfers van z'n klasgenoten?

Cijfers

Onze dochter was op de basisschool ook zo. Wilde altijd het hoogste cijfer hebben, had dat vaak ook. Maar oh wee als ze het niet had. We hebben het geprobeerd voor haar te relativeren en haar laten zien dat er meer is dan cijfers alleen. Ook dat een 8 ook een hoog cijfer is. Ze heeft zich niet geliefd gemaakt met die houding van het hoogste cijfer willen hebben op de basisschool.
Het heeft wel geholpen want op de middelbare school lukt het zeker niet altijd de beste te zijn, dat heeft ze zich al gerealiseerd, zeker in een gymnasiumklas. Gelukkig heeft ze de lessen van de basisschool opgepikt waant ze heeft er nu niet meer zulke problemen mee. Ze redeneert: de ene is goed in wiskunde, de ander in talen. Vind ik goed van haar. Al snap ik de cijfers niet altijd: ze had een 7,9 voor een spreekbeurt Nederlands. Dat vind ik toch heel knap dat je zo precies een spreekbeurt kunt bekijken, als docent.

Marike

Ik begrijp wel hoe leerkrachten bij spreekbeurten aan cijfers achter de komma komen.
Als een leerkracht goed bezig is, definieert hij voor zichzelf, wat hij belangrijk vindt bij een spreekbeurt. Dit wordt dan aan de kinderen medegedeeld. De kinderen krijgen dan een cijfer voor intonatie, voorbereiding, inhoud, tempo, interactie met de klas, en dergelijke. Zo komt de leerkracht op een gemiddelde, en dat zal inderdaad een 7.9 kunnen zijn.

Pippin

Een cijfer achter de komma vind ik heel overdreven. Wat is het doel van een spreekbeurt houden op de basisschool? Je kunt al die zaken die jij noemt ook aangeven met goed, voldoende, matig en dat dan bespreken. Kijkt zo'n juf dan ook naar het kind? Als ik naar mijn eigen kinderen kijk hoe ze waren, dan vond dochter spreekbeurten houden heerlijk en zij zou dan ook zonder enige moeite een hoog cijfer gehaald hebben, zoon deed er veel meer voor, sliep er niet van, maar zou nooit een voldoende hebben gehaald, wat super-demotiverend gewerkt zou hebben. Ik heb veel liever een globale (en altijd positieve) beoordeling met wat tips gericht op het kind zelf dan een cijfer.

Reina

Ik denk dat er voor allebei wel iets te zeggen is.
Maar mijn zoon had de eerste keer een 6.3. Hij had bepaalde dingen niet helemaal goed gedaan. Hij is ook al een behoorlijke perfectionist, dus hij vond dat helemaal niet leuk. De volgende keer had hij een 7.2. Hij had weer erg hard gewerkt en vooral veel geoefend op zijn stemvolume en spreektempo. Nu weet hij dus dat het extra oefenen geholpen heeft.
In eerdere klassen kreeg hij alleen goed, ruim voldoende, voldoende of matig. Dan had hij allebei de keren een voldoende gehad. Dat is dan zo vaag, dan leer je er toch niets van?
Ik vind het wel goed als leerkrachten concreet maken waar ze kinderen op beoordelen. Want dan zie je als kind ten minste waar je aan kan werken.
Verder vind ik wel dat je geen onvoldoende voor een spreekbeurt zou moeten kunnen halen, tenzij je er echt met de pet naar gegooid hebt, maar dan voel ik nog meer voor 'opnieuw doen en nu op school voorbereiden'.

Pippin

"Dan had hij allebei de keren een voldoende gehad. Dat is dan zo vaag, dan leer je er toch niets van?' Niet als je alleen 'voldoende' geeft, wel als je aangeeft wat er goed was en wat verbeterd kan worden. Ik zeg nergens dat je niet concreet mag maken waar je op beoordeelt, dat doe ik zelf ook en de leerling krijgt het lijstje mee waarop hij/zij kan zien wat ik beoordeeld heb en hoe het gedaan is.

Lijstje

Kijk als er zo'n lijstje bij is, dan vind ik het weer wat anders.
Maar het valt mij op dat dit vaak niet gebeurd. Tot nu toe heb ik alleen maar een vage 'voldoende' of een 'ruim voldoende' gehoord. Mijn kinderen wisten dan zelf ook niet te vertellen wat er goed ging en wat er beter had gekund. Vandaar dat ik blij ben met de meester van zoon, die wel goede feedback geeft. Dat is uiteindelijk het belangrijkste.