Dochter hoort er niet echt bij, welke acties onderneem ik?

Van school wisselen

Pesten is echt funest voor het zelfvertrouwen van een kind en buitensluiten zoals de klasgenootjes van je dochter doen is ook een vorm van pesten.

Ik zou je dochter er zeker niet op wijzen dat ze meer op haar uiterlijk moet letten. Daarmee ondermijn je haar zelfvertrouwen denk ik. Dan is het net alsof ze niet goed genoeg is zoals is ze en dat is helemaal niet zo. Het is in mijn optiek heel normaal dat een kind van 9 nog helemaal niet zo bezig is met haar uiterlijk.

Het ligt echt een beetje aan de schoolpopulatie want wat je schrijft over speurtochten die afgelast worden zou hier dus nooit voorkomen. Mijn kinderen zitten op een doorsnee school in een redelijk doorsnee wijk en tuurlijk heb je hier ook meisjes van 9 met kleine hakjes en andere uiterlijkheden maar ook genoeg meisjes van 9 in vale spijkerbroeken en joggingpakken die gewoon willen spelen en in bomen klimmen en zo.

Verder vind ik het ook vreemd dat ze op de school van je dochter nog steeds de kinderen zelf laten kiezen met gym ed. Dat komt pest gedrag echt niet ten goede.

Mijn advies zou zijn om inderdaad naar een andere school uit te kijken want er zijn echt scholen waar meer kinderen als je dochter rondlopen. Ik zou haar niet te lang meer in een omgeving laten waarin ze niet wordt geaccepteerd want dat is echt slecht voor haar zelfbeeld en haar zelfvertrouwen.

Eens met cersei

Mijn eerste gedachte was ook: joh ga naar een andere school.

MariaRosa

School wisselen en cersei

Dank voor deze toch bemoedigende reacties. Ik ga denk ik maar niets over haar uiterlijk zeggen inderdaad.

Karate is een idee, ze is fysiek sterk, misschien vindt ze het wel een stoer plan. Ook toneel geeft haar veel zelfvertrouwen.

Naar een andere school binnen deze wijk.. Ik weet het niet. Er zijn hier 3 hagelwitte gigantische scholen die elkaar niet veel ontlopen. Ik heb al wel zitten lonken naar een Montesorrischool buiten de wijk, maar dat is wel een stap. Ander rooster enzo, lastig combineren met broertje in groep 2. De psycholoog was hier ook niet erg enthousiast over.

Ik zou hier eerlijk gezegd zelf ook graag weg willen, dat was ook het plan maar de kredietcrisis stak een spaak in het wiel...

Pfff.. moeilijk vind ik het. Moet nog een gesprek met de juf voeren, misschien heeft zij toch wat toe te voegen.. Wat niet helpt is dat dochter een ontzettende hekel aan haar heeft. Ze is vreselijk driftig en ongeduldig. (juf dan)

Enne Cersei (ot), moest wel lachen want dacht niet dat iemand hier de boeken gelezen zou hebben. Had je deze Nick al?

Groeten,
Daenerys

Afspraakjes met toneel/sportvriendinnen

doet ze misschien al wel, maar ik dacht hier nog aan als tip. Investeren in de kinderen -al is het buiten je klas- die wel leuk doen, jouw kind zien en waarderen om wie zij is. Juist omdat ze zo sociaal is en behoefte heeft aan contact. Ik heb mijn nichtjes uit de vinex-wijk ook standaard te logeren in de vakanties, en zij hebben hier inmiddels ook een aantal flatgenootjes waar ze dan mee spelen. Daar verheugen ze zich al een paar weken van te voren op.

En er ligt ook een taak voor de school. Als een kind buitengesloten wordt, kan de leerkracht zeker wel wat betekenen .Inderdaad in een klas waar buitengesloten wordt, laat je de klas niet de groepjes samenstellen en bij buitenspelen kan de juf het initiatief nemen tot een groepsspel . Bij mijn zoon op school worden '"energise-oefeningen met de hele klas gedaan als de juf merkt dat het in de groep niet lekker loopt. Maar gewoon als juf touwtje springen starten, waarbij zij een aantal kinderen vraagt (incl jouw dochter) en zelf ook meeblijft doe,kan het patroon doorbreken waarbij jouw dochter in de pauze buitenspel gezet wordt.Dit mag je echt van de juf vragen .

Uiterlijk

Hoi,
Ik schrik van de reacties dat er wordt voorgesteld je dochter naar een andere school te sturen. Maar dit kan zijn omdat ik niet goed weet wat er met een vinexwijk wordt bedoeld.Uh sorry? Zoals ik het begrijp, is uiterlijk en kleding erg belangrijk.
Je schrijft dat niemand goed weet hoe het komt dat zij niet in haar groep wordt opgenomen.
En als ik lees hoe je dochter is zou ik het ook niet weten.
Dit is toch een aandachtspunt, want in de wc huilen doet ze niet voor niks.
In een eerdere topic was te lezen dat een meid van 10 jaar te klein is, nu hebben we het over een grotere meid. Beide met problemen. Ik vind dit echt erg.Mijn dochter 11 jaar is ook groot en let wel, tot een zekere hoogte, op haar uiterlijk maar komt nog thuis met haar gulp open, verfvlekken op haar kleding, t-shirt binnenstebuiten na het gymen aan etc... Nou en? Waar is het gebleven dat het innerlijke belangrijker is.
Haar aanspreken op een sloddervos zogezegd, zo is de mijne dan hihi. zou ik niet doen. Wat je wel kunt doen is met de juf bespreken dat jij denkt dat dit wellicht het probleem zou kunnen zijn waarom er geen aansluiting is. En het aan haar (de juf) laten hier iets mee te doen.
Een andere school nee, want daar blijft zij ook zoals ze is. Niet erg hoor, mij man van 50 jaar moet ik ook er op wijzen dat hij zijn trui binnenste buiten aan heeft? Is dat een reden om niet met iemand om te gaan.
Of meer de situatie uit de weg te gaan. Laat haar maar spreek de school aan dat innerlijk iets is waar ze wat mee moeten doen, en kwa uiterlijk en mens/kind in hun waarden moeten laten.
sterkte

Niet helemaal akkoord

Je zegt dat je dochter leuke en nette kleren heeft, maar dat ze er op het einde van de dag wat slodiger voorkomt. Een opmerking maken op het slordig zijn wordt hier meteen gekoppeld aan ‘ondermijnen van haar zelfvertrouwen’. Met alle respect, maar ik vind dat overdreven. Je dochter hoeft haar kledingstijl toch niet te veranderen? Een T-shirt niet binnenstbuiten aandoen, een gulp dichtdoen, ... dat zijn toch maar kleine dingen, waar je niet mee aan haar ziel raakt? [Zo komt er toch ook een tijd dat meisjes niet meer met hun benen wagenwijd openzitten –dacht ik toch?]

Hoe vaak wordt hier niet geklaagd door ouders dat hun kinderen hun kamers niet netjes opruimen. Daar kan iedereen redelijk begrip voor opbrengen; voor een nette kamer. Maar voor “netjes” gekleed te zijn niet? Ik vind het een beetje raar. Begrijp mij niet verkeerd: Ik ben het er zeker mee eens dat uiterlijkheden niet moeten leiden tot buitensluiten van een kind (innerlijkheden trouwens meestal ook niet...).

Maar, denk je dat een wat minder slordige kledingstijl alles zou oplossen? Jij denkt dat het aan haar kleding/uiterlijk ligt. Maar is dat wel de echte reden?
Heb je een idee waarom ze vooral aansluiting zoekt bij jongere of oudere kinderen? Heeft ze intersses die afwijken van haar klasgenootjes (en die interesses kunnen dat boven of onder haar leeftijd liggen)?

Kan je er achter komen waarom ze zich zo snel aanpast aan wat ze denkt dat de anderen verwachten (zelfvertrouwen). Blijkbaar doet ze dat aanpassen toch niet ‘goed’ in die zin dat haar tactiek haar niet helpt? Misschien is hier een mechanisme ontstaan dat zichzelf verder zet. En dat zou met een andere school weinig oplossen. Als haar zelfvertrouwen niet stevig genoeg is, valt ze op die andere school misschien ook weer door de mand, ondanks een keurig kraagje.

Herkenning (lang)

beste Daenerys,
ik herken je verhaal helemaal. Ik had het zelf kunnen schrijven. Mijn dochter is net 10 geworden, 1.58, begint al behoorlijk te puberen lichamelijk, en houdt van leren. De rekenwonders in de klas, waarvan er altijd een groepje was, hebben zichzelf opgeheven. De groep heeft als norm dat leren stom is, en het enige dat belangrijk is: een grote bek, meedoen met de mode (Bjorn Borg, omafiets etc). Nu is er een populariteitslijst gemaakt door een van de jongens. Mijn dochter staat natuurlijk ergens onderaan. Maar dat is nog niet eens het ergste. (Een ander meisje in haar klas staat helemaal onderaan, en die kan het niets schelen). Een van die grietjes die wel popi is, heeft tegen mijn dochter gezegd, dat ze helemaal niet op de lijst hoort! Want "jij bent een nerd".
De juf doet vrijwel alles af als incidenten. De kinderen hebben donders goed in de gaten dat het niet deugt wat ze doen, want ze doen alles als de juf het niet merkt.
Ik wou dat mijn dochter meer zelfvertrouwen had. Ze is gewoon leuk, creatief, ze houdt van dingen ontwerpen. Ze is muzikaal. Maar in deze rotgroep doet het er allemaal niet toe. Inderdaad groep 1/2 was er niets aan de hand. Maar er zijn een paar kinderen in moeilijkheden gekomen thuis, waardoor ze heel raar zijn gaan doen, oa dat grietje van "nerd". En een paar nieuwe kinderen in de klas...
Ik word er heel boos van, maar ook heel verdrietig. Hoe kan ik er iets aan doen? Ik wil graag een weerbaarheidstraining voor het kind, maar hoe kom ik daar aan? Ze wil niet leren vechten bijvoorbeeld...
Johanna

Kleding

Oja, nog over kleding: is het mogelijk dat andere kinderen aan haar kleding zitten, zodat het er slordiger uit ziet dan die waarmee ze is vertrokken?
Verder denk ik dat slordige kleding geen reden is voor pesten. Het gaat om de groepsnorm. En het zelfvertrouwen van je kind.

Overigens wonen wij niet in een vinex-wijk, maar wel is het een tamelijk witte en in ieder geval nogal hockeytype school in de randstad.
Johanna

Voetbal

Mijn dochter zit sinds een jaar op voetbal. Ik vind dat ze daar enorm weerbaar van is geworden. Nu had ze gelukkig geen gebrek aan zelfvertrouwen, ze trok en trekt gewoon aan waar ze zin in heeft, (Ze komt gewoon in haar roze jas en Diddl drinkfles naar de voetbaltraining), maar ze ging wel snel huilen als er wat onaardigs gezegd werd of als ze eens een duwtje kreeg. Wat dat betreft is voetbal een goede leerschool, daar wordt nou eenmaal wel eens wat geroepen in het heetst van de strijd en een duwtje krijg (of geef inmiddels) je ook wel eens. Voordeel is ook dat als ze geen meisjes heeft om mee te spelen ze gewoon lekker gaat voetballen met de jongens. Mijn dochter is dan itt die van jullie weer 1,5 kop kleiner dan de andere meiden in de klas. Waar de rest (groep 6) al wat begint uit te dijen en hier en daar het begin van een vrouwelijke vorm begint te krijgen, ziet zij eruit alsof ze in groep 4 zit, zowel qua lengte, figuur en gezicht, maar ze staat prima haar mannetje. Denk dat het meer met het zelfvertrouwen van het kind te maken heeft dan met hoe het er werkelijk uit ziet. Geef haar vooral veel complimentjes en zoek iets (sport, toneel, school) waar ze in kan uitblinken, dat is goed voor het zelfvertrouwen.

Johanna jannetje

Juf doet het af als incidenten. En zolang juffen zo met groepsprocessen omgaan, zal er altijd een kind buiten de groep vallen. Er zijn hier al veel draadjes over geweest. Vaak zijn het juist de sociale,gevoelige, leuke kinderen die buiten de groep komen.Kinderen , die met een goede leiding van de onderwijzer, juist voor zoveel gezelligheid en eenheid in de groep kunnen zorgen.

Als er lijstjes in de groep circuleren ,mag de juf dit niet afdoen als incident. Als je de groepsvorming zonder leiding helemaal overlaat aan de kinderen gaan inderdaad de grote bekken het winnen,(achter die grote bekken schuilt zoveel eenzaamheid en onzekerheid. Het roept om een stevige juf die bij deze kinderen ook hun andere kant naar boven laat komen. De grootste tiran bij mijn oudste in de klas,zat een keer bij mij te huilen omdat ik luis bij haar ontdekte en nu moesten al haar knuffels in de machine en zonder knuffels kon ze niet slapen).
Ik word hier ook zo verdrietig van. Staat bij jullie op school de directeur wel open voor gesprek. Ik zou dat lijstjes-verhaal als concreet voorbeeld noemen.
Ik heb bij mijn oudste gezien hoe machteloos je kunt worden als school er niets aan doet. Bij mijn jongste op school is ook echt niet alles koek en ei. Hij is ook heel gevoelig, en soms maakt de juf ook missers. MAAR de school straalt wel uit dat ze wel alert zijn op pestgedrag en buitensluiten. Bij mijn jongste werken ze op school ook met een programma ""Leefstijl"' waarbij de leerkrachten handvaten krijgen om de groepsvorming bespreekbaar te maken. Een school heeft tegenwoordig de verplichting om hier ook wat mee te doen. je kunt de directeur hierop aanspreken.

En dat zelfvertrouwen, natuurlijk wil je dat ze dat meer krijgt, maar zelfvertrouwen wordt door die groep afgebroken. Als school jou daar ook op aanspreekt (je dochter heeft zo weinig zelfvertrouwen) zou ik dat balletje ook terugkaatsen ( de kinderen in de groep krijgen de ruimte om haar zelfvertrouwen te ondermijnen).Thuis moet jij werken om dat zelfvertrouwen weer op te vijzelen.Door er voor haar te zijn, naar haar te luisteren en haar zelfstandigheid en creativiteit stimuleren. Dat kost veel energie.Maar even een hart onder de riem.......als ik kijk naar mijn oudste,krijg je er op de middelbare school een leuke,sociale,stevige puber voor terug.Ik begrijp van je dat ze slim is,straks op de middelbare school komt ze haar gelijke wel weer tegen en wordt nerd een geuzen-naam
(die Bjorn-Borg types komen hun leegheid en de gevolgen van meeloper zijn nog wel tegen, en dat meisje dat nu al zo stoer zegt dat het haar allemaal niets kan schelen,is heel pijnlijk nu al afgesloten van haar echte gevoelens).

Je vroeg naar een weerbaarheidstraing: google eens bij ""
Ho,tot hier en niet verder"'.Deze training steunt kinderen bij het vasthouden/groeien van hun zelfvertrouwen. En Karate lijkt een gevechtssport, maar is eerder ook een training in mentaal incasseren en vertrouwen in je eigen reflexen.Een gedisciplineerde uitlaatklep juist voor kinderen die niet van vechten houden.

Succes en blijf genieten van je mooie dochter

Daenerys

Kan je dochter niet bij mijn dochter op school komen?

Wij hebben precies hetzelfde probleem gehad. De moeders en de meisjes waren heel erg gefocussed op kleren. Wij niet. We hebben zelfs nog wat duurdere merkkleren voor haar gekocht. Maar echt helpen doet dat natuurlijk niet omdat je ook op andere manieren niet in de norm past. Volgens mij is de belangrijkste afwijking dat je niet de hele dag bezig bent met je af te vragen of je wel precies zo bent als iedereen anders.

Het ging van kwaad tot erger en uiteindelijk is ze heel erg gepest. Om een aantal redenen zijn we van school veranderd. Nu is er maar 1 meisje in de klas dat erg normatief met kleren bezig is. Dochter loopt met een levensgrote boog om haar heen want ze is door dit type echt beschadigd. De rest van de klast trekt zich gelukkig niets van kleren aan.

Andere school zoeken is dus misschien lastig maar er zijn echt scholen waar de sfeer beter is.

Herkenbaar

Vroeger is mijn dochter in groep 6 ook eens een tijd erg buitengesloten. Alle meiden waren uitgenodigd voor een partijtje en zij niet. Op zich vond ze dat helemaal niet erg, want ze ging ook eigenlijk niet met dat meisje om. Maar op dat partijtje is er door de meiden onderling geroddeld en hebben ze het over mijn dochter gehad. Dochter zou een vriendin van iemand anders 'afgepakt' hebben en ze hadden collectief besloten om niet meer met mijn dochter te spelen. Dus vrijdag was alles nog koek en ei en de maandag erop werd ze genegeerd en buitengesloten.
Uiteraard was dochter helemaal verdrietig en begreep er niets van. Huilend kwam ze thuis. Uiteraard ging ik niet meteen op dag 2 naar school, ik dacht het zal wel iets kleins zijn, maar dat was het dus niet. Na de derde dag ben ik gaan praten met de moeder van haar beste vriendin en hebben de meisjes samen ook gepraat en gehuild. Beste vriendin vertelde wat er op het partijtje gebeurd was en was bang om ook genegeerd te gaan worden. Na dit gesprekje ging het maar een heel klein beetje beter en zijn we dus wel naar de juf gegaan.
Juf zei dat het echt typisch iets was wat in een groep 6 voorkwam, ze was helemaal niet verbaasd, maar het was haar ook nog niet echt opgevallen dat er wat speelde onderling. Toch heeft ze het daarna wel opgepakt. Uiteraard ging het niet op stel en sprong goed, maar regelmatig heeft ze met alle meisjes na de les een 5 minuten kringgesprekje gehad en ze kregen ook allemaal een schriftje waarin ze moesten schrijven hoe ze het vonden gaan. Langzaam aan ging het een stukje beter maar het heeft zeker nog wel een paar maanden geduurd voordat de lucht onderling weer geklaard was en ik 2 van die meiden aan de deur kreeg die sorry kwamen zeggen tegen dochter.
We zijn nu 4 jaar verder en ze is beste vriendinnen met de 2 grootste pestkoppen van toen.

Maxime

Weerbaarheidstraining

Hoi Johanna,

Dramatherapie kan helpen bij zelfvertrouwen, weerbaarheid en andere situaties google op internet.
groetjes

Over uiterlijk

Ik heb niet alle stukjes gelezen, maar als het hier om een uiterlijk-kwestie gaat, wil ik even iets kwijt.
Ik was vroeger ook niet bepaald de popi-jopi van de klas. Veel gepest en voelde me totaal niet op m'n gemak in de klas. En net zoals Daenerysdochter had ik wel gevoel voor toneel en zocht ik altijd contact met andere kinderen. Als ik schoolfoto's bekijk dan kan ik niet zeggen dat ik nou heel leuk gekleed was, vergeleken met de andere kinderen. Toendertijd heeft mijn moeder ook altijd gestreden tegen dat gepest. Nooit heeft ze gezegd dat ik andere kleding combi's zou moeten dragen of een ander brilmontuur beter zou staan (ik was een soort Pipi Langkous), ze heeft me gewoon laten gaan. Ergens vind ik het heel knap dat ze me heeft laten zijn wie ik was, maar anderzijds denk ik dat je als ouder best wel mag zeggen: 'Hee, zal ik je haar eens leuk doen want zo zit het toch niet zo mooi', of eens een dagje met je dochter kleding kopen en haar laten beleven dat uiterlijk ook veel goeds doet met je zelfvertrouwen. Je hoeft haar daarmee echt geen complete makeover te geven. Ik merk het zelfs nu nog. Ga ik naar m'n werk zonder make-up en is m'n haar niet gebrushed, dan voel ik me onzeker en durf ik niet zo goed. Als ik weet dat ik er goed uitzie, dan kan ik de hele wereld aan, ben ik goed gemutst en energiek. Het klinkt misschien raar maar ik wou dat mijn moeder mij daar iets meer in begeleid had. Maar ja, zij heeft ook de 'spirit': ik zie eruit zoals ik eruit zie en bevalt het je niet, dan kijk je maar de andere kant op. Op zich heel mooi, maar je moet soms ook wel 'mee gaan' met de meut als je geaccepteerd wilt worden. En ik ben van mening dat dat helemaal niet altijd verkeerd hoeft uit te pakken.

Daenerys ot

Nee dit is niet mijn gewone nick. Ik wissel heel regelmatig om herkenning te voorkomen en was gelijk door jouw nick geïnspireerd.
Ik denk trouwens inderdaad dat de boeken niet zo bekend zijn verder.

We gaan verder..

Bedankt voor de reacties allemaal, en de herkenning (helaas) bij sommigen. Het viel me op dat er veel werd gepraat over pesten, maar zo durf ik het toch niet te noemen. Ze heeft geen vertrouwde plaats in de groep, geen vriendinnetjes die voor haar opkomen. Zo loopt ze altijd alleen naar gym omdat er een oneven aantal leerlingen is en iedereen een vast 'maatje' heeft. Dan moet ze elke keer aan een tweetal vragen of ze mee mag lopen, daar hebben ze niet altijd zin in (begrijpelijk)en dan stopt ze op een gegeven moment met vragen en zegt ze dat ze ook liever alleen wil lopen. (wat niet zo is)

In elk geval, morgen heb ik een gesprek met de juf (waar ze een ontzettend hekel aan heeft), ik hoop dat het wat oplevert, iemand gaf eerder in dit draadje een paar tips hiervoor, waarvoor dank!

Het gaat niet echt goed met haar, ze huilt veel, vindt zichzelf nu ook lelijk..

Nou ja. Morgen weer verder.

Groetjes
Daenerys

Vragen of ze mee mag lopen?

Daenerys,

Je mag echt de juf duidelijk aanspreken op haar taak om jouw dochter een plek te geven in de klas. Juf kan de rij indelen naar de gym en dan ervoor zorgen dat jouw dochter met iemand kan lopen. En er is vast wel een triootje van drie vriendinnen aan te wijzen door de juf, die dan gezellig met zijn drieen mogen lopen. Bedelen of je naast iemand mag lopen. Ik word boos als ik dit lees. Ik begrijp waarom je dochter een hekel aan de juf heeft. je mag echt voor je dochter opkomen. Je noemt het geen pesten, maar ze heeft een kwetsbare positie in de groep en ik begin een beetje het idee te krijgen, dat de juf daar ook wel debet aan is. Niet iedere juf heeft evenveel gevoel voor groepsprocessen. Als je er met de juf niet uitkomt, zou ik het hoger op zoeken(intern begeleidster/directeur) want dit moet veranderen.

Dit is wel pesten

Buitensluiten is ook pesten. Ik zou dit zeker ook met ib-er en directie bespreken. De juf heeft er alle belang bij om zulke situaties af te doen als onbelangrijk. Dan hoeft zij zich minder in te spannen en hoeft ze niets uit te leggen aan haar collega's. En komt zij weg als een goede juf, die zo gezellig omgaat met haar klas.
Zo meteen is het schooljaar afgelopen, dan is deze juf buiten beeld, maar volgend jaar gaan de processen in de klas gewoon door. De trend is gezet en het zal moeite kosten om daar iets in te veranderen. De leerkracht van volgend jaar weet van niets en voor je het weet ben je weer een half jaar verder voor er iets gebeurd. Daarom is het belangrijk dat de directie en interne begeleiding op de hoogte zijn. Jij moet hun deel maken van jouw zorgen. En dan denk ik dat je het zeker niet kleiner moet maken dan het is, anders zullen zij denken dat het allemaal wel meevalt. En dan verandert er niets. Jouw dochter is aan het huilen en vindt zichzelf lelijk! Zij lijdt er dus enorm onder!
De ib-er en de directie kunnen de volgende leerkracht ondersteunen bij het weer terug draaien van dit buitensluitgedrag, maar dan moeten ze wel doordrongen zijn van de urgentie.
Kom voor je dochter op hoor! Dit is niet goed voor haar zelfbeeld.
Pippin

Update

dag allemaal,
dank voor jullie reacties. Bobbit, dit doet me goed.
Intussen is de juf wel om. Het popilijstje heeft toch nog iets goeds opgeleverd. Ze hebben nu dagelijks kringgesprekken waarin iedereen moet vertellen hoe het gaat. De groep is anders opgesteld: een deel in groepjes, een deel in toets-opstelling (rijen losse banken achter elkaar), en de juf krijgt begeleiding van de directie. Ieder incident in de klas, in de gymrij of op het plein moet gemeld worden. Daar zijn we wel blij mee. Dochter heeft intussen wel wat meer vriendinnetjes, maar ze baalt er natuurlijk nog steeds van dat kinderen uit haar klas kiezen voor dat andere partijtje.
Gelukkig speelt ze na school ook met andere kinderen.
Wat betreft haar zelfvertrouwen/ uitblinken: ze speelt prachtig viool. Een van de popi-meisjes uit haar klas heeft haar daar ook mee gecomplimenteerd omdat ze op de voorspeelavond was. Dat is natuurlijk wel aardig.
Gisteren hadden we een natuurexcursie, een fluistertocht. Haha. Fluisteren is echt niet aan deze groep besteed. Ik was mee als begeleiding. Een van de grootste *&@#!-kinderen kijkt gewoon weg, loopt weg en roept luidkeels als we naar de vogeltjes luisteren dat ze in Costa Rica (of all places) veel mooier zingen. Hij doet geen eens moeite. Ik had met hem te doen: moet het arme kind van 9 zo ver en zo lang stil zitten om van mooie dingen te genieten. Altijd maar het beste en zo zijn... maar ik was ook boos. Zo jong en dan al zo gedesocialiseerd... Ik weet er geen ander woord voor.
Ik merk dat ik als begeleider heel ongelukkig werd van die klas. Zoveel desinteresse, alleen maar blasé en herrie en opscheppen. Hoort het bij de leeftijd?
Johanna

Tja

Daarom zou ik nou nooit in zo'n vinexwijk willen wonen. Die witte tut middenklasse.

Maar goed, om even genuanceerder te zijn:
Je dochter is slim, school is niet haar enige sociale kader. Misschien kun je haar uitleggen dat je je soms wat (in uiterlijkheden) aan moet passen in sommige omstandigheden om er wat meer bij te horen. Dat dat niet zo leuk is, en dat het zonde is dat de wereld zo in elkaar zit, maar ja, als je er bij wilt horen...

Als ze dat kan, het is als volwassene al moeilijk (zeker als het niet voor een middag is, maar voor de hele week). En als het genoeg is...

Zou ze zelf naar een andere school willen? Ik woon zelf in Utrecht en bij ons in de buurt zijn leuke scholen waar meisjes niet allemaal alleen maar 'meisjes' zijn.