Dochter niet happy
weet eigenlijk niet precies hoe te beginnen.
Dochter(10) is 2 (school) jaar geleden vanschool veranderd omdat ze totaal vastgelopenwas. Vooral emotioneel, maar wat natuurlijk ook uitdraaide op cognitieve problemen.Ze functioneerde zwaar onder niveau, was depressief met doodsverlangen, chaotisch en nog meer.
Na testen ( buitrn school om) bleek ze hoogbegaafd, maar met trekken van ADD.
Doordat school niet begreep dat er een probleem was, dochter had gewoon een extra zetje nodig volgens hun of zal wel liggen aan het feit dat wij nederlands zijn en de school franstallig,andere soort opvoeding, is ze van school veranderd.
Het eerste jaar op nieuwe school is dochter helemaal opgeleefd, zit weer goed op niveau, had het niet echt moeilijk, maar dit jaar... dus al na zo'n 2 maanden merken we weer een zeer grote verandering.
Dochter heeft weer veel last van wisselende buien, agressief, negatief ect.
Nu heeft ze weer 2 parttimers voor haar klas, waar van er 1 over 2 weken weer weggaat en er misschien weer een andere komt, lesstof wordt erg doorelkaar gegeven waardoor kinderen niet meer weten waar ze mee bezig zijn.
Dit heeft dochter aangegeven als grootste probleem om dit moment. Oude school werkte ook met parttimers en dan ook met wisselende klassen.
Herkent iemand dit? Kan deze situatie kinderen zoveel stress en problemen geven? Is dit idd herkenbaar bij ADD?
En meer , hoe ga ik hier als ouder mee om? Ik heb 2 jaar lang geknokt met haar om haar "hoofd" boven water te houden, psychiaters en schoolartsen ect. Ik weet niet of ik de kracht bezit om weer het kind overeind te houden.
Avonden na elkaar gesprekken met haar hebben waarom het leven nog wel de moeite waard is breng ikgewoon niet meer op.
Ik ben zelf vroeg het huis uitgegaan omdat ik een broer heb die ze ongeveer het zelfde is en nu pas (na 40 jaar) gediostiseerd is met ADHD en hb.
wie heeft raad?
Stress
Mijn zoon heeft adhd. Maar alle veranderingen leveren bij hem grote stress op. Vooral veranderingen van zaken die hij niet leuk vindt (=school). Het is voor ad(h)d-ers echt ongelooflijk moeilijk om hun zaakjes te organiseren. Ook al lukt het goed, dan kost het nog heel veel energie. Als er dan een onduidelijk lesprogramma is, met twee part-timers die niet helemaal op elkaar zijn afgestemd, dan is dat bij mijn zoon reden voor grote woede en stress. Heeft hij het net met moeite begrepen, gelden er opeens weer andere regels.
Kan het zijn dat jouw dochter het ook zo ervaart?
Oja, hij was er zichzelf niet van bewust hoor, dat hij meer moeite moet doen dan een ander, om georganiseerd te blijven. Een kind denkt altijd dat iedereen het net zo ervaart als hij/zij.
