Dochter vertelt niets over school
Ze zit net een maand in groep 1, gaat er vrolijk naartoe, komt er vrolijk maar moe weer van thuis. Als je vraagt wat ze gedaan heeft, is het of niets of ze "weet het niet". Of ze is de hele dag naar het circus geweest.
Met de ouderochtend was papa er geweest en dat ontkende ze stellig. Gymen doet ze nooit, nou ja, we weten niet wat ze daar doet 
Morgen wel 10 minutengesprek, dus dan komen we er wel achter. Maar herkennen jullie hier iets van?
Chris
helemaal. Hier houdt ze het al vanaf september vorig jaar vol.
Maar ik vraag nu niet hoe was het op school of wat heb je gedaan op school maar bv: "Heb je nog in de chill-hoek gezeten?" Of juist iets wat ze liever niet doet: de bouwhoek, zodat ze wel moet reageren.
Nou en of ik dat herken
Hier deed zoon ook steeds 'niks'. Toen ik zoiets aan juf vertelde bood zij aan om een kort gesprekje te hebben waarin ze even kon uitleggen wat ze nou ongeveer deden de hele dag. Erg nuttig.
Dit is standaard bij kleuters, weet ik inmiddels. Eigenlijk vind ik dat ouders daarvoor gewaarschuwd moeten worden, als ze hun kind inschrijven :'o ja mevrouw, uw kind gaat straks zeggen dat het niets gedaan heeft, maar dat is niet zo'.
Vaak hangen in de klas plaatsjes van de activiteiten van die dag. Als dat zo is kan je daar een blik op werpen om een idee te krijgen van wat er op het programma staat (probleem bij mij is dat ik sommige plaatjes niet snap ), maar vooral de truc van amk is even klassiek als nuttig "je hebt zeker in de poppenhoek gespeeld?" "Nee, ik heb..."
Groeten,
Temet
Hier ook niet veel
De mijne gaat al 1,5 jaar en zegt nog steeds: ik wil het er niet over hebben. Ik raad soms wat en dit wordt dan ontkend of bevestigd.
Hij begrijpt goed dat ik mij zorgen maak over vanalles en lijkt juist om die reden er niet aan mee te werken. Aan anderen vertelt hij namelijk weleens iets, b.v. aan de oma's, maar ook alleen het hoognodige.
Wat ik soms doe, hier op ool gelezen, is juist iets stoms vragen, zoals: dus je hebt in de poppenhoek gespeeld... Neehee in de bouwhoek, enz..
Verwacht ook maar niet teveel van het 10-minutengesprek, dat heeft hier in ieder geval nog niets aan bruikbare informatie opgeleverd.
Voorbeeld
Is heel normaal en komt veel voor en heel veel ouders vinden het erg vervelend.
Ik kan het me helemaal voorstellen. Onze Stoffer was spaarzaam met informatie, maar bij hem hielp gericht vragen nog wel eens. Het hielp vooral heel goed om de klassenfoto erbij te hebben en in het algemeen over dingen van school te hebben. Ook hielp het om zelf goed te weten wat er ongeveer gebeurd was die dag. Dat vroeg ik wel eens aan de juf. Verder heb ik me er maar bij neergelegd dat hij liever vertelde over de vaardigheden van zijn zelfbedachte Pokémon, dan over de toren die hij had gebouwd in de bouwhoek. Trouwens... hij wilde mij altijd liever dingen laten zien in de klas (voor of na school) dan thuis erover vertellen. Dat kan ook meespelen.
Blik praat ongeveer 5 kwartier per uur, over alles wat hij hoor en ziet, dus dat gaat redelijk vanzelf.
Wat trouwens wel eens wil werken, is om zelf het goede voorbeeld te geven. We vertellen zelf ook niet altijd veel over wat er op een dag gebeurt, of het zijn dingen die niet direct aansluiten bij de belevingswereld van een 4-jarige (interessante meeting over de reorganisatie van de afdeling MOZ, ofzo).
Je kunt proberen om zelf wat vaker over enorm triviale gebeurtenissen van de dag te vertellen. Zo van: "Mijn collega Jan was jarig en die trakteerde op taart. En toen kwam Marie en die nam net het lekkerste stuk! En weet je wie ik op straat tegen kwam? Buurman de Wit! Hij had een lekke achterband"
Het is sowieso erg grappig om met elkaar op die manier informatie uit te wisselen (je gaat ook wat anders naar je eigen dag kijken), maar het geeft je kind ook een beetje een idee wat de bedoeling is.
Groeten! Maw.
Emmawee
Leuk dat je het opnoemt. Dat leek mij ook een heel goed idee, maar hier lukte het niet. Vertel eens over je dag mama: ik vertelde het een en ander. En hoe was het bij jou,zoon? Mama, ik ben zo moe geworden van je verhaal, ik heb nu geen zin meer om te praten.
Twee jongere broers
en dus mijn hele jeugd gesleten naast dit soort conversaties . Zoon houdt er ook niet van, het is dus soms niet alleen het niet weten hoe het moet maar ook gewoon geen zin erin hebben. (haha Joep, om jouw zoons reactie moest ik wel lachen!). Verder staat zijn mond ook nooit stil maar dat gaat dan vooral over de bouwdetails van zijn legokasteel, bijvoorbeeld.
Evengoed ga ik jouw tip ter harte nemen maw, want het lijkt me zelf wel leuk!
Herkenbaar
Wat ik doe is 's ochtends in de klas kijken welke dagritmekaarten er hangen en welke materialen er al klaar liggen. Dan weet ik al een deel van wat ze gaan doen en kan daar tijdens het kletsen op inhaken.
Voor een kleuter is tijdsbesef een raar iets. Duurt een tijdje voor ze je echt kunnen vertellen wat ze hebben gedaan op een schooldag.
Ach...
In groep 6 en 8 doen ze hier nog steeds "oh gewoon" en "niks, hoezo?" op school. Ik zie op hun werkbladen dat ze wel degelijk dingen doen, maar als ik wil weten wát zal ik gericht moeten vragen (heb je vandaag je topo gedaan?).
En zo gaat het al vanaf dag 1. Heel normaal dus.
Kaarten en schriftje
Buiten de klas ligt op een tafeltje een schriftje met de dagindeling en op het bord hangen de bekende kaartjes. Het schriftje lees ik altijd braaf voor, maar volgens dochterlief hing dat buitenspeelkaartje écht niet op het bord
Ik probeer haar wel te triggeren, maar ik kom er geen steek verder mee. Fijn te horen dat het bij meerdere kleuters zo is. Ze doen iig genoeg, gezien de knutsels die mee naar huis komen ("nee hoor, heeft de juf gemaakt" 
Als ik vraag wie er waren die dag, was iedereen ziek (of dood, ook een erg populair onderwerp op het moment overigens.)
Ach, het belangrijkste is dat het goed gaat, maar ik zou zo graag eens om het hoekje willen kijken
Ja hoor
Hier was dat bij de oudste ook zo, vertelde nooit veel. Was wel leuk...........
Nu de jongste kleutert hoor ik precies wat ze doen, welke liedjes ze zingen etc, zo'n verschil.
Muizemeis
Mijn jongste
vertelt ook nooit iets uit zichzelf. Ze wordt over anderhalve maand 18
Ik weet nog goed dat 'niks' het standaard antwoord was bij mijn kinderen. Ik heb het idee dat ze dan eigenlijk té vol met indrukken zitten om dat te kunnen verwoorden. Meteen uit school vragen 'hoe was het en wat heb je gedaan?' is een vraag die veel kinderen niet meteen kunnen beantwoorden. Het moet bezinken en na een poosje komt er dan opeens spontaan een verhaal. Als dat niet gebeurt zou je aan de hand van een nonchalant gestelde vraag een ingang kunnen krijgen. Ga er vooral niet voor zitten. "Heb je juf nog geholpen vandaag?" "Heb je met een auto gespeeld?" "Met wie heb je gespeeld op het schoolplein?" Doelgerichte vragen dus, niet te veel en niet te lang.
Tsja...
Mijn kinderen vertellen ook zelden of nooit iets over school (zijn inmiddels 8 en 9, en nu beginnen ze heel af en toe iets te vertellen...).
Toch merk ik aan hun gedrag wel hoe de dag op school was 
als ik iets vraag krijg ik ook zeer korte antwoorden. Gisteren vroeg ik aan oudste hoe het was op school "goed" was haar antwoord, en jongste hoe was het bij jou op school? "ja, ook goed! ik zit op dezelfde school weet je!" whoehahaha!
Ik heb het eens aangekaart bij de meester van jongste, en die had een heel simpele verklaring; jonge kinderen hebben de geweldige gave om puur in het hier en nu te leven, als ze eenmaal thuis zijn doet school er niet meer toe, voor hun bestaat het eigenlijk niet meer. Net zo zullen ze het op school nog niet veel over thuis hebben; die deur is nu dicht, we zijn op school.
groetjes, Tess
Hier ook hoor
Hier zijn mijn kinderen ook niet van het vertellen. Volgens mij ook deels omdat ze niet weten waar ze moeten beginnen (en 'weet niet' en 'niets' zijn dan hele makkelijke antwoorden)
Hier helpt het om
-iets raars te zeggen (o, dus je hebt de hele dag op je stoel gezeten?)
- Niet metéén uit school te gaan vragen, maar later op de avond pas.
-een gerichte vraag te stellen (wat is het leukste wat je vandaag hebt gedaan?, Met wie heb je gespeeld? etc)
Maar het heeft bij beide kinderen minstens een half jaar geduurd voordat ze wat gingen vertellen.
Update
Grappig om te lezen dat het bij veel kleuters zo is.
Ik probeer het nu met gekke vragen of rare verhalen van mijn werk (dat we pepernoten gingen bakken en dat ik in de poppenhoek had gespeeld.) Moest ze erg om lachen en af en toe ontglipt er dan iets wat zij gedaan heeft op school.
De juf was iig erg tevreden over haar, ze doet het erg goed en ze heeft het erg naar d'r zin, gezien ze nog zo kort op school zit.
En dat is het belangrijkst, toch?
