Dyscalculie, herkenning
Mijn dochter zit in groep 8, en heeft eigenlijk al jaren problemen met rekenen. Daar is op haar vorige school bar weinig aandacht aan besteed. Ze zit sinds het nieuwe schooljaar op een nieuwe school en eigenlijk komt direct het rekenprobleem naar voren.
Wat wij zien:
Ze vermijd het rekenen tijdens haar weektaak op school, waardoor ze haar rekentaak alsnog moet maken thuis als huiswerk. Dat wekt bij haar huidige juf onbegrip, waardoor het ook lijkt alsof mijn dochter haar eigen regels bepaalt wat ze wel/niet wenst te doen. Het tegendeel is echter waar, ze vermijd het omdat ze de sommen simpelweg niet snapt en het haar enorm frustreert. Maar ja, dat is natuurlijk geen slimme zet. Ze is er het kind niet naar om zoiets te ondermijnen, ander huiswerk/taken wordt wel serieus gemaakt.
Hulp vragen aan de leerkracht durft ze niet omdat de juf erg streng is, ze heeft een drempel om hulp te vragen. Ze denkt de leerkracht er geen aandacht voor heeft, kortom, mijn kind spartelt. Ik heb er met haar over gesproken en wat ze me zegt doet me gewoon zeer. Het lukt haar niet, ze snapt sommen niet en heeft eigenlijk een vorm van faalangst. Ze durft ook niet naar de juf uit angst dat ze een uitbrander krijgt.
Sommen waar ze moeilijkheden mee heeft:
keersommen (bv. 2,5 x 24,50), tafels, procenten, breuken. Als ik zie hoe ze daar op zit te ploeteren en hoe ze dat probeert uit te rekenen, dan lijkt wel alsof ze nooit geleerd heeft hoe dat moet. Ze zegt me ook dat het haar veel moeite kost om bv. in de supermarkt 3 prijzen bij elkaar op te tellen uit haar hoofd zodat ze bij de kassa weet hoeveel ze moet betalen. Dat alles baart me ernstig zorgen, ze zit in groep 8!
Ik ben ervan overtuigd dat ze op haar vorige school een slechte start heeft gehad met rekenen en bepaalde procedures qua rekenen er bij haar niet ingeprent zijn. Er is ook niet op gelet dat er iets niet goed ging. Bij de overgang naar haar nieuwe school hebben we onze zorgen qua rekenen geuit en gevraagd hier waakzaam op te zijn, omdat we -met het oog op de citotoest en vervolgonderwijs- graag zsm willen weten wat eraan schort.
Geen idee of de leerkracht dat nog in herinnering heeft van voor de zomervakantie overigens. Volgende week heb ik een gesprek met de juf hierover, over mijn vermoedens inzake het rekenen.
Ik ben erg benieuwd hoe een van jullie de problemen die mijn dochter heeft herkent, en of het een vorm van dyscalculie zou kunnen zijn.
Ik heb ontzettend met mijn mensje te doen, dit moet voor haar echt een martelgang zijn.
Herkenning en tips voor het gesprek met de leerkracht zijn erg welkom! Alvast bedankt!
Een en al herkenning
Mijn dochter had een vergelijkbaar rekenprobleem. Ze snapte er volgens mij niets meer van in groep 8. Eigenlijk was het al mis gegaan in groep 5 denk ik achteraf. Daarvoor was alles nog net te doen met de vingers. De tafels kende ze dan wel weer perfect, maar spontaan iets op of af trekken kon ze niet. Eigenlijk nog steeds niet. Ze zit nu in de 3e van het VMBO T.
Als rekenstof net was uitgelegd ging het nog, maar cito's waren dramatisch en dan bedoel ik een E.
Wat wij uiteindelijk gedaan hebben is het maar geaccepteerd. Wel hebben we haar een paar simpele strategieen geleerd om in elk geval de basics goed te doen. En dat betekent de gewone staartdeling en het gewoon onder elkaar zetten met uitrekenen van 2,75x34.
Net zoals vroeger zeg maar. Omdat de getallen waar je mee werkt dan klein blijven ging dat goed na wat training.
Ze heeft de eindcito ook niet zo best gedaan, rekenen percentiel minder dan 5 procent. Begonnen op VMBO kader, maar na de eerst klas opgestroomd naar Theoretisch. En wiskunde bleek een stuk makkelijker dan rekenen op de basisschool. Te meer omdat alles met de rekenmachine mocht.
Ik weet achteraf niet zo goed of we het nou goed of niet goed gedaan hebben. Maar het gaf wel rust toen mijn dochter geaccepteerd had dat het rekenen nou eenmaal niet haar ding was en dat ze wat mij betreft bepaalde stof maar gewoon moest laten schieten.
Gelukkig was ze erg goed in taal en spelling, er bleef genoeg over waar ze haar trots uit kon halen als ze weer eens een dramatische rekentoets terug kreeg.
Re: mama
Mijn dochter kent de tafels ook, maar ze moet er altijd over nadenken. Ze komen er niet automatisch en gestroomlijnd uit. Bij een som van bv 6x7 of 7x8, daar moet ze over nadenken. Maar goed, ze heeft ook meer problemen met rekenen.
Accepteren dat rekenen niet haar ding is, dat is op zich niet zo'n probleem. Maar wij zien ook wel met angst en beven de citotoets tegemoet. Dat is megazonde, want net als jij denken wij achteraf ook dat de problemen er al zijn sinds groep 5. Maar ja, dat is altijd achteraf en daar kun je nu verder niets mee. Wij balen er ook als een stekker van dat haar vorige school daar nooit iets mee gedaan heeft. Want ze ploetert dan eigenlijk al heel lang.
Wat ik wel belangrijk vind, is dat wanneer het inderdaad een vorm van dyscalculie zou zijn, dit ook daadwerkelijk wordt aangetoond. Dat heeft voordelen op de middelbare school, dat je kind meer tijd krijgt, of meer dingen mag uitrekenen met de rekenmachine.
We hebben altijd al gedacht dat er iets niet in de haak was, met leren. Maar wat, dat was redelijk onzichtbaar voor ons maar noem het gezonde achterdocht?
Ze is niet zo lang geleden getest bij de orthopedagoog en daar kwam een IQ uit van 118. Door die test wordt het nog ongrijpbaarder waarom je kind ploetert terwijl ze Havo/vwo niveau heeft. We hebben niet stilgezeten als het gaat om haar ontwikkeling, omdat er voor ons iets ongrijpbaars bleef bestaan dat er iets niet goed ging. Maar ja, wat.
Nu ik haar op haar nieuwe school opnieuw zie ploeteren met rekenen en ik er samen met haar (wederom) weer voor ben ga zitten kwam dyscalculie bij me op. En eigenlijk vond ik 'm niet eens zo gek gevonden. Het zou een hoop verklaren.
Ik ben benieuwd of er nog meer reacties komen, en dan zeker in het kader van herkenning van de symptomen die ik zie bij mijn dochter.
Inhalen?
Je verhaal doet mij denken aan mijn dochter maar dan met spelling. We hebben ons toen ook afgevraagd of ze mogelijk dyslectisch zou kunnen zijn. De juf heeft haar in groep 7 en 8 opdrachten meegegeven van groep 4, 5 en 6 die we dan thuis samen maakten. Nadat ze uitgezocht had welke fouten ze bleef maken. Ook vond ik een handig speeltje waar alle grammaticaregels met voorbeeld, ter naslag, opstonden en dat bleef in haar etui. Hoewel dochter nog steeds problemen kan hebben, als ze de vragen niet begrijpt of het is te rumoerig in de klas dan haalt ze een drie doordat ze zaken zo letterlijk neemt en niet tegen geluiden kan, en als ze het wel begrijpt haalt ze een tien. Ze had dus meerdere problemen met het leren van spelling, dat hebben we uit laten zoeken door een orthopedagogisch bureau. Ze was in de brugklas de enige die haar opdracht met behulp van de grammaticaregels op school zonder hulp kon maken.
Methode?
Hallo
Je schrijft niet met welke rekenmethode ze heeft leren rekenen en met welke rekenmethode ze nu werkt.
Verder meld je dat jullie bij het aanmelden je zorgen hebben geuit over het rekenen. Is daar toen verder niet op ingegaan? Ik neem aan dat de juf en/of de IB-er het onderwijskundig rapport wat door de vorige school opgestuurd is hebben bekeken? Heb je dat trouwens zelf ook bekeken? (is openbaar).
Als ik je verhaal zo lees heeft je dochter destijds inderdaad de basis niet goed aangeleerd. Dat kan ook aan de methode hebben gelegen. Heel veel kinderen hebben moeite met de tegenwoordige rekenmethodes.
Onze dochter is vanwege een verhuizing ook op een nieuwe school in groep 8 begonnen. Ook zij heeft moeite met rekenen en dat hebben wij ook gelijk aagegeven. Ze kreeg bijvoorbeeld op de oude school RT en daar is de nieuwe school mee doorgegaan. Verder was ze op de oude school al aan het rekenen met de methode "Maatwerk" en daar ging de nieuwe school ook gewoon mee verder.
Maatwerk heeft als voordeel dat de kinderen leren rekenen zoals wij dat "vroeger" ook leerden. Gewoon weer sommetjes onderelkaar schrijven e.d. Dus veel meer "cijferen". En toen kon onze dochter ineens wel veel beter rekenen!
Je zegt dat je een gesprek met de juf hebt volgende week. Ik denk dat je veel beter een gesprek met de juf en de IB-er kunt aanvragen.
succes
Volgens mij...
Het klinkt mij niet in de oren als dyscalculie - ik ben een leek.
Ik denk meer aan een automatiseringsprobleem. Of gewoon de tafels niet voldoende gestampt. Dat hebben meer kinderen. Die kinderen mogen dan bv met een tafelkaart werken. Tafels goed kennen (of tafelkaart) is ook weer essentieel om goed te leren delen en heb je ook nodig bij procenten en breuken.
Daarnaast kan het zijn dat ze basisvaardigheden mist. Die zijn volgens mij goed weg te werken met een lieve, geduldige RT-er die haar alles nog een keer rustig uitlegt. Waarschijnlijk valt dan het kwartje wel.
Re:
Ik ga de RT-er er ook bijhalen. Dat is inderdaad een zeer geduldig en prettig persoon.
Het stampen van de tafels en de basisvaardigheden, die zitten er niet goed in. Maar de vraag voor ons is nu waarom. Komt het omdat de vorige school dat slecht heeft gedaan (goede optie) of is er meer aan de hand?
Of is het EN EN. Ze heeft al eens begeleiding gehad, kort, op haar vorige school. Maar het kwartje valt dan wel, maar niet voor lang. Dat is ook hetgeen me zorgen baart.
Vandaar mijn berichtje hier, er zijn vast deskundigen op het forum, met kids die met hetzelfde hebben gezeten.
Volgens mij...
Het kan én én zijn. Maar ik denk niet 123 aan dyscalculie. Het maakt niet uit waar het precies aan ligt. Een RT-er (ik zou een particulier RT-er inschakelen) ziet waar het wringt...
Automatiseringsprobleem
mijn kids zijn dyslectisch en kunnen dus niet goed automatiseren. Mijn dochter is er zo slecht in dat ik heel lang heb gedacht aan dyscalculie naast de dyslexie. Ik heb haar op dyscalculie laten testen en de automatiseringsproblemen kwamen voort uit de dyslexie.
Ze is hb, doet tweetalig vwo maar kan geen tafels, vriendjes van 10 moet ze op haar vingers uitrekenen en verschillende tactieken voor het verwerken van opdrachten geven haar een grote verwarring. Klokkijken lukt haar nog steeds niet... (ze is bijna 14). Op school heeft ze door de dyslexieverklaring recht op een rekenmachine waardoor ze toch met wiskunde mee kan komen.
Dyslexie heeft dus niet alleen te maken met lezen en spellen maar kan dus ook bij rekenen voorkomen.
Onderzoek bij een goed bureau zoals bv Braams kan verhelderend zijn.
succes,
anita
Gesprek
Ik heb deze week een gesprek met de leerkracht.
En ik heb alle signalen die wij zien opgeschreven als onderlegger voor het gesprek.
Ik wil heel graag de visie van de juf omdat mijn dochter nu het idee heeft dat ze continue wordt gestraft terwijl ze hard haar best doet. Wij zien ook een soort van onmacht, het niet kunnen maar wel willen.
En het duurt niet lang voordat ze er zo de balen van krijgt dat ze niet meer wil. Die negatieve spiraal willen we zsm stoppen en haar helpen. En dat heeft ze ook hard nodig want einde basisschool is in zicht.
Iemand nog tips voor het gesprek?
Gesprek is geweest
En we hebben goede hoop. Juf zag ook dat er iets niet in de haak is en baalde er wel van dat mijn dochter nog niet eerder getest is, met oog op de cito.
We gaan nu alle zeilen bijzetten om eea boven tafel te krijgen. De IB-er gaat met mijn dochter aan de slag en we gaan intensief kijken wat er nu aan de hand is.
Want het zou best toch ook dyslexie kunnen zijn, die mogelijkheid staat nog open. Dat een kind de bieb leegleest zegt niets, aldus de juf.
Dank voor jullie reactis, die waren zeer nuttig!
Anita de wit
Ik ben zo benieuwd hoe je de schoolloopbaan van je dochter is verlopen. Hier ook een zoon (8) die hoogbegaafd en dyslectisch is. Hoe kwamen jullie er achter? Hoe gaat het op het VWO? Hoe is je dochter door de Cito's heen gerold? Hoe was haar leesontwikkeling? Spelling? Kortom, erg benieuwd!
