Gesprek met juf die de 'pik' heeft op dochter...(lang)
Volgende week hebben wij een gesprek met een juf die volgens dochter de 'pik' heeft op haar.
Erg tot onze verbazing trouwens. De 'klachten' die deze juf over haar heeft hebben we nog nooit gehoord. En ze zit al 3de jaar V.O. dus we hebben al heel wat leraren/mentoren gehoord over haar. Dochter is niet zo erg 'anders' dan andere gemiddelde pubers. Ze heeft soms 'puberneigingen' (maar niet eens zo erg), is enigzins chaotisch en is snel afgeleid. Maar ondanks die wat lastige dingen komt ze altijd op tijd, maakt d'r huiswerk redelijk en haalt genoeg voldoendes om makkelijk over te gaan.
Maar volgens deze juf doet dochter 'niks' en misdraagt ze zich continu, heeft grote monden (waar ik me al helemaal niks bij voor kan stellen) en probeert ze zelfs de lessen te saboteren (?).
Dochter is wel een kind dat thuis altijd alles verteld.De leuke en ook de minder leuke dingen. Dus ook dat ze de les uitgestuurd is door deze juf (nog nooit vertoont, bij deze juf al 4 keer dit jaar!), d'r telefoon is ingenomen (ook nog nooit vertoont en dit jaar bij deze juf al 2 keer) en dat ze moet na-komen of naar de rector moet (ook nog nooit gebeurd en bij deze juf ook al verschillende keren).
Er is iets goed mis met deze juf en dochter dat moge duidelijk zijn.
Dochter is er vrij 'gemakkelijk' onder, maar ze baalt er wel van want ze vindt het vak dat deze juf geeft ook nog het leukste vak (!) en ze baalt er ook van omdat ze geen idee heeft waar de aversie van juf vandaan komt.
De enige 'aanwijzing'die ze wat betreft heeft is dat ze de juf ooit tegen een andere juf heeft horen praten (toen er net iets gebeurd was) en ze het had over "dat geblondeerde....." , volgens dochter bedoelde ze haar daarmee. Maar dat lijkt me zo sterk, dochters haar is van nature namelijk zo...en wat is er mis met natuurlijk blond haar? (maar je weet hoe pubers kunnen denken)
Juf schijnt haar hele groep vriendinnen eigenlijk niet te mógen als ik dochter moet geloven. Ze heeft meer op met een ander groepje meisjes die wat 'tuttiger' zijn, wat 'netter' qua uiterlijk, maar ook enigzins arrogant. De vriendinnengroep van dochter is meer een zooitje 'ongeregeld' zeg maar.....van alles wat en maakt niet uit. zoiets.
Ik had met dochter er al over gehad. Wij gaan samen met die juf praten. Dat wilde dochter wel, want ze heeft er gewoon genoeg van. Omdat al haar vriendinnen hier waren gisteren kwam het gesprek op deze juf en dat het zo 'cool' was dat dochter en ik een gesprek met d'r hebben aangevraagd. Afijn, die meiden beamen allemaal dat juf de pik heeft op dochter (tuurlijk, het zijn haar vriendinnen), maar nu begonnen ze verhalen te vertellen die ik nog nooit gehoord had.
Juf heeft dochter aan d'r arm de klas uitgesleurd.
Juf schreeuwt dochter regelmatig recht in d'r gezicht op een afstandje van 5-10 cm.(zéér regelmatig, elke week wel)
Juf duwt dochter bij praktijklessen regelmatig terug op d'r stoel als ze (net als de rest) wil opstaan omdat wat voor de rest geld niet voor dochter geld (?).
Nu is man dus erg boos. Errug boos. En ik eigenlijk ook...is dat mens helemaal gek geworden ofzo?
Man en ik hebben besloten dat ik alleen naar dat gesprek ga. Ik ken mijn man, die wordt woest als ze 1 verkeerd woord over zijn dochter zegt nu die dit alles weet....
Ik ben geduldiger, rationeler. Dochter gaat mee (stoere meid, is niet gauw bang), vooral om onterechte beschuldigingen meteen te kunnen elimineren.
En we stellen haar mentor in kennis hierover.
Maar hoe gaan we dat gesprek in? Haar cijfers zijn oke (dank zij de duojuf die vol lof is over haar). Begin ik meteen met: Ik heb gehoord van dochter dat u ....en ik wil dat u daarmee ophoud? Of probeer ik een oplossing te vinden in dit conflict tussen haar en dochter?
Want dochter moet nog wel dit jaar en volgend jaar met haar verder....
groeten albana
Juf laten praten
Nou ik zal als eerste proberen de juf zoveel mogelijk te laten praten. Dus een open vraag stellen in de trant van ' wat is er aan de hand juf ...." en iets van 'kunt u voorbeelden noemen'
Uiteraard zou ik wel zorgen dat alle voorbeelden die dochter en haar vriendinnen hebben verteld genoemd worden, maar ik zou zelf dus eerst juf uithoren.
Maxime
Vraag naar feiten
En vraag vooral door. Feiten. voorbeelden.
'ze doet altijd zus.., ze doet altijd zo..., ze saboteert...' Daar kun je niets mee. Hoe vaak gebeurt dat dan? En wat gebeurt dan precies? Op bepaalde momenten? Bepaalde aanleiding? En wat doet de leerkracht op zo'n moment? Hoe zou het volgens de leerkracht beter kunnen gaan? Hoe zou het volgens dochter beter kunnen gaan?
Succes!
Jee
Ik vind het nogal wat! Wat onprofessioneel van de juf.
Laat haar eerst haar zegje doen, en instrueer je dochter dat ze niet mag onderbreken of in de verdediging mag schieten. Als de juf klaar is. mag jouw dochter. Laat haar tegen de juf praten over wat haar dwars zit, en over het vak zelf, wat dat met haar doet. Door naar jouw dochter te luisteren (vraag ook de juf om niet te onderbreken/verdedigen), kan ze hopelijk het (puberend) gedrag loskoppelen en het pedagogisch inzien (dat heeft ze hopelijk, immers geleerd).
Of je kunt eerst je dochter aan het woord laten, en dan de juf. Zoiets? Succes!
groetjes, Olief
Albana
Lastig, goed dat jij hebt besloten alleen met dochter te gaan, want als je man zo heetgebakerd is zal er van een goed gesprek minder gauw iets komen. Een gesprek kan soms heel verhelderend zijn. Misschien ziet juf helemaal niet wat zij 'verkeerd' doet, misschien ergert ze zich inderdaad aan dochter en dan kan een goed gesprek veel oplossen, voor beide partijen. Want nu ziet jouw dochter alles wat deze juf doet ook negatief en zal daarbij ook overdrijven, net zoals juf misschien de dingen die dochter doet en zegt te zwaar neemt. Ik heb de ervaring dat zo'n gesprek goed kan werken als beide partijen er voor openstaan (met mijn kinderen ook wel meegemaakt).
Aanhoren
Ik zou ook iets hebben van: "Juf, ik heb begrepen van mijn dochter dat er de laatste tijd wat problemen zijn ontstaan, ik wil graag jou kant horen."
Het lastige is dat je dochter kan vinden dat ze niet brutaal is ( anderen hebben tenslotte ook geen problemen met haar?) maar dat de grenzen van deze Juf wat smaller zijn. Een uitdagende blik kan voor de èèn niet belangrijk zijn en voor een ander zeer irritant.
Of ze heeft wel goede cijfers maar is haar lichaamstaal bij deze juf net verkeerd. Ongeïnteresseerd tonen kan al genoeg zijn om bij de Juf het nekhaar overeind te krijgen. Of ze liggen elkaar gewoon niet en is er geen echte reden voor Juf om zo te doen. Sowieso heeft ze niet het recht om aan je dochter te trekken en tegen haar te schreeuwen.
Of er is een duidelijke reden waarom ze "de pik" op je dochter heeft. Nou, dan heb je tenminste een reden voor haar gedrag. Als ze dat durft toe te geven.
Wacht even
Jij had gisteren de hele vriendinnengroep over de vloer, ze horen dat je gaat praten met de juf, en ineens komen er allerlei heftige verhalen boven. Ik zou er rekening mee houden dat die verhalen dan wel eens een tikje overdreven kunnen zijn.
Een hele groep meiden denkt "cool, die gaat juf eens even op haar nummer zetten" en als gevolg van het groepsproces doen ze er allemaal nog een schepje bovenop.
Ik zeg niet dat het per se zo is, maar zo kán het gegaan zijn. Wat jouw dochter die "altijd alles vertelt" heeft hier dus ook wat informatie achterwege gelaten, óf die informatie wordt nu door het groepje ineens achteraf aangedikt.
En wat gaat er dan aan vooraf dat juf je dochter aan de arm de klas uitsleurt? Gebeurt dat zomaar out of the blue? Of is de dochter de klas uitgestuurd en weigert ze te gaan? Als er zo ineens wilde verhalen op de proppen komen zou ik dat niet zonder meer zo overnemen.
Dus inderdaad eens aan juf vragen wat er volgens haar aan de hand is. Dat je hoort dat het niet klikt tussen haar en dochter, en of er iets aan te doen is.
Als het gaat over grote monden en telefoons innemen, dat zijn bij uitstek onderwerpen waar kinderen in hun eigen beleving "niks gedaan hebben", maar in de beleving van de docent hnderlijk gedrag plaatsvindt.
Telefoons
Ik vid het verhaal over de telefoons ook wat raar. De kas is groot dat op school de regel is: geen mobiel in de klas. Hoe kan de docent nu een telefoon innemen, die in de tas zit? Ik kan mij niet voorstellen dat ze een telefoon inneemt, die niet in het zicht is.
Even allemaal tegelijk
het grappigste advies vindt ik deze keer van alex. Je reageert precies zoals mijn man zou doen....Dus daarom neem ik 'm ook niet mee deze keer.
In Wil's advies kan ik me het meeste vinden. Ik denk ook dat er 'iets' is waardoor dochter op docent werkt als een lap op een rode stier. het enige dat ik kan bedenken is dat dochter bij dingen die haar echt 'raken' nogal stoïcijns kan reageren...Net of je haar niet bereikt ofzo, of de verbinding even tijdelijk verbroken is. Ik weet dat dat een houding is van dochter, ze gaat even op 'out' omdat het haar tijd kost d'r emoties/reacties in bedwang te houden. Juist een stoïcijnse houding geeft bij haar aan dat het haar wat doét...Maar misschien interpreteerd deze juf het wel andersom. Dat is maar een idee van mij, maar ik denk dat het een goede gok is.
Ja natuurlijk 'gebeuren' er wel dingen die aanleiding zijn voor de reactie van juf. En die vertelt dochter ook wel...maar wat dochter het meeste dwars zit is dat als een ander in de klas precies hetzelfde doet er door juf niet zo gereageerd wordt. Net of juf andere/strengere regels voor haar heeft....Ik denk ook dat dochter eerst wel reageert in de trant van: "huh, maar net moest....er niet uit voor hetzelfde en waarom ik nu wel..." En dat zou de woede van juf kunnen aanwakkeren en misschien ziet juf dit wel als 'brutaal' zijn en een grote mond hebben. Maar ik begrijp ook uit de verhalen dat als anderen hetzelfde reageren juf dit niet brutaal vindt en soms zelfs diegene gelijk geeft en d'r straf intrekt. Dat met die telefoon,eruit sturen enzo ik weet de verhalen erachter. Maar ik denk ook dat juf enigzins overdrijft. Wat dat betreft denk ik ook, waarom gebeurd dat dan alleen iedere keer bij deze juf? En nooit bij een ander?
Zelfs de rector was het al opgevallen, die heeft dochter er al op aangesproken....zo van alweer? En weer bij die juf??? Hoe kan dat nu, ik heb jouw in al die jaren nog nooit gezien en nu om de haverklap?
Wat betreft de verhalen van die meiden. De meidengroep is niet vaak compleet bij ons. Het is dus niet zo dat ze hier wekelijks over de vloer komen...we wonen te ver weg daarvoor. Ze waren gewoon hier (geloof de 2de keer) en natuurlijk zijn de oudergesprekken van volgende week hot-item. Dus ging het even daarover. Ik geloof niet dat ze overdrijven of het aandikken. Dat denk ik door de reactie van dochter. Die werd rood en later toen ik verhaal haalde waarom ze dat niet verteld had zei ze dat ze wel wist dat wij daar 'boos' om zouden zijn en dat ze dacht dat we op zouden bellen en dat juf dan nog meer de pik op haar zou hebben daardoor....(en dus nog meer straf). We hebben er nog even over door gepraat...en ze zegt dat ze zelfs 1 keer heeft zitten huilen bij de rector (die er niks van begreep en dochter niet aan de praat kreeg en haar uiteindelijk met een flesje drinken in de kantine heeft gezet).
Ik wil ook gewoon dat juf zich inhoud. Ze moet gewoon van dochter afblijven. En de reactie van juf wordt steeds 'erger'. Nu zal ik een 'gewoon' gesprek gaan houden, maar ik heb dochter beloofd dat als ze nog 1 vinger naar d'r durft uit te steken ik een officïele klacht indien. En dat ben ik ook echt van plan...
alvast bedankt, nog meer tips welkom.
groeten albana
Mentor bellen
Hoi albana
Als je dochter een goede mentor heeft zou ik die even bellen of mailen om advies te vragen voor het gesprek. Je legt dan uit dat je heel graag een constructief gesprek wil voeren met de juf en of de mentor hier tips voor heeft. Misschien heeft hij/zij al een idee waar de problemen liggen en heb je een onafhankelijk advies voor het gesprek.
succes
Saar
Zou je de mentor
er niet bij kunnen vragen als onafhankelijk persoon? Ik weet of dat kan maar dan heb je wel allebei iemand om te "sturen"?
Meenemen ja
Goed dat je haar meeneemt. Heb ik ook eens gedaan bij docentenspreekavonden.Heel nuttig.
Mijn zoon zat altijd vol verhalen over betreffende leraar die hem zo onheus zou bejegenen maar tijdens die avond heb ik geleerd dat mijn zoon lang niet zo braaf was in de les als hij beweerde.Hij zat daar te keten ,maakte geen huiswerk en zat vooral poppetjes te tekenen (terwijl het geen tekenles was)
Maar wie weet ligt het in jullie geval wel meer aan de juf.
Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger ook vrij braaf was behalve bij 1 lerares die het bij iedereen moest ontgelden. Ik werd er bijna eke les wel uitgestuurd en had met regelmaat strafwerk.Mijn moeder is echter nooit naar de lerares gegaan. Ze liet me mijn straffen gewoon uitzitten en nam aan dat de lerares wel een reden zou hebben voor haar sancties.En als ik het weleens heel erg onterecht vond zei mijn moeder dat het leven nou eenmaal niet altijd rechtvaardig was en dat ik daar ook mee moest dealen.
Damajo
Mentor
ja die mentor bellen was een goed idee geweest, maar helaas haar mentor is al 2 maand ziek (ligt plat i.v.m. zwangerschap, duurt nog tot zomer..). Ze heeft wel een 'invalmentor', die ook een eigen klas als mentor heeft en hun klas er de rest van het jaar 'bij' doet. Daar heb ik ook wel aan gedacht, maar of dat echt nuttig wordt vraag ik me af. Die invalmentor kent hun stukken slechter en heeft z'n eigen klas ook nog...
We hebben wel ook een gesprek met de duo-juf, die hetzelfde vak geeft. Niet dat ik met haar over d'r collega wil roddelen, maar zo hoor ik tenminste ook hoe dochter het indiezelfde les (waar ze supercijfers haalt) wél goed doet en kan ik ook tegen bewuste juf zeggen, waarom gaat het bij u collega zo anders/c.q beter? En wat kunnen we eraan doen dat het bij u ook zo gaat? (ofzoiets) En met haar ex-mentor van vorig jaar (nu leraar aard. en maatschappij) die haar ook goed kent, die is 2 jaar haar mentor geweest en daar kon zowel zij alsook wij het prima mee vinden. Omdat maatschappij ook altijd een vak is dat haar wat minder ligt lijkt me dat zowiezo wel nuttig.
Had ik die incidenten die echt te ver gaan maar meteen geweten, dan had ik dezelde dag nog gebeld met betreffende juf...dat had me veel beter gelegen, dan zo'n gesprek achteraf en zoveel incidenten bij elkaar, snap je wat ik bedoel?
Ik ben niet bang voor 'overdijven' van dochter, dat doet ze wel, maar dan gaat het anders, dit zit haar te veel dwars, ze neemt het té serieus. Het is gewoon niks voor dochter om zoiets niet te vertellen, dat ze al bang is dat wij bellen en de juf haar dan nog meer zal straffen. Dat 'past' helemaal niet in het gewone dagelijkse geklaag over leerkrachten dat we natuurlijk héél vaak horen(te moeilijke repetities, te strenge leraren etc. etc.). Dit is heel anders. En dochter weet dat als ze dit vertelde dat het 'menes' zou worden...daarom vertelde ze het niet. Ze houd zowiezo al niet van ruzie, gedoe en als wij ons dan nog zorgen maken erbij ook nog.
Dochter wil wel mee. Dat is het probleem niet. Ze wil het zelf liever ook 'oplossen' dan nog meer gedoe. En ik denk ook dat met mij naast haar ze haar 'mannetje' (of vrouwtje) wel staat....
En deze juf is geen juf die de klas niet aan kan. Die hebben ze ook wel(een leraar), maar eigenlijk vindt dochter dat vooral 'zielig' en doet ze wel mee aan het geklier als ze die leraar hebben (dat gaat vanzelf schijnbaar) maar overheerst de zieligheid toch meestal en schijnt ze soms zelf de klas tot orde proberen te roepen. Wat gezien haar stemvolume wel logisch is...dat zij dat doet en niet een ander. Als mijn dochter schreeuwt hoor je jezelf niet eens meer namelijk.
Bah, wat een vervelend iets zo'n gesprek zeg. Ik heb ook mijn stiefvader al om raad gevraagd...die is 30 jaar leraar en menor en conrector geweest. Dus ik ken alle ins en outs van klierende pubers/klassen ook uit de verhalen van de andere kant. En zelfs hij vondt aan de arm de klas uittrekken en hoe ze vertelde van dat schreeuwen in d'r gezicht véél te ver gaan (en dat wil wat zeggen).
groeten albana
Herkenning (lang)
Ik herken dit ook destijds toen me oudste zoon nog op de middelbareschool zat. Bij alle leraren had hij nooit problemen. En de leraren hadden ook nooit problemen met hem. Maar bij 1 Lerares ging het niet goed. Constand stuurde ze hem er uit in totaal 6 keer! En dat alleen dus bij 1 lerares. Want bij andere leraren werd hij er nooit uitgesturd of straf kreeg. Maar bij haar wel. Zoon is nogal een binnenvetter dus hij vertelde daar nooit iets over. Zijn cijfers waren wel laag voor haar vak (biologie). Dus op een ouderavond had ik dus een gesprek met haar. Ze bood gelijk haar excuses aan me aan ik was verbaasd maar de reden was ze had hem een keer voor de klas voor gek gezet. Mijn zoon kan niet mooi tekenen en ze moesten een voorkant tekenen voor een verslag. Toen ze rondliep door de klas en me zoon zag tekenen zei ze er wat van en pakte een tekening van een andere kind en zette die tekening zo voor zijn neus !
Dus eigenlijk vrij logisch dat het tussen me zoon en haar destijds nooit meer goed kwam. Andere kinderen uit zijn klas hebben destijds een klacht ingediend bij zijn mentrix en deze lerares is ook aangesproken door de directie. Eind dat schooljaar ging ze ook weg. Was haar eerste jaar op die school destijds.
Barbara
Open gesprek aangaan
Ik zou inderdaad het gesprek open ingaan met deze lerares. Gewoon zeggen dat ik het idee heb dat het niet zo goed loopt in haar les met dochter en wat zij denkt dat daarvan de oorzaak is en wat dochter er aan kan doen om dat te verbeteren. Niet alleen zal de lerares zich makkelijker uitspreken als de sfeer open is en niet verwijtend maar daarnaast is het ook veel constructiever. Dochter zal toch nog verder moeten met deze lerares dus ze zal toch een manier moeten vinden om met haar om te gaan. Dochter is helaas veel afhankelijker van lerares dan andersom en zal dus waarschijnlijk de wijste moeten zijn in dit gebeuren.
Om terug te komen op allerlei incidenten die gebeurd zijn lijkt me niet zo constructief. Dan krijg je vrij vlug een sfeer waarin de lerares zich gedwongen zal voelen om zich te verbeteren en dan komt er toch niks meer uit het gesprek. Beter om een manier te vinden waarbij beide partijen in de toekomst met elkaar door een deur kunnen en dus in het gesprek voornamelijk je te concentreren op een beter verloop van de communicatie in de toekomst.
Verder is het sowieso altijd lastig om de complete waarheid in dit soort incidenten te achterhalen. Je was er tenslotte zelf niet bij en bovendien heeft lerares waarschijnlijk een heel ander perspectief dan dochter. Dat hoeft niet persé te betekenen dat een van hun liegt maar meer dat ze zaken anders zien. Dat dochter voor zaken de klas uit wordt gestuurd waar een ander niet voor de klas wordt uit gestuurd is volgens mij een bijzonder vaak voorkomend fenomeen. Meestal hebben docenten ook zo hun voorkeuren en vaak kunnen ze dat niet verbergen. Oneerlijk maar zo is het nou eenmaal. Als leerling zul je een bepaalde dosis oneerlijkheid aan moeten kunnen. Niet leuk maar zo werkt het.
Maylise
Dank maylise
daar heb ik wel wat aan...kan ik wel wat mee.
Heb je nog een idee hoe ik juf aan d'r verstand peuter dat ik in de toekomst dit soort incidenten niet meer pik? maar dan in betere bewoordingen dan hé?
Wat betreft die incidenten, nee wat mij betreft hoeven we daar ook niet op terug te komen. 't is toch ook al gebeurd. Dus wat zou het helpen? maar ergens wil ook graag uitspreken dat ik de manier waarop ze dingen doet niet door de beugel vindt kunnen.
groeten albana
Ja goed hé?
maar het went nog niet echt...ik heb nog nooit zó vaak de back-space knop ingedrukt als de laatste tijd.
Het komt denk ik omdat ik me hier niet 'officiëel' voel...op het werk doe ik het wel automatisch. Raar hé?
Als ik een collega mail (op werk dus) zo tussendoor en mail van: hoe laat ga jij koffiedrinken of iets dergelijks, gebruiken wij ook nooit hoofdletters, idem als ik vrienden mail of sms of de kinderen of what ever.
Ik ben blij dat je het ziet! Dat geeft me weer even moed om het vol te houden.
groeten albana
p.s. en misschien heb je wat dat peuteren betreft wel gelijk...
Niet pikken
De vraag is wat je niet meer pikt want het is nog even de vraag of de situatieschetsen van je dochter en haar vriendinnen de zuivere waarheid is.
Mocht de juf bevestigen je dochter om niets met grof geweld de klas uit te sleuren dan is het wel tijd voor duidelijke afspraken ja.
Damajo
Bevestigen damajo?
en gij gelooft dat de juf dat zal bevestigen?? of het waar is of niet ik weet zeker dat juf het in ieder geval niet zal bevestigen....ze zou zich hoogstens door d'r lichaamstaal verraden...
groeten albana
Moeilijk, maar de boodschap komt wel over
Heb toevallig vandaag een dergelijk gesprek gehad, zij het dan met een leerkracht op de basisschool.
Het ging om het feit dat diverse kinderen steeds thuis kwamen met verhalen over een Chineesje in de klas die oorvijgen krijgt, aan z'n haren en oren wordt getrokken. Daarbij kwamen nog een aantal pedagogisch sterk achterhaalde methodes die in het algemeen in de klas gehanteerd we(o)rden. In het algemeen zijn de meeste kinderen een beetje bang voor de juf, en het gaat hier nb om groep 3, hier in Griekenland de 1e klas van de lagere school.
De juf heeft vrijwel alles ontkent en naar mijn mening de boel aardig verdraait. Dit heb ik zo gelaten omdat het anders jouw woord tegen het hare is en daar schiet je weinig mee op. Ik had ook niet anders verwacht. Wat mijn bedoeling van dit gesprek echter was, was de boodschap overbrengen dat een aantal ouders niet akkoord gaat met dit soort gedrag en dat ze in de gaten wordt gehouden. Dit is op een heel geciviliseerde manier gebeurd, zonder beschuldigingen oid.
Ik denk dat dat ook het meeste is wat je uit zo'n gesprek kan halen want zoals je zelf al zegt, de juf gaat zoiets echt niet bevestigen. Ik denk dat als je het gesprek netjes houdt maar wel duidelijk door laat schemeren dat je, mocht het echt waar zijn, zulk gedrag echt niet accepteert, er duidelijk verbetering op zal treden.
Waar het mij om gaat..
..is dat je zo neutraal mogelijk naar het gesprek moet gaan.Ik krijg de indruk dat dat niet zo is, dat je er toch enigzins al vanuitgaat dat de hoofdschuld bij de lerares ligt omdat je dochter elders geen last veroorzaakt.Dat hoeft niet zo te zijn.
Mijn zoon deed zich bij 1 bepaald vak voor als zogenaamd het braafste jongetje van de klas en de leraar was o zo onredelijk, maar het verhaal bleek heel anders te liggen.Ik heb hem eens meegenomen naar de lerarenspreekavond.
Misschien was de leraar tegenover hem wat geirriteerder maar zoon kan erg arrogant overkomen en bleek lang niet zo braaf als gedacht.In die les zat zowiezo een groepje lastpakken en mijn anders zo brave zoon deed vrolijk met hen mee.
Ik heb mijn zoon aangeraden eieren voor zijn geld te kiezen en zich nu eens echt als het braafste jongetje van de klas te gedragen omdat dat het meeste oplevert (vooral op zijn cijferlijst).Bovendien vind ik dat hij zich gewoon correct moet gedragen tegen anderen, en dus ook ( en zeker) tegen leraren.Daarnaast heb ik de leraar gevraagd mij direct in te lichten over wangedrag/ vervelend gedoe.Dat heeft goed geholpen.
Maar zoals al eerder gezegd: misschien heb je hier inderdaad te maken met een uiters onredelijke, selectieve en heetgebakerde juf.Ik ben benieuwd wat het gesprek oplevert.
Damajo
Het resultaat!
Wij hebben gisteren ons 'contructieve' gesprek gevoerd. En het was ergens tussen wat ik al dacht en wat jullie dachten in....Juf heeft inderdaad 'moeite' met dochter, met name haar 'houding' als ze overhoop liggen (wat ik dus al dacht dat stoïcijnse). Dat dochter dus toch meekreeg wat juf zei op zo'n moment en dat ze dat thuis vertelde verbaasde juf behoorlijk zag ik wel. Juf dacht dat dochter het niet 'wilde' meekrijgen en ook niet zou vertellen. Dus dat was al een punt voor ons.
Verder is de situatie in de klas ook om moeilijkheden te verwachten. Er wordt gewerkt in 3-tallen. Allemaal groepjes van 3. Nu heeft dochter de pech dat ze al een tweetal was, met 1 vriendin en die vriendin is vrijwel het hele jaar al afwezig (erg ziek geweest, geopereerd etc.). Dat houd in dat ze al het werk dat anderen in groepjes (van bijna allemaal 3) doen alleen moet doen. Buiten dat het dus véél meer werk is is het ook erg ongezellig. Dus loopt dochter veel heen en weer, meer dan nodig is. Tot irritatie van juf. Het schijnt dat andere juffen hier coulanter mee om gaan...die laten dochter in d'r uppie aansluiten bij een andere tweetal waarvan er 1 b.v. ziek is. Of meedoen met een andere 3-tal dat even ver is met de opdrachten. Deze juf wil dat per sé niet (het bleef onduidelijk waarom en ze was wat dat betreft niet te vermurwen). En hier schijnt de 'angel' te zitten (zo zie ik het). Dochter voelt zich 'oneerlijk' behandeld door juf omdat ze als enige alleen moet werken en gooit daardoor alleen maar nog meer de kont tegen de krib als er 'iets' is. Maar juf schijnt dat niet te zien/te snappen. Ook klaagt dochter dat juf alleen negatief commentaar heeft...er is nooit iets goed of deugt niet. Dat was volgens juf niet zo, zo had ze gisteren nog dat en dat gedaan en dat was érg goed gegaan...waarop dochter uitviel: " Maar U zei alleen dat, dat en dat nog beter moest!" Ja, zei juf, maar ik zei niet dat het slecht was....
Ik geloof dat ik wel tot juf ben doorgedrongen dat het niet erg stimulerend werkt je best te doen als je altijd alleen negatief commentaar krijgt en dat het leuk zou zijn als ze ook eens zou horen als iets wel goed gaat.
In ieder geval was duidelijk dat dochter zich dingen veel méér aantrok dan juf ooit gedacht had. Dat heeft denk ik al behoorlijk geholpen.En ook dat dochter alles thuis verteld. Juf zei dochter in het vervolg als haar dingen 'dwars' zitten gewoon na de les te komen dan kunnen ze erover praten. Juf heeft belooft wat positiever commentaar proberen te geven en dochter heeft belooft wat minder heen en weer te lopen.
Daarna nog gesprek met juf van hetzelfde vak, maar daar kan ze wel goed mee. Na even wat aanloopproblemen in het gesprek omdat de 'probleemjuf' in het lokaal bleef rondhangen, heb ik maar gewoon gezegd dat we bij haar kwamen omdat het bij haar wél goed gaat met dochter en bij de andere juf totaal mis. En dat ik dat jammer vind omdat dochter het wel een leuk vak vindt en het zo mis loopt....Deze juf erkende wel dat ieder zo z'n eigen aanpak heeft en dat het met de een beter 'klikt' als met de ander. En dat de ene aanpak beter voor de een werkt als voor de ander. En de grote problemen die dochter veroorzaakt bij de probleemjuf, doet ze in mindere mate bij deze juf ook wel,(zoals dat heen en weer lopen) maar die vindt het niet zo erg, zolang ze d'r werk maar af heeft en het voldoende is. Deze juf en dochter schijnen ook wel eens te praten over de 'probleemjuf' (voor mij een verassing) en deze juf schijnt dochter wel eens 'tips' te geven en tot de orde te roepen als er wat is en dat schijnt dochter goed op te pikken. (hoera!!! een medestander) Ik heb juf gevraagd om dat vooral váák te doen...tenslotte ben ik er niet altijd bij, toch? En deze juf vindt dat dochter best goed werkt, alleen heeft ze erg moeite met dat alleenwerken, maar eigenlijk vindt juf dat vooral 'pech' en begrijpt ze dat heen en weer lopen daardoor best.
Deze juf wil in het teamoverleg eens aankaarten of dochter niet bij alle lessen in een ander groepje erbij mag. Want het was haar niet bekend dat dochter alleen bij die ene juf dat per se niet mocht. En dat zij en die anderen er coulanter mee omgaan...
Ik dacht dat dat een goed idee was, maar dochter schrok er erg van, die werd helemaal emotioneel en wilde dat hélemaal niet. Tot verbazing van deze meedenkjuf en mij. Toen we d'r enigzins gekalmeerd hadden zei ze dat ze dat niet wilde omdat probleemjuf dan zéker ervoor zou zorgen dat ze in álle lessen alleen moest werken....
Volgens aardige juf zou dat beslist niet gebeuren, ze had nét zoveel in te brengen als probleemjuf en zou dat niet toestaan. Uiteindelijk geloofde dochter haar, maar ik zag wel dat deze juf zich een hoedje schrok van de emoties die bij dochter de overhand kregen. Ze zei ook iedere keer: " meisje toch, wat is dat toch? Zo ken ik je helemaal niet." en kneep dochter in de wang. En toen we weg gingen moest dochter beloven morgen weer d'r eigen gezellige ik te zijn....
pfff wat een gedoe allemaal.
Maar al met al geloof ik wel postief. Ik heb op de terugweg dochter nog aan d'r verstand gepeutert dat het beter is nu gewoon een tijdje 'mee' te werken. En ik geloof dat ze dat ook wel zal doen. En als probleemjuf dat dan oppikt dan denk ik dat wel al een heel eind komen. Het was overduidelijk dat probleemjuf het niet zo leuk vondt dat ik ook nog naar haar collega ging. Er is voor die tijd zelfs nog zowel aan dochter alsook aan mij gevraagd of het écht de bedoeling was dat wij naar 2 juffen van hetzelfde vak gingen door haar. Ja, dus. Ik denk dat probleemjuf zich ook wel inhoud qua uitvallen nu ze weet dat dochter dat allemaal thuis verteld.
En ik denk dat het voor dochter ook een opsteker was te weten dat aardige juf 'achter' haar staat om erger te voorkomen, zeg maar.
Nou een heel verhaal dus....
Maar het verhaal van dochter klopt dus grotendeels wel, alleen ziet zo'n puber geen 'lijnen' in het verhaal, zoals wij die wel zien...(boos door alleen werken en daarom foute reacties, waardoor je zo'n vicieuze cirkel van reacties krijgt). Dat juf dat zelf niet ziet vindt ik trouwens ook niet zo proffesioneel.
Afijn we wachten nu af...
groeten albana
Goed gedaan!
Petje af albana, dat heb je goed gedaan!
Groet,
Miriam Lavell
Afwachten
Grote vriendinnen zullen je dochter en vervelende juf waarschijnlijk niet worden. Maar misschien is er nu wat meer begrip en geduld. Hopen dat je dochter op korte termijn met wat positievere verhalen over deze Juf thuiskomt. Goed gedaan!
Starre houding juf
Ik begrijp zelf die starre houding van juf m.b.t. die groepjes maken ook niet. Zo krijg je toch gedonder in de klas? Dat is toch logisch? Te meer daar het al vanaf ergens oktober/november zo is dat ze alleen is.(Dat lijkt me voor een puber oneindig lang toch?). Toen we gesprek met probleemjuf hadden dacht ik nog dat het een 'algemene regel' was ofzo. Pas bij juf 2 kwam ik erachter dat anderen daar 'anders' mee omgaan. Alleen al voor de duidelijkheid naar de hele klas lijkt het me handig dat ze weten waar ze aan toe zijn.
1 van de keren dat dochter eruit gestuurd was, was ook n.a.l. van aansluiten in een ander groepje. Daar was er 1 van ziek, die vroegen dochter, dochter blij en ze beginnen, tot juf het ziet en dochter dus weg stuurt. Dochter pissig....(ze was toch gevraagd?) en dat is de keer dat ze zo hoteldebotel bij de rector heeft zitten huilen...
Ik hoop dat meedenkjuf wat dat betreft iets bereikt.
En vriendinnen hoeven ze niet te worden....dochter is al vrienden en vriendinnen met zowat alle leerkrachten. Dus die ene zal ze niet om treuren.
groeten albana
Als het echt zo is,
dan zou ik toch hoger opgaan binnen school. Ik begrijp dat je dochter op een school zit waarbij bij iedere les veel samengewerkt wordt, maar het hele jaar met hetzelfde groepje? En jouw dochter is door omstandigheden vaak alleen, kan dus niet samenwerken en de leerkracht maakt het haar onmogelijk om aansluiting te vinden met een groepje en verplicht haar het werk alleen te doen?
1. Waarom wordt er niet na een periode van bv 6 weken gewisseld
2.`samenwerken lijkt belangrijk bij de school van je dochter, dus niet alleen de cognitieve vaardigheden, maar ook de sociale vaardigheden zijn belangrijk ? Dan mag de directie daar bij de selectie van docenten ook wel op letten, want deze leerkracht komt sociaal zeer beperkt over.Als je als leerkracht niet snapt dat het voor je dochter pijnlijk is om alleen over te blijven, en haar pogingen om aansluiting te vinden bij anderen alleen maar negatief interpreteert, dan spoor jezelf niet helemaal.
Mooi
... dat het nu allemaalduidelijker is Albana. Probleemjuf mag wel supervisie hebben lijkt mij of kan beter naar het volwassenenonderwijs.
Wat betreft dat groepswerk: ik vind het vreemd dat daar geen regels voor zijn,nu is er sprake van een erg oneerlijke en ongezellige verdeling.Wat vindt de conrector daarvan?
Damajo
Ik wacht eerst even af...
Nu de bal aan het rollen is en meedenkjuf ook weet waar het probleem zit en dat wil aankaarten, denk ik dat ik eerst even afwacht. Wie weet gaat het nu beter? En als ik nu weer stappen onderneem denk ik dat ik probleemjuf alleen maar meer tegen de haren instrijk.
Mocht het weer escaleren of er geen verbetering zijn dan kan ik altijd nog de conrector bellen....
groeten albana
