Hb, hoe laten testen

Zelf blijven aankaarten bij school is soms ondoenlijk

Mijn ervaring is dat nieuwe leerkrachten vaak eerst zelf een mening willen vormen. Dat duurt een poos. Dan kom jij met je tips en trucs voor je slimme kind dat onderpresteert. Dan wil zo'n leerkracht dat eerst eens bekijken, welke aanpak hij of zij het beste vindt, en dat duuuuurt allemaal zo lang. Weer een kwartaal of half jaar voorbij.
Toen wij eenmaal een testuitslag hadden hoefden we die fase niet meer in. Elke keer bij een klaswissel of leraarwissel al vantevoren met de leerkracht gepraat. Ze hebben wel overdracht, maar goed, ook die vijfentwintig tot dertig kinderen in de klas die allemaal hun eigen achtergrond hebben.
Tja, tuurlijk valt of staat alles met school, maar school heeft ook maar beperkte capaciteiten, ze hebben meestal maar één ib'er, één remedial teacher (soms ook dezelfde persoon), en een beperkt budget voor onderzoeken, en ze gebruiken die capaciteiten het liefst als zeker is dat die ook nut en resultaat hebben.
Zoals ik zei, wij hebben zelf een test laten uitvoeren, maar ik had wel de overtuiging dat school er iets mee zou gaan doen. We hadden een goede school, een goede band met de directie en de leerkrachten, alleen hadden zij een andere overtuiging over onze dochter dan wij. En als je dan een kind hebt dat het nut er niet van in ziet goed te presteren bij een cito, of die bij de gewone Avi-leestesten (het opdreunen van woordjes) niet presteert omdat ze dat woordjes-lezen saai vindt, dat haar eigen rekensommetjes maakt en dus niet de goede oplossingen opschrijft, of alleen de helft omdat ze allemaal dezelfde sommetjes saai vindt, en voor de rest niet opvalt door negatief gedrag maar gewoon de hele dag uit het raam zat te staren, dan denkt school (in ons geval dan) dat dochter gewoon niet zo slim is. Juist door dat onderzoek is alles goed gekomen. Pas toen kreeg ze een Avi-tekst (dus een stuk tekst en niet die saaie losse woordjes) te lezen, en bleek ze avi-uit te zijn (terwijl ze daarvoor op Avi-5 was ingeschat, waardoor ze ook maar heel saaie boekjes las op school, en daar weer geen zin in had, cirkeltje is weer rond), pas toen lieten ze haar minder van hetzelfde rekenen, enz. enz.
Dochter bloeide helemaal op. En de school gaf toe nu ook meer naar stille kinderen te zullen kijken...
En ik had dat allemaal al vantevoren aangegeven, maar toch werd er niets mee gedaan.

Testuitslag garandeert geen inzet van school

Na jaren op school aangemodderd te hebben hebben wij onze zoon laten testen. Al in groep 2 werd ons vertelt dat er een plusgroep in de maak was, maar er is nooit iets gebeurd. Nu kregen wij een zeer overtuigend resultaat waarmee we naar school gingen.
En wat zegt school nu? Met zo'n duidelijk hb resultaat hebben wij eigenlijk niets meer te bieden. Kunnen we wéér de strijd aangaan.
Testen heeft dus alleen zin wanneer de school zich vervolgens richt op mogelijkheden en niet op onmogelijkheden.

Joske

Bij ons ook een dergelijk voorval, hoewel een iq-test in eerste instantie nog niet eens genoeg was om school te overtuigen. Pas na een didactisch onderzoek, waaruit bleek dat er een voorsprong was van minstens 24 maanden, openden de ogen. De eerste reactie was pure verbazing, waarna geopperd werd om dan maar met 10 jaar naar het VO door te stromen. Heb hier toen op het forum gepost met de vraag hoever je mag gaan voor passend onderwijs voor je kind. Mij werd pijnlijk duidelijk dat dat helemaal niet bestaat.
M. Lavell legde mij uit dat in de wet staat dat elk kind recht heeft op (gratis) onderwijs maar dat dat niet betekend dat een school moeite hoeft te doen een kind dat te bieden wat het nodig heeft.
Doet een school dat wel dan mag je in je handen knijpen.
Onze school heeft uiteindelijk wel heel erg haar best gedaan, met als resultaat dat dochter nu het grootste deel van de dag zelfstandig werkt. En weet je? het is helemaal niet zoveel werk voor een leraar om wat extra/ander materiaal in huis te halen en een weektaak te maken. Sterker nog, nu dochter zich lekker kan vastbijten in haar 'eigen' werk heeft hij helemaal geen last meer van haar en geloof me dat scheelt hem een hoop tijd!
Het heeft hier 5 jaar geduurd maar het gaat eindelijk goed.
Overigens heeft dochter, na projecten op het VO en het bezoeken van open dagen, zelf besloten dat ze toch een poging wil wagen om naar het VO te gaan na de zomervakantie. De Cito is inmiddels gemaakt, de keuze voor een middelbare school ook en nu is het wachten op de uitslag van de Cito.
Ik wens je heel veel succes!

Morgen

heb ik een gesprek met juf. Dat zou eigenlijk afgelopen vrijdag zijn, maar natuurlijk was dochter toen ziek
Dankzij dit draadje kan ik nu praten over doortoetsen en AVI-teksten lezen. Vooral dat laatste lijkt me wel wat. Juf heeft vanochtend een gesprek met dochter gehad waarom ze zo afwezig is, maar dochter kwam niet verder dan dat rekenen saai is. Ook wel moeilijk voor een 7-jarige om precies aan te geven wat er aan schort. Maar gelukkig is juf dus welwillend, ze gaf zelf aan dat het gesprek toch echt nog voor de vakantie moest, zodat ze na de vakantie dan meteen met de veranderingen kon beginnen.

grt Dendy

Gespecialiseerd bureau

Dochter hier las al in groep 2 en vroeg daar ook op school naar maar volgens juf was ze daar nog niet aan toe!?
In groep 3 was in 1 week het eerste rekenboek uit, en juf gebruikte haar om woorden etc. uit te leggen aan de klas want dat kon ze beter dan juf (volgens juf).
We waren het er dus wel over eens dat ze slim was. Maar na dat eerste rekenboek kwam het tweede en toen had dochterlief het al snel gezien: er komt alleen maar meer van hetzelfde saaie werk. Ze zat na een maand of 2 als een zombie in de klas, deed haar werk niet of slordig en kreeg het vaak mee naar huis. School zag wel iets in mijn idee van hoogbegaafd en onderpresteren, en vond het wel een goed idee om haar te testen. Daar was helaas geen budget voor, volgens juf werd dat besteed aan kinderen die echt helemaal vastgelopen waren.
Op basis van de slimheid van het kind de stof aanpassen, nee, dat kunnen we niet zomaar doen, dan moeten we eerst zekerheid hebben Bovendien moet ze eerst haar werkhouding aanpassen, daar hebben we last van in de klas. Het idee dat uitdaging wellicht zou leiden tot een betere werkhouding sloeg niet aan. Hoe ze deze insteek combineren met het Dalton-principe is me nog steeds een raadsel.
Intussen was het wel vrijwel dagelijks huilend/boos uit school komen, slecht slapen, altijd buikpijn en hoodfdpijn, slecht eten: een diep ongelukkig kind. Alleen in de vakanties zag je haar langzaam weer blij worden.

Op advies van een andere ouder zijn we naar de GGZ gegaan. Daar was na het intake gesprek de conclusie dat "het wel erg op ADD leek". Uiteindelijk is er door een (naar achteraf bleek) onervaren en onbevoegde psychologisch medewerkster een IQ test gedaan. Conclusie: die is echt niet hoogbegaafd, moet wel dringend verder onderzocht worden.

Inmiddels hadden we contact met de Leonardoschool die hier in oprichting was. Men gaf daar aan dat testen wel gedaan moet worden door een bureau dat ervaring heeft met hoogbegaafdheid. Via de school zijn we in contact gekomen met zo'n bureau. Daar is ze opnieuw getest en bleek wel degelijk hoogbegaafd.
Ze zit nu dus op de Leonardoschool en we hebben ons eigen meisje weer terug: vrolijk, komt stralend uit school, heeft lol met de andere kinderen en de juffen.
Ze heeft gewoon weer plezier in het leven en in school.

Het bureau dat haar getest heeft vroeg trouwens om een verwijsbrief van de huisarts, en factureerde de test als psychologisch consult. Die worden namelijk wel door de ziektekostenverzekering vergoed op een kleine eigen bijdrage na.

Verrassend

Het gesprek bleek verrassend. Juf had net vorige week via school een cursus oid gehad over meerbegaafde kinderen en wat ze daar allemaal leerde kon ze toch allemaal wel erg bij dochter plaatsen zei ze. Ze gaat nu dus de aankomende tijd bekijken wat dochter allemaal al kan en zo haar werk aanpassen. Ze heeft ook een plaats vooraan in de klas gekregen, want ze zat helemaal achterin en het was voor haar nu wel erg makkelijk om ongezien onderuit te zakken.
Ik ben nu dus hoopvol en in afwachting van wat gaat gebeuren.

Dendy

Fijn dendy, wel goed blijven volgen

Dat zou een mooie wisselwerking zijn Dendy. De juf kan haar cursus in de praktijk toepassen en jouw dochter wordt gestimuleerd. Heb je nu ook met de juf afgesproken dat jullie bv. maandelijks even kortsluiten hoe het gaat?

Mirreke en Danni, bedankt voor jullie reactie hierboven. Een andere school wil onze zoon echt niet, hij heeft hier goede vrienden.
Jammer om te lezen dat we eigenlijk niet echt van school kunnen eisen dat ze iets doen.
We hebben binnenkort een gesprek op school en we willen proberen dan zelf al zoveel informatie te hebben dat we een voorstel kunnen doen voor een plan van aanpak.
De onderwijsinspectie neemt begeleiding van hb-kinderen wel heel serieus en gaat hier ook veel strenger naar kijken. Dat is misschien ook een stok achter de deur.
Fijn dat het met jullie dochter nu zo goed gaat Danni.

Joske

Joske

Hoe oud is je zoon nu, in welke groep zit hij?
Misschien heeft het zin contact op te nemen met de onderwijsinspectie over de weigering van school hem op zijn eigen niveau aan te spreken. Mij staat bij dat een school in Nederlands de inspanningsverplichting heeft een kind af te leveren op het niveau dat het kind heeft. Je zou hierop kunnen googelen.
Desnoods zou je zelf wel ideeën kunnen aanleveren. In de klas van mijn dochter zat een zeer slimme asperger die ernaast heeft leren websites bouwen over een specifiek onderwerp. Hij heeft ik meen Spaans geleerd, en zo nog wat dingen erbij. Eigenlijk kwam het erop neer dat ze voor hem een heel eigen onderwijsprogramma hebben gemaakt. Daarna hadden ze geen kind meer aan hem, daarvoor wel, omdat hij zich kapot verveelde en daardoor de sfeer af en toe behoorlijk kon bepalen.
groet,
Mirjam

Nou ja zeg...

Ik lees mijn berichtje nog eens over... 'een slimme asperger'... moet natuurlijk zijn een slimme jongen met asperger. Tsss, ik verval helemaal in een soort jargon.

Zelf plan maken

Ha Mirreke,

We hebben wel contact opgenomen met het overkoepelende orgaan van onze school. Daar kregen we als antwoord dat we van school mogen verwachten/eisen dat ze een passend aanbod verzorgen. We zijn nu zelf flink aan het inventariseren en willen een scala aan mogelijkheden voorleggen. Onze afspraak is wrs eind volgende week.

Groet Joske

En onze zoon is nu 10, hij zit in groep 7. Wij hebben nooit een klas overgeslagen. Hij zit qua samenstelling in een fijne groep en de klas boven hem is geen fijne klas (zacht uitgedrukt, daar zit inmiddels hulp op van buitenaf).