Helpen bij een spreekbeurt

Hoe oud is je kind

De leeftijd en groep van je kind wil hier ook nog wel veel in schelen, denk ik!

Groep 5

Sorry
Ze is 9 en zit in groep 5 en doet voor de tweede keer een spreekbeurt.
Een programma om te leren typen is inderdaad wel handig.

Spinne(n?)web maken

Hier hebben we geholpen met het maken van een spinneweb: Het spreekbeurt onderwerp in het midden van een vel papier en daar omheen allerlei zaken die ermee te maken hebben. Daarna al die losse woorden eromheen bundelen naar hoofdstukken. Vervolgens al die hoofdstuk-onderwerpen onder elkaar typen. Aantal enters ertussen. En zo heb je al een heel "vol" vel papier waartussen je dan de spreekbeurt kan uitschrijven, of nog meer steekwoorden kan noteren.
Zo'n "vol" vel motiveert veel meer om meer op te schrijven, dan een leeg vel met alleen maar de gedachten in het hoofd. Van losse woorden zinnen maken, is meestal makkelijker dan opeens zinnen bedenken.
Dit is de manier die wij hebben gebruikt om kind (groep 5) te helpen met spreekbeurt.

Niet

Mijn kinderen doen vanaf groep 3/4 spreekbeurten en bereiden die helemaal zelf voor. Op school! De beoordeling is daar ook naar trouwens. Werkstukken en boekbesprekingen doen ze ook helemaal zelf, ik help ze alleen met topo (overhoren).

Hoe ik het zou doen

moet het perse helemaal uitgeschreven worden? dan is het meer een voorleesverhaal dan een spreekbeurt lijkt mij?
Hier doen ze onderwerp beurten vanaf groep 2. Zoon zit nu in groep 3 en tekent of schrijft trefwoorden/tekeningen. Daaromheen vertelt hij en hij gebruikt ondersteunend materiaal. Ik help hem (nu nog wel) met het zoeken naar info en logische volgorde e.d

Hoe lang moet het duren in groep 5? hier nog maar 10 min....

Uit je hoofd?

Iedereen bedankt voor de reacties.
Ik denk dat ik dus teveel geholpen heb en zal dat volgend jaar anders doen.
Ik heb ze wel zelf eerst op laten schrijven waar ze allemaal over wil vertellen.
Toen hebben we op internet de dingen die ze niet zelf weet opgezocht. En daarna heeft zei verteld wat ze wilde zeggen en heb ik het voor haar uit getikt.
Ze hoeft de spreekbeurt in de klas niet voor te lezen denk ik maar het oefent makkelijker als ze het nog eens na kan lezen.
Het is voor mijn dochter erg moeilijk om een verhaal uit te tikken of schrijven en daarom heb ik haar hier ook mee geholpen.

Worden spreekbeurten trouwens meestal uit het hoofd gedaan.
Want als ze dat probeert spring ze echt van de hak op de tak en slaat ze hele stukken over.

Zomaar

Mijn kinderen doen alles zelf. Ik MAG ze absoluut niet helpen, hoe graag ik het ook zou willen. Toch, zomaar een naam, denk ik dat het niet verkeerd is om, zeker de eerste keer het proces een beetje te begeleiden. Dat geeft een goede basis. Niet alles zelf doen, maar inspringen waar het kind erom vraagt. Dat van de hak op de tak springen en dingen overslaan daar moet je je niks van aantrekken. Dat is nu juist het leerproces. Als ze andere kinderen hun spreekbeurt horen houden leren ze daarvan en door het vaker te doen leren ze ook. Het zal in de loop der jaren dus steeds beter gaan. Gewoon lekker zelf laten oefenen. Wens je kind succes.

Dit weekend wel geholpen

Zoon (groep 5) was al bezig met de voorbereiding van zijn eerste spreekbeurt. Hij heeft wel een boekbespreking gedaan voor de klas.
Hij heeft zich goed ingelezen en heeft zelf enkele vragen getypt die hij in zijn spreekbeurt wilde beantwoorden.
Daarna hield zijn inspiratie op. Ik heb hem de antwoorden laten verzinnen op zijn vragen en opgeschreven wat hij aan de klas wil laten zien. Dat viel niet mee. Hij had geen idee hoe hij zijn kennis moest overbrengen op een klas, wat het doel van een proefje was, etc. Dit vroeg dus behoorlijk wat hulp.
School heeft twee a4-tjes meegegeven met toelichting over een spreekbeurt. Hierin staat: "Sommige kinderen vinden het handig om alles op te schrijven, anderen schrijven alleen belangrijke woorden en zinnen op. Maar belangrijk is dat je alles in je eigen woorden opschrijft en vertelt. Dus niet overschrijven uit een boek of internet.
Als je de spreekbeurt echt gaat houden, kan je het beste een blad meenemen waar de belangrijkste woorden op staan "

Met zoon heb ik dus wel de tekst uitgeschreven. (hij praat, ik typ) Juist het omzetten naar begrijpelijke taal voor klasgenoten vond hij het moeilijkst. Hij heeft een voorkeur om bij de conclusie te beginnen, zonder uitleg.
De komende week gaat hij zijn spreekbeurt uitproberen op gezinsleden. Daarna maken we een A4 met de belangrijkste woorden en zinnen. De presentatie is al af. Die gaat straks veel houvast geven denk ik. Hij weet dat nog niet.....

School helpt dus alleen op afstand met twee A4-tjes met uitleg (wel goede uitleg, ik ben zeer tevreden over de kwaliteit hiervan).
Ik wil mijn kind graag begeleiden in de hulp die hij op school niet krijgt. Dit is nou juist een groot extra dat je als ouder kunt bieden. Als je dat niet doet, doet niemand anders het voor je.....
Mocht hij ooit op een school zitten die wel echt begeleiding geeft in spreekbeurten en werktstukken, dan laat ik dat graag aan school over. Dat doe ik met andere leerdingen ook.
Zolang dat niet zo is, wil ik dat mijn kind zoveel mogelijk leert. (en dat is heel wat anders dan het minimale aan begeleiding en inzet om een 6 te halen)

Wij helpen bij alles

Zowel bij oudste 11, als bij middelste 8,5. We moeten overal bij helpen, anders gebeurt er hier helemaal NIKS.
De heren kunnen het niet overzien, hebben geen idee hoe ze zoiets moeten aanpakken, kunnen niet plannen.
Ik doe het niet voor hun, maar probeer ze te leren hoe ze het zelf kunnen doen.
Maar vooral met oudste kost het vaak veel bloed zweet en tranen, het lijkt onbegonnen werk.
groet, pol

Groep 4, eerste keer

Zoon heeft enkele weken geleden zijn eerste spreekbeurt gehad. Over zijn (ons) paard. Nu wist hij er zelf al veel van en hij kan nog slecht typen. Dus hij heeft gekeken naar de volgorde en gezegd hoe en wat en ik heb het voor hem getyped in zijn bewoordingen. Daaran nog eens uit zijn hoofd laten oefenen. Hij heeft gezegd welke foto's en welke materialen hij mee wilde. Ik heb zijn lijstej gemaakt 9hij leest nog op M3 dus kan toch geen hele lappen tekst oplezen. Dus een geheugensteuntje gemaakt van onderwerpen die hij wilde bespreken)
Hij heeft het vervolgens prima uit zijn hoofd gedaan en wist ook op alle vragen goed te antwoorden.

Nu moet hij een werkstuk maken. Heb hem wel geholpen met zoeken op websites (dus met googlen geholpen) en zal helpen met uitprinten. Leeswerk en typewerk ga ik hem wel bij ondersteunen maar hij moet het wel van mij zelf doen.

oeps verkeerde topic

sorry

steekwoorden

Hier mogen kinderen geen uitgeschreven stukken tekst meenemen. Alleen een velletje met een aantal steekwoorden. De rest van het verhaal moet uit het hoofd geleerd worden, wat ik de praktijk betekent dat er een gedeelte vergeten wordt. Ach...

eens met Polly en Stenna

niet inhoudelijk geholpen met mijn zoon, maar er wel samen voor gaan zitten. Zoon moest vorig jaar in groep 4 (op zijn 6e, vroege leerling) een boekbespreking doen. Ondanks dat hij al wel goed kon lezen, was hij er eigenlijk nog helemaal niet aan toe om een heel boek te lezen. Wat dat betreft vond ik het ook wel wonderlijk dat er zo vroeg al van kinderen een boekbespreking werd verlangd; het was wel serieus, met een hele lijst met aandachtspunten voor je presentatie.

Zoon heeft met ons erbij alle puntjes op de lijst afgewerkt, zelf op een blaadje geschreven en zelf een stukje uitgezocht om voor te lezen in de klas, en dit thuis geoefend. Maar als we hem niet hadden geholpen door te zeggen van 'kom, we gaan je boekbespreking in elkaar zetten' dan was het niet gebeurd. Hij had echt geen idee wat er bij komt kijken namelijk. (heel grappig, hij had bij 'een korte samenvatting van het verhaal' in de eerste instantie heel bondig, één zin opgeschreven. En voor het stukje voorlezen wilde hij aanvankelijk 10 bladzijden voorlezen in de klas. Dat soort dingen. Aan de cijfers was wel te zien welke kinderen wat hulp krijgen thuis en welke niet. Er waren best wel kinderen met een 4, of kinderen die helemaal geen boek hadden gelezen. Maar dat geldt niet alleen voor spreekbeurten, hier moeten de kinderen best vaak thuis iets doen voor school en als je je als ouder niet mee bemoeit komt er weinig van terecht (terwijl onze zoon het wel heel goed doet op school).

mamahippie

Wat erg. Kinderen in groep 4 die al een boekbespreking moeten houden en dan een 4 krijgen... Dan heeft zo'n school erg echt niets van begrepen...

Helemaal niet in principe

Ik vind dat ze dat op school moeten leren. Daar is school toch voor?!
Nu kunnen mijn kinderen gelukkig wel zelf een spreekbeurt maken, maar wat leert een kind ervan als papa of mama alles doen.
Wat ik wel doe is luisteren naar de proefspreekbeurt en dan tips geven.
En uittypen; dat hoeft toch niet? Dat werkt alleen averechts denk ik want dan heb je kans dat ze het gaan oplezen.
Ze maken hier wel een PowerPoint erbij en dat helpt hun ook om het verhaal te onthouden.
Het lijkt me als leerkracht ook niet te doen als je het gevoel krijgt dat je naar het verhaal van een van de ouders zit te kijken. Dat heeft een goede leerkracht toch wel door?

helpen en verhaal van een ouder

Ach, ze moeten wel meer op school leren, maar als mijn kind het nodig heeft help ik met tafels, spelling, topo en ook met werkstukken en spreekbeurten. Maar dan vooral op de 'procedure' en niet zozeer op de inhoud.

Ik help dus gedachten ordenen, ik help om een logische lijn in het verhaal te krijgen en help om gedachten te ordenen. Misschien dat dat nieteens heel anders is dan 'tips' geven.

Voorlezen mag hier in groep 4 wel, maar vanaf groep 5 niet meer. Powerpoint mag, en ook daar help ik graag wel. Kan het kind wel zelf laten uitzoeken, maar toevallig weet ik daar veel van. Meer dan juf vermoed ik. (dit jaar is het overigens een prezi geworden, moest juf even aan wennen)

een 4?

Hier geven ze alleen onvoldoendes op het rapport, er staan dan nooit cijfers dus ik neem aan dat ze dan ook geen vieren geven....Wat een onzin in groep 4. De leerkracht hoort een 1 te krijgen als hij kinderen van deze leeftijd zo het bos in stuurt.

Op school leren

School zou idd wel moeten leren hoe kind een spreekbeurt maakt.Maar hier kregen de kinderen meestal een lijstje mee waar een spreekbeurt aan moest voldoen. Ik heb wel mee geholpen. Altijd samen, nooit spreekbeurt voor kind gemaakt. Eerst samen info zoeken, tips hoe pak je het aan enz. Later maakte kind spreekbeurt zelf, luisterde naar proefspreekbeurt en gaf ik tips.
Ik denk dat veel leerkrachten ervan uit gaan dat kinderen thuis wel geholpen worden. En zo voorkom je een 4 voor een boekbespreking zoals bij mamahippie.

oh ja, dus die 4 is eigenlijk voor de ouders?

Dan maar hopen dat zo'n leerkracht dat ook even tegen het betreffende kind zegt. Bij een eerste boekbespreking/spreekbeurt of wat dan ook geeft een normale leerkracht NOOIT een onvoldoende. Het gaat om het leerproces, toch? Dus je besteedt aandacht aan wat er beter kan een volgende keer. En voor de moeite krijg je hoe dan ook een voldoende. Heeft een kind helemaal geen moeite gedaan (bijvoorbeeld omdat het niet weet hoe en geen ouders heeft die helpen) dan zal de leerkracht het kind moeten begeleiden om het alsnog te doen. Ook dan geef je geen onvoldoende, maar je geeft hulp!

Jippox

Ben het helemal met je eens. Op school van kind werd bijzonder weinig uitleg geven over het maken van een spreekbeurt. Juf gaf aan dat zij geen tijd had om de leerlingen hierin te begeleiden. Wanneer ik niet geholpen had, was kind gestraft met een slecht cijfer, en was het slechte cijfer het gevolg van het niet helpen door de ouders.
Juf had ook niet in de gaten welke spreekbeurten door kinderen zelf waren gemaakt en welke door ouders.
Is voor de kinderen erg frusterend.

wel

Hier hielp ik ze altijd wel hoor, zo nerveus waren ze altijd voor een spreekbeurt (en dat herinnerde ik me van mijn eigen spreekbeurten) dus ik wilde ze er gewoon graag doorheen slepen.
Mijn kinderen waren altijd heel erg van het klakkeloos kopiëren van teksten, dus daarin moest ik ze enorm bijsturen door ze op te dragen uit meerdere bronnen info te verzamelen. Vervolgens hielp ik ze met de presentatie door mooie plaatjes of voorwerpen te zoeken/lenen e.d. En daarna oefenen met de keukenwekker erbij en een broer of zus als extra publiek.
Gelukkig ging het altijd aardig. En ik denk dat ze er toch wat van opgestoken hebben want onlangs moest zoon een presentatie doen op school (is nu 15 jaar) en haalde een 8.8 zonder dat ik er een woord van gehoord had, of had geholpen. Dus blijkbaar hebben we vroeger een goede basis gelegd.

mijn werkstukken en spreekbeurten

Mijn werkstukken en spreekbeurten zijn altijd voldoende tot goed. En dan bedoel ik niet vroeger, maar nu.

Waarom kunnen ze dat niet op school doen, daar is school toch voor? Ik weet echt niet hoe ik dat heel pedagogisch stap voor stap moet opbouwen en bovendien komen ze altijd veel te laat bij me, dan had het vorige week ingeleverd moeten zijn. Dan doe ik het dus maar.

Kennelijk leren ze er toch nog wel iets van om daar naast te zitten, want mijn oudste doet die dingen op het VO prima. Die help ik helemaal niet meer.

Maar ik vind dat ouders hier niet voor zijn. Die moeten andere dingen doen met en voor hun kinderen. Geld verdienen en eten op tafel zetten, verjaardagen organiseren, kapotte fietsen repareren en de kinderen naar clubjes brengen. En natuurlijk mantelzorgen voor oude familieleden. Ik heb het daar eigenlijk wel druk genoeg mee.

hoe ging dat dan vroeger ook weer?

Ik zat eens terug te denken aan mijn eigen schooltijd, want mijn ouders hielpen meestal niet toen, net als de meeste ouders destijds. Wat ik me herinner (weet niet of het 100% betrouwbaar is): op de lagere school begonnen de spreekbeurten wat later, ik had de eerste in klas 5 (dus groep 7). Daarvoor gingen we met een groepje (of de hele klas, weet ik niet meer?) naar het "documentatiecentrum" van de school: hoekje van de aulo met boeken en bakken met kleine speciale boekjes voor spreekbeurten. Daar werkten we allemaal aan onze spreekbeurt, dus op school (!!), en de meester + een mevrouw (moeder?) van het documentatiecentrum liepen daar rond om te helpen. Uiteindelijk thuis nog een keer oefenen, en klaar. Dus toen werd het wel op school gedaan blijkbaar. Misschien waren de eisen ook wel lager?, ik herinner me vooral spreekbeurten over konijnen en paarden, niet over Mars of de opwarming van de aarde, etc.
Van het VWO kan ik me herinneren dat voor de eerste boekbespreking de leraar Nederlands zelf de eerste boekbespreking gaf, precies volgens de opzet en werkwijze die wij ook moesten gebruiken, als voorbeeld dus. Mij hielp dat toen erg.
Ik denk toch dat er in de loop van de tijd meer verschoven is van op school naar thuis. Maar ja, er was dan ook geen schoolontbijt, sociale vaardigheidsles, eerste hulp cursus, dansproject, vrijwilligerswerk, CKV, maatschappelijke stage, of zinloos geweldproject. Dat soort opvoeding lag toen bij de ouders, en schoolwerk op school.

misschien

is het verschil met "toen" toch het Internet, vooral. Dat leerkrachten er nu vanuit gaan dat kinderen alles op Internet kunnen vinden en dat dan ook zelf kunnen filteren, structureren en verwerken. Terwijl men toen ervan uit ging dat het vinden en verwerken van info uit boeken wel aangeleerd moest worden? Zoiets?

Stenna

Dat lijkt me dan een pijnlijke denkfout vanuit het onderwijs. Want informatie vinden op internet moet je zeer zeker ook leren.
Ik kan mij ook niet herinneren ooit geholpen te zijn door mijn ouders. Maar wij hadden ook zelden huiswerk op de basisschool. Werkstukken, spreekbeurten, dat deed je op school. Ik weet eigenlijk niet waarom dat allemaal niet meer zo is. Wat is er dan voor in de plaats gekomen??

hulp

Mijn eerste spreekbeurt was pas in de brugklas. Ik had een vriendje paar jaar ouder en die heeft me geholpen. Omdat het over muziek ging kreeg ik ook zijn bandrecorder mee. Ik hoor wel vaker dat kinderen vroeger meer leerden van oudere broers en zussen of van buurkinderen of familie. Mijn ouders waren daar inderdaad ook niet voor beschikbaar.