Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Hoe help ik zoon een werkstuk maken?

Zoonlief, ADD, groep 8, heeft een enorm probleem met het maken van werkstukken. Hij verslindt de boekjes en wat hij kan vinden via Google en Wikipedia en zo, maar al die kennis dan gestructureerd op papier krijgen lukt hem maar niet. Sinds groep 6 werken we nu al met hem samen, maar er zit maar geen vooruitgang in. Vandaag is hij met manlief aan het werk, en na 4 uur buffelen staan er evenveel zinnetjes op papier. Terwijl als je hem nu vraagt er iets over te vertellen, hij je de oren van het hoofd kletst! Wij en hij worden er vreselijk wanhopig van. Iemand nog briljante invallen?
Engeltje


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Meike

Meike

28-12-2011 om 16:57

Hapklare brokken

Lastig hoor, ii heb ook geen oplossing voor je. ik kan alleen vertellen hoe ik het met zoons doe want voor hen is een werkstuk een enrom ding waar ze maar niet zelf aan beginnen. Wat ik altijd doe, is het in hapklare brokjes verdelen. Dus eerst de hoofdstukindeling en dan ook weer een indeling binnen de hoofdstukken. Dus bijvoorbeeld: onderwerp is Griekse Goden, dan is hoofdstuk 1 Zeus. Wat wil je vertellen over Zeus. Hoe hij geboren is, wie waren z'n ouders, met wie is hij getrouwd etc. Die onderverdeling doe ik dan al kletsend met betreffende zoon en desnoods schrijf ik die punten op. Dan moeten ze vervolgens zelf achter de comput gaan zitten, en als ze per punt 2
zinnen hebben, zijn ze al heel ver. dan laat ik er plaatjes bij zoeken, en dan ziet het hoofdstuk over Zeus er ineens al heel echt uit! Meestal gaan ze er dan vanzelf nog wat bijschrijven omdat ze dan het vertrouwen hebben dat het wel goedkomt. Ik denk dat de term Werkstuk gewoon te beangstigend is. Ze stellen te hoge eisen aan zichzelf en dan komt er juist helemaal niets van.

Engeltje

Engeltje

28-12-2011 om 17:12 Topicstarter

Maar jij zit er dan dus ook naast

En wij hoopten toch eigenlijk een beetje dat we hem langzaamaan wat meer zelf kunnen laten doen. Die hoofdstukindeling hebben we al, en per hoofdstuk ook een woordveld (zo leren ze het op school), maar daar blijft het steken...
En dan moet ie deze vakantie ook nog een spreekbeurt voorbereiden. Moet over een persoon gaan. Hij kan al niet eens een knoop doorhakken over wie het moet gaan worden.... Maar goed, dat is voor volgende week (fijn hoor, hele vakantie naar de gallemiezen, en dat is nog pas groep 8).
Engeltje

Meike

Meike

28-12-2011 om 17:20

O ja, we geven een zetje

Ik zit er dan ook naast. tenminste tot het plaatjes uitzoeken, vanaf dat moment gaat het wat zelfstandiger. Voor jongste geldt dit trouwens niet, die is van nature een stuk zelfstandiger, dus die laat ik eerder los. Maar oudste heeft het wel nodig om begeleid te worden anders komt er echt niets van. Hij zit nu in de brugklas en ik help hem nog steeds met veel dingen. Maar ik merk nu wel dat het in rap tempo beter gaat, dus er is hoop. Er is al een aantal vakken waar ik me helemaal niet mee bemoei. Als je me dat een jaar geleden verteld had, had ik je niet geloofd.
Ja, ik had ook liever kinderen gehad die ik niet hoefde te helpen, maar ja. man en ik hulidgen bieden het standpunt dat er niks mis is met een zetje geven

Meike

Meike

28-12-2011 om 17:22

Veel te snel gedrukt

en het wemelt van de typefouten. Ik ben niet zo handig op de ipad. Maar man en ik vinden dus beiden dat het niet erg is om een kind een zetje te geven als hij dat nou eenmaal nodig heeft, dus we helpen hem met liefde. Hij gaat het ooit vast zelfstandig allemaal doen!

Meike

Meike

28-12-2011 om 17:29

Vind het trouwens wel veel

Ik vind het trouwens wel veel! Een werkstuk en een spreekbeurt. dat is meer dan mijn brugklasser aan huiswerk heeft hoor! kan je hem niet een beetje 'dwingen' met die persoon uitkiezen? Dat soort dingen doe ik wel hoor, ik hak dan gewoon de knoop door. is er niet een leuke dvd te vinden over Columbus of Johan Cruyff of iemand waar zijn interesse naar uitgaat? Die kun je dan lekker met het hele gezin bekijken als kerstvakantie activiteit. En dan help je hem een beetje op weg. Tsja, weer dat zetje....

kastanjet

kastanjet

28-12-2011 om 20:00

Spreekbeurt

Onze dochter (10) heeft ook altijd moeite met het kiezen van onderwerpen voor spreekbeurten etc. Zij heeft ASS. Wat wij doen, naast het begeleiden van het werkstuk/de spreekbeurt, is het vaststellen van 2 of 3 onderwerpen en daar MOET ze van ons uit kiezen. Zo wordt de brij aan chaos en onzekerheid in haar hoofd wat ingeperkt. Lukt het haarzelf dan nog niet om iets te kiezen, dan gaan we systematisch de onderwerpen door

kastanjet

kastanjet

28-12-2011 om 20:03

Was nog niet klaar

door te benoemen wat wel en niet leuk is om te vertellen, tot ze zelf tot een keus komt.
Zo doen we het trouwens met heel veel dingen, want van keuzes maken raakt ze lichtelijk in paniek!

Serwe

Serwe

28-12-2011 om 20:41

Engeltje

Sommige kinderen hebben nu eenmaal veel en langere tijd hulp nodig. De twee oudsten zitten op de middelbare school. Met name de oudste heeft nog steeds wel eens hulp nodig. Zo'n personage kiezen zou de oudste hier nog steeds moeilijk vinden. Hij vindt het vaak moeilijk om iets te bedenken. Ik zou dus dan maar iets voor hem uitkiezen. Iets wat aansluit bij zijn hobbies en interesses en waar genoeg informatie over te vinden is.

De tweede had hier ook altijd veel moeite met plannen en zijn werk organiseren. Eigenlijk gaat het pas sinds dit jaar goed. Hoewel hij laatst ook weer helemaal in paniek was om een werkstuk. Hij moest een werkstuk maken, hij had te lang uitgesteld en had nu nog maar een paar dagen. Geen idee waar hij moest beginnen. Hij is inmiddels 15. Uiteraard zijn we toen met hem aan tafel gaan zitten en hebben met elkaar dat werkstuk gemaakt. Dat is dus helemaal goed gekomen maar gaf wel aan dat het plannen ook nog steeds niet altijd lukt.

Ik zie wel een verschil met toen ik zelf kind was. Mijn ouders bemoeiden zich nooit met mijn schoolwerk en ik deed alles zelf. Aan de andere kant was het soort opdrachten ook anders. Wij hadden veel minder werkstukken. Het was allemaal wat gelijkmatiger. Veel leerwerk en maakwerk maar wel regulier elke week. Minder veel van die grote opdrachten tussendoor.

En elk kind is nu eenmaal anders. De oudste heeft weinig hulp nodig met plannen maar heeft wel soms inhoudelijk hulp nodig met het begrijpen van de stof. Voor de tweede is dat geen probleem maar het plannen was wel altijd een groot probleem. Wij hebben hem hier veel begeleiding gegeven. Elke keer weer stappenplannen en schema's maken en dergelijke. En pas nu in de vierde klas kan hij het plannen pas redelijk zelf.

Toke

Toke

28-12-2011 om 22:58

Informatie verwerken

mijn oudste (groep 7) had ook grote problemen met het verwerken van de informatie voor zijn werkstuk. Het verzamelen ging wel, hoofdstukindeling ook, maar bij het schrijven van de hoofdstukken stokte het. Hij had geen idee hoe dat te doen.
Ik heb hem toen per hoofdstukonderwerp alle trefwoorden laten opschrijven die hem te binnen schoten. Die woorden zijn we gaan ordenen, zo ontstonden alinea-onderwerpen. Vervolgens stelde ik een vraag over dat onderwerp, naar aanleiding van die trefwoorden. Zoon wist het antwoord of wist waar hij het kon vinden. Wat hij als antwoord gaf, schreven we op. Zo heeft hij geleerd het in eigen woorden weer te geven. Zoon was enorm opgelucht toen we eenmaal zo'n hoofdstuk hadden gedaan. Hij had er als een berg tegenop gezien. Uiteindelijk viel het met mijn hulp reuze mee. Elke dag een uurtje en na een week was het af.
Succes!

Inspreken

"Terwijl als je hem nu vraagt er iets over te vertellen, hij je de oren van het hoofd kletst!"

Laat hem de tekst inspreken op een recorder en typ het voor hem uit. Of, als je snel kan typen, ga aan de computer zitten en laat je kind vertellen terwijl jij het intikt. Stel als eis dat hij er wel een strak verhaal van maakt, dus niet van de hak op de tak. Zo deed ik dat met mijn dochter die ook in no time het werstuk in haar hoofd heeft zitten maar het nooit op papier krijgt.

skik

Engeltje

Engeltje

29-12-2011 om 11:57 Topicstarter

Geduld hebben dus

Ik hoop van harte dat hij net als jullie kinderen op het VO ineens wel die stappen gaat maken. Even doorbijten dus nog.
Overigens, dat werkstuk is een werkstuk dat eigenlijk op school gemaakt had moeten worden, hij heeft dus van de juf extra tijd (de vakantie) gekregen om het thuis af te maken. Maar er stond letterlijk alleen een titel op papier, dus het hele werkstuk moet thuis. En zijn spreekbeurt stond inderdaad al sinds het begin van het schooljaar vast.Maar ja, hij heeft het met zijn reguliere huiswerk (vind ik al best veel, spelling en ontleden iedere week) en daarnaast veel werk voor Chinees (hij zit in de 'plusklas') al meer dan zijn handen vol, dus voor de vakantie al aan die spreekbeurt werken is er niet van gekomen.
Ik heb de knoop gisteren voor hem doorgehakt, het wordt Darwin. Gaan we volgende week aan werken, deze week het werkstuk af.
Tja, wat vind ik van al dat schoolwerk. Voor hem is het gewoon te veel. School kost hem al veel meer energie dan zijn klasgenoten, hij moet 's middags echt bijkomen, dus huiswerk is altijd al een crime. En dan in het schooljaar 2 werkstukken, een boekbespreking, een spreekbeurt en een powerpointpresentatie (met een klasgenoot), en voor hem dan ook nog 3 schoolwerkstukken die hij op school niet afkrijgt, en dat alles bovenop zijn huiswerk en de nodige toetsen, het is nogal veel. Hij ziet daardoor ook erg op tegen de middelbare school, want dat wordt echt niet minder dan nu. Lijkt ons. Maar goed, dat zien we dan wel. Eerst nog maar een keuze maken, ook al geen sinecure in ons geval...
Bedankt voor jullie reacties, we gaan gewoon vrolijk (nou ja, niet zo heel vrolijk, het is altijd strijd als we met hem aan de slag moeten/gaan/willen) verder.
Engeltje

Tango

Tango

29-12-2011 om 14:14

Hier ook hoor

Tangodochter, groep 7, moet na de kerstvakantie ook een werkstuk inleveren, rekenhuiswerk af hebben en eind van de week nog topografie. En als we dat gehad hebben kan ze met de spreekbeurt aan de slag die ze begin februari heeft. Heerlijk gepland allemaal. En volgende week gaan we ook nog een midweek weg.
Met werkstuk is ze al begonnen en ik moet zeggen dat ze dat zonder hulp best aardig heeft gedaan, 4 van de 5 hoofdstukken af. Rekenhuiswerk heeft ze toen ze bij opa logeerde een stukje gedaan en vandaag moet ze van mij ook nog wat eraan doen. Maar ik ben bang dat het allemaal op het laatste weekend aan gaat komen. Leuk is anders, vooral het steeds erachteraan zitten. Ze mogen toch ook wel gewoon vakantie hebben?

Evanlyn

Evanlyn

29-12-2011 om 15:34

Baas boven baas

Hier een kerstvakantie-werkstuk in groep 6. Zucht...echt gezellig.

Evanlyn

Evanlyn

29-12-2011 om 15:34

Toke

Wat een handige tips trouwens, ga ik proberen!

Nou tango en evanlyn....

Ik kreeg vandaag (ja, vandáág) een mailtje van de juf dat sommige kinderen uit de klas (groep 5) de tafels nog niet goed beheersen, dus of we die nog even wilden oefenen in de vakantie.

skik

Nou skik

Ze lijkt wel gek!!

Evanlyn

Evanlyn

29-12-2011 om 22:39

Skik

OK, jij wint...

Evanlyn

Evanlyn

29-12-2011 om 22:43

Tafels met oliebollen?

Misschien zijn er wel hele leuke rekenspelletjes te bedenken met oliebollen! Een leerzame jaarwisseling allmeaal!!

Engeltje

Engeltje

30-12-2011 om 14:36 Topicstarter

Hmm, zoon lijkt toch wel uitzonderlijk...

we helpen hem ook met de hoofdstukindeling en dan willen we inderdaad graag dat hij trefwoorden opschrijft (woordveld noemen ze dat op school). Maar daar komt gewoon he-le-maal niets uit. Elk woord moet je hem voorzeggen. Hij zit rustig een uur naar zijn papier te staren. En dat is niet overdreven. Was dit nou zijn eerste werkstuk dan kon ik me er nog wat bij voorstellen. Maar dit al minstens nummer 6. Dus dat zijn eigenlijk allemaal werkstukken geweest die grotendeels door ons zijn gemaakt. Dus het cijfer is dan niet voor iets wat hij gemaakt heeft, maar waar hij naast heeft gezeten. Of zelfs dat niet eens. Wij willen hier eigenlijk mee stoppen. Omdat hij duidelijk niets leert van onze hulp. Zou het zin hebben om hem eens 'onderuit' te laten gaan? Is geheel tegen onze principes tot nu toe, maar we zien echt nul vooruitgang, ondanks al onze inspanningen.
Waar ik nou echt van baal is dat er voor ons allemaal weer een vakantie naar de haaien is, want het zit wel de hele dag in je hoofd dat er nog zoveel moet gebeuren...
Engeltje

Toke

Toke

30-12-2011 om 15:41

Onderuit

hm. Soms maakt onderuitgaan heel veel duidelijk aan een kind, maar ik zou dat alleen doen als het om onwil zou gaan. Ik begrijp uit je eerdere posting dat het toch vooral onvermogen is.
Je schreef ook dat hij de inhoud wel beheerst, hij kletst de oren van je hoofd. Op basis waarvan doet hij dat dan? Een vraag van jullie? En zou je hem met diezelfde manier niet aan zo'n woordveld kunnen helpen? Misschien is dat te abstract voor hem? Zou het met foto's werken ipv trefwoorden?

Gaia*

Gaia*

30-12-2011 om 16:26

Plaatjes

Misschien is het hier al geopperd, ik heb de reacties niet gelezen, maar heb je al met hem geprobeerd om eerst plaatjes te laten verzamelen en vanuit daar te beginnen. 'Woorden' is misschien niet stimulerend voor hem. Sommige kinderen starten/denken/beter vanuit plaatjes.

Karmijn

Karmijn

30-12-2011 om 17:37

Chaos

Ik denk dat die sleutelwoorden gewoon niet werken bij je zoon. Bij mijn kinderen hebben ze ook nooit gewerkt.

Zou dit niet een ADD dingetje kunnen zijn? Onze zoon (ADHD) doet het namelijk zo. Als hij een stuk moet schrijven, komt er werkelijk een brij van woorden op papier. Echt heel veel. Dat laten wij hem lekker opschrijven (of liever nog, optypen). En dan help ik hem later, om er de structuur in aan te brengen.
Het is dus eerst veel informatie en complete chaos, later structuur. In plaats van anders om.
En eigenlijk is het resultaat uiteindelijk helemaal niet slecht. Die hulp van ons is/was minimaal. Alleen maar: 'Misschien is dat wel geschikt voor het eerste hoofdstuk' of 'Wat heb je dat allemaal leuk opgeschreven, ik zie het al voor me, een hoofdstuk over ... eentje over ... en eentje over ....'
Misschien is het een idee om hem gewoon op te laten schrijven wat hij over het onderwerp weet?

Engeltje

Engeltje

30-12-2011 om 18:15 Topicstarter

Been there, done that

Maar het punt is dus, dat er echt helemaal niks uitkomt. Zelfs als we daar niet op zouden sturen geen onderwerp. Het lijkt wel alsof er een knopje 'ik kan het niet' omgaat en de hakken in het zand. En dat hij dus heel hard zijn best doet om maar te bewijzen dat hij het ECHT niet kan. Maar dat kan natuurlijk ook ons gevoel erbij zijn, dus we proberen toch maar te blijven helpen en rustig te blijven. Maar verdorie, bijna 12, flink IQ, al aardig wat keren met het bijltje gehakt, er zou dan toch wel IETS uit moeten kunnen komen? Was het maar zo'n chaos als iemand hierboven schreef! Van de week met manlief suggereerde echtgenoot dat hij een bepaald hoofdstuk flink uit moest spinnen, want het is geen onderwerp waar je makkelijk 6 pagina's over doorpraat. En toen heeft hij dus twee pagina's uit het boek samengevat in een regel! Tja, ik kan me de wanhoop van manlief op dat moment echt heel goed voorstellen. Je zou hem door mekaar willen rammelen! Doen we natuurlijk niet hoor . Ik neem de suggestie van de plaatjes mee, al is hij zeker niet slecht met woorden, eerder het tegenovergestelde.
Goed, vanavond maar weer even aan de slag, hopelijk is hij ietwat geschrokken van onze preek gisteren en gaat het kwartje langzaamaan vallen...
Engeltje

Misschien

misschien geen woordveld, maar w-vragen? (wie, waar, wanneer, waarom, etc.) Dat structureert alvast wat, een woordveld is voor sommige kinderen te ruim en te 'grenzeloos'.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

30-12-2011 om 22:24

Ik help

altijd gewoon hoor. Dochter zit nu in groep 6 en is een nadh-kind. Maar een boekbespreking of spreekbeurt goed in elkaar zetten lukt haar niet. En dus doe ik het gewoon met haar. Nou, eigenlijk maak ik 'm en laat ik dochter wat informatie opzoeken voor mij. Ik vraag ook altijd als ze haar beurt heeft gehad welk cijfer ik heb
Ik werd hier vroeger ook altijd gewoon mee geholpen en ik was ook van plan ermee door te gaan zolang als dat nodig is. Zo belangrijk is het nou ook weer niet.
Overigens mogen de werkstukken niet thuis gemaakt worden, dit moet op school gebeuren. En dat is dan waarschijnlijk om te zorgen dat overijverige ouders zich er niet mee bemoeien.

Dendy

Primavera

Primavera

31-12-2011 om 11:28

Het komt mij heel bekend voor

Ons kind met etiket (dysfasie) is ook zo, ieder werkstuk weer. Hij is getest op AD(H)D, maar daar kwam niets uit. Andere testen liggen nog in het verschiet.
Op een één andere manier heeft hij moeite om wat in zijn gedachten zitten over te brengen op papier. Een heel hoofdstuk samenvatten in één zin komt me dan ook verschrikkelijk bekend voor. Onderwerp uitzoeken is ook hopeloos, vooral als het een min of meer vrije keus mag zijn.
Voorlopig zijn we overgegaan op het registreren van de spraakwaterval over het onderwerp, dat door een ander op de computer te laten zetten en dan hem zelf helpen om er structuur in aan te brengen. Ook een strakke planning laten maken van het werk wat hij in een bepaalde tijd moet doen en dat voor hem laten liggen helpt wel wat. Onderuit laten gaan helpt totaal niet. Hij ziet zo erg tegen het werk op omdat het voor hem door zijn handicap zo verschrikkelijk moeilijk is, dat niks doen met een slecht cijfer een aantrekkelijker uitweg voor hem is dan daadwerkelijk aan de slag te gaan.
Groeten Primavera

Helpen

Als je er zelf gefrustreerd van wordt is het zinnig om te bedenken hoe gefrustreerd je kind er zelf van wordt. Dan weet je dat boos worden op je kind niet helpt.
En ja, zelfstandig dit soort dingen gaan doen is altijd later dan jezelf lief is.

Izar

Da's nog een hele kunst, om in zo'n werkstuk precies genoeg spel- en stijlfouten te maken dat het lijkt of je kind het helemaal zelf heeft gemaakt.

skik

kastanjet

kastanjet

03-01-2012 om 21:48

Dat geloof ik niet

Spellingcheckers zijn zo onbetrouwbaar dat ze verkeerd gebruikte werkwoordsvormen niet zien.

P, meer dan werkwoordspellingsfouten

Als er in het werkstuk veel eigen namen, buitenlandse en onbekende woorden voorkomen staat die bladzijde alsnog stijf van de rode strepen. Dan valt een ook roodonderstreept spelfoutje ertussen niet eens op. In de zin "In de Grand Canyon leerde ik dat dat witte laagje coconinokalksteen was" staan al drie woorden onderstreept: canyon, de tweede dat en coconinokalksteen. Als daar nog een echte spelfout tussen staat is het moeilijk voor een kind om die er tussenuit te halen.

skik

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.