Hoogbegaafdheid en onderpresteren

Pebbels

Op je vraag of een gemiddelde school er om mee kan gaan kun je denk ik maar 1 antwoord krijgen: dat ligt aan de school. Onze gemiddelde school kon het niet helaas. Kind liep vast maar dat werd niet gezien en naar mij werd ook niet geluisterd. Nu op de nieuwe school (Dalton) heb ik een totaal opgebloeid kind waar rekening mee wordt gehouden en waar genoeg uitdaging voor is.

Dus ga praten op school en wie weet wat er uit komt.

Hangt idd van school en het kind af

Onze beide kinderen zijn 'begaafd', de oudste ook heeft ook ppd-nos+add. De school geeft klassikaal onderwijs en onze oudste doet het hierdoor (en dankzij z'n intelligentie?) heel goed.

Onze jongste loopt helaas vast. School blijft zich verbazen dat ze a's scoort met cito en het lijkt wel of ze wachten tot ze gaat zakken naar c. Sociaal-emotioneel gaat het al 3 jaar niet lekker. We gaan haar naar een andere school doen waar veel ervaring is met kinderen die op een eigen niveau werken.

Ik heb wel het idee dat het basisonderwijs niet goed uit de voeten kan met kinderen die begaafd/hoog- zijn met daarnaast een leerprobleem.

Wat ik het allerbelangrijkste vind, is dat je kind goed in z'n vel moet zitten. Met RT voor de dyslexie komt hij vast een heel eind.

Succes!

Pebbels!

Je wordt gemist hoor. Je duikt nog regelmatig op in draadjes waar wordt opgesomd wie we niet meer zien...

Over het onderwerp: wij hebben een externe ortho ingeschakeld, los van school. Ik zou toch gewoon advies bij een deskundige zoeken. Bijkomend voordeel is dat ze vaak ook jouw vraag kunnen beantwoorden over wat een school kan omdat ze ervaring hebben met alle scholen in de omgeving.

Cindy

Wat je schrijft is 100% herkenbaar! En inderdaad, een leerkracht met begrip scheelt al heel veel. Die had mijn dochter in groep 3 en rara, vanaf groep 4 liep ze vast

Hoge scores dus niks aan de hand toch? Ze was niet de snelste dus extra dingen laten doen is dan toch niet nodig (een kind wat niet wordt uitgedaagd wel eens snel zien werken, ik niet hoor)?

De leerkrachten op de vorige school communiceerden niet goed met elkaar. Moest elke keer opnieuw uitleggen wat voor een kind m'n dochter was......en dan nog deden ze er niks mee.

(en de enige juf die begrip voor onze overstap had was, jawel, die goede juf uit groep 3!)

Cindy

Waar heb je dat boek gekocht ? Of woon je zelf in het buitenland ? Hier ook een onderpresteerder, maar dan wel een relatieve : hij scoort behoorlijk netjes op school, leerkrachten zien ook duidelijk dat hij baat heeft bij de uitdaging, maar er komt desondanks zeker niet uit "wat er in zit". Ik ben eigenlijk wel érg nieuwsgierig naar dat boek !!

Martine

Pebbels, communicatie het belangrijkst

Er zitten eigenlijk twee verschillende vragen verstopt in je verhaal:
1. is de school goed genoeg voor een kind zoals de onze?
2. Hoe bespreek ik het rapport met de school?
De eerste vraag kan je eigenlijk pas beantwoorden met hun reactie (schriftelijk mondeling en in actieplannen) op wat je gaat geven aan hun; de voor hun verrassende uitslag van de test. Mijn advies:
- geef duidelijk aan dat de uitslag een verrassing is/ kan zijn voor school, en geef aan waar in het verleden zij oooit wel in richting gedacht en gewerkt hebben; kortom, slijm ze erbij en stel ze gerust, dat je het niet erg vind dat zij het niet door konden hebben; je kind is immers een klassieke onderpresteerder, met ook nog een leerprobleem!
-Benoem de uitkomst van de testen en het nieuwe, nodige actieplan als een 'puzzel'; voor jullie als ouders, voor jullie kind en ook voor de school. Het zal niet in 1 keer lukken om een goed onderwijsplan te maken, en zal ook aanpassing nodig hebben. (het kost ook als ouders tijd om dit te blijven accepteren trouwens!)
- bespreek meteen wanneer er vervolgafspraken komen.

Oeps

Het boek heet "bright minds, poor grades"... Dat krijg je als je even snel tussendoor iets probeert te typen! Het is gewoon bij bol te koop. Het is wel geschreven voor oudere kinderen, maar de tips werken bij jongere kinderen ook erg goed. Bij mijn stiekeme perfectionistje is dat vooral dat hij zelf moet ervaren dat hij verantwoordelijk is en niet de hele wereld. Zo stond er als voorbeeld in dat ze zelfs naar de buitenwereld kunnen uitdragen dat hun ouders hele hoge eisen stellen... terwijl ze die zichzelf opleggen en hun ouders het graag wat minder zouden zien. Zó herkenbaar...

Over het contact met school ben ik het eens met denkster. Probeer altijd vanuit zorg te spreken en altijd samen met school naar een oplossing te zoeken. We hebben naar school ook altijd begrip getoond als ze er niet uit kwamen. Wij zijn zijn ouders en weten het soms ook niet! Na een (behoorlijk) aantal strubbelingen zijn we met school op een lijn gekomen en sindsdien gaat het stukken beter. En dat straalt gelukkig ook uit naar onze dochter (waar we ook nog het één en ander mee verwachten). Aan de andere kant zijn er ook nogal wat leraren die niets begrijpen van hoogbegaafdheid, zeker niet in combinatie met faalangst/perfectionisme/onderpresteren. Het vraagt wel behoorlijk wat doorzettingsvermogen om daar doorheen te komen. Voor onze zoon is het de 6e leraar pas die het begrijpt. En vooral doordat ze het zelf ook heeft meegemaakt met haar kinderen! We zijn zo blij dat we haar volgend jaar ook nog hebben

Cindy (deels ot)

Cindy schreef : "Zo stond er als voorbeeld in dat ze zelfs naar de buitenwereld kunnen uitdragen dat hun ouders hele hoge eisen stellen... terwijl ze die zichzelf opleggen en hun ouders het graag wat minder zouden zien"
Zelf heb ik er veel moeite mee gehad dat ik het gevoel had dat mijn ouders "nooit tevreden" waren. Dat ik altijd beter moest. Nu ik een klein meisje heb wat altijd hele hoge eisen aan zichzelf stelt en iedere poging tot relativering van mij ziet als gebrek aan vertrouwen, snap ik dat ik ook zo was...... Net als mijn dochter heb ik ongetwijfeld mezélf die eisen opgelegd, en kon ik me waarschijnlijk net als haar niet voorstellen dat mijn ouders tevreden waren met mijn prestaties als ik er zélf niet eens tevreden over kon zijn... Mijn dochter denkt dat ik alleen maar zeg dat ze het goed doet om haar niet te kwetsen, maar dat ik ondertussen anders denk - terwijl ik al zó trots ben op haar prestaties, maar zij is er zélf niet trots op.... Triest eigenlijk....

Martine

Ik herken het eigenlijk ook stiekem wel (nog steeds)... Het is inderdaad erg triest als kinderen niet gewoon trots kunnnen zijn op wat ze doen! Wat we nu vooral bij onze zoon benadrukken is dat we trots zijn op zijn inzet, op hoe hij dingen aanpakt en wat voor keuzes hij maakt; dat lijkt wel beter aan te komen. Andersom gebruiken we dat overigens ook wel; als hij ergens z'n best niet voor heeft gedaan, roepen we ook niet dat hij het geweldig heeft gedaan. Voor hem tellen complimenten voor iets wat vanzelf gaat ook niet helemaal...

Onderpresteren , stimuleren en loslaten, wanneer wat

blijft een moeilijk verhaal; je kind kan meer volgens de test, maar hoeveel meer moet hij laten zien? tot hij precies volgens die test presteert?Of 10% eronder, ivm de leerproblemen? 20%, is dat acceptabel? En wat als ze zelf er de brui aan geven, omdat ze gaan puberen, of omdat het gewoon hun karakter is? Ik worstel er wel mee met mijn oudste, school trouwens ook; wanneer moeten we hem door laten werken, wanneer moet hij doorgaan als hij een blackout heeft, lastig lastig.

Pebbels

Hier een zoon die flink voorloopt (geen test gedaan, dus ik durf niet te zeggen dat hij hoogbegaafd is). Er zijn meer scholen dan Vrije Scholen die adaptief onderwijs bieden. Ik ben er zeer tevreden over.

Ik heb meer een vraag voor jou. Onze oudste 'lijkt' een zeer middelmatige leerling. Moeite met lezen en spelling. Net als jouw zoon C, D en E's. Voor ons (en ook voor school) is dat niet altijd te rijmen met zijn zeer brede algemene kennis, interesse in geschiedenis, grote woordenschat, etc. Gisteren heb ik hem een stuk voorgelezen over de 'oertijd' en dan onthoud hij alles. Wij denken aan dyslexie, school eerst nog niet maar zij beginnen nu te twijfelen aan 'begaafd en dyslectisch'. Ik ben heel erg geintresseerd hoe de dyslexiekenmerken bij jouw zoon naar voren kwamen. Of was het alleen op basis van familiegeschiedenis. En kunnen zijn lage dyslexiescores niet gewoon verklaard worden door zijn dyslexie?

Onderpresteren en dyslexie

Je noemt de dyslexie van je zoon in een bijzin en daar wil ik toch even op reageren.
Mijn zoon is net als de jouwe hoogbegaafd en dyslectisch. Hij heeft nu net zijn eindexamen HAVO achter de rug en ik (wij, denken met goed gevolg
Zijn dyslexie (en bovengemiddelde intelligentie) zijn pas in de brugklas pas naar voren gekomen. Tot die tijd was hij een zeer gemiddelde leerling en "geen hoogvlieger" volgens de leerkracht.
Wij hadden laatst een gesprek over zijn schoolloopbaan en ik kreeg van hem terug dat hij opmerkingen over onderpresteren als heel kwetsend heeft ervaren. Hij heeft zich een slag in de rondte gewerkt om ondanks zijn dyslexie mee te komen. Echte dyslexie is een forse handicap op school, ook als je het kunt compenseren met een heldere geest. Noem dit niet achteloos onderpresteren, want waarschijnlijk doet je kind zijn stinkende best.

Josephine en onderpresteren

Volgens de orthopedagoge conformeert hij zichzelf met zijn intelligentie compleet met het gemiddelde van de klas

Met andere woorden, hij is een kei in net doen of hij gemiddeld is. Hij is de clown, de joker en hij verveelt zich te pletter.

Ik ben zelf ook flink dyslextisch en heb dat zelf nooit als belemmering gezien voor mijn school loopbaan. ik ben van lomschool naar mavo naar havo naar hbo gegaan met twee vingers in mijn neus

Hij moet zich gewoon niet vervelen in de klas en ik ben oprecht geinteresseerd of dat een school iets kan aanbieden wat hem werkelijk interesseert
Volgens de ortopedagoge kan hij de basisschool stof in 10% van den normale tijd doorlopen.

De oudste is ook dyslextisch maar die heeft een discrepantie in IQ, die scoort performaal 128 en verbaal 91. Bij haar was het mn een gevecht om de school te laten inzien dat ze precies weet hoe de vork in de steel ziet maar dat ze het niet kan verbaliseren.
Zij heeft ook geen "hinder" van haar dyslextie. Ze scoort bij begrijpend lezen gewoon een A op de cito's...