Iq, standaarddeviatie en de meester
Hallo allemaal,
Zoon is afgelopen zomer getest wegens angsten en mogelijke ADHD. En we kunnen ons voor een groot deel in de uitkomsten/resultaten vinden, hoewel die ehct niet allemaal fijn zijn...
Maar goed, we zijn nu op school ook aan het praten over hoe het gaat en beter kan (hij kan bijv. niet plannen, overziet situaties niet, is snel afgeleid). Zijn WISC-III IQ komt uit op Verbaal 117, Performaal 102 en het totale geschatte IQ op 111. Omdat er grote verschillen zijn in de subscores is het totaal niet betrouwbaar. Ook door het verschil tussen het Verbale en Performale gedeelte (wat weer verklaard kan worden door oa uitslagen van de neuro-psychologische onderzoeken).
Ik weet wel dat het gemiddelde IQ 100 is en er een standaarddeviatie wordt gehanteerd van 15 punten, maar dan zit hij m.i. toch eerder richting bovengemiddeld dan richting zwakke prestaties...
Maar goed, waar het mij om gaat is dat meester zegt dat hij een dom jongetje is (die ws toch niet overgaat), die met moeite gemiddeld mee zou komen gezien de uitkomsten van de test. Ik zou eerder zeggen dat hij een slim jongetje is die moeite heeft met een aantal dingen, en dat de benadering van belang is.
Voorbeeldje: als je hem vraagt: snap je wat ik uitgelegd heb, zegt zoon altijd "ja" (ongeacht of hij het snapt), Maar als je vraagt: "wat moet je nu gaan doen", komt er een heel duidelijk antwoord (hij zegt dat ie het niet snapt of legt uit wat de opdracht is).
Ik wil helemaal niet teveel nadruk leggen op scores, maar dit lijkt de enige taal die meester spreekt en dan vooral ter bevestiging van zijn ideëen. Iwe heeft ervaring of tips hoe hiermee om te gaan?
groeten,
winterjas
Welke klas enzo?
Over welke groep hebben we het? Hoe oud is jouw zoon? Wat zijn de schoolscores?
Was je van plan om die leerkracht met de iq score om de oren te slaan om zijn gedachten 'dom jongetje' om te turnen? Ik weet niet of dat gaat helpen (mijn ervaring is dat het niet helpt).
Kan hij naar een andere klas met een andere leerkracht? Ik zou met de directie praten geloof ik.
Groet,
Miriam Lavell
Ik snap geloof ik iets niet
Misschien moet je vragen waarop de meester zijn conclusie baseert. Want een IQ van 111 is toch een bovengemiddeld IQ, waarbij je normaal gesproken zeker VMBO T en met wat inzet ook wel Havo moet kunnen doen.
Of vindt de meester iedereen op het VMBOT dom??
Los van alle cijfertjes
Dat geloof ik allemaal wel, zou ik niet echt blij worden van een meester die een kind "dom" noemt. Wát een pedagogische kwaliteiten zeg, tjonge.
Tirza
Mirjam..
Hai Mirjam,
Even een antwoord op jouw vragen: hij is bijna 10 jaar, zit in groep 6 (novemberkind en drie jaar gekleuterd, destijds ook al zo heerlijk met school in de clinch gelegen).
Zijn schoolscores zijn verschillend; voor spelling is het vrij standaard om een D of E te halen. Sinds kort werkt hij met de methode van het PI-dictee ipv taal op maat, maar daar is verder geen schoolbegeleiding bij. Voor rekenen had hij B en C scores, maar volgens de meester kan hij het niet meer bijbenen en doet hij nu de methode volgens i-leren (vereenvoudigde vorm).
En inderdaad, aangezien meester (onervaren zij-instromer, waar al meer klachten over zijn, maar goed) alleen onthoudt wat past in zijn beeld , was ik maar van plan om het op zijn manier te brengen.... Ik ben ook weinig overtuigd van of dat zinvol is, maar weet het niet meer. De IB-ster is er ook bij betrokken, maar de communicatie binnen school en naar ons toe is verre van optimaal en ik weet echt niet meer hoe ik ze naar de kwaliteiten van mijn kind kan laten kijken, vandaar mijn vraag.
groeten,
winterjas (die vanochtend langs "praktijk Lavell" fietste...)
Mach en tirza
Hallo Mach en Tirza,
De opmerking van Mach, waarop de meester zijn conclusie baseert, vind ik van een geweldige eenvoud die precies neerkomt op wat ik zoek. Dus dat ga ik zeker vragen aan hem 
.
Enneh, meester (en de meesten op school) vinden dat doorstromen naar Havo/Vwo inderdaad de standaard is. Nou past dat wel redelijk bij de school (qua achtergrond ouders, cito-scores ed). Maar ik heb een beetje het gevoel dat ze af en toe een zwart schaap in de klas nodig hebben en dat zoon het dit jaar is...
En Thirza, op zich geloof ik de cijfertje ook wel, naast dat het een momentopname is, zegt het weinig over bijv. het doorzettingsvermogen. Meester heeft trouwens later zijn excuses aangeboden (hij was door IB_ster op het matje geroepen). Maar wat zei hij: het was niet professioneel om dat te zeggen.
Nee, dat dank je de koekoek, inderdaad. Maar dat houdt nog steeds in dat hij die mening heeft, alleen zou hij het dus anders of niet meer zeggen...
Maar ja, moet ik dan zoon van school weghalen? Hij heeft het er -sociaal- prima naar zijn zin, en heeft altijd vrij veel tijd nodig om een nieuwe situatie te overzien cq te wennen... Ik weet het gewoon niet meer, wat te doen en hoe aan te pakken...
groeten,
winterjas
Bewaar je energie
Ik ken die methodes allemaal niet. Ik weet wel dat ze bestaan en wat het effect is van dit soort methodes: de achterstand wordt bevestigd. Dat is ook het logische gevolg. Als je kinderen minder leert (je geeft ze een eenvoudiger methode) dan leren ze minder.
Heb je al eens een dyslexie onderzoek laten doen? Dat lijkt mij ivm die achterblijvende spelling wel een idee. Ik zou mijn energie niet in die leerkracht stoppen. Ga op zoek naar bijles buiten de school (los het directe probleem van een te laag instructiniveau zo snel mogelijk op) en ga op zoek naar een andere school.
"En inderdaad, aangezien meester (onervaren zij-instromer, waar al meer klachten over zijn, maar goed) alleen onthoudt wat past in zijn beeld , was ik maar van plan om het op zijn manier te brengen...."
Dat gaat niet werken, ook niet met ervaren leerkrachten. Als een leerkracht eenmaal een beeld heeft van een leerling, dan is dat beeld moeilijk te veranderen.
"die vanochtend langs "praktijk Lavell" fietste.."
Ik liep laats langs de huisartsenpraktijk van docter Patrick Sweetlove. Ik kreeg direct verhuisplannen 
Groet,
Miriam Lavell (geen familie, of eigenlijk wel, maar ik ken ze niet allemaal)
Herkenbaar
Even onder een andere nick ivm eventuele herkenbaarheid
Het is erg lastig wanneer de leerkracht niet echt meewerkt en blijft hangen in zijn/haar eigen visie.
Wij hebben daar ook ruimschoots ervaring mee. Het is helaas niet dankzij de leerkracht dat ons kind in een jaar tijd flinke vooruitgang heeft geboekt na een aantal jaren modderen in de klas. We zijn naar een orthopedagoog gestapt en dat is het beste dat wij ooit hadden kunnen doen.
We weten nu wat ons kind kan en ze heeft erg hard gewerkt waardoor ze erg gegroeid is. Helaas heeft dit 0,0 de aandacht van de leerkracht. Dat is erg jammer want de leerkracht had een belangrijke rol hierin kunnen spelen en het had dingen zoveel makkelijker gemaakt.
Ons kind zit inmiddels in groep 7 en we handelen de dingen verder prima, maar steek beslist geen tijd meer in de leerkracht. Dat is jammer, maar ik ben er helemaal klaar mee. Omdat we nu weten wat ze kan en waar het aan schort hebben we een duidelijk referentiekader en daar werken we aan.
Een rapport is altijd een discussiepunt. Inmiddels weten we door een intelligentietest wat het niveau is en het uitdagen dat op school niet gebeurd doen we thuis. Ik weet dat de leerkracht van het laatste, volgende jaar wel eentje zal zijn die wel een doortastende blik heeft en er meer zal uithalen wat er in zit.
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik laat het er niet bij zitten, maar steek mijn energie nu in zaken/mensen die er echt toe doen. Wat mij betreft is deze leerkracht zoiets als trekken aan een dood paard.
Dit helpt jou natuurlijk niet, maar ik wil er alleen maar mee zeggen dat er nog veel scholen zijn waar de expertise ontbreekt om kinderen goed te kunnen ondersteunen en begeleiden. Ouders zoeken die expertise dan buiten de school en dat is natuurlijk ook weer een punt voor op school, want de leerkracht moet dan ook met de ouders en de externe expertise meegaan binnen de school om het kind te ondersteunen. Sommige leerkrachten vinden dat ontzettend vervelend, lastig of kunnen er simpelweg niet mee overweg.
Ondertussen sta jij daar, met je kind en de problemen. Da's niet makkelijk.
Ook ik heb gedacht om ons kind naar een andere school te doen. Dat is echter om diverse redenen geen optie; wachtlijsten op andere scholen in de buurt, kind dat nu eindelijk voldoende zelfvertrouwen heeft in de klas enz.
Blijf altijd trouw aan je eigen intuitie, die is de beste.
En als er voor je zoon een diagnose is, heeft hij dan geen recht op een rugzakje? Dan kun je daarmee extra zorg inkopen dat hij bv extra begeleiding krijgt op school. Het zou mooi zijn wanneer je het wel met de IBer zou kunnen vinden, dat kan ik uit je verhaal niet helemaal opmaken.
Bij ons is de IBer een ingedutte leerkracht die hoognodig met pensioen moet
