Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
Ik denk dat je doorslaat in je kritiek. Lees wat de anderen hierover al hebben gezegd.
Waar ik wel moeite mee heb is met bepaalde regels zoals " je moet niet zielig doen". Is herhaaldelijk tegen mijn kind gezegd die zo kapot gepest is dat hij EMDR nodig had. Hij zit nu op een andere school en doet " niet zielig" meer. Nee natuurlijk niet want in deze klas wordt hij geaccepteerd. Een kanjer training helpt geen malle rotmoer als de klas niet veranderd. De enige pest programma's die helpen zijn programma's waarbij de klas als geheel verantwoordelijk wordt gehouden voor pesten. Dus niet alleen de pester en ook niet de gepeste. En dat is met onze zoon heel subtiel gebeurd. Want hij moest maar melden, ' ja H jij meld niets, dan kunnen we jou niet helpen, je bent nu al 10 jaar en dan kun je best zelf melden en niet je ouders'. De reden dat hij niets meer meldde was omdat hij een klikspaan werd genoemd. Hij vertoonde alleen maar sociaal wenselijk gedrag op school en thuis kwam alles eruit. Als wij dat vervolgens weer meldden kregen we bovenstaand verhaal.
Een kanjer training geeft wel iets inzicht maar wordt te vaak gepresenteerd als de oplossing tegen pesten. Scholen die zeggen dat ze zo goed bezig zijn omdat ze een anti pest programma hebben als kanjer training hebben er niets van begrepen. Alles maar dan ook alles wordt bij het individuele kind neergelegd.
Leene, je slaat precies de spijker op de kop. Mijn dochter had al snel door dat ze niet moest piepen en zich sterker voor moest doen om van de bullies af te zijn, maar thuis komt dus alles uit.
Okki21, dankjewel voor je uitleg over het "eigen baas zijn" over je lichaam. Dat heb ik ook tegen mijn kind ook verteld toen ze de eerste keer mee kwam. Ik begrijp van jou dat dit in de training ook zo bedoeld is. Ik zal dit wellicht vaker uitleggen. Met de uit huis plaatsing bedoel ik niet dat ik dat zelf in gang zou zetten, maar dat dit door de omgeving wordt geïnitieerd als een kind het te bont maakt (dat weet mijn dochter). Dit geldt ook voor volwassenen in de gewone maatschappij. Als je het te bont maakt, zijn daar consequenties aan verbonden die niet zo leuk zijn (ook dit weet mijn kind). De uitleg is dus zeker niet bedoeld om bang te maken, maar als voorlichting en ook in die context besproken. Doorgaans hebben wij een fijne ouder-kind relatie en ik beschouw dit ook als een tijdelijke dip.
Jesse_1, inderdaad zijn de petten zeer verwarrend en ik merk dat de kinderen ze vereenvoudigen tot op het niveau zoals ik dat geschetst heb. Sterker nog, onze school doet dat ook en ik neem het ze niet kwalijk. In het "Kanjerboek voor ouders en leerkrachten", welke ik reeds in groep 1 van de school heb geleend, staat letterlijk: "Binnen de Kanjertraining komen we een specifiek gedragstype tegen: de bange vlerk (geelzwart). Eerder hebben wij die omschreven als het type getergde konijn. Het zijn kinderen die passief agressief reageren. Ze zijn klagerig en verongelijkt en schieten snel in de verdediging. (...) De ouder met dit gedrag is een zeurende moraalridder, in de Kanjertraining aangeduid als de moraalvlerk."
Het boek heeft het over geelzwart maar dat gaat niet alleen de kinderen, maar zelfs de school boven de pet, want ze interpreteren het als geel. Dus als je bang of verlegen bent (dat laatste was mijn dochter) dan moet je niet zeuren of zielig doen. Je moet zeker niet klagen. Doe je dat wel dan moet je voor de klas komen en word je even "getraind" hoe je een ander kindje als speelkameraadje moet kiezen... Kortom, voor de klas, voor de ogen van anderen, wordt gedaan alsof je sociaal zo onhandig bent dat je niet weet hoe een ander kindje te kiezen als speelkameraadje.
Mijn dochter is dit overkomen en toen dacht ze: "dit nooit meer". Haar beste vriendin (die haar een hele tijd uitsloot van het spel) werd niet uitgelegd dat dit gedrag niet sociaal is (dit gebeurde pas na mijn interventie). De zwarte petten worden als leiders gezien en ook zo neergezet en er wordt ze geen strobreed in de weg gelegd, ook niet als ze liegen, bedriegen of ander anti-sociaal gedrag vertonen. Geen wonder dat mijn kind dat gedag als wenselijk beschouwt.
Mijn kinderen hebben geen kanjer training gehad, maar werden allen in groep 1 en 2 ineens een stuk baziger en brutaler. Ik heb dat altijd maar als een normale ontwikkeling gezien: ze zien van alles op school en ervaren ook verschillende rollen in sociale situaties en gaan daar vervolgens zelf mee experimenteren. Dat gaat soms over de grens, want ze moeten nog leren wat acceptabel is. En daar ben ik als opvoeder voor. Ik wilde dit even vermelden, omdat het misschien goed is om ook in breder verband naar haar gedrag te kijken. Daarmee niet zeggend dat de kanjer training er niks mee te maken kan hebben.
De opmerking over uithuisplaatsing vind ik ver, vér voorbij wat oke is. Ook al wil je haar bij brengen dat elk gedrag consequenties heeft, kan dit echt niet in mijn ogen.
PhilDunphy schreef op 24-01-2022 om 06:28:
De opmerking over uithuisplaatsing vind ik ver, vér voorbij wat oke is. Ook al wil je haar bij brengen dat elk gedrag consequenties heeft, kan dit echt niet in mijn ogen.
Hier ben ik het zeker mee eens, dat zijn geen opmerkingen die je maakt richting een kind wat je achterliggende reden ook is.
@TO, in hoeverre heb je dit besproken met school?
Dus jouw kind heeft op school een ervaring gehad tijdens de kanjertraining waarbij ze zich heel onveilig heeft gevoeld. Dat is niet de bedoeling van zo'n training. En dat kun je dan best bij school neerleggen. Dat het op jouw dochter een averechts effect heeft, namelijk dat ze zich niet veilig voelt in de klas en dat dat thuis tot gedragsproblemen leidt.
MemeE, Ik bedoel niet 1 onveilige ervaring, maar de setting waarin je de schuld krijgt indien je "geel" gedrag vertoont (bang of verlegen bent). Je wordt geleerd dat jij je gedrag dient te wijzigen en niet degene die je naar behandelt, daar moet je je schouders over ophalen (staat er letterlijk in het Kanjerboek). En wellicht werkt het en houdt het gedrag op. Maar wat als het niet ophoudt (omdat het kind niets meldt bijvoorbeeld) ?
Eerst vond ik het een heel leuk idee, al die massages die de kids aan elkaar gaven om "het vertrouwen" te stimuleren. Maar wat als het de "dader" is die jou moet masseren en jij te horen krijgt dat er iets mis met je is omdat je geen vertrouwen in hem hebt? Is het dan ook nog zo fijn?
Ik denk dat voor de meeste ouders de Kanjertraining geen probleem zal zijn. De witte petten (de meeste kinderen) hebben het fijn. Hun gedrag is het voorbeeldgedrag. Ze zitten hoog in de hiërarchie van de Kanjertraining. De zwarte petten hebben het meeste voordeel bij Kanjertraining. Zij krijgen de leiderposities toebedeeld door de leerkracht en mogen alles bepalen (als ze maar niet pesten of zich misdragen). Hun vriendjes, de rode petten (die het pestgedrag of het slechte gedrag aanjagen, volgens de Kanjertraining), hebben het ook fijn met hun vriend als de leider. Ze mogen ook hun grapjes voortzetten (als die maar redelijk zijn in de ogen van de leraar of niet gemeld worden door een kind).
En dan nu de kindjes met de gele petjes. Je wordt er steeds erop gewezen dat jij de ander niet vertrouwt, dat het jouw eigen schuld is. Mijn dochter van 6 begon er zelfs grapjes over te maken thuis, zo vaak is haar dat op school verteld. Ze kon er grapjes over maken omdat ze thuis helemaal niet bang is. Ze is eigenlijk verder niet bang. Op haar 2de kon ze al fietsen zonder zijwieltjes en op haar 4de al skiën. Mijn dochter is alleen verlegen, vandaar dat ze de gele pet op kreeg op school (of eigenlijk de geelzwarte pet). Maar de Kanjertraining heeft er wel voor gezorgd dat ze niet meer vertelt als er iets is. Want dan krijgt ze het op haar eigen bordje.
Massages op school in het kader van vertrouwen? En het dan over lichamelijke integriteit hebben? Ik denk echt dat deze school dit hele verhaal compleet verkeerd aanpakt en zelf niet snapt wat de bedoeling is.
De verantwoordelijkheid voor pesten mag je nooit bij het slachtoffer neerleggen. Als een school dat wel doet zijn ze verkeerd bezig.
Ga het gesprek aan en geef aan dat je dochter zich op school niet veilig voelt doordat pestgedrag wordt gelegitimeerd en het slachtoffer de schuld krijgt van het pesten.
MoederSterretje schreef op 24-01-2022 om 12:15:
MemeE, Ik bedoel niet 1 onveilige ervaring, maar de setting waarin je de schuld krijgt indien je "geel" gedrag vertoont (bang of verlegen bent). Je wordt geleerd dat jij je gedrag dient te wijzigen en niet degene die je naar behandelt, daar moet je je schouders over ophalen (staat er letterlijk in het Kanjerboek). En wellicht werkt het en houdt het gedrag op. Maar wat als het niet ophoudt (omdat het kind niets meldt bijvoorbeeld) ?
Eerst vond ik het een heel leuk idee, al die massages die de kids aan elkaar gaven om "het vertrouwen" te stimuleren. Maar wat als het de "dader" is die jou moet masseren en jij te horen krijgt dat er iets mis met je is omdat je geen vertrouwen in hem hebt? Is het dan ook nog zo fijn?
Ik denk dat voor de meeste ouders de Kanjertraining geen probleem zal zijn. De witte petten (de meeste kinderen) hebben het fijn. Hun gedrag is het voorbeeldgedrag. Ze zitten hoog in de hiërarchie van de Kanjertraining. De zwarte petten hebben het meeste voordeel bij Kanjertraining. Zij krijgen de leiderposities toebedeeld door de leerkracht en mogen alles bepalen (als ze maar niet pesten of zich misdragen). Hun vriendjes, de rode petten (die het pestgedrag of het slechte gedrag aanjagen, volgens de Kanjertraining), hebben het ook fijn met hun vriend als de leider. Ze mogen ook hun grapjes voortzetten (als die maar redelijk zijn in de ogen van de leraar of niet gemeld worden door een kind).
En dan nu de kindjes met de gele petjes. Je wordt er steeds erop gewezen dat jij de ander niet vertrouwt, dat het jouw eigen schuld is. Mijn dochter van 6 begon er zelfs grapjes over te maken thuis, zo vaak is haar dat op school verteld. Ze kon er grapjes over maken omdat ze thuis helemaal niet bang is. Ze is eigenlijk verder niet bang. Op haar 2de kon ze al fietsen zonder zijwieltjes en op haar 4de al skiën. Mijn dochter is alleen verlegen, vandaar dat ze de gele pet op kreeg op school (of eigenlijk de geelzwarte pet). Maar de Kanjertraining heeft er wel voor gezorgd dat ze niet meer vertelt als er iets is. Want dan krijgt ze het op haar eigen bordje.
Of de school pakt de kanjertraining compleet verkeerd aan of jij verdraait het verhaal, want zo als jij het vertelt zou kanjertraining er niet uit moeten zien volgens wat ik aan ervaring heb met kanjertraining.
Bakblik schreef op 24-01-2022 om 12:54:
[..]
Of de school pakt de kanjertraining compleet verkeerd aan of jij verdraait het verhaal, want zo als jij het vertelt zou kanjertraining er niet uit moeten zien volgens wat ik aan ervaring heb met kanjertraining.
Dit. To, zoals jij kanjer training oppakt, leest het als het handboek fascisme voor kleuters deel 1.
Dat is niet de bedoeling. Nou zijn er een paar opties; school doet het verkeerd. Kan. Kun je een gesprek over aangaan en dan eventueel een andere school zoeken.
De kans is echter net zo reëel dat jij het verkeerd en negatief oppakt. Dat jij het in je hoofd zo gedraaid hebt dat je denkt dat ze dit je kind geleerd hebben, maar het anders zit.
De laatste optie is een mix. School legt het misschien wat onhandig uit en jij interpreteert het daarna meteen heel negatief.
Vraag is wat je ermee wil. Mensen hier hebben je al meerdere malen uitgelegd dat het echt anders bedoeld is, maar dat komt niet aan. Net zoals dat je niet wil horen dat met je 6-jarige (!) praten over uit huis plaatsing echt niet handig of gangbaar is. Of je ook niet echt klinkt alsof je jouw visie op kanjer training wil toetsen bij de school.
Misschien is het zinvol om dit onderwerp los te laten. Dus niet elk gedrag ophangen aan die petjes maar aan het kind zelf. Goh lisa, je bent zeker baas over je eigen lijf. Nee Janneke, baas betekent niet dat je alles bepaalt. Nou Sarah, die grote mond vind ik niet zo fijn, kun je dit ook vriendelijk zeggen. Misschien dat dat veel zinvoller is dan alsmaar de kanjer training de schuld te geven en weg te zetten zoals je dat nu doet.
Mocht je merken dat dat loslaten niet lukt en je maar blijft malen over kanjertraining als grote boosdoener, dan zou je zelf eens je eigen huisarts kunnen bezoeken om hulp te krijgen hoe je daarmee moet omgaan.
Bakblik schreef op 24-01-2022 om 12:54:
[..]
Of de school pakt de kanjertraining compleet verkeerd aan of jij verdraait het verhaal, want zo als jij het vertelt zou kanjertraining er niet uit moeten zien volgens wat ik aan ervaring heb met kanjertraining.
Ik wilde net schrijven, ik snap he-le-maal niks van jouw uitleg over de kanjertraining.
Mevrouw75 schreef op 24-01-2022 om 13:06:
[..]
Ik wilde net schrijven, ik snap he-le-maal niks van jouw uitleg over de kanjertraining.
Ik denk dat de kanjer training ook niet zo bedoeld is, zoals Sterretje dat beschrijft. Dus of ze snapt het niet of de school waar dochter op zit doet iets fout.
Maar dat gezegd hebbende, ben ik ook niet kapot van de kanjertraining. Zie mijn eerdere bijdrage. Bij de school van zoon was het niet zo extreem als Sterretje beschrijft maar het hielp geen moer om pesten te stoppen. Terwijl het wel als antipest programma wordt gepresenteerd. Als je niet uitkijkt ga je als docent snel de mist in met "je moet niet zo snel zielig doen, je kan zelf iets doen aan het pesten door het te melden en dan kunnen wij wat doen aan het pesten" nou dat ik dus echt larie kan ik je vertellen.
Leene schreef op 24-01-2022 om 13:28:
[..]
Ik denk dat de kanjer training ook niet zo bedoeld is, zoals Sterretje dat beschrijft. Dus of ze snapt het niet of de school waar dochter op zit doet iets fout.
Maar dat gezegd hebbende, ben ik ook niet kapot van de kanjertraining. Zie mijn eerdere bijdrage. Bij de school van zoon was het niet zo extreem als Sterretje beschrijft maar het hielp geen moer om pesten te stoppen. Terwijl het wel als antipest programma wordt gepresenteerd. Als je niet uitkijkt ga je als docent snel de mist in met "je moet niet zo snel zielig doen, je kan zelf iets doen aan het pesten door het te melden en dan kunnen wij wat doen aan het pesten" nou dat ik dus echt larie kan ik je vertellen.
Maar het is ook larie om te geloven dat pesten in een keer op te lossen is.
Leene, ik ben het met je eens, het werkt niet (echt) goed. In ieder geval niet als je de gele pet op hebt. Ik heb in groep 2 wel uitleg gevraagd over dat vertrouwen. Mijn dochter vroeg of haar vriendin (die van het vervelende broertje) te vertrouwen was. Ik wist niet wat ik moest zeggen. In mijn ogen zijn alle kinderen te vertrouwen, hoogstens stout op die leeftijd. Ik dus naar de juf, hoe ik chocola uit deze vraag kon maken. De juf legde mij uit dat de kinderen die hun afspraken niet nakomen als niet te vertrouwen worden bestempeld. Ik hield verder mijn mond (anders zou ik de "zeurende moraalridder" zijn uit het handboek) maar dacht wel bij mijzelf dat het meisje op 5 jarige leeftijd zo'n stempel niet verdiende. Zij kon er wellicht niets aan doen dat ze (nog) niet geleerd had om zich aan afspraken te houden. Ik dacht ook "en de liegende kinderen dan?", want ik had de juf erop gewezen dat het andere vriendinnetje (die later mijn kind uitsloot) soms pestte en vaak loog. De juf had gezegd dat ze dat wist en het weggewuifd als iets wat alle kinderen doen. Wat waarschijnlijk ook zo is en zij waarschijnlijk geen moraalridder wil uithangen (iets wat in de Kanjertraining pertinent niet mag). Dus als je een afspraak mist ben je niet te vertrouwen, maar als je liegt ben je dat wel. Is dat niet de omgekeerde wereld? En een voedingsbodem voor ander ongewenst gedrag later? Zoals ook is gebleken.
Nogmaals ik probeer hier chocola van te maken. Jullie commentaar is voor mij heel waardevol (ook al raken sommigen een beetje ongeduldig) om de situatie te kunnen begrijpen.
Mijn kindje was "alleen maar" verlegen en ze redt zich op dit moment wel (hoewel het wel zwaar voor mij is). Maar ik moet er niet aan denken dat ze echt zwaar gepest werd, dan zou ze nog meer voor haar kiezen krijgen door de Kanjertraining, paradoxaal genoeg. Had ik het geweten dat dit zo werkt, dan had ik een school gekozen zonder de Kanjertraining. Voor verlegen en/of meer introverte kindjes is de kanjertraining volgens mij niet echt geschikt. Ik neig ernaar te denken dat de Kanjertraining nadelig uitpakt als je wordt bestempeld als een gele pet. Zonder de Kanjertraining had mijn kind het makkelijker gehad op zo'n goede school als de onze, waar volgens mij weinig sociale problematiek speelt.
MoederSterretje schreef op 24-01-2022 om 14:09:
Leene, ik ben het met je eens, het werkt niet (echt) goed. In ieder geval niet als je de gele pet op hebt. Ik heb in groep 2 wel uitleg gevraagd over dat vertrouwen. Mijn dochter vroeg of haar vriendin (die van het vervelende broertje) te vertrouwen was. Ik wist niet wat ik moest zeggen. In mijn ogen zijn alle kinderen te vertrouwen, hoogstens stout op die leeftijd. Ik dus naar de juf, hoe ik chocola uit deze vraag kon maken. De juf legde mij uit dat de kinderen die hun afspraken niet nakomen als niet te vertrouwen worden bestempeld. Ik hield verder mijn mond (anders zou ik de "zeurende moraalridder" zijn uit het handboek) maar dacht wel bij mijzelf dat het meisje op 5 jarige leeftijd zo'n stempel niet verdiende. Zij kon er wellicht niets aan doen dat ze (nog) niet geleerd had om zich aan afspraken te houden. Ik dacht ook "en de liegende kinderen dan?", want ik had de juf erop gewezen dat het andere vriendinnetje (die later mijn kind uitsloot) soms pestte en vaak loog. De juf had gezegd dat ze dat wist en het weggewuifd als iets wat alle kinderen doen. Wat waarschijnlijk ook zo is en zij waarschijnlijk geen moraalridder wil uithangen (iets wat in de Kanjertraining pertinent niet mag). Dus als je een afspraak mist ben je niet te vertrouwen, maar als je liegt ben je dat wel. Is dat niet de omgekeerde wereld? En een voedingsbodem voor ander ongewenst gedrag later? Zoals ook is gebleken.
Nogmaals ik probeer hier chocola van te maken. Jullie commentaar is voor mij heel waardevol (ook al raken sommigen een beetje ongeduldig) om de situatie te kunnen begrijpen.
Mijn kindje was "alleen maar" verlegen en ze redt zich op dit moment wel (hoewel het wel zwaar voor mij is). Maar ik moet er niet aan denken dat ze echt zwaar gepest werd, dan zou ze nog meer voor haar kiezen krijgen door de Kanjertraining, paradoxaal genoeg. Had ik het geweten dat dit zo werkt, dan had ik een school gekozen zonder de Kanjertraining. Voor verlegen en/of meer introverte kindjes is de kanjertraining volgens mij niet echt geschikt. Ik neig ernaar te denken dat de Kanjertraining nadelig uitpakt als je wordt bestempeld als een gele pet. Zonder de Kanjertraining had mijn kind het makkelijker gehad op zo'n goede school als de onze, waar volgens mij weinig sociale problematiek speelt.
Mijn kind is net als jouw kind redelijk verlegen/introvert en thuis heeft ze een grote mond (dat zijn er heel veel) en de kanjertraining werkt prima.
Het gaat ook niet om ‘jij bent geel’, maar in bepaalde situaties zet iemand geel op.
Die vragen van je dochter zijn toch redelijk normale vragen? Ik zie niet zo goed wat ze met de kanjertraining te maken hebben.
