Juf is een bullebak! ( sorry, erg lang!)
Waar zal ik eens beginnen. Mijn dochter ( groep 7)is nogal gevoelig, en heeft een extreem laag zelfbeeld waarvoor ze ook begeleiding krijgt. Nu heeft ze een juf die algemeen bekend staat als de bullebak van de school. Veel kinderen zijn bang voor haar( mijn dochter incl) ze wordt op de meest vreemde momenten woendend. Bijv. als mijn dochter een som niet snapt, en het na uitleg nog niet begrijpt, wordt juf boos. Kind klapt dicht maar snapt de som nog steeds niet.( ze heeft nu dan ook voor het eerst van haar leven een 4,5 op haar raport, normaal 8 of 9).Inmiddels durft dochter dus niets meer te doen of te zeggen. We heben al vanaf het begin van het schooljaar regelmatig gesprekken gehad met directeur en leerkracht, en dan gaat het weer even wat beter maar vervolgens gaat het weer mis.
Zelf zijn we er inmiddels van overtuigd dat juf een soort autistische stoornis heeft, want ze begrijpt echt helemaal niks van gevoelens, en vindt zelf ook absoluut niet dat ze boos is.
Er zijn veel meer klachten over deze leerkracht, en volgens zeggen van de directeur zit de juf in een intensief traject met gesprekken, wat aangeeft dat wij toch niet helemaal gek zijn.
Nu hebben we na het zoveelste mislukte gesprek overplaatsing naar de paralelklas aangevraagd, maar dit "past niet in het beleid van de school". Wel is het voorstel er dat dochter regelmatig gesprekken met een "vertrouwenspersoon" binnen de school kan hebben, en wordt de juf uitgebreid begeleid.
Dochter durft eigenlijk helemaal niet te praten met een "vertrouwenspersoon" ( ik praat liever met jou mam), en wij denken echt dat juf wel weer heel snel in haar oude patroon zal terugvallen, wat het zelfbeeld van dochter niet ten goede komt.
Overigens is het contact tussen juf en ouders nu ook bijzonder slecht.
Nu zouden we kunne besluiten een klachtenprocedure te starten ( tegen de beslissing dat ze niet naar de andere klas mag) Maar dan is er op zijn snelst binnen 8 weken een besluit, en het schooljaar duurt nog maar 11 weken.
Voor onze dochter vinden we het erg belastend om naar een andere school te gaan. Ze heeft wel een goede vriendin en wat bekenden op een andere school, maar zelf ziet ze dat niet zitten.
Wat kunnen we nu nog doen? O ja, om het makkelijk te maken zit ik ook nog in de MR.
Geen advies, wel herkenning
Heb net een heel verhaal getikt bij het onderdeel computers (om te kijken hoe ik ongemerkt een driftbui kan opnemen. Mijn zoon geeft aan dat hij als hij niet zoveel vrienden in de klas had hij liever van school ging. Persoonlijk zou ik dit om zijn vrienden ook jammer vinden, echt een hele leuke klas heeft hij en hele goede vrienden. Ik ga het nu oplossen door extern hulp te zoeken en zoveel mogelijk afspraken onder schooltijd te plannen (hij moet 1x p 6 weken fysio, naar de orthodontist, rugfoto's maken en naar de orthopeed) Ik kopieer het hieronder even wat ik schreef.
Gaat om meester van mijn zoontje die de hele dag scheldend en tierend en op de tafel slaand voor de klas staat. Zoon wil inmiddels niet meer naar school en heeft hierover gesproken met meester, IB'er en directeur. Volgens de meester is de klas nou eenmaal erg lastig en is daar al heel vaak over gesproken met de kinderen. Mijn zoontje is vrij braaf (volgens alle leerkrachten die hij ooit gehad heeft), dus de boosheid is niet specifiek op hem gericht, maar hij kan er niet tegen als de meester opeens een woede-uitbarsting krijgt, met zijn vuist op tafel slaat en keihard roept: "het is hier en teringzooi stelletje hufters" Zelf vind ik dit ook absoluut niet kunnen. "Schelden doen we hier niet" is een van de schoolregels, waarom mag de meester het dan wel. Wat voor gedrag van een aantal kinderen (5 volgens mijn zoon, waarvan 2 met een etiketje, 1 met een problematische scheiding, 1 met een overleden moeder en 1 gewoon slecht luisterend) rechtvaardigt dit optreden van de meester? Ik lees hier in ieder geval niets over in de schoolgids. Overigens stond deze klas tot vorig jaar (nu groep 7) bekend als een van de leukste klassen van de school. Regelmatig schuift de directeur, IB'er of een externe adviseur aan in de klas en dan doet de meester het niet. Maar ik wil zo snel mogelijk van deze man af. Mijn zoon begint zowaar bijna depressief te worden, hij lacht nooit meer, is alleen maar chagerijnig en blaft ons af en heeft die immens treurige blik in zijn ogen. Ben inmiddels op zoek naar externe hulp voor hem in de eerste instantie om hem de leerstof die hij hierdoor niet tot zich heeft genomen in te halen, maar ik sluit niet uit dat als dit nog langer duurt ook psychische hulp nodig is. Bij een vriendje is dit inmiddels al het geval.
Bij ons maakt het het nog wat lastiger dat niet ik, maar de betreffende meester in de MR zit, haha wat een lachertje.
Is natuurlijk de beroerdste combi
gevoelig kind met bullebak van juf. Ik heb niet direct een oplossing.Probleem is bij school bekend, volgend jaar krijgt ze wel een fijne leerkracht? Hier zou ik bij de directeur wel even flink op hameren. Want deze leerkracht mag de puin van haar collega opruimen.
Ik weet even niets anders te bedenken dan zelf thuis investeren in je kind. Haar zelfbeeld opkrikken,er voor haar zijn , haar de ruimte geven om thuis te ontladen. Proberen het een kader voor haar te geven, zodat deze bullebak buiten haar komt te staan. visualisatie-oefeningen. Als de juf weer zo scheldt mag je in je verbeelding een paraplu boven je hoofd zetten of je regenjas aantrekken ,waar alle woorden op afketsen terug richting de juf. Steun haar dat wat de juf doet,niet goed is, maar wees ook duidelijk dat jij de juf niet kan veranderen en zij ook niet. De juf heeft een probleem, en als dat probleem jouw niet verdrietig meer maakt, mag je heel trots zijn op jezelf.Om die lange periode tot de vakantie leefbaar te maken, zou ik misschien zelfs overwegen baaldagen in te lassen. Maak inzichtelijk hoeveel weken je nog met de juf om moet gaan, en hak dat in stukjes d.m.v. de vakanties, de leuke dagen die er op school nog komen en daarbij nog wat baaldagen. Maak ergens in mei alvast samen plannen voor de allerlaatste schooldag, dan hebben jullie wel iets leuks verdiend.
Sterkte
Vreselijk die bullebakken
en dat ze nog steeds bestaan. Ik herinner mij als kind hoe erg ik de bullebak van een bovenmeester vond in klas 6. Hij kiepte tafels om, die ook een keer boven het hoofd van een kind kwam (net bezig de spulletjes weer in het tafeltje te krijgen ,na de 1ste kiepbeurt).Toen ik dat thuis vertelde ,was bij mijn moeder de maat vol. De volgende dag vlak voor het einde van de les kwam ze het klaslokaal binnen, liep naar zijn tafel,legde hem op zijn kant en zei heel ijzig: dat is niet fijn al je spullen op de grond,raap ze maar op en moet ik dan ook de tafel op uw hoofd neergooien. Of zullen we maar eens stoppen met die rare fratsen.
Hij bleef een bullebak, veranderde ook na die dag niet, maar als hij weer tekeer ging, zag ik steeds mijn moeder bij die omgekiepte tafel en zijn verbrouwereerde gezicht en had dan een binnenpret ( en ook mijn klasgenoten keken anders dan voor die tijd, minder bang.) Hij kon tekeer gaan, maar had op ons geen vat meer.
ik weet niet wat je met dit verhaal moet, maar ik moest er aan denken, ook in het kader van dat je als kind blijkbaar kunt leren om anders naar zo'n bullebak te kijken.
O wat erg, zulke leerkrachten
Ongelooflijk dat er nog zulke mensen voor de klas staan. Het is natuurlijk allemaal machteloosheid bij die meester, de juf uit jassets verhaal klinkt eerder gestoord. Een leerkracht die boos wordt omdat je de uitleg niet begrijpt? ZIJ is toch degene die er niet in slaagt om de lesstof op de leerling over te brengen? Hallo.
Het is inderdaad wat laat voor een klachtenprocedure, jasset, het jaar is bijna voorbij. Misschien zou je het kunnen overwegen om de directie klem te zetten v.w.b. de problemen met deze leerkracht, tenslotte gaat zij volgend jaar weer andere kinderen afsnauwen. Ik hoop in elk geval voor beide kinderen (die van jasset en die van speurneus) dat ze volgend jaar een betere juf of meester krijgen.
En wat die scheldende meester betreft: ik heb er geen woorden voor. Je hebt toch een voorbeeldfunctie, en niet zomaar even een kleintje? Voor veel leerlingen ben je na de ouders/grootouders de belangrijkste volwassene in hun leven (zo ervoer ik dat wel als lagere schoolkind). Leerkrachten die zo agressief zijn (want schelden en op de tafel slaan is pure agressie) horen niet voor de klas. Ik zou er werkelijk net zo beroerd van worden als het jongetje van Speurneus.
Onderneem in elk geval actie, klaag overal waar je maar kunt en bundel krachten met andere ouders. Dit soort mensen moet gewoon ophoepelen, omscholen, weetikveel.
Groetjes
Massi
PS: ik erger me elke keer weer helemaal wezenloos als ik dit soort dingen lees. Waarom o waarom lopen er zoveel geschifte en/of totaal ongeschikte figuren rond in het onderwijs?
Klachtenprocedure
Niet wachten, meteen in gang zetten. En niet alleen intern op school, ook "daarboven". Directie, MR, schoolbestuur, gemeenteraad, heel de rataplan. Er is ook een club, onderwijsklachten.nl ofzoiets. Hoppaaaa, niet aarzelen, doordrukken. En die 8 weken? Die wordt geheid korter als je er flink bovenop zit. Niet mondeling, maar schriftelijk. Per mail of brief, alles bewaren.
Tirza
Beleid van de school
"Nu hebben we na het zoveelste mislukte gesprek overplaatsing naar de paralelklas aangevraagd, maar dit "past niet in het beleid van de school"."
Ik zou hier toch nog een gesprekje met de directie over openen. Wat past er precies niet in het beleid van de school? Ik heb alle begrip voor een beleid waarin switchen tussen klassen op verzoek van de ouders door het jaar heen niet plaats heeft. Prima uitganspunt. Maar wel eentje dat ingehaald wordt door het kale feit dat een kind daadwerkelijk leerproblemen ontwikkelt en dit probleem te doorbreken zou kunnen zijn als ze van klas wisselt.
Tenzij het tot het beleid van de school hoort niets te doen aan dit soort problemen.
Vraag eens aan de directie wat men precies bedoelt met 'beleid'. Zeg/schrijf bovendien dat je de school wel degelijk verantwoordelijk houdt voor de leerproblemen van je dochter. Dat je eventuele schade zult verhalen op de school.
Ter ondersteuning daarvan: http://www.epub.nl/titel/50 download het boek (pdf 5 euro). Achterin vind je de uitspraak van de rechter die bevestigt dat dit soort schade wel degelijk voor rekening van de school kan komen.
Een kopietje van die uitspraak doet vaak wonderen in het overleg.
Groet,
Miriam Lavell
11 weken is lang hoor
Dus ik zou toch actie ondernemen. Inderdaad met meerdere ouders tegelijk, dan sta je sterker.
Bij ons op school loopt momenteel een onderzoek (assessment) naar een leerkracht. Waarschijnlijk door machteloosheid van deze leerkracht heeft er een incident plaatsgevonden in de klas waar veel ouders vragen over hebben gesteld. Ook daarvoor deden over deze leerkracht al wat verhalen de ronde. Waarschijnlijk ook veel overtrokken verhalen, maar er wordt dus wel iets mee gedaan. Het is aan de directie van de school om zoiets op te pakken. Ik vind het eerlijk gezegd erg zwak dat dit op Jassets school dus niet gebeurt. Waar zijn ze bang voor, dat ze geen nieuwe leerkracht kunnen vinden?
Ik zou ervoor gaan hoor, het gaat om het belang van je eigen kind en daarnaast ook heel veel andere kinderen die bij haar in de klas zitten of nog zullen komen.
Jasset ik wil je niet bang maken hoor
Maar ik vind dat je hier harder achteraan moet.
Heb je enig idee hoeveel invloed zo'n bullebakjuf heeft.
Ik heb jaren last gehad van de lesmethode van mijn meester in groep 6 en 7 (dezelfde man)
Hij kleineerde je voor de klas, kon heel boos worden om niets, als hij boos werd moest je voor de klas komen waar hij je en plein public voor paal zette.
Ik had de pech nogal slordig te zijn en dingen kwijt te raken dus ik was regelmatig de klos. Ik was een vreselijk verlegen en gevoelig kindje.
Doodsbang was ik voor die man. Ik raakte helemaal overstuurd toen ik hoorde dat die meester meeging naar groep 7
Jaren heeft het me gekocht om van die onzekerheid af te komen of in ieder geval te kunnen doen alsof.
Jasset, doe alsjeblieft iets en laat het hier niet bij zitten. Ik voel zo verschrikkelijk mee met je kind
Reactie
Bedankt voor al jullie reacties, het helpt me om alles op een rijtje te zetten.
Ik heb maandag een afspraak met de vertrouwenspersoon van de klachtencommissie. Hij zei al direct dat de
"oplossing" die de school bood geen oplossing was, dus dat is alvast 1 punt. Verder zijn we (Kiki) echt niet van plan om onze dochter nog langer onder dit regime te laten leiden. Gelukkig is het niet (meer) zo extreem dat ze voor de klas voor gek gezet worden, en de laatste week ( nadat we het gesprek hadden gehad dat voor ons niet bevredigend was) heeft ze zich behoorlijk koest gehouden. ( mijn dochter zei zelfs dat ze "lief" was ( kan ze dat?).
Maar wij zijn toch bang dat ze weer een keer huit haar rol valt, en dan gaan we ons kind dus thuis houden. Dan hebben we ondertussen wel een klachtenprocedure lopen, dus dat hebben we dan als argument achter de had als we de inspectuer op ons dak krijgen vanwege schoolverzuim.
We hopen zo onszelf een beetje ingedekt te hebben, en ik ben benieuwd wat de vertrouwenspersoon verder nog voor ons kan betekenen. Ik hou jullie op de hoogte, en blijf maar komen met tips en Ideeën!
Ziek gemeld
Toen onze zoon depressief werd door zo'n soort juf, hebben wij hem ziek thuis gehouden. (hij was ook ziek, hij wilde namelijk niet meer leven) Na twee dagen kon hij toen opeens wel naar de parallelklas (dat paste hier ook niet in het beleid van de school). Hier zijn toen wel gesprekken met zijn behandelaar op school aan vooraf gegaan. Maar mijn punt is: we hebben voorafgaand aan de ziekmelding, heel veel gesprekken gevoerd, heel veel uitleg gegeven, heel veel noodklokken geluid, dat hielp allemaal niet. Ziek melden hielp wel...
Een kind zit kwetsbaar in de klas. Als de ouders niet voor de belangen van het kind opkomen, wie moet het dan doen?
Nu moet ik er wel bij vertellen, dat het voor ons duidelijk was dat hij nooit meer bij die .... in de klas hoefde te zijn. Desnoods hadden wij een andere school voor hem gezocht.
Slachtbank
Zo voelde het vanochtend of ik mijn kind willens en wetens naar de slachtbank stuurde. Heb hem uitgelegd dat mama hem heel graag wil beschermen, maar dat soms ouders worden overruled door de overheid. Dat er zoiets bestaat als de leerplicht en als ik hem thuis houdt dat ik dan strafbaar ben.
Wat zijn dat voor mensen, moeder en zoon alletwee aan het huilen omdat hij naar school moet (ik pas toen hij weg was hoor). Woensdag spreek ik de meester.
Kan ik eigenlijk het AMK bellen? Dat was andersom waarschijnlijk al lang gebeurd.
Vrijdag nog een andere moeder gesproken, haar zoon is onder behandeling (in de eerste instantie voro wat anders). De therapeut heeft al een brief gestuurd naar de school. Kind wil niet meer leven.
We moeten toch gaan kijken om de krachten te gaan bundelen denk ik. Iedereen is ook voorzichtig en discreet (meester is de broer van een moeder in de klas), begin er ook pas nu achter te komen dat sommige kinderen al lang problemen hebben.
Ziekmelden dus
Speurneus, de oplossing staat in de posting van Wolk: ziekmelden. Was je kind een werknemer, dan zou hij 'situationeel arbeidsongeschikt' zijn. Nu is je zoon kennelijk situationeel schoolongeschikt. Is ook ziek.
Sterkte
Temet
Ja maar hij moet toch wat leren?
Ik ben ook zo bang dat hij door deze hele toestand straks op een lager niveau middelbare school terecht komt. Hij zal toch nog wel wat moeten leren neem ik aan in de rest van groep 7?
Ben inmiddels wel op zoek hoe ik dit particulier geregeld kan krijgen, maar dat is nog best lastig. Veel wachtlijsten (hoe zou dat nou komen?)en men verwijst ons toch vaak in de eerste instantie weer terug naar de school, men wil eigenlijk van school horen wat er aan schort. Mijn voorkeur zou zijn (afgezien van gewoon een leuke school waar hij met plezier naartoe gaat) het onderwijs buiten school regelen en kind ziek melden op grond van overspannenheid/depressiviteit en zo het jaar uitzingen.
Speurneus
Ik geloof dat het bij jou zoon nog een graadje erger is dan hier. Wij hebben ons voorgenomen als dochter nog 1 keer overstuur thuiskomt dat ze thuis blijft. Op het moent is het even redelijk rusrig, omdat wij stampij hebben gemaakt. Maar ik zou je zoon nu mar thuishouden hoor! En hier geldt ook: Alshet ons echt neit lukt haar naar de andere klas te krijgen gaat ze toch van school af.
Jasset
Hoe heeft je dochter het voor de rest met haar klasgenootjes? Als dat voor de rest goed zit, is het toch wel heel erg om haar om de juf van school te halen voor die paar weken. Bij jullie nog iets korter dan bij ons denk ik (half juli begint hier de vakantie).
Mijn zoon heeft een erg leuke klas, heel erg saamhorig, doordat in de afgelopen jaren ook veel gebeurd is (sterfgevallen ed). Ze spreken vaak na school af op het plein of op het voetbalveld om een balletje te trappen met een hele groep. Ik ben bang dat als ik hem thuis houdt, hij ook die afspraken mis gaat lopen. Voorlopig probeer ik het met inzichtelijk maken hoe lang hij nog naar school moet. Deze week een hele week, volgende week maar 4 dagen, week daarop ook, week daarop weer 5, maar is hij de vrijdags ziek, want dan is het meester en juffendag en daar doen we even niet aan mee. Dan 2 weken vrij etc. Dan nog wat feestdagen, schoolreisje, nog een studiedag ergens in juni en alle afspraken met fysio, orthodontist etc gebeuren onder schooltijd. Laatste schooldag 10 juli is hij ook ziek, want we gaan echt niet de meester een handje en cadeautje geven om te bedanken. En intussen maar bidden dat mijn dochter (groep 6) volgend jaar niet ook deze meester krijgt. Ben nog op zoek naar een instituut voor bijles en denk dat ik hem dat ook onder schooltijd laat geven. Zo hoop ik dat hij het jaar door komt.
Ik weet niet of het bij mijn zoon erger is hoor, volgens mij wordt bij je dochter erg op de man gespeeld, hier heeft de meester gewoon woedeuitbarstingen die zich op de hele klas in zijn algemeen richten, dat lijkt me voor het kind minder schadelijk.
Sterkte, in ieder geval is gedeelde smart halve smart, maar wel triest om te merken dat het dus regelmatig voorkomt dit soort excessen. Was vandaag eens aan het googelen naar Rouvoet, want die maakt zich zo druk om dat kinderen afglijden en kwam dus op de site van zijn ministerie en de hele homepage staat vol moet signaleren van mishandeling, waarbij ze dan op mishandeling door de ouders doelen. Terwijl wij verplicht worden door de overheid om onze kinderen dagelijks geestelijk te laten mishandelen op school. En doen we dat niet dan overtreden we de wet. Ik wilde hem mailen maar kon geen mailadres vinden.
Hoe het bij ons ging
Zoals ik al zei, wij hebben onze zoon ziek gemeld. Hij was ook ziek, psychisch. Leren deed hij toch al niets meer op school. Hij was alleen maar bezig met overleven. De juf was zeer intimiderend en confronterend naar hem toe en ging met hem om op een manier die zijn depressie alleen maar dieper maakte. Het lukte hem nauwelijks om in de klas te zitten, laat staan om wat te leren.
Hij is twee dagen ziek thuis geweest. Ik vergeet nooit meer hoe hij reageerde toen ik het aan hem vertelde. Hij huilde en zei heel erg timide 'bedankt mam'.
De school bood toen aan dat hij een aantal weken in een andere groep mocht verblijven. Daar maakte hij dan het werk van zijn eigen groep. Zoon vond dat heerlijk. Rustig ergens achterin een klas zitten, niemand die zich met je bemoeit. Na deze periode is hij naar de parallelgroep gegaan.
We zijn nu een jaar verder. We zijn nog steeds bezig om de brokken van zijn zelfbeeld en vertrouwen in volwassenen aan elkaar te lijmen.
Voor de school is het blijkbaar een heel belangrijk punt, dat ZIJ ervoor gekozen hebben om hem over te plaatsen. Dat het HUN beslissing was. Ach we laten hen maar in de waan, je kunt gelijk hebben of gelijk krijgen. Kleinzielig stelletje!
Temet heeft gelijk, spiegel het nu eens naar een arbeidssituatie. Je zou toch op staande voet ontslag nemen, als je zo moest werken! Dat kind zit daar vijf dagen in de week, weerloos tegenover zo'n sekreet.
Ik vind achteraf dat wij veel te lang hebben gewacht met ingrijpen. Daar heb ik nog steeds veel spijt van. We waren veel te naif, geloofden in de mooie praatjes. We gingen ervan uit dat deze juf toch wel haar best deed. Tja, niet dus.. We dachten dat de leidinggevende, die onze zoon wel leek te begrijpen, leiding zou geven. Tja, niet dus... We verwachten dat deze juf haar gedrag bij zou stellen na een gesprek met zoon zijn behandelaar. Tja, niet dus..
Update
We zijn inmiddels 2 weken verder vanaf de dag dat we overplaatsing hebben gevraagd. Vandaag zouden we derreacite van bestuur en directeur horen, maar de bovenschoolse directeur belde me om te vragen of we maandag even met zijn allen( directeur, bovenschoolse directeur, vertrouwenspersoon en wij) om de tafel kunnen gaan zitten, omdat hij volgens eigen zeggen allerlei verschillende verhalen hoort. ( ik wordt hier zo moe van!!!!)
Dus gaan we maar weer praten, nog steeds omdat we haar niet naar een andere school willen doen.
Donderdagochtend was het weer mis gegaan in de klas, dus dochter weer flink overstuur thuis. Ik heb haar daarop ziekgemeld ( en verteld waarom)en vandaag ( vrijdag) is ze weer naar school geweest omdat ze dan een andere juf heeft.
Maar aangezien we nu dus nog niets weten heb khaar voor maandag ook maar vast ziekgemeld, en we hebben huiswerk gekregen. ( daar had ik om gevraagd.) De directeur vond het "erg jammer" dat ik haar ziekmeldde...dûh, ik ook ja.....
Ach
Ach wat zielig voor je dochter. Sterkte ermee. Hier gaat het wel even redelijk geloof ik. Gesprek met juf (duopartner van de meester) gehad. Ik hoop dat zij op collegiaal niveau wat kan betekenen (= meester aan het verstand brengen dat hij wellicht overspannen is), dus ik heb even lekker lopen stoken. Dat het toch wel vervelend is dat zij nu als duopartner mee getrokken wordt in deze negatieve spiraal etc. Juf is er helaas maar 1,5 dag en is ook wel veel boos, maar niet van die woede-uitbarstingen zoals de meester. Volgens haar is gewoon de klas veel te groot, tja 29 kinderen, maar dat hebben ze al vier jaar en de parallelklas ook en de twee groepen 8 en twee groepen 6 ook. Waarom geeft het daar dan geen problemen?
Oplossing
We hebben inmiddels ook gesprekken gehad met de bovenschoolse directeur. Gisteren hoorden we dat er definitief niet accoord wordt gegaan met het overplaatsen van onze dcohter naar de paralel-groep.
De directeur verwacht dan de ouders van minstens de halve klas over zich heen te krijgen, die hun kind ook niet meer bij deze leerkracht willen. Ontslaan schijnt nogal moeilijk, kinderen het leven zuur maken is een stuk makkelijker 
Dochter komt nu bij haar hartsvriendin in de klas en nog een stuk of 5 kinderen die ze al kent, dus we hebben er ale vertrouwen in dat het hier een stuk beter gaat worden!
Jasset, ik ben heel benieuwd hoe het is afgelopen, maar ik snap je posting niet helemaal. Is er een stukje weggevallen?
Ow, kwartje valt
Ik lees onderaan dat je dochter naar een andere school gaat. Fijn! Ik ben blij voor haar.
Veel succes
Ik vind het wel enorm triest allemaal, dat je dochter nu naar een andere school moet omdat een juf niet functioneert. Blijkbaar wordt dat ook wel onderkend, omdat men verwacht dat dan meer kinderen naar de andere klas willen als je dochter mag. Ik vind het nogal wat alleen voor die juf naar een andere school en dan eigenlijk nog maar voor een paar weken, dat je dochter dat toch wil geeft wel aan hoe erg het voor haar is. Mijn zoon is nog niet zover. Hij gaf wel aan dat als hij niet zoveel vrienden in de klas had hij liever naar een andere school ging, maar die vrienden wegen op dit moment zwaarder. Ik hoop echt dat je dochter het de rest van het schooljaar heel erg naar de zin zal hebben.
Sterkte met alles.
Stomme vraag misschien
Misschien een stomme opmerking, maar ik lees nu een tijdje mee en vraag me telkens af of het niet bij AMK gemeld kan worden. Ik bedoel maar, als de school dit van de ouders zou vermoeden zouden ze het melden bij het AMK. Valt het niet onder psychische mishandeling?
Of dan heb je nog de arbeidsinspectie. Staat er niet ergens dat mensen met een machtspositie hun macht niet mogen misbruiken voor emotioneel geweld? Valt het niet onder pest beleid of zo?
ja, brenda
Ze kunnen het melden bj de contactpersoon (ongewenste omgangsvormen) van school, die is verplicht iets met die melding te doen én de melder op de hoogte te houden van de stappen die ondernomen worden.
Tja
Ik heb op het moment al genoeg aan mijn fiets hangen, dat AMK ga ik niet doen. Want hoe kan ik dingen bewijzen? Deze juf komt er tenslotte al bijna 40 jaar mee weg.....
