Kanjertraining (groep 6) "te" confronterend?
Dag allemaal
Mijn zoon van bijna 10 heeft net een (gedeelte van) de kanjertraining achter de rug. Sinds die training gegeven is (maandag) heb ik thuis een bijzonder verdrietig en down kind, die voor het minst of geringst in huilen uitbarst "Ik deug toch niet", "Niemand mag me" of "ik ben niets waard". Dat lijkt me niet de bedoeling. Ik heb eveen met juf gesproken die bevestigde dat het onderdeel vsn de training best confronterend was, omdat kinderen hun meningen over klasgenoten konden geven en verschillende "petten" konden uitdelen aan de kinderen uit de klas. Mijn kind heeft dus de pet "meeloper" gekregen en vindt het verschikkelijk. Hij heeft een paar moeilijke jaren achter de rug ivm afwijkend interesses (hij is -getest- hoogbegaafd en vindt meestal andere dingen leuk dan zijn klasgenoten, is een beetje een "nerd" zeg maar), maar leek juist zijn draai te vinden. Ik vraag me af of andere kinderen net zo heftig reageren op de kanjertraining wanneer ze een minder plezierig resultaat krijgen.
Dank
Sini
Cobi
Tjonge Cobi, waar lees je dat ik mijn ervaring maatgevend vindt?? Als je het zo stelt, kan ik die met gemak terugkaatsen.Ik deel een ervaring, om aan te geven dat het dus ook anders uit kan pakken, meer niet. Sterker nog, ik kan er zo nog een paar oplepelen. Dat is net zo legitiem als jouw ervaringen. Dat jij de pech hebt gehad dat het minder goed uitpakte, maakt mijn ervaringen niet minder de moeite van het vermelden waard.
Geen voorschot op nemen
Marjolein:"Op de BS heb ik een zeer rancuneuze adjunct/IB\'er getroffen. "
Die bestaan zeker. Er zijn er die volledig uit hun plaat gaan van een redelijk verzoek. Maar het gaat niet aan om daar plaatsvervangend voor Sini een voorschot op te nemen. Je kunt feitelijk niet anders dan ervan uitgaan dat er met een schooldirectie gewoon te praten is.
Mocht dat in dit geval anders blijken te zijn, dan is er nog geen man overboord. De kwestie is een breekpunt. Er moet nu, zeer binnenkort, wat gebeuren op school voor zoon. Zo niet, dan is de beste optie om direct te vertrekken. Er is geen tijd voor stroop of het omzichtig rekening houden met lange tenen van incompetente schoolleiders.
De brief, de toon en het verzoek vormen juridische (want redelijk en zonder onvertogen woord) een stevige basis om dat met opgeheven hoofd en ongeschonden te kunnen doen, juist als er onredelijk en hysterisch op gereageerd wordt.
Maar nogmaals: ik zie niet waarom je daar een voorschot op zou nemen.
Groet,
Miriam Lavell
Sini, ben benieuwd
Wat jouw verdere stappen zijn. En vooral hoe het uitpakt voor je zoon.
Miriam: Ik ben het helemaal met je eens dat je ervan uit moet gaan dat er gewoon met een schooldirecteur te praten moet zijn. Maar op mij komt te toon van jouw brief echter nogal betweterig over. En dat terwijl ik het inhoudelijk helemaal met je eens ben. C'est le ton qui fait la musique.
Omdat ik een slechte ervaring heb met de te lange tenen van een school adjunct deel ik die ervaring. Maar het is niet zo dat "ik plaatsvervangend voor Sini een voorschot neem op". Ik neem deel aan de discussie en schets een mogelijk scenario vanuit mijn eigen ervaring. Zodat Sini dat mee kan nemen in haar besluitvorming, of niet.
Dat is aan haar.
Onontkoombaar gelijk
Dat snap ik volkomen Marjolein. Voor het algemeen gaat de stelregel 'pick your battles' volledig op. Hoogdravend doen over kleinigheden of onduidelijke meningsverschillen, is niet handig.
Maar voor het overige geldt dat je serieuze zaken vooral duidelijk neer moet zetten.
Wat jij betweterig noemt is niets anders dan een onontkoombaar gelijk. En dat niet afgemeten aan een persoonlijke opvatting, maar aan wat de methode over zichzelf zegt.
Er is aantoonbaar een discrepantie tussen hoe de school (de juf) én de leerlingen (zoon Sini) het spel ervaren (confronterend, typerend) en hoe het bedoeld is (juist niet typerend).
Dat is een helder en concreet probleem waarvoor een oplossing gevonden moet worden. Door de school, daar ligt nu eenmaal de verantwoordelijkheid.
Uit ervaring (van anderen) met precies ditzelfde probleem met andere scholen, blijkt dat dat helder benoemen noodzakelijk is. Dat scenario ziet er namelijk als volgt uit: School erkent dat het spel stigmatiserend is, neemt daarover contact op met de uitvinder van dit product en die stuurt een briefje terug dat dat niet waar is en dat ouders niet moeten zeuren.
Einde verhaal, geen oplossing.
De makke van deze reactie van scholen (zich achter de producent verschuilen) is dat ze voorbij gaan aan hun eigen gezonde verstand en hun eigen verantwoordelijkheid.
Je hebt als ouders in beginsel helemaal niks te maken met die producent. Je hebt van doen met school en wat daar gebeurt.
Je hoeft geen discussie over dat product en de kwaliteiten ervan te voeren. Je voert discussie over de werking in de klas en je vraagt de school daarvoor verantwoordelijkheid te nemen.
In dat perspectief ontstaat het onontkoombare gelijk: Kind voelt zich getypeerd, juf vindt het spel confronterend want typerend, de methode beschrijft dat dat niet de bedoeling is.
Hoe dat dan verder zit moet de school maar uitzoeken met die producent (doet juf toch iets fout, is er meer tekst en uitleg nodig voor leerkrachten?). Daar ga je niet over als ouders. Je gaat over je eigen kind en school moet daarvoor verantwoordelijkheid nemen.
Neemt niet weg dat je als schooldirectie best kan schrikken van een brief die je zo onontkoombaar op de fouten in de uitvoering van een lesmethode wijst.
Groet,
Miriam Lavell
Brief de deur uit.
Helemaal goed. Ik lees alleen hier veel berichten over dat we met de school verder moeten, maar is dat wel zo? Uiteindelijk niet. Waar we als ouders wel mee verder moeten is met onze dierbare kinderen.
En wat ook nog zo is, is dat de relatie tussen school en ouder alleen maar bestaat uit vertrouwen. Het is dus aan de school om het vertrouwen te herstellen, als dat door een of andere training in de weg wordt gezeten.Want zij zijn hoe dan ook verantwoordelijk voor onze kinderen.
Dat mag dan zeker wel gemeld worden.
Brief is perfect.
Heel veel sterkte Sini,
Sini
Ja, dat bedacht ik gisteren toen ik je draadje nog eens las, tijd voor een andere school misschien...sterkte met beslissen.
Waarom
Sini, wat ik niet zo goed snap en misschien heb ik het gemist, maar waarom ben je niet eerst naar de directeur van de school toegestapt om het hele voorval met hem/haar te bespreken? Waarom meteen een brief op poten?
Hoe dan ook, ik hoop dat je actie het gewenste resultaat heeft en dat school voor je zoon weer een veilige plek wordt. Het zou jammer zijn als hij op een andere school weer opnieuw moet beginnen.
P.S. Even een tip: ik weet dat Nederlands niet je moedertaal is, maar ik zie je vaak 'hij wilt' schrijven. Ik weet niet of je dat in de haast schrijft, maar het moet zijn 'hij wil' 
Chris
Ziezo,
ik heb een andere school voor mijn dochter. Kan de juf fijn verder kanjertrainen ( = pesten door juf met de klas als meelopers) op de achtergebleven kinderen.
Overigens is ook mijn dochter slim, net niet hoogbegaafd. Sommige juffen kunnen daar slecht tegen en zien een kind als eigenwijs terwijl het juist onzeker is (maar wel goed formuleert).
Sini, ik hoop dat het bij jou gauw goed komt!
Fijn
Wat goed om te horen, Sini. En ook goed dat de school jullie serieus neemt.
Mooi
Wat fijn dat de school zo serieus met de klacht omgaat. Ik ben wel benieuwd wat er uit het gesprek met de bedenkers van de methode komt, zou je dat nog willen vertellen te zijner tijd?
Groetjes
Massi
Blijf geloven in je kind en jezelf
Beste Sini,
Wat goed dat het een fijn gesprek was.
Ik hoop dat jullie een beetje bij kunnen komen. Zo'n verjaardagspartij is geweldig voor hem. Ik vind het wel heel erg wat je allemaal moet doormaken. Ik ben erg benieuwd naar de uitkomst van het gesprek. Je kan veel over de Kanjertraining vinden op internet. Ook op de site van www.stichtingveiligonderwijs.nl. onder 'veilig onderwijs' en dan 'Wel talent maar niet om populair te worden".
Blijf in jezelf geloven.
Kom even bij van alles. Heel veel sterkte.
