Kind kan beter maar .....

Geen herkenning maar

haar werkhouding wordt vast wel meegenomen in het schooladvies, op de middelbare school krijgen ze veel meer huiswerk dus de motivatie moet er wel zijn natuurlijk.

Mijn dochter is wel erg actief met leren misschien heb ik wat tips voor je:

Laat haar elke dag een vooraf vastgestelde tijd leren. Overhoor haar daarna even en zet kruisjes bij de dingen die ze goed kent. Als het goed is komen er dan elke dag kruisjes bij. Als ze direct vanaf de eerste dag leert dan is het te overzien voor haar. Maak het gezellig met een kop thee en wat lekkers er bij.

Verder zal ze het echt zelf moeten doen. Laat haar meedenken over hoe dit op te lossen is.

Precies ardennen

Hier ook een kind dat erg makkelijk leert maar qua werkhouding nog veel kan verbeteren. Op school wordt daar ook wel flink op gehamerd dat werkhouding heel belangrijk is, zeker op het VWO en dat begint nu zowaar een beetje door te dringen. Maar aangezien ik er ook echtgeen zin in heb om hem 5 jaar achter de vodden te zitten heb ik hem heel goed duidelijk gemaakt dat hij het zelf moet doen en dat het anders echt HAVO gaat worden.

Leren leren

Ik ben het eens met Polly dat je je kind moet leren hoe je moet leren. Wat bij mijn dochter heel goed hielp op die leeftijd was haar te vragen om een hele lijst vragen te bedenken die in de toets zouden kunnen staan. Dit vraagt een andere manier van naar de tekst kijken. Laat je dochter er echt veel bedenken. De antwoorden hoeft ze niet op te schrijven. (die weet ze vanzelf wel door de vragen te bedenken).
Als ze dit trucje door heeft, heeft ze aan minder tijd om te leren voldoende. En dat heeft heeeeeel lang effect.. Dat is vast een mooie stimulans voor haar.

Andere tip: draai de beloning om. Bijvoorbeeld: zolang zij minimaal een 7 haalt voor een toets, zeur jij niet over studeren. Wordt het cijfer lagen, dan ga je weer minimaal voor twee toetsen heftig controleren.
Wij hebben zoiets gehad met woordpakket dat ze thuis moesten oefenen (= spelling). Dochter had hier geen zin in. De deal was toen dat zij niet hoefde te oefenen van ons zolang zij maximaal één fout in de toets had. Het gevolg was dat op school beter ging opletten en de toetsen uitstekend maakte.

Stimuleren, dwingen en omkopen

Dat is in het kort samengevat mijn methode
Een van mijn zoons lijkt erg op jouw dochter. Intelligente jongen maar leren had hij nooit zin in.
Onvoldoendes maakten op hem ook weinig indruk en voor school had hij weinig interesse.
Hij had zeker wel de intelligentie om het VWO te doen maar de motivatie niet.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om hem zoals Puck en Ardennen schrijven maar aan te laten modderen en desnoods een schooltype lager te gaan zitten dat hij eigenlijk kan. Ik zou dat zo'n zonde vinden.
Wat ik dus heb gedaan is inderdaad zelf de regie genomen over zijn leerproces. Vaste tijden afgesproken voor huiswerk maken, samen de dingen doornemen die hij moeilijker vond, overhoren enzovoorts.
Op goede cijfers zette ik een leuke beloning (goede cijfers zelf waren voor hem geen stimulatie genoeg) en op slechte cijfers straf.
Als hij niet meewerkte met huiswerk maken en overhoren dan kreeg hij ook straf.
Dat klinkt allemaal erg streng maar dat was ook zeker nodig. Dit speelde vooral tijdens de laatste jaren basisschool en vooral de eerste jaren middelbare school.
Daarna is hij een poos naar een huiswerk instituut geweest en dat vond hij zo vervelend dat dit wel voldoende motivatie was om enigszins mee te werken zodat hij een nieuwe gang naar het huiswerk instituut kon vermijden.
Uiteindelijk is het gelukt en heeft hij (wij) zijn VWO diploma gehaald. Resultaat dus maar wel heel vermoeiend.
Toch ben ik blij dat ik het zo heb aangepakt want hij heeft het uiteindelijk wel gehaald.

Helaas lijkt mijn jongste zoon (groep 6) wat te veel op zijn oudere broer en vrees ik dat de geschiedenis zich zal herhalen. Hij zit nu nog maar in groep 6 dus we kunnen nog alle kanten uit maar ik merk dat ik nu al wat strakker aan het worden bent. Hij redt het nu nog wel op intelligentie en zonder echt te leren maar ik ben nu al bezig met hem een betere werkhouding aan te leren.

Ongeacht of hij een toets nu wel of niet kan halen zonder te leren zorg ik er voor dat hij altijd wat tijd besteed aan het leren. Ze krijgen in groep 6 hier maar 1x per week huiswerk mee maar ik wen hem er al wel aan dat dit echt gemaakt moet worden en we hebben een vast tijdstip elke week om dit te maken.

Verder is het handig de stof te visualiseren en in kleine stukjes aan te bieden. Bijvoorbeeld als er een toets is voor geschiedenis eerst op te schrijven wat er precies geleerd moet worden zodat je een handig schema hebt en dan vervolgens de stof in stukken verdelen die dan per keer geleerd moeten worden. Op deze leeftijd zou ik gaan voor korte sessies en vaak herhalen. Veel positieve aandacht en belonen maar daarnaast ook streng zijn en duidelijk maken dat wat ze ook wil het wel gaat gebeuren zoals jij het zegt.

Maylise

Ho maylise

Ik heb helemaal nergens gezegd dat ik mijn kind maar aan laat modderen. Dat is wel even heel iets anders. Ik laat mijn kind zelf de verantwoording dragen voor zijn motivatie, maar dat wil niet zeggen dat hij het helemaal zelf uit moet zoeken. Natuurlijk niet! Persoonlijk vind ik de methode van dwingen en straffen bij een onvoldoende wel erg spartaans, dat zou ik nu nooit doen, de straf van een slecht cijfer is al genoeg lijkt mij. En zonde of niet, hij moet het zelf echt doen, je schrijft zelf dat in jullie geval "wij" zijn diploma hebben gehaald. En hoe is het daarna verder gegaan. Studeren jullie nu ook gezamelijk? En behalve dat ik hem echt niet tot 6 VWO ga helpen bij al zijn huiswerk (als dat nodig is heb je denk ik te hoog ingezet) ontbreekt me daarvoor ook eenvoudigweg de tijd.

Puck

aan laten modderen was misschien een slechte woordkeuze maar je gaf zelf aan in je berichtje dat je vond dat je zoon verantwoordelijk is voor zijn eigen werkhouding.
Dat ben ik theoretisch ook helemaal met je eens. Het is ook heel mooi als dat zo is. Alleen wat als dat nou niet zo is? Je geeft aan dat je een slecht cijfer als straf genoeg vind. Dat zou ik ook willen vinden maar mijn zoon interesseerde het niks wat zijn cijfers waren op die leeftijd. Of hij nou een 4 had of een 8 zijn reactie was hetzelfde. Er moest dus een extra motivatie komen waardoor het hem wel zou interesseren. Dus in de vorm van beloning en straf. Dat is misschien wat hard maar ik heb er geen probleem mee om af en toe wat hard te zijn.

Mijn jongste dochter zit nu in de brugklas. Ik zou haar nooit straf geven als ze een laag cijfer haalt omdat ik weet dat ze vervolgens daar zelf de conclusie uit zal trekken dat ze voor een volgend cijfer weer wat harder moet werken.

Ik hou er helemaal niet van om alles te micro managen en heb liever dat ze zelf hun verantwoordelijkheid nemen. Dus zolang er acceptabele rapporten binnen komen vind ik het prima als er ook onvoldoendes worden gehaald of er niet altijd wordt geleerd.

Alleen dan krijg je zo'n kind als mijn zoon. Intelligente jongen met veel potentieel maar 0,0 motivatie. Als ik niet de verantwoordelijkheid had genomen voor zich school dan had hij die nooit op dit niveau af gemaakt. Ik kan het dan niet laten om dat joch gewoon de eindstreep over te trekken. Aan het eind van de dag maakt het namelijk niet uit hoe hij dat diploma heeft gehaald maar alleen dat hij het heeft gehaald.

Ik heb hem inderdaad tm VWO6 intensief begeleid hoewel ik het in VWO5 en VWO6 wel een stuk meer heb los gelaten. Toen was hij zelf ook wat ouder en zag de eindstreep beter en was dus ook iets beter gemotiveerd.

Nee, we studeren niet gezamenlijk. Wel is het zo dat ik hem af en toe wel een beetje help met essays wat beter te structuren bijvoorbeeld. Hij moet dan wel zelf om hulp vragen. Ik doe het niet meer uit mezelf. Het eerste jaar was wel even flink wennen voor hem en heeft ook niet zo veel punten gehaald maar nu heeft hij een iets andere richting gekozen en dit ligt hem best goed. Hij zal nooit een model student worden maar dat hoeft ook helemaal niet. Op een gegeven momenten moeten ze het uiteraard zelf doen maar ik kan in elk geval er voor zorgen dat ze de best mogelijke start krijgen.

Maylise

Cobi

Havo is inderdaad ook een prima opleiding. Alleen ook om Havo te doen zal een leerling toch een minimale inspanning moeten verzetten. Het is natuurlijk wijsheid achteraf maar als ik mijn zoon alles zelf had laten doen had hij naar mijn inzicht ook geen Havo gedaan en misschien zelfs geen VMBOT. Het verschil in niveau tussen Havo en VWO is ook weer niet navenant groot dat iemand die 0,0 motivatie heeft voor het VWO zich op de Havo wel zal redden.

Eigenlijk denk ik juist dat voor een leerling met veel intelligentie maar een lage motivatie en slechte werkhouding VWO makkelijker is. Op het VWO wordt er veel meer op inzicht gewerkt en is er minder herhaling. Mischien is dat alleen mijn beeld.

In elk geval denk ik niet dat ik minder tijd was kwijt geweest aan huiswerk begeleiding als hij havo had gedaan.

Overigens heb ik het ook niet helemaal zelf gedaan. We hebben ook een poos gebruik gemaakt van een huiswerk instituut. Geweldige instanties maar helaas wel erg duur.

Maylise

Maylise (beetje ot)

Als ik jouw verhaal lees krijg ik het gewoon benauwd, zo ontzettend bezig zijn met school! Het lijkt me dat het dan het hele gezinsleven gaat beheersen, dáár zou ik nou nooit voor gekozen hebben. Je wilt je kinderen toch ook een leuke jeugd geven, dat wil niet zeggen dat je alles maar goed moet vinden en geen eisenstelt, maar dat betekent voor mij wel dat er ook andere dingen in het leven zijn dan school!

Goede start

Vind het zelf een nogal ingewikkeld dilemma. Ik vind het iig wat eenzijdig om over ´goede start` te spreken bij het behalen van een (door ouders) gewenst diploma, hoewel ik het wel snap. Een goede start geven is meer, mi. Een goede start kan ´m ook zitten in je kind het gevoel geven dat hij zijn eigen keuzes mag maken, zijn eigen fouten mag maken, kansen krijgen om dingen te heroverwegen etc etc. Het is de vraag of je je kind dát leerproces niet ontneemt, door er jaren bovenop te zitten. Innerlijke motivatie ontwikkelen is lastig als iemand anders iets zo graag voor je wil.
In ieder geval, als ik, zoals vraagstelster, echt in strijd zou dreigen te geraken met mijn kind hierover, dan zou ik dat opvatten als een signaal een stapje terug te doen.

Een stapje terug helpt niet zomaar

Stel je kind zakt af van vwo naar havo in verband met te weinig motivatie. Krijgt je kind dan motivatie van de havo? De kans is groot dat je kind daar dezelfde problemen krijgt en nog verder afzakt. Op elk schoolniveau zal een kind in actie moeten komen.
Eén niveau lager dan wat het niveau van kind is, zou ik geen probleem vinden. Als dat rust in de tent geeft, prima. Maar drie niveaus lager gaat het kind niet helpen. Dus dan zou ik het toch eerst proberen met extra begeleiding, huiswerkklas of iets dergelijks.
Maar in mijn geval is het allemaal: ik zou dit en ik zou dat. Ervaring heb ik hier niet mee. Oudste zit in brugklas en doet het goed. Begeleiding is nauwelijks nodig maar op de basisschool heb ik wel veel aandacht gegeven aan het leren leren.

Maylise, wat vindt je zoon er nu van

Maylise, weet jij wat je zoon ervan vindt dat jij hem tot bijna het einde van het VWO zo in zijn nek hebt gezeten? Ik heb daar zelf namelijk hele slechte ervaringen mee. Ik moest en zou van mijn vader het gym doen (dat vond hij een teken dat hij het goed deed denk ik, gaf status) en ik wilde eigenlijk niet. Ik wilde Atheneum doen en dat mocht ik dus niet. Een heleboel mensen zeggen dat hun middelbare schooltijd de leukste tijd van hun leven is. Nou voor mij was het 6 jaar troubles, puur door het gepush van mijn ouders. Ik ben dan ook zonder diploma van de middelbare school gegaan. Pas toen ik onder het ouderlijk toezicht weg was en voor mijn vervolg HBO-opleiding (via een "duim"-diploma kon dat toen nog) in een andere plaats zelfstandig ging wonen kreeg ik voor het eerst plezier in school. En de vakken waar ik op het VWO gezakt was kreeg ik op mijn HBO weer: op mijn proppenlijst stonden 2 vette negens. Ik kon het dus wel, maar puur door het gedram van mijn vader deed ik het niet. Reden te meer om bij mijn kinderen dus niet zo door te drammen en er achteraan te zitten zoals jij dat doet.

Stapje terug

Met een stapje terug bedoel ik niet zakken van nivo, dat volgt er misschien wel uit maar in de huidige situatie misschien ook wel. Met stapje terug bedoelde ik puur je bemoeienissen als ouder. Bij even ano lijkt de situatie te escaleren, ik denk niet dat dat dochter motiveert. Door een stuk losser te laten, krijgt dochter misschien weer de ruimte die nodig is om naar haar eigen gedrag te kijken. Met de houding ´goed genoeg is goed genoeg` lijkt (?) ze het nu niet meer te redden, krijgt ze ook de kans zich dat te realiseren en haar gedrag op aan te passen, ook op haar eigen tempo? (misschien een stuk lager dan haar ouders, die misschien ongeduldig zijn?)
Ik denk dat je hoe dan ook moet proberen het samen te doen, je moet haar eerst zien mee te krijgen.
Maar goed, ben zelf nog vooral een leek, gaat nog allemaal komen. Ben wel geinteresseerd want mijn kinderen zijn best slim en krijgen op school relatief weinig uitdaging, dus ik zie de bui vooraf al hangen. Ze krijgen geen huiswerk op de basisschool, jammer misschien. Maar in kleine dingen ben ik nu er wel al in bezig en probeer te laveren in het midden ergens, wel motiveren enerzijds maar ook verantwoordelijkheden bij hun leggen. Dochter leest thuis bijv liever niet maar dan ´moet` ze soms van mij toch. (nog bezig met leren lezen) Maar gelukkig vindt ze het dan ook toch wel weer leuk. (nadat ze fors gestimuleerd is dus) Ik geloof dat als ze het niet leuk zou vinden ik op zoek zou gaan naar andere manieren om het voor haar leuk te maken. Echt dwingen zou ik niet doen, leren moet vooral ook leuk zijn vind ik. En soms moeten ze tafeltjes oefenen maar zoon is tot nu toe zelf vrij gemotiveerd daartoe dus is het niet zo lastig het bij hem te leggen, ik help overigens wel, maar vooral als hij vraagt. Ik bemoei me dus wel maar waak er ook voor dat ze dat al teveel meekrijgen. Ik zie bij hen ook gemakzuchtige trekjes en dat probeer ik eerder om te buigen door meer door te pakken op mijn ´eigen terrein´,bijv door strenger toe te zien op klusjes oid. Leren moeten werken voor een goed resultaat (een tevreden moeder) kunnen ze ook op andere manieren denk ik. School vind ik meer iets tussen school en kind, ik hoop wel dat ik het ook daar kan houden.

Lager nivo

Ik heb ervaring met een dochter die op lager nivo zat dan ze zou kunnen. Zij ging op haar sloffen door de eerste 3 klassen van de havo, zonder tets uit te voeren. Ipv naar 4-havo wilde ze daarna naar het MBO (ze vond de havo oersaai en wilde gerichter aan de slag). Dat was echt ruim onder haar niveau, want met een beetje inzet was VWO zeker haalbaar geweest zijn en ze kreeg ook heel veel negatieve reacties gekregen van de mensen om haar heen. Wij hebben haar echter de verantwoordelijkheid voor haar keuze gelaten en daar ben ik nog altijd blij mee. (Het was niet zo dat ze lui was, want ze werkte bijv heel veel naast school). Ik kreeg een veel vrolijker dochter terug, ze heeft zonder problemen haar HBO-diploma gehaald en ook nu ze volwassen is (26 inmiddels) blijkt ze iemand te zijn die graag haar eigen keuzes maakt die niet altijd voor de hand lijken te liggen. Ze stopt bijv. met werken als ze wil gaan reizen ipv een vaste aanstelling te accepteren, maar gaat even makkelijk weer aan de slag gaat als ze een leuke baan aangeboden krijgt. Ze kiest niet voor luxe, mooie woning etc, maar leeft behoorlijk sober, wat veel leeftijdsgenoten niet snappen. De keuze die ze destijds maakte blijkt bij haar te passen. Zij waardeert het enorm dat we haar wil gerespecteerd hebben destijds.

Puck

Mijn zoon heeft daar niet echt een mening over geloof ik. Hij is nu 19 (bijna 20) maar wat gedrag betreft komt hij wat jonger over. Hij is wel blij met zijn diploma maar vind wel dat wij soms zeurden. Eigenlijk hebben we het daar nooit verder over gehad.

Ik snap wel dat met de ervaringen die jij hebt je juist je terughoudender op stelt. En wie weet zal mijn zoon later ook zeggen dat hij het helemaal verkeerd heeft gevonden hoe wij het hebben gedaan. Dat kan best. Dan mag hij het anders doen bij zijn kinderen. Wie weet is dat beter maar opvoeden is nou eenmaal geen exacte wetenschap. Ik doe het zoals het mij nu het beste lijkt. Als mijn jongste zoon dus hetzelfde gebrek aan motivatie zal hebben als mijn oudere zoon dan zal ik ook Mehdi pushen om te zorgen dat hij de opleiding doet die hij kan doen.

Ik vind het trouwens wel opvallend dat je schrijft dat de middelbare school tijd de leukste tijd van het leven is voor veel mensen. Misschien ben ik een uitzondering maar de meeste mensen die ik ken vonden die tijd over het algemeen nou niet echt de meest fantastische tijd. Ik ook niet. School vond ik best maar ik zou die puberteit fase nooit over willen doen.

Maylise

Reina

Ik vind het verhaal van jouw dochter wel anders omdat je dochter duidelijk wel een idee had wat ze wilde. Ik weet niet of ik in dezelfde positie als jou hetzelfde zou hebben gereageerd. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat al die mensen het "zonde" vonden. Dat zou ook mijn eerste reactie zijn. Uit jouw verhaal komt wel naar voren dat je dochter een goed alternatief had dus dat vind ik wel anders dan iemand die helemaal geen idee heeft wat ie wil doen in zijn leven.

Overigens is het niet zo dat we alleen maar met school bezig waren. Ik probeerde te zorgen dat we op een bepaald moment van de dag school werk maakten en dan de rest van de tijd het er niet over hebben. Heel lang heb ik het zo gedaan dat we na het eten een uur samen schoolwerk deden.

Wel is het zo dat school hier in huis inderdaad enorm belangrijk is. Bij mijn man nog meer dan bij mij. Thuis ben ik juist degene die hier het meest laconiek over is en ik kom al fanatiek over blijkbaar Maar ik zal zeker niet ontkennen dat ik school en diploma's heel belangrijk vind.

Toen mijn andere kinderen klaagden dat het alleen maar over het schoolwerk van deze zoon ging heb ik hem trouwens aangemeld bij een huiswerk instituut. Hierdoor hoefden we het er thuis veel minder over te hebben. Toen we hiermee stopten was hij weer ouder en bovendien hadden we toen een uitstekend middel achter de hand om te zorgen dat er enige motivatie was want zoon vond dat huiswerk instituut echt verschrikkelijk.

Maylise

Maylise

Je hebt gelijk, ze wist wel wat ze wilde, dat scheelt inderdaad (al is ze later niet in die richting, horeca, verder gegaan, omdat ze teveel negatieve kanten zag aan de horeca, maar dat had ze nooit ontdekt als ze niet het MBO gedaan had). Maar zelf mocht ik vroeger ook kiezen, ik wilde niet naar het vwo, stond wel in mijn advioes, maar ik koos voor de havo (op gronden die weinig te maken hadden met onderwijs ), mocht van mijn ouders. Ook ik waardeerde het dat ze mijn mening serieus namen. Hier in huis zijn schooldiploma's inderdaad niet zo belangrijk, ik wilde graag dat ze iets gingen doen waar ze zich prettig in voelden, ongeacht het niveau en dat is gebeurd.

Lagere school

Hoi even ano

Je dochter zit nog maar op de lagere school. De Cito toets bijna alleen maar vaardigheden en geen kennis want het topo gedeelte telt niet mee voor de Cito score.

Als je je dochter wilt motiveren kun je het op die leeftijd beter zoeken in de belonigssfeer dan in het dwingen.

Ze moet op de middelbare school nog heel lang huiswerk maken dus ik zou zeggen als er geen echte problemen zijn op taal en rekenen gebied laat het los en kijk op het vo weer eens of ingrijpen echt nodig is.

Wel merk ik dat op een hoger niveau op het vo de motivatie van de medeleerlingen goed is en dit heeft goede uitwerking op onze kinderen.

Reina

Wat leuk om jouw verhaal te lezen. Hier net zo'n dochter; ze wil beslist dit jaar van school en beginnen aan een mbo opleiding (vpk niveau 4), en iedereen, ook school, vindt dat 'onder haar niveau' en 'zonde'. Want waarom geen geneeskunde (wat haar helemaal niet trekt), of waarom geen HBO-V? Dat vindt ze wel jammer, maar ze verandert er bepaald niet door van mening. Ik vind het een goed doordacht plan van haar, ze weet precies wat ze wil, waarom ze dat wil en hoe ze dat denkt te bereiken, dus ik ben als enige vóór. Tuurlijk, ze zou ook best wat anders kunnen, maar dat kan ook daarna nog wel.
Hoe was de aansluiting voor jouw dochter op de opleiding, qua leerlingen? Voelde ze zich er thuis?

Heel erg ot

Ik lees de titel steeds als "Kind kan beter maar .... wat anders gaan doen." of iets dergelijks. Moet steeds even omschakelen