Klepel lijsten?
Wie weet waar men eventueel klepel lijsten kan vinden, kopen of kopieren? Misschien heeft iemand er een op de computer staan?
De Klepel is een leestoets met betekeninsloze woorden/pseudo woorden.
Ook ben ik voor mijn dochter op zoek naar de EMT woordlijsten,
Ik hoop dat iemand me verder kan helpen
Alvast bedankt
Klok en klepel
Ik weet niet wat je met die pseudolijst zou willen. Oefenen? Lees eerst dit www.tbraams.nl/pdf/De_zin_van_onzinwoorden.pdf en bedenk je nog eens.
Groet,
Miriam Lavell
Nee niet oefenen
Dat artikel heb ik gelezen. Het gaat erom dat er bij de rt 'er het vermoeden is dat de vastgestelde dyslextie, geen dyslextie is maar een vorm van afasie. Het dus niet over de lippen krijgen van woorden. En omdat ze vaak roept, even wachten ik weet t wel, niets zeggen ben ik zelf benieuwd hoe die lijsten eruit zien...
Snap ik het nog niet 
Maar wat doet die RT-er dan nog met de pseudowoorden? Dyslexie is al vastgesteld, signalering is dan niet meer nodig. Komt ze ook bij gewoon spreken moeilijk op woorden? Heb je al eens een logopediste geraadpleegd?
Groet,
Miriam Lavell
Jaarlijkse verslag van rt'er
Wij krijgen jaarlijks een verslag van de Rt'er met de vorderingen van het schooljaar. De DLE's technisch lezen worden samengesteld met Klepel lezen, EMT lezen en DMT lezen en tempo lezen.
Tekstlezen en EMT lezen gaat vooruit, de DMT en Klepelwoorden blijven achter. Dit kan volgens de RT 'er wijzen op afasie
Dagelijks leven heeft ze er ook "last" van ja, komt regelmatig niet op de juiste woorden. Vooralsnog was dat me nog niet heel erg opgevallen. Zou dat te trainen zijn met logopedie??
Eh....
"Tekstlezen en EMT lezen gaat vooruit, de DMT en Klepelwoorden blijven achter."
Heeft zij dat artikel al eens gelezen? Waarom gebruikt ze die klepelwoorden nog steeds?
"Dagelijks leven heeft ze er ook "last" van ja, komt regelmatig niet op de juiste woorden. Vooralsnog was dat me nog niet heel erg opgevallen. Zou dat te trainen zijn met logopedie??"
Eh.. ja.. maar met avasie begeef je je wel op medisch terrein. Avasie komt voort uit een hersenbeschadiging. Na een ongeluk, of hersenbloeding.
Als je de mogelijkheid serieus wilt onderzoeken, dan moet je niet bij een logopedist zijn, maar bij een neuroloog. Logopedie is wel de geeigende plek voor behandeling van avasie.
Groet,
Miriam Lavell
afasie met een f graag
Kijk....
Ik ben nooit behandeld
Groet,
Miriam Lavell (hopeloos geval)
Geen afasie...
...maar dysfasie. Daar zou je eens over moeten lezen. Mijn zoon is daar een tijdje van verdacht, maar achteraf was het loos alarm.
Klepel en emt zijn signaleringstoetsen
Hallo Anna,
Ik vraag me af of je een goede RT-er in de arm hebt genomen. De klepel en de DMT zijn (allebei!) geen geschikte instrumeneten om de technische leesvaardigheid van een dyslectische leerling te meten. En ze zeggen niets over afasie!
Over het algemeen is woordlezen bij dyslectische leerlingen slechter dan tekstlezen. Dat is een gegeven. Pseudowoorden lezen is nóg lastiger voor dyslectici. Bij een vermoeden van dyslexie is het dus handig om deze toetsen af te nemen. Ze signaleren vrij goed óf er een probleem kán zijn.
Bij een -vermoeden- van dyslexie is het dus handig om het woordlezen te bekijken en te vergelijken met het tekstlezen, ook bij de -diagnose- heeft de klepel zijn nut bewezen. Alle goede onderzoekers gebruiken een onzonwoordentoets. Als dyslexie eenmaal is -vastgesteld- is het niet zo zinnig meer om woordlezen te toetsen. De meeste dyslectische leerlingen blijven slecht presteren op woordleestoetsen. Pseudowoorden lezen is al helemaal onzinnig. De Klepel heeft alleen maar waarde en nut voor het traject van signalering en diagnose. Het lezen van onzinwoorden is geen vaardigheid die het kind moet beheersen. Miriam heeft je al een goede link gegeven.
Kortom: de rapportage van je RT-er rammelt. Het 'meten' van het effect van behandeling en/of vooruitgang op het gebied van technisch lezen kan ze beter met de AVI-toetsen doen.
Kijk voor een goede RT-er op de site van de LBRT, die heeft een lijst met geregistreerde RT-ers. Registatie zegt nog niet alles, maar geeft je meer garantie op kwaliteit én je kunt de klachtenregeling in als je RT-er een slechte prestatie levert.
Groeten Persicaria
Dmt/emt
Ik zie net dat je vroeg om de EMT en niet de DMT. Voor de EMT geldt hetzelfde als voor de DMT. Beide toetsen zijn woordleestoetsen en niet geschikt om een rapportage te schrijven over jouw kind.
Persicaria
Dank je wel
Allemaal, hier kan ik iets mee
Ik ga het artikel voorleggen aan de Rt'er. Het blijft altijd de vraag of je een "goede" hebt volgens mij. (heb je met je huisarts, fysio en tandarts natuurlijk ook)
Vooralsnog pakt ze problemen met volle tevredenheid aan, goede interactie met de school en de IB'er en dochter gaat er graag naar toe.
Ik ga haar mailen met de vraag of ze het artikel kent en waarom ze deze testen gebruikt bij dyslextische kinderen
Bedankt!
Jvo
Ook bedankt, ik ga eens zoeken!
Anna
Onze zoon heeft ernstige dyslexie, en 1 stukje daarvan (naast lezen en spellen) is 'woordvindingsproblemen'. Maar dat hoort toch echt bij zijn dyslexie.
Lietje
Onvolledig
De genoemde toetsen zijn echt onvoldoende om de voortgang te meten. Neemt de RT-er geen Struiksma af?
Woordvindingsproblemen
Hallo,
Wat een vreemde conclusie van de RT'er. Woordvindingsproblemen komen juist veel voor bij dyslexie. Ook het snel kunnen oproepen van woorden is een vorm van automatisering (voornamelijk op klankniveau). Een dyslectisch kind kan bij het vertellen veel moeite hebben met het gebruiken van de juiste woorden. Het pakt soms net een verkeerd woord. Ik had vandaag nog een meisje. Ze zei: "de jongen gaat de dief redden". Ze bedoelde: "de jongen gaat de mevrouw redden die door de dief bestolen wordt." Vorige week zei ze appels waar ze peren bedoelde. Allemaal heel vaak voorkomend bij dyslectici, maar dan weer niet bij allemaal. De woordenschat kan prima zijn, ook als er woordvindingsproblemen optreden. Het woord is gewoon niet snel genoeg beschikbaar, maar het is er wel.
Natuurlijk is dit geen afasie, afasie is een stoornis die kan optreden na hersenletsel. Dit kan overigens wel bij kinderen optreden maar niet als ontwikkelingsstoornis. Het komt heel af en toe voor na een trauma, bij zeldzame syndromen en (kinder)dementie.Woordvindingsproblemen kunnen ook voorkomen bij afatici, dat weer wel.
Soms wordt bij kinderen gesproken van een dysfatische ontwikkeling. Dit is een taalontwikkelingsstoornis waarbij de neurologische basis onomstreden is. De term zelf is wel wat omstreden, want hoe weet je precies wat de oorzaak van een taalontwikkelingsstoornis is? Soms speelt het taalaanbod een rol, maar meestal is er meer aan de hand, en moet je gaan denken aan kleine afwijkingen in de hersenen. Net als bij dyslexie trouwens. Enfin, ik zou nog wel even door kunnen gaan over dit onderwerp, maar dat voert misschien te ver.
Laat de RT'er zich maar bezighouden met het oefenen van het lezen en spellen en de diagnostiek aan anderen overlaten. Hier weet hij duidelijk te weinig van.
Groet
Judith
logopedist/dyslexiebehandelaar.
Dysfasie
Woordvindingsproblemen horen toch meer bij dysfasie dan bij dyslexie. Het kind heeft er namelijk ook last van buiten het lezen om, als het bijv. gewoon een verhaal vertelt. Een kind kan wel beide problemen hebben. Bij de taalontwikkeling kunnen zich verschillende problemen los van elkaar of gelijktijdig voordoen.
Bij dysfasie kan een kind soms ineens een synoniem lezen ipv het woord wat er staat. Dat is niet een leesprobleem, want om het synomiem te kunnen zeggen moet het kind toch eerst hebben gelezen wel woord er stond. Alleen in het proces van de decodificatie van het gelezen woord naar de hersenen sturen en vervolgens uitspreken komt er iets niet helemaal goed door en wordt het begrip veranderd in een ander woord. Soms is dit andere woord dus een synoniem, soms is het echter ook een woord wat uitelijk lijkt op het oorspronkelijke woord. In dit laatste geval is het moeilijk te onderscheiden van dyslexie. Veel kinderen met een niet al te ernstige dysfatische ontwikkeling worden aanvankelijk verkeerd gediagnoseerd als hebbende dyslexie. Als hetzelfde probleem zich voortdoet in de spreektaal kun je er echter van uitgaan dat het hier niet om een leesprobleem gaat, maar om een algemeen woordvindingsprobleem.
Therapie
Bij dysfasie zijn de woordvindingsproblemen hardnekkig en inconsistent. De ene keer wordt het woord voor een begrip wel gevonden en de volgende keer ineens niet. Voor ernstige geval is eventueel medicinale terapie beschikbaar (Nootropil), maar in Europa wordt dit niet gauw gebruikt. Meestal wordt er geoefend om het beste met het probleem om te gaan en het kind leert om het begrip wat het wil uitdrukken te omschrijven ipv zomaar een woord op te hoesten.
Veel woorden kennen door veel te lezen, waardoor het kind eerder een goed synoniem voor het begrip kent helpt in het dagelijkse leven. Behalve voor AVI lezen is het in het dagelijkse gebruik namelijk meestal geen probleem als je niet op het juiste woord kan komen, maar gaat het erom dat je het begrip begrepen hebt en op een één of andere manier goed kan uitdrukken.
Het beroerde van AVI-testen e.d. is dat ze niet meten wat de school pretendeert dat ze meten. AVI-testen meten namelijk hoe goed en snel iemand HARDOP KAN UITSPREKEN wat hij gelezen heeft en dat is niet hetzelfde als meten hoe goed en snel iemand leest. Kinderen met dysfasie worden in hun leesontwikkeling afgeremd en gedwongen om vele niveau's onder hun leesbegrip te blijven werken. Door de beroerde gewoonte die scholen hebben om kinderen alleen dat leesniveau aan te bieden wat ze hardop kunnen uitspreken missen deze kinderen ook verdere oefening en uitdaging op het niveau wat ze werkelijk hebben. Als ouders dan ook nog eens thuis braaf deze leesbeperkingen opleggen aan hun kinderen dan is de kans groot dat het uiteindelijk inderdaad beroerde lezers worden. Eeuwig zonde, want als deze kinderen wel aangemoedigt worden om op hun potentiele niveau te lezen blijkt meestal dat AVI altijd beroerd zal blijven, maar dat de opdrachten van begrijpend lezen 'vreemd' genoeg juist heel goed worden gemaakt.
groetjes Primavera
Boeiend, primavera
Hoi,
Dit wordt misschien een erg inhoudelijke discussie die niet meer voor iedereen interessant is. Toch wil ik er nog even met je over doorpraten Primavera, als je het niet erg vindt.
Misschien wil je bekend maken wat je achtergrond is?
Tijdens mijn laatste cursus dyslexie, gegeven door een neuropsycholoog, werden de woordvindingsproblemen toch echt gezien als behorend bij de dyslexie, dus ook als ze in de spraak/taal voorkomen. Zoals ik al eerder schreef: een vorm van automatiseringsproblematiek, vergelijkbaar met het moeilijk kunnen noemen van willekeurige begrippen zoals de kleuren.
Jij zegt dat een kind soms een synoniem maakt van een gelezen woord, en dat dat betekent dat hij dat woord wel gelezen heeft. Dat hoeft niet: hij kan het woord ook raden op grond van wat de zin (of het plaatje) hem aan informatie geeft. En dat gebeurt heel vaak bij dyslexie!
Wat ik wel herken is het verschil tussen hardop en zacht lezen. Het (hardop)verklanken kan soms een probleem zijn. Dat verschil wordt bij een dyslexieonderzoek ook altijd meegenomen. De AVI's zijn dus niet heilig, om meerdere redenen, waaronder deze.
Uiteindelijk is het stellen van een goede diagnose (dysfasie/dyslexie) belangrijk, maar gaat het er nog meer om dat het kind de goede hulp krijgt. Woordvindingsproblemen bij het vertellen zullen niet gemakkelijk verdwijnen, maar er zijn trucjes die het kind kunnen helpen. Voor het lezen geldt: een handelingsgericht onderzoek moet de weg wijzen naar de manier die voor dit kind de beste oplossingen biedt.
Ten slotte Primavera: heb je ook verstand van epilepsie? Mag ik je daar een vraag over stellen?
Groet,
Judith
Automatiseringsproblemen
Hallo Judith,
Het wordt inderdaad wel een beetje ot zo. Ik ben een ervaringsdeskundige met enige medische kennis door een niet afgemaakte medicijnestudie. Mijn oudste zoon is gediagniseerd met een ernstige taalontwikkelingsstoornis (dysfasie en verbale dyspraxie). Hierdoor ben ik veel gaan lezen over dit soort problemen en heb natuurlijk veel contact met o.a. kinderneuropsychiater, kinderpsycholoog, logopedist uit team door wie hij gevolgd wordt. En verder heb ik een italiaanse mailinglist opgericht voor ouders van kinderen met taalontwikkelingsstoornissen. Mijn zoon heeft allerlei automatiseringsproblemen door zijn handicap, maar geen moeite met spelling (verbetert de juf) en lezen (zolang het niet hardop hoeft).
Als ik het me goed herinner was er in het boek Dysfatische ontwikkeling van Tan een stuk over verschillen en overéénkomsten tussen dysfasie en dyslectie. De psychologe kwam het verwisselen van woorden ook regelmatig tegen in verschillende testen die ze met mijn zoon gedaan heeft en sloot dyslexie uit. Ik neem aan dat zij professioneel genoeg is aangezien zij de officiele expert in de stad is die kinderen met dit soort ontwikkelingsstoornissen test.
Het woordverwisselen is in ieder geval een automatiseringsprobleem, maar zoals ik het geleerd heb meer een probleem van niet automatisch een begrip/beeld aan de juiste klanken koppelen ipv niet automatisch de leestekens in het begrip omzetten. In dat laatste geval kan ik me voorstellen dat hierdoor bij lezen woorden verwisseld/geraden worden, maar ik snap niet hoe dat dan verband houdt met de spreektaal.
Ik heb geen verstand van epilepsie.
Groetjes Primavera
