Knel in groep 3
Onze zoon is begin november 6 geworden. Het zowel voor ons als voor de school een moeilijke beslissing geweest voor de zomer of hij wel naar groep 3 zou moeten. Hij zou dan feitelijk groep 2 "overslaan". (Hij is in groep 0 begonnen en heeft een vol jaar groep 1 gedaan).
Uiteindelijk hebben we er in goed overleg toch voor gekozen om hem door te laten gaan. Alhoewel hij erg speels is (een echt jong hondje) kan hij de leerstof best aan. Wat ook een rol speelt is dat hij fysiek groot voor zijn leeftijd is en zijn taalvaardigheid goed ontwikkeld is. Kortom, hij lijkt en doet ouder dan hij is.
Maar nu. Het gaat niet goed op school (Dalton) Hij is snel afgeleid, krijgt zijn taakjes niet af, loopt daardoor achter op de leerstof. Hij zit niet lekker in zijn vel. De juf maakt zich er zorgen over (wij ook). Ze zegt dat hij zo druk is en dat hij zichzelf in de weg zit. Ja dat zien wij ook. Maar wat te doen? Terug naar groep 1/2 is geen optie. Terug naar kleuters (de kleintjes zoals hij dat noemt) zou sociaal gezien zo'n dreun zijn. Maar nu voelt hij zich ook niet happy. Hij heeft wel aansluiting in de klas. Zijn beste vriendje bijvoorbeeld zit ook bij hem in groep 3.
Wij proberen onze zoon zo veel mogelijk te steunen en zitten hem niet op zijn huid (dat hij bijvoorbeeld beter of goed zijn best moet doen). Ook de juf geeft hem nu aangepaste taken (minder werk). Maar ik heb het idee dat het nog niet genoeg helpt. Hij ervaart het nog steeds als "veel" en "moeilijk". Terwijl de opdrachten die hij doet, maakt hij heel goed.
Wat te doen ?? Het breekt mijn hart om mijn kereltje zo te zien. Wat mij betreft doet hij groep 3 nog een keer over, ik vind het belangrijker dat hij zich weer fijn gaat voelen en het niet als een grote last ervaart. Maar daar is hij nu niet mee geholpen. Je leest er vaak over: dat kinderen te vroeg naar groep 3 gaan en dat dat vaak niet goed gaat om dat ze er sociaal-emotioneel nog niet aan toe zijn. Ik wist dat wel, maar heb er willens en wetens toch mee ingestemd om hem over te laten gaan, omdat ik bang was dat hij na een half jaar zo uitgekeken zou zijn in groep 2. En dat is ook niet leuk. Maar nu denk ik (en zou ik iedereen willen advisereen): laat vroege leerlingen (zeker jongens) nog een jaartje rijpen.....
Wat sneu
Je berichtje trok mijn aandacht. Onze dochter is wel naar groep 2 gegaan, en wij stonden eind vorig schooljaar voor dezelfde beslissing als jullie: na 1,5 jaar kleuteren en hoge citoscores wel of niet naar groep 3? Nu heb ik een weliswaar blije, maar volgens mij gemakzuchtige en een beetje onderpresterende dame in groep 2. En dagelijks twijfel of dit nou een goede beslissing was...jouw verhaal steunt mij in onze beslissing.
Daar ben jij niet mee geholpen, uiteraard. Ik heb ook geen adviezen. Ik hoop wel dat je zoontje weer lol gaat krijgen in school.
groet, Mamvantwee
Tegengeluid
Tja Marjolein, om nu op basis van jou ervaring iedereen te adviseren om jonge leerlingen een jaar extra te laten kleuteren is natuurlijk volstrekt onzinnig. Ieder kind moet afzonderlijk bekeken worden en iedere school heeft zijn eigen methodiek om kinderen te begeleiden ricxhting groep 3 en kennelijk lijkt het erop dat bij jullie zoontje niet goed gaat om wat voor reden dan ook. Maar wij hebben met onze jongste precies hetzelfde aan de hand gehad en wij zijn er nog iedere dag blij mee dat we haar wel hebben laten doorstromen, ze doet het hartstikke goed (zit ondertussen in groep 5), zeer zeker ook op sociaal emotioneel gebied, en zou erg ongelukkig geworden zijn als ze nog een jaar had moeten kleuteren. Vrienden van ons hebben 2 jongens die allebei ook zijn doorgestroomd (een van december en de ander is zelfs van januari dus die heeft echt een klas overgeslagen) en ook die gaan als een speer (zitten nu in groep 8 en 6). Ik hoop dat het met jou zoontje goed komt, maar ik ben niet met je eens om op basis van jou verhaal maar te propageren dat alle jonge leerlingen een jaar extra moeten kleuteren.
Tja
Om te beginnen wil ik me aansluiten bij Puck2. Je kunt de ervaringen met je eigen zoon onmogelijk doortrekken naar andere jonge leerlingen. Dus om "vroege leerlingen" met zijn allen nog maar een jaar te laten sudderen in groep 2 zou ik zeker niet willen adviseren. Laten ze het onderwijs in groep 3 dan maar aanpassen aan die jonge leerlingen, lijkt me zinvoller. En iets dat ze op veel scholen kennelijk nog nooit hebben overwogen, alle discussies over kleuterverlengen bekijkend.
Nu even naar jouw zoon. Je zegt dat hij de stof cognitief gezien goed aankan. Alleen vind hij het veel en moeilijk. Juf geeft hem al aangepaste werkjes, dat is prima. Wie weet moet ze nog een extra aanpassing doorvoeren (verder compacten) zodat hij zich minder snel verveelt.
Ik zou niet aansturen op zittenblijven in groep 3, en ook niet op terugzetten naar 1/2. Daar is het nog veel te vroeg voor. Bovendien, wat jij over het hoofd lijkt te zien: bij zittenblijven komt hij over een tijdje nét zo goed bij die kindertjes uit groep 2 in de klas, waar jij hem niet meer tussen vind horen.
Wat ze bij ons op school vaak doen, bij kinderen die ze nog niet 100% groep-3 rijp vinden: de ochtenden in groep 3 laten doorbrengen en 's middags meedoen met groep 2. Roostertechnisch gezien kan dat bij onze school, wie weet is het voor je zoon ook een idee? Het ene kind kan later alsnog aansluiten bij een "hogere" groep, het andere draait later alsnog bij de jongere kinderen mee.
Vind+t
Ja, weer een herstelposting: vindT horen (toch 100% gescoord op mijn taal-CITO in de 6e klas, maar ja :-p )
Het is ook veel en lastig
Zoon is in maart 6 geworden en loopt dus zeg maar regulie (ruim 2 jaar gekleuterd). Maar die vindt het ook best aanpoten in groep 3. Hij kan de stof goed aan en loopt wellicht iets voor maar hij is MOE, boos, snel aan het huilen, zit niet lekker in zijn vel.
Het is gewoon pittig en wennen. Ik zou het gewoon aankijken en de aanpassingen doorvoeren die mogelijk zijn en hem inderdaad zo min mogelijk op de huid zitten.
Wat ik begrijp van de juffen hier is dit volstrekt normaal in het begin en na de Kerstvakantie is er een soort magische grens ook qua vermoeidheid. Daar hoop ik dan maar op 
Sterkte
Hoe groot
is de klas? Mijn kinderen waren ook twijfelgevallen (september nota bene!) en van zoon twijfel ik nog steeds aan bijv ADHD (mijn oudste heeft dat ook). Toch trekken ze het aardig in de groep, heb nog geen officieel 10 minutengesprek gehad, maar ze scoren allebei vooral goed, voldoende en ruim voldoende. Maar...ze zitten maar in een klas van 16 leerlingen!! Ook Dalton-onderwijs overigens. En, er staan 2 pittige juffen voor de klas....dat scheelt ook een heleboel, want het is ondanks zo'n klein klasje, wel een klas vol druktemakers....
Ik ben geen voorstander van langer kleuteren, ook daar ervaring mee, en mijn oudste heeft nog steeds last van faalangst daardoor....en ADHD overigens 
Nasha?
Krijg je ADHD van langer kleuteren???
Lol...
nee dat zou gek zijn 
, maar dat was nog een bijkomend probleem....en dat was wel een deel van het probleem voor het langer kleuteren en helaas heeft dat dus gewoon heel slecht uitgepakt...maar bij oudste was ook de geboortedatum nog bepalend...tezamen dus met die soc-emo problemen, terwijl hij cognitief dus wel meekon. En ik zie nu aan de andere 2 (waarbij ik bij 1 dus ook nog steeds over ADHD twijfel) dat de prikkeling van het leren wel effect heeft....
Eens met voorgangers
Ik heb een dochter (oktoberkind) die met vijf jaar naar groep 3 ging. Oh, wat was ze blij en wat ging het goed.
Zoon zat vorig jaar in groep 3, daar zat ook een decemberkind (jongen). Die deed het prima. Hij is ook keurig over gegaan naar groep 4.
Ik denk dat voor zowel mijn dochter als deze jongen het een probleem was geworden als ze een jaar langer in de kleuterklas waren gebleven.
Je bent nu erg vroeg met je oordeel. Het zou heel goed kunnen dat je zoon in de loop van het schooljaar bijtrekt. En zo niet, dan kan hij altijd blijven zitten. Zo erg is dat nou ook weer niet (in ieder geval veel beter dan terug naar groep 2)
Marjolein
Hoi,
Ik heb zelf ook met dit dilemma gezeten. Onze zoon heeft 2x groep 1 gedaan en daarna nog een jaar groep 2. Groep 0 vind ik een onzinbenaming voor herfstkinderen, dat kan alleen maar opgaan voor kinderen die na de kerstvakantie instromen. Anders heeft de kleuterschool feitelijk drie leerjaren!
Lang, lang heb ik getwijfeld over wat ik zelf wilde, wat ik zou doen als school iets anders wilde, wat de consequenties zouden zijn van een (achteraf) verkeerde keuze...
tot ik me realiseerde dat ik het allemaal los moest laten. Je kind maakt heel veel mee op school, verreweg het meeste daarvan is volkomen buiten de macht van de ouder. Je kan een beetje meebewegen, de scherpe kantjes eraf proberen te halen, intervenieren, coachen hoe om te gaan met wat je kind op zijn weg vindt...
Dat kort of lang kleuteren is nu het enige waar je echt even invloed lijkt te hebben. Maar die invloed is ook maar schijn. Want uiteindelijk komen er nog zoveel andere factoren bij kijken, je kind maakt allemaal fases door, alle paar weken heb je eigenlijk weer een ander kind of in ieder geval een kind dat andere behoeftes heeft.
Je zoon had met een extra jaar kleuteren ook nog dit gedrag kunnen vertonen, en dan hadden jullie het gewoon weer ergens anders aan geweten. Of je zoon had juist weer andere problemen kunnen krijgen aan het einde van zijn derde kleuterjaar.... je zult het nooit weten.
Het naarste aan dit soort dingen is gewoon die onmacht als je kind niet lekker zit op school. Dat is zo vervelend, het is zo'n fijn gevoel om je kind 's ochtends bij school te kunnen afleveren in de wetenschap dat hij het leuk gaat hebben en dat de juf ook vindt dat ie goed op zijn plek en in zijn vel zit..
Daar wil je dus weer uitkomen. En ik denk dat het het beste gaat lukken als je niet te veel achterom kijkt en ook niet te snel etiketten gaat plakken... vaak is het gewoon een beetje trekken en duwen, zoeken tot je de oplossing vindt. Er is zelden één oorzaak aan te wijzen, en soms lost alleen de tijd ook al dingen op. Soms kan het ook nuttig zijn om te beseffen dat de meeste kinderen weleens ergens een lastige hobbel hebben in hun schooltijd.
Veel succes, en misschien heb je wat aan mijn overpeinzingen...
PS Achteraf is het voor onze zoon slecht uitgepakt. Groep 2 was te makkelijk en groep 3 was veel te makkelijk... na twee jaar verveling en afstomping is hij versneld. Groep 3 en 4 heeft hij in één jaar gedaan. Hij bleek zichzelf heel erg te hebben verstopt van pure ellende.
Niet alles gelezen
maar ik ben het heel erg eens met rodebeuk. Mooier kan ik het niet zeggen. Wat ik nog wel kan meegeven, laat je zoon merken dat je het rot voor hem vindt dat hij het niet naar zijn zin heeft. Zoek samen naar de dingen die hij wel leuk vindt. Zoek samen naar manieren waarop hij zich op school kan ontspannen en bespreek die met de juf. 's Middags spelen bij de kleuters, kan bijvoorbeeld fijn zijn. Of in zijn eigen klas natuurlijk, dat kan ook. Het kan soms al heel erg helpen als een kind merkt dat zijn worsteling wordt opgemerkt.
Groeten! Maw.
Dank voor jullie reacties
@rode beuk, dank voor je overpeinzingen en het in perspectief plaatsen.
@een aantal andere ouders: jullie hebben gelijk dat ik mijn eigen gevoel niet moet generaliseren. Het kan ook zeer zeker goed uitpakken. Ik zie wel om me heen dat de kinderen die lang gekleuterd hebben, gemakkelijker omgaan met de overgang naar groep 3.
Overigens zit mijn zoon niet in een grote klas (20 kinderen) en staat er ook een pittige juf voor.
Het meespelen in groep 2 vind ik een goed voorstel, dezelfde suggestie hoorde ik laatst ook van een kennis. Iets om te bespreken of op z'n minst over na te denken.
Ook zou het zo kunnen zijn dat dit gewoon even een moeilijke tijd is: het nieuwe van groep 3 is er af - ze zijn nu een aantal maandjes bezig. Misschien gaat het na de Kerst beter.
Ik zit er gewoon mee, maar dat hadden jullie wel door
Het is precies wat rodebeuk zegt, een groot gedeelte is buiten je directe invloedssfeer. Het helpt als je dan vertrouwen hebt in de leerkracht en ik moet je zeggen dat bij ons dat vertrouwen niet helemaal aanwezig is. Zo vertelde ze in het 10 minuten gesprekje dat ze de "sociale structuren" in de klas in kaart had gebracht door aan alle kinderen te vragen wie ze leuk vonden in de klas en wie ze niet leuk vonden. Ik vind dat zelf nogal een rare aanpak, door kinderen dat zo te laten benoemen. Polariseer je daar niet heel erg mee ? je dwingt kinderen na te denken over iets dat misschien wel onderbewust speelt, maar wat verder niet zo'n rol speelt in de omgang. Dit en nog wat andere signalen doen mij er aan twijfelen of ze een goede inschatting maakt of kan maken van wat er met onze zoon aan de hand is.
Tegelijkertijd wil ik haar ook de ruimte en het respect geven wat ze in haar vak als leerkracht verdient. Ik probeer me dus heel cooperatief op te stellen, goed te luisteren en niet te veel mijn mening te ventileren over haar onderwijsaanpak. Maar ondertussen begint het bij mij aardig te borrelen......
